دیگر تو را میان غزل گم نمی‌کنم تا دارمت نگاه به مردم نمی‌کنم در گیر‌و‌دار تلخِ رسیدن به عشق تو حتی به جان خویش ترحّم نمی‌کنم این فصلِ پا‌به‌ماه غمی ژرف‌گونه بود هرگز به این بهار تبسّم نمی‌کنم من در بهشت عشق تو آدم شدم، ولی خود را خراب خوردن گندم نمی‌کنم ای بهترین بهانه برای نمُردنَم دیگر تو را میان غزل گم نمی‌کنم #فرامرز_عرب‌عامری

خدا وقتى تو را مى‌آفريد از جنس ليلاها گمان هرگز نمی‌بردم که واويلاترين باشى #فریـد_جملکی

برعکس آخر همهٔ قصه‌های تلخ شاید شبی به چنگ من افتاد ماه من #مهدی_فرجی

صبح آمده و تـرانـه‌خـوان شد بلبل در دامن بـاغ مـیـهـمـان شـد بلبل تا غنچهٔ گل شکُفت در اول صبح انگار که صد سال جوان شد بلبل #جواد_محمدی_دهنوی 📍@khobaneparsigoo

جهان تکرار دارد، تو نداری غم بسيار دارد، تو نداری همه گل را به تو تشبيه کردند گل اما خار دارد، تو نداری #شهراد_میدری

بیدار شو که راز جهان را نزیستی... #قربان_ولیئی

من که هر پاییز آید بی‌قرارِ بی‌قرارم وای اگر مهر کسی هم در دلم افتاده باشد #لیلا_حسین‌نیا

ای کاش در جهان دگر زاده می‌شدیم جای من و تو در دل این روزگار نیست! #مژگان_فرامنش

کانال رباعی تک بیت یه کانال شعر خیلی خوب ✔️ 📍@robaiiyat_takbait

زیرمجموعهٔ خودم هستم مثل مجموعه‌ای که سخت تهی است در سرم فکر کاشتن دارم گرچه باغ من از درخت تهی است عشق آهوی تیزپا شد و من ببر بی‌حرکت پتوهایم خشمگین نیستم که تا امروز نرسیدم به آرزوهایم نرسیدن رسیدن محض است آبزی آب را نمی‌بیند هر که در ماه زندگی بکند رنگ مهتاب را نمی‌بیند دوری و دوستی حکایت ماست غیر از این هرچه هست در هوس است پای احساس در میان باشد انتخاب پرنده‌ها قفس است وسعت کوچک رهایی را از نگاه اسیر باید دید کوه در رشته کوه بسیار است کوه را در کویر باید دید گرچه باغ من از درخت تهی است در سرم فکر کاشتن دارم شعر را، عشق را، مکاشفه را همه را از نداشتن دارم! #یاسر_قنبرلو

دردسر تا نکشی صائب از این بی‌خبران گوشه‌ای امن‌تر از عالم خاموشی نیست  #صائب_تبریزی

خشت بر خشت زوایای جهان گردیدم منزلی امن‌تر از گوشهٔ تنهایی نیست... #طالب_آملی

پاییز را هم عاشق خود کردی و رفتی بعد از تو از چشم درختان برگ می‌ریزد #مسعود_محمدپور

آتش‌بس شد آقاسید! حالا مردان بیروت بر ویرانه‌های خانه‌شان قلیانی چاق کرده‌اند و دور یک پیت حلبی پر از آتش نشسته‌اند به کام‌گرفتن و مرور خاطره و آه. مردم به خانه‌هاشان برگشتند؛ زنان به آغوش محبوب‌هایشان؛ کودکان به مدرسه‌ها. روی دیوارهای آبادی‌، همه‌جا با اسپری‌ رنگ، رسم‌الخط کثیف عبری نقش بسته. بدوبیراه است شاید. ویرانه بر ویرانه. آوار بر آوار. رد خون روی زمین. عروسک دخترکان گم‌شده. پسربچه‌ها، مَرد برگشته‌اند. کمی که بگذرد، زندگی به حالت قبل، شبیه‌تر می‌شود. بوی باروت که برود، بوی قهوه عربی باز در شهر می‌پیچد. بوی تنباکو هم. صدای جولیا باز از ضبط ماشین جوان‌ها بلند خواهد شد. همه چیز به جای خودش بازخواهد گشت. همه چیز، جز شما. جز شما، که دیگر هرگز در این شهر نخواهید بود. و آن زخم عمیق نشسته بر پیشانی ضاحیه، آن گودال بزرگ، هرگز پر نخواهد شد. هرگز. شهر که آرام شود، تازه جای خالی شما در سوز زمستان بیروت، تیر خواهد کشید. تلوزیون‌ها که باز روشن شوند، دیگر شما در قاب، رجز نمی‌خوانید. خانه‌ها که باز ساخته شوند، قبل از چیدن اثاث، تصویر شما به‌دیوارها کوبیده خواهد شد. و رسم‌الخط‌ کثیف عبری که از شهر پاک شود، جوانان «قطعاً سننتصر» بر جای آن خواهند نوشت. آتش‌بس شد آقاسید. همه برگشته‌اند. شما چرا نمی‌آیید؟ #مهدی_مولایی

سرمستی تو چه جام لبریزی داشت دیوانگی‌ات چه آتش تیزی داشت ناگاه شکست جام و آتش خوابید عشق تو چه پایان غم‌انگیزی داشت! #رباعی #سیدحامد_حجت‌خواه

زیبایی بی‌شمار دارد چشمت صد قافله جان‌نثار دارد چشمت با این همه قلب عاشقم زخمی شد از بس که پلنگ و مار دارد چشمت #جواد_محمدی_دهنوی

انگار قرار جنگ دارد چشمت انبار پر از فشنگ دارد چشمت قلبم شده زخمی از نگاهِ نازت بانو چقدر پلنگ دارد چشمت! #جواد_محمدی_دهنوی

با اهل ریا، دو رنگ بودن بهتر با گرگ‌صفت، پلنگ بودن بهتر با سنگدلانِ بی‌تفاوت ای دل! بی‌عاطفه مثل سنگ بودن بهتر #جواد_محمدی_دهنوی

دیگر نخواهد شد کسی مهمان آتش آن شمع را خاموش کن! پروانه مرده است #فاضل_نظری

عتاب یار پریچهره عاشقانه بکش که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند #حافظ

حتی برای دلخوشی‌ام در نبود تو گاهی خودم، برای خودم ناز می‌کنم #مسعود_محمدپور

شکفتن، غنچهٔ بی‌رنگ‌وبو را می‌کند رسوا همان بهتر که دستِ بی‌کَرَم در آستین باشد #صامت_اصفهانی

غنچه را باد صبا از پوست می‌آرد برون بی‌نسیم شوق، پیراهن دریدن مشکل است #صائب_تبریزی