#مسخرگی ۴ بعد از مهمونی ها زهرا خیلی خسته می‌شد ولی من هیچ وقت دلداریش نمی‌دادم و خیلی عادی برخورد می‌کردم که انگار وظیفه‌شه اصلاً برام مهم نبود که چی میشه ته قلبم دوسش داشتم ولی نمی‌خواستم بهش محبت کنم که ی وقت پررو بشه یا خواسته زیاد از حدی داشته باشه وقتایی که می‌خواستم بهش محبت کنم ی حسی از درون جلوم رو می‌گرفت و بهم این اجازه رو نمی‌داد انگار عادت کرده بودم که بهش بی‌احترامی کنم و باهاش رفتار بدی داشته باشم. چند باری زهرا حرف بچه رو پیش کشید و من بهش گفتم نمی‌خوام ازت بچه داشته باشم ممکنه مثل تو لنگ بشه و آبروم بره روم نشه به کسی نشونش بدم اون لحظه ناراحتی رو توی صورتش می‌دیدم حتی شب ها که فکر. میکرد من خوابم متوجه گریه‌هاش می‌شدم ولی اهمیت نمی‌دادم. یکی از فامیل‌های دورمون که سال‌ها بود با ما قطع رابطه کرده بودند تماس گرفتن گفتند که می‌خوان بیان خونمون اون شب مادرم از ما خواست که بریم خونشون، زهرا می‌دونست که باید پذیرایی کنه جدیداً رفتارهایی می‌کرد که مشخص بود داره منو تحملم می‌کنه. بالاخره شب شد و مهمونا اومدن توی خونمون همه دور هم نشسته بودیم و فضا خیلی سنگین و جدی بود با خودم گفتم من صاحب خونه م و باید ی جوری مجلس رو گرم کنم که یخ همه وا بره و شوخی کنیم اما باید این شوخی رو با کسی می‌کردم که ناراحت نشه و اگرم ناراحت شد جرات نکنه حرفی بزنه ترسیدم با اونا شوخی کنم و ناراحتی پیش بیاد، همون لحظه زهرا با سینی چایی از آشپزخانه خارج شد چشمم که به زهرا افتاد فهمیدم آدم مناسب رو برای شوخی م پیدا کردم با نیشخند گفتم حواست باشه موقع لنگ زدن سینی چایی رو نندازی رو کسی توی جمع تنها خودم و خواهرم خندیدیم و بقیه به هم نگاه کردن متوجه شدم که خرابکاری کردم ادامه دارد کپی حرام