💡 #راه_نما | من یک مشکل بزرگ دارم و از شما راهنمایی می‌خواهم. در زندگیم هر تصمیمی که می‌گیرم پایبند به آن نیستم و نصفه و نیمه رهایش می‌کنم. با چه کارهایی می‌توانم این ویژگی را اصلاح کنم؟ ✍️ پاسخ از مرضیه مدنی‌فر، روان‌شناس، مشاور و مدرس دانشگاه ⏰ بعضی آدم‌ها اگر کارت حضور و غیاب اداره را نکشند، همیشه راس ساعت ۸ سر کار نیستند، اگر امتحان نداشته باشند، کتابهایشان را نمی‌خوانند و به هدف‌های بزرگ و مهم زندگیشان نمی‌رسند، هزار بار می‌گویند از شنبه، از شنبه ، ولی هیچ وقت شنبه نمی رسد! 🌻 تو الان در سنی هستی که باید تصمیم بگیری، چیزی بیش از سیاهی لشکرها باشی! کسی باشی که موتور گرم روشنی درونش دارد و با آن خودش و دنیای اطرافش را تکان می دهد. 🕚 بیا با مشق‌های ساده شروع کن! یک کار خیلی کوچیک و مفید. مثلا بیا قرار بگذار هر روز ساعت ۱۱ یک سیب شیرین بخوری، یا ساعت ۶ عصر، نیم ساعت بدوی. یک چیز کوچیک ولی منظم و ادامه دار، بگذار ذره ذره قدرتت انقدر زیاد بشود، که خودت و اراده‌ات را کاملا به دست بگیری. خیلی حیف است آدم ضعیف بماند و خودش هم دست خودش نباشد! آدم‌های بزرگ از همین‌جا شروع کردند. 👞 پس گام اول ما این شد، یک کار کوچک، ولی ادامه‌ دار. در گوشی بگویم، اگه بقیه کارهایی که انتخاب می‌کنی برای این تمرین یک ماشین معمولی باشند، نماز اول وقت، موتور جت است. 🌿 بعد از یک مدت، کارهای دیگری را شروع کن و همین تلاش برای ادامه دار شدنشان را ادامه بده. کم کم خودت می‌بینی که ظرف شخصیتت دارد کش می‌آید! گرمای نوجوانی و جوانی، به آدم فرصت می‌دهد که ظرف وجودیمان راحت‌تر کش آمده و بزرگ بشود، دیر بشود، سخت‌تر می‌شود. 🤗 نزدیک سال نو و عید هستیم، یک لیست از کارهایی که می‌خواهی امسال انجام بدهی و تغییرایی که می‌خواهی در زندگی ایجاد کنی بنویس و قدم‌های کوچک را برایش بنویس و پشت سر هم قطارشان کن. 🔥 تا زمانی که این تمرین‌های کشش روحی را ادامه می‌دهی، برای کارهای مهمی که باید فوری به آنها برسی، یار و همراه پیدا کن. یار و همراه خوب به پایبندی آدم خیلی کمک می کنه. جریمه و قرار گرفتن در چهارچوب‌هایی مثل دوره و کلاس، کمک می‌کند راحت‌تر به لحظه‌های سخت غلبه کنی. 👌 مهم ترین نکته در این مسیر، این است که لقمه‌های کوچک برداری. حالا تعداد برنده شدن‌هایت را بشمار ، این بار ۲۰ روز توانستی؟ یک روز نشد؟ پس بیست به یک برنده شدی. یادت باشد توکل به خدا کن که ناامید نشوی. 🌱 @ganjilisar

📱 نسخه مطالعه موبایلی 👈 #راه_نما | چگونه کارهایم را نصفه و نیمه رها نکنم؟ 👌 مناسب برای اشتراک در شبکه‌های اجتماعی 🌱 @ganjilisar

💡 #راه_نما | از بعضی از اعضای صورتم خوشم نمی‌آید، چطور از این حس بد خودم را رها کنم؟ ✍️ پاسخ از طیبه خدابخشی، روان‌شناس و مشاور 🤔 فکر کن در اتاقی نشسته‌ای و بخاری حسابی فضا را گرم کرده است. اگر کسی از تو بپرسد در این اتاق چیزی هست احتمالاً همان اول بگویی بخاری!! چیزی که بیشترین فشار را همین «الان» وارد می‌کند. مثل آنکه احتمالاً دغدغه هفت سالگی خیلی از ما نداشتن پاک‌کن جاروبرقی‌دار بود یا در ده سالگی قهرکردن یک دوست یا راه‌ندادن در فلان تیم فوتبال مدرسه، بزرگ‌ترین رنج‌های دنیای ما بود. 👀 بیا از بالا بازی را نگاه کن، انگار رفته‌ای بالای کره زمین، هر آدمی شبیه مورچه دیده می‌شود. حالا بالای سر هر کس، از نوزادی تا پیری، همه مسائل مهمشان را در ذهنت نقاشی کن؛ مثلاً، بچه‌های هفت‌ساله و ده‌ساله‌ای که مثال زدیم، چه مشکلاتی داشتند، چقدر بابت هر کدام از این مشکلات غصه می‌خوردند؟ خط عمر هر کسی را که دوست داری، توی خیالت بکش. نمی‌دانی مشکلات و مسائلشان چیست؟ اشکالی ندارد، این یک بازی است. فقط کافی است حدس بزنی. بعد از خودت بپرس این مشکل چند پامان (پامان واحد پول غصه‌ها و شادی‌ها در یک سرزمین خیالی است) می‌ارزد؟ چند پامان دارند خرجش می‌کنند؟ 👌حالا خودت را هم از آن بالا ببین و این بینی دوست‌نداشتنی را توی خط بلند عمرت جا بده. من درک می‌کنم نداشتن حس خوب به قیافه، چه عذاب بدی می‌تواند باشد. فقط می‌خواهم قیمتی که باید برایش غصه بخوری را با فکرت پیدا کنی. 🍃 بعضی وقت‌ها یک اتفاق ۲۰ پامان می‌ارزد، ولی چند هزار پامان خرجش می‌کنیم؟ بعد انرژی‌مان را هدر داد، فرصت‌های درخشیدن و رشدکردنمان را که پژمرده کرد، راهش را می‌کشد و می‌رود. 😊 به خودت اجازه بده برای دوست‌نداشتن دماغت، ناراحت باشی؛ اصلاً، روزی سه بار برو یک گوشه بنشین و برایش غصه بخور. فقط تمرین دنیا را از بالا دیدن هم انجام بده. من اینجا بودم تا کمک کنم این چند سال، بینی جان، به‌جای تهدیدی که ریشه‌های نشاطت را خشک کند، فرصتی باشد برای این که متفاوت بیندیشی خصوصاً به پامان‌ها. 🌱 @ganjilisar

📱 نسخه مطالعه موبایلی 👈 #راه_نما | از بعضی از اعضای صورتم خوشم نمی‌آید، چطور از این حس بد خودم را رها کنم؟ 👌 مناسب برای اشتراک در شبکه‌های اجتماعی 🌱 @ganjilisar

💡 #راه_نما | نگران خراب‌کردن کارهایی هستم که به من سپرده‌شده، چاره چیست؟ ✍️ پاسخ از مرضیه مدنی‌فر، روان‌شناس، مشاور و مدرس دانشگاه 😇 تابه‌حال نوزادی دیده‌اید که روی پیشانی‌اش نوشته باشد او یک مدیر است؟ پس چگونه است که بعضی آدم‌ها در آینده مدیران توانمندی می‌شوند؟ آن‌ها مدیرانی خوبی می‌شوند؛ چون مسئولیت‌پذیر هستند. مدیران از موقعیت‌های خیلی کوچک و دم دستی، مسئولیت‌پذیربودن را شروع کردند. آن‌ها از همان ابتدا مسئولیت وزارتخانه و اداره‌کل را به عهده نداشتند. 💪 تو نیز همین الان در زندگی مسئولیت‌های زیادی داری که به‌خوبی از پسشان برمی‌آیی. خیلی از کارهایی که در کودکی پدر و مادر برایت انجام می‌دادند، از جمله تغذیه، مراقبت در برابر بیماری، مراقبت‌های بهداشتی و ... حالا خودت مسئولیتش را به عهده داری و خیلی هم خوب انجامشان می‌دهی. ☺️ از طرف دیگر، به شناختی از خودت دست پیدا کردی که حاصل همان زمان‌هایی است که اشتباه کردی؛ مثلاً میوه‌ یا خوراکی خوردی که با بدنت سازگار نبوده و برایت تجربه‌شده که برای مراقبت از خودت، دیگر نباید این خوراکی را بخوری. علاوه‌بر تجربیات خودت، گاهی هم از صحبت‌های دیگران این تجربه را به‌دست آوردی. 📝 تو الان مسئولیت درس‌خواندن، مدرسه‌رفتن و خیلی از کارهایی را که من نمی‌دانم به عهده داری، ولی شاید خودت خیلی به آن دقت نمی‌کنی. دست‌به‌قلم‌شو و لیست همین کارهای ریزودرشت را بنویس. شاید در حین نوشتن خاطرات مختلفی از این مسئولیت‌ها هم به ذهنت برسد؛ مثلاً اینکه برای برخی‌شان سختی کشیدی، برنامه‌ریزی کردی یا گاهی اذیت شدی، اما هرطور بوده این مسئولیت را پیش بردی. باید به خودت ثابت کنی که ناتوانی در انجام مسئولیت یک باور غلط است و با شکست‌خوردن، خودمان را به عدم مسئولیت‌پذیری متهم نکنیم. ✅ آن مدیرانی که از بدو تولد مدیر نبودند هم با همین قانون پیش رفتند. کوچک‌ترین مسئولیت‌ها را به بهترین شکل انجام‌داده و از دیگران مشورت گرفتند. من با اطمینان می‌گویم که همین مدیران دفعات خیلی زیادی اشتباه کردند. مگر آدمیزاد بدون خطا ممکن است؟ اما آن‌ها به هر اشتباه به یک تجربه جدید نگاه‌کرده و پس از آن سعی کردند آن تجربه را هم در نظر داشته باشند. کم‌کم این تجربه‌ها زیاد و آن مدیر هم ورزیده‌تر شده است. 🎯 پس تو هم هدفت از پذیرش مسئولیت‌ها را عوض کن؛ مسئولیت‌هایی که قبول می‌کنی با هدف خوب انجام‌دادنشان قبول نکن، با این هدف قبول کن که تجربه‌ بیشتری کسب کنی. خیلی بهتر است اگر این تجربه‌های قیمتی را جایی یادداشت کنی. طبیعی است اگر گاهی نتوانی یک کار را کامل انجام بدهی یا نتوانی در حد عالی آن را پیش ببری. 📛 من هم می‌دانم آدم از اشتباه‌کردن خوشحال نمی‌شود و با آغوش باز به‌سمت سوتی‌هایش نمی‌رود؛ اما وقتی بدانیم همین تجربه‌ها هم فایده‌هایی داشته و قرار است ما را بسازند خیلی بهتر آنها را می‌پذیریم. وقتی بدانیم دیگران هم برای آنکه مسئولیت‌پذیرتر باشند تلاش کرده‌اند، دیگر آن‌قدرها خودمان را سرزنش نخواهیم کرد؛ پس پیش به‌سوی دنیای شیرین تجربه‌ها. #روانشناسی_کودک #کودک #تربیت 🇮🇷 @kodakaneiran