خداوند کریم منتهای انعطاف است. بنده‌ی درب و داغان را به شرط توبه محبوب خود می‌کند. إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ. کسی که به ما بدی کند، نهایتش او را ببخشیم ولی قطعا در دلمان برای او قند آب نمی‌شود. مرحبا به خدای منعطفی که از گنهکار پشیمان، شهید می‌سازد. فَتَبَارَكَ اللَّه. #روزه از فروع دین است اما آنقدر تبصره‌های منعطفانه در آن می‌زند که به بنده‌اش سخت نگذرد. يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ. مریض و مسافر فی امان الله هستند. انعطاف‌های کریمانه‌اش را حکیمانه ببینیم. برای سلامتی بنده‌اش ارزش قائل است. بسیاری از احکام عادی را در شرایط تهدید سلامت و جان بنده‌اش ساقط می‌کند. دوست داشتنی‌هایش هم انعطاف‌گونه‌اند. صفوف به هم پیوسته نمازگزاران را دوست دارد. عبادت دسته‌جمعی را دوست‌تر دارد. دست او پشتوانه حرکت‌های جمعی بندگان است. رفت و آمد و صله‌ی ارحام را برای بندگانش می‌پسندد. خدایی‌که صف کشیدن بندگان را در مقابل خود دوست دارد، پای سلامت بنده که در میان باشد، دوستیِ خود را در خلوتیِ عبادتگاه قرار می‌دهد. سبحان الله. کتف به کتف ایستادن در نماز جماعت با شکوه است اما در ایام #کرونا این شکوه در مقابل جلوه فاصله گذاری اجتماعی در مساجد رنگ می‌بازد. بندگی همین است. باید به ساز خدا بود. فرمانِ بندگی را هر طرف که چرخاند، باید منعطفانه به همان طرف چرخید. آنها که جمود، فرمانِ وجودشان را در دست گرفته و در بندگی خدا تخته گاز می‌روند، سر پیچ‌های انعطافِ خدا تا ته دره جهنم با همان سرعت می‌روند. ✍ #زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648