ماشین دودی پیشینه راه آهن لبنان به سال 1895 بر می گردد، زمانی که شرکت #راه_آهن #عثمانی راه اقتصادی از #بیروت به #دمشق و سپس حوران تا بیره جیک ترکیه را افتتاح کرد. صاحب این شرکت افسر فرانسوی کنت ادمون دوبیرت لویس بود. این راه موجب توسعه روابط تجاری بین این شهرها شد. تجارت بین این شهرها قبلا از طریق چهارپایان امکان پذیر بود. تاسیس خط شام – حماه و راه های فرعی در سال 1895 شروع شد. زمانی که شرکت دچار مشکلات شد، بانک عثمانی آن را در 1901 خرید. این بانک موسسه مالی اروپایی بود که بودجه آن از اروپا بود. این بانک در سال 1902 امتیاز احداث خط طرابلس – حمص را بدست آورد. در سال 1942 #انگلستان خط #ناقوره بیروت طرابلس را برای انتقال سربازانشان در جنگ جهانی دوم تاسیس کردند. بدین وسیله ارتباط اروپا با افریقا از طریق تاسیس راه آهن بین #طرابلس و #حیفا امکانپذیر شد. این خط پس از شش سال به دنبال شعله ور شدن جنگ اعراب و اسراییل پس از آنکه تونل ناقوره در سال 1948 منفجر شد، متوقف گشت. در سال 1956 پس از استقلال لبنان در زمان رییس جمهور اصلاحات، فواد شهاب، دولت لبنان راه آهن بیروت دمشق، و طرابلس حمص را از شرکت فرانسوی پس گرفت. در سال 1961 شرکت راه آهن و حمل و نقل عمومی تاسیس شد و اداره و بهره برداری راه آهن به آن واگذار گشت. انتقال مسافران تا سال 1975 یعنی شروع جنگ داخلی ادامه یافت. پس از آن تنها به انتقال مواد اولیه و کالا و سوخت نیروگاه ها پرداخت. جنگ به خطوط راه آهن و ممتلکات این شرکت ضررهایی وارد کرد و برخی از املاک آن را تصرف کردند. در سال 1979 سه انفجار در منطقه الکوره خط را تخریب کرد. در 1983 هم ارتش #رژیم_اشغالگر_قدس قسمت هایی از خط را بمباران کرد که راه بیروت و جنوب تخریب گشت. خط راه آهن بقاع در سال 1988 دزدیده شد و با اطلاع سوریه از طریق بندر طرابلس به پاکستان برده شد. راه آهن به مدت دو سال از 1989 تا 1991 متوقف شد و پس از آن حکومت #لبنان تصیم به بازگشایی آن گرفت و تنها برای یک سال، خط دوره و جبیل (مناطق توریستی مسیحی شمال بیروت) به انتقال مسافر پرداخت. در همین مدت کم، 401 سفر انجام شد که 2.5 میلیون لیره لبنانی درامد برای شرکت کسب کرد. بعد از آن فقط به نقل کالا پرداخت تا اینکه در 1994 کاملا متوقف شد. instagram.com/p/BlGhproHrzG جالب است بدانید هنوز شرکت راه آهن لبنان وجود دارد اما قطاری وجود ندارد و رییس و مسئولین آن حقوق های بسیار بالایی دریافت می کنند. http://libaniran.com/1397/04/20/trains

دانشکده نظامی انگلیس برای پادشاهان تصویر #سعد_حریری در مراسم #فارغ_التحصیلی فرزندش در #دانشکده نظامی سلطنتی در انگلیس موجب تعجب افراد زیادی شد که از ماجرا بی خبرند و بسیاری از آنها با واژه هایی مثل #خیانت و مزدوری نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند. اما ببینیم در دل این نوع درس خواندن ها چه نهفته است. در مقاله ای در بی بی سی عربی چنین آمده است: مایکل استیفنز رییس موسسه خدمات متحده پادشاهی #قطر معتقد است دانشکده نظامی #ساندهرست در #انگلیس جایی است که حاکمان آینده با یکدیگر آشنا می شوند. همچنین به #انگلستان توان تاثیر گذاری زیادی در خلیج (فارس) می بخشد. وی گفت انگلستان توجه نخبه های سیاسی #خلیج را جلب کرده و کشورهای دیگری مثل فرانسه در حد و اندازه ما جذب کننده نیستند. اشخاص زیادی وجود دارند که زمان زیادی در انگلیس بوده اند و با اساتید و هم کلاسی های خود در ارتباط می باشند. این نزدیکی در سیاست برای موضوعات خلیج مفید است. سرتیپ سینکوک #مستشار سابق نظامی در #عربستان سعودی می گوید شهروندان انگلیسی که در دنیا سفر می کنند، با اشخاصی که در ساندهرست درس خوانده اند روبرو می شوند و سریع با هم رابطه پیدا می کنند، درست مثل من که هنگام #نظامی گری ام برایم رخ داد. فکر می کنم این بسیار مفید است. به عنوان مثال در زمینه فروش تسلیحات نظامی. در تصاویر ضمیمه، فرزندان پادشاهان عربی را می بینید که در این دانشکده فارغ التحصیل شده اند. instagram.com/p/Bre97vClX73 افرادی که از این دانشکده فارغ النتصحیل شده اند عبارتند از: امیر قطر و پدرش و پنج نفر از خاندان سلطنتی پادشاه بحرین و 9 نفر از خاندانش پادشاه برونئی و 5 نفر از خانواده پادشاه اردن و پدرش و جدش و 8 نفر از خاندان سلطنتی 8 نفر از شیوخ خاندان آل صباح کویت 11 شاهزاده آل سعود سلطان قابوس حاکم دبی و ولی عهد ابوظبی و 9 نفر از خانواده هایشان libaniran.com/1397/09/26/sandhurst