eitaa logo
راه روشن ۱۱۴
1.2هزار دنبال‌کننده
11.9هزار عکس
4.8هزار ویدیو
13 فایل
هدف: بصیرت‌افزایی و آگاهی‌بخشی سیاسی سبک ارائه: پست‌های کوتاه و گویا
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 وقتی زبان زور جواب می‌دهد 🔹️ موتور نفتکش‌هایی که با پرچم ایران به تدریج وارد آب‌های سرزمینی ونزوئلا می‌شوند، با سوخت کار می‌کند که در عین‌الاسد بر سر آمریکایی‌ها فرود آمد. این، یک است. در مقابل آمریکا به‌ویژه گردن‌کلفتِ هرج و مرج طلبی مانند ترامپ زبان و ملاحظه‌کاری و محافظه‌کاری جواب نمی‌دهد. اگر هم نیاز به دیپلماسی بود باید از نوع و به پشتوانه قدرت نظامی و دفاعی باشد؛ چیزی که در علم روابط بین‌الملل نام دارد. ترامپِ امروز همان ترامپِ دیروزی است که تهدید کرده بود پاسخ ایران در قبال ترور حاج قاسم را با بمباران بیت رهبری و حرم امام و سایر اماکن متبرکه خواهد داد. اما صدای انفجار مهیب موشک‌هایی که در عین‌الاسد فرود آمریکا ترامپ را از که برای ایران دیده بود بیدار کرد. باید تعارفات دیپلماتیک را کنار گذاشت و با آمریکا با سخن گفت نه ابزار مذاکره.
💢 بعضی‌ها می‌گویند چون ترامپ ندارد ممکن است در این سه ما باقی مانده زهرش را بریزد و دست به رفتارهای خطرناکی بزند. باید توجه داشت، ترامپ تا دیروز بود؛ در این دو ماه باقی‌مانده هم در بهترین حالت کارکرد یک را خواهد داشت. رئیس‌جمهوری که وزیر خارجه و مشاوران تندرواش از ده روز پیش در سکوت مطلق فرو رفته و خود را کنار کشیده‌اند و کارکنانش از سه روز قبل به بهانه کرونا به مرخصی رفته‌اند و همه پشتش را خالی کرده‌اند، دیگر که بخواهد دست به ماجراجویی بزند. دیگر هیچ کس برایش هزینه نخواهد کرد. کمااینکه از امروز آمریکا نیز با دستور مقامات عالی دموکرات و جمهوری‌خواه بیشتر از همیشه حواسشان به ترامپ خواهد بود. این هم از فرجام قاتل قمارباز
💢 چین؛ برای دیگران خوب، برای ما بد! 🔹 منتقدان سند ۲۵ ساله دو دسته‌اند: دسته اول انتقادشان از روی اغراض سیاسی است. این دسته به خوبی و بهتر از هر گروهی نسبت به فرصت‌ها و منافعی که قرارداد ۲۵ ساله برای ایران دارد، آگاهند. اینکه در ویلای مجلل و چند صد میلیون دلاری خود در ایالت مریلند آمریکا نشسته و ماه‌هاست که در خصوص قرارداد ۲۵ ساله گلو پاره می‌کند معلوم است که از سر دلسوزی نیست! دسته دوم، آن‌هایی هستند که واقعاً اطلاع و شناخت دقیقی از آنچه که تحت عنوان مشارکت جامع راهبردی با چین امضا شده است، ندارند. منابع اطلاعاتی این دسته نیز که حتی نخبگانی از جامعه نیز در جمع‌شان حضور دارند، ضعیف و عمدتاً منابع غیرایرانی و غیرچینی است. در این راستا یکی از نیازهای مهمی که جامعه و و حتی سیاسی و اقتصادی و فرهنگی ما در حاشیه سند ۲۵ ساله به آن نیاز دارد، شناخت واقعی از چین است. به اکثر آن‌هایی که سند ۲۵ ساله را با ترکمنچای مقایسه کرده یا از آن با عنوان فروش مملکت و ... یاد می‌کنند و صحبت‌هایی از این دست، باید تا حدود زیادی حق داد. مشکل در حوزه شناختی است که متأسفانه در این زمینه در سطح افکار عمومی کار نشده است تا چین را آنگونه که هست بشناسند. آنقدر که جامعه ایرانی را که کمترین اشتراک فرهنگی، تمدنی، سیاسی و ... را با آن‌ها دارد می‌شناسد، را که بیشترین علائق مشترک تمدنی و فرهنگی را با آن دارد، نمی‌شناسد. فارغ از خوب و بد بودن و هرگونه پیش‌داوری، آن‌قدر که ما از دانشگاه‌های غربی فارغ‌التحصیل داریم، از دانشگاه‌های شرقی نداریم. آنقدر که عربستان در عرصه‌های فرهنگی و افکار عمومی برای خود در چین کار می‌کند، ما هنوز انجام نداده‌ایم. جمهوری اسلامی نه دیروز و نه امروز و نه در آینده یک وجب از خاک خود را به چین نداده و نخواهد داد. نه چین‌پرستیم و نه عاشق چشم و ابروی آن‌ها. مناسبات ما با چین براساس و مبتنی بر منطق بازی برد - برد است. واقعاً اگر چین بد است چرا آمریکا آن را به عنوان شریک اول تجاری خود قرار داده است؟! اگر چین بد بود حجم تجارت آمریکا با این کشور در سال ۲۰۲۰ به بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار نمی‌رسید! اگر چین بد است چرا کشورهای اروپایی برای تجارت با آن سر و دست می‌شکنند و از سر و کول هم بالا می‌روند؟! امروز چین اروپاست حتی بالاتر از آمریکا! فقط در سال ۲۰۲۰ اتحادیه اروپا ۴۶۵ میلیارد دلار واردات از چین داشته است! اگر چین بد است چرا اسرائیل بندر حیفای خود را به آن واگذار کرده است؟! امروز بیش از هزار شرکت چینی در اسرائیل فعال است و حجم سرمایه‌گذاری چین در اسرائیل بیشتر از ۲۰ میلیارد دلار است! اگر چین بد و استعمارگر بود اسرائیل اجازه تاسیس دانشگاه و مراکز آموزشی چینی در تل‌آویو را نمی‌داد! چه شده است که در یک سال اخیر که اخبار مربوط به قرارداد ۲۵ ساله رسانه‌ای شده، چینی که کار با آن همیشه برای آمریکا و اروپا و اسرائیل و کشورهای عربی رقیب ایران خوب بود، یکبار به یک کشور و تبدیل شده است؟! موقعی که حجم تجارت ما با چین تنها ۶ میلیارد دلار باشد چین کشور خوبی است، اما همین که این حجم بخواهد طی یک به ۴۵۰ میلیارد دلار ارتقا یابد، ناگهان چین بد می‌شود! در این باره در نوشتارهای بعدی بیشتر خواهم نوشت.