✡ علت دشمنی بابیان و بهائیان با امیرکبیر 1⃣ پس از بروز ادعاهای #علی‌محمد_شیرازی (باب) مبنی بر مهدویت و نبوت، فتنه‌ها و آشوب‌های متعددی به نام او در کشور صورت گرفت. این آشوب‌ها که سه جنگ داخلی را به دنبال داشت، حکایت از به‌کارگیری خشونت توسط وی، برای ایجاد نفاق درونی به نفع قدرت‌های خارجی داشته است. (١) 2⃣ هم‌چنان که منابع #بهائی معترفند: 👈 «حکم جهاد با کفّار و تأکید در شدّت رفتار با آنان در کتاب قیّوم الاسماء، کراراً و مراراً از قلم اعلی نازل و کمتر سوره‌ای است که در این کتاب مبارک شامل این حکم نباشد...». (٢) 3⃣ در مقابل این آشوب‌ها و زیان‌های وارده به مردم و کشور، #امیرکبیر که در آن زمان صدرأعظم ایران بود و می‌دانست که قائله‌ی #بابیت از سوی اجانب (برای تفرقه‌افنکنی در کشور) آب می‌خورد؛ دستور تعبید و سپس قتل عامل فتنه (علی‌محمد شیرازی) را صادر کرد. (٣) 4⃣ از این‌روست که صدرأعظم لایق و خَدوم ایرانی: 👈 «... نزد طايفه بابيه در درجه اولی از نفرت و لعن قرار داشته...». (۴) 📚 پی‌نوشت‌ها: 🔸١- جنگ قلعه طبرسی (١٢۶۵ه.ق)، جنگ نیریز (١٢۶۶ه.ق) و جنگ زنجان (١٢۶۶و١٢۶٧ه.ق). ر.ک: عبدالحمید اشراق خاوری، تلخیص تاریخ نبیل زرندی، بی‌جا: مؤسسه‌ی چاپ و انتشارات مرآت، بی‌تا، صص ٢۶۴-۵٠٠. 🔸٢- عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، بی‌جا: موسسه‌ی ملی مطبوعات امری، ١٢٨ بدیع، ص ٢٧٢-٢٧٣. 🔸٣- شوقی افندی، قرن بدیع، ترجمه نصرت‌الله مودّت، کانادا: موسسه معارف بهائی، ١۴٩ بدیع، ص ١٣٢. 🔸۴- میرزا اسدالله فاضل مازندرانی، تاریخ ظهور الحق، نسخه‌ی الکترونیکی، ص ٢١٢. #فرقه_شناسی #بابیت #بهائیت

✡ امیرکبیر؛ سدّ راه بابیان در اشغال ایران! 1⃣ نقش #امیرکبیر در سرکوب شورش #بابیان یکی از اقدامات مهم او بود که مورد تأیید و تصریح مورّخان بابی و بهائی نیز هست. 2⃣ نورالدین چهاردهی از بزرگان ازلی و بهائی شنیده بود که #علی‌محمد_باب و #حروف_حی، درصدد تغییر سلطنت قاجاریه بوده و تمامی قوای خود را صرف برپا شدن #حکومت_بابیت کرده بودند و اگر امیرکبیر نبود، مسلّما به مقصود خود می‌رسیدند. [١] 3⃣ همان حکومت بابیّتی که غیربابیان در آن حق حیات نداشتند و می‌بایست همگی کشته شده و تمامی آثار ادیان قبل در آن از بین برده می‌شد! [٢] 4⃣ لذا امیرکبیر که در مقابل خشونت و بربریّت بابیان ایستادگی کرد و از تصاحب ایران به‌دست شورشیان تمامیت‌خواه و خون‌خوار بابی جلوگیری کرد، با بدترین صفات ممکن توسط پیشوان بابی و بهائی از او یاد شده است. 5⃣ همچنان که درباره‌ی او در کتاب‌های بهائیت می‌خوانیم: 👈 «میرزا تقی‌خان امیرکبیر فرزند مشهدی قربان آشپز قائم‌مقام فراهانی بود... القابش در آثار الهیّه امیر سفّاک، اتابک سفّاک، تقی سفّاک، و اتابک غدّار است». [٣] 6⃣ و یا آن‌جا که فاضل مازندرانی می‌نویسد: 👈 «ميرزا تقی‌خان و ناصرالدين شاه و سعيدالعلماء بارفروشی، نزد طايفه بابيّه در درجه‌ی اولی از نفرت و لعن قرار داشته رجعت اعدا و قاتلين ائمه هدی به‌شمار آمدند». [۴] 7⃣ این در حالی‌است که پیشوایان #بهائی در شعار مدعی بودند: 👈 «کلمه‌ی ناسزا در حقّ احدی بر لسان نرانيد اگر چه دشمن باشد». [۵] و یا: 👈 «بايد با کلّ، حتّی دشمنان به نهايت روح و ريحان مُحِبّ و مهربان بود». [۶] 8⃣ راز همه‌ی این بدگویی‌ها نسبت به امیرکبیر به‌خاطر تدبیر، مقاومت و ایستادگی او در برابر فتنه‌ی #بابیت بود. چراکه امیرکبیر زمانی صدارت را پس از حاجی #میرزا_آقاسی به‌دست گرفت که به‌خاطر بی‌تدبیری و وابستگی او به روس‌ها، از علی‌محمد باب در ذهن مردم، شخصی نورانی و قهرمان ساخته شده بود و با روی کار آمدن امیرکبیر، تمام نقشه‌های سران بابی برای تسخیر ایران، نقش بر آب شد. 📚 منابع: [١] نورالدین چهاردهی، باب کیست و سخن و او چیست، صص ٨۴-٨۵ [٢] جهت مطالعهٔ بیشتر، بنگرید به مقالهٔ: «نگاهی یک‌سویه به جریان بابی‌گری در زمان قاجار» در سایت ادیان‌نت [٣] رياض قديمى، سلطان رسل حضرت رّب اعلى‏، نسخه الکترونیکی، صص ٣۶-٣٧ [۴] فاضل مازندرانی، تاریخ ظهورالحق، نسخه الکترونیکی، ج٣، ص٢١٢ [۵] ج. اي. اسلمنت، بهاءالله و عصر جديد، ترجمه ع. بشير إلهي، برزیل: دارالنشر البهائیه، ١٩٨٨م، ص٩٩ [۶] عباس افندی، مكاتيب، مصر: کردستان العلمیه، ١٩١٠م، ج١، ص٣٠۶ #فرقه_شناسی #بابت #امیرکبیر