🔰 چگونه محله مان را اربعینی کنیم؟ 🔹یکی دیگر از مهمانان افتتاحیه رزمایش محله اربعینی حجت الاسلام قنبریان بودند که ایده خودشان درباره "چگونه محله مان را اربعینی کنیم؟" رو ارائه کردند. 📍ایده ایشان "راه اندازی کاروان زیارتی محله" بود که می تونید در این ویدئو ببینید. #محله_اربعینی 🔻 رسانه محله همدل | در این محله دل به دل راه داره... @mahaleh_hamdel

📍 فقه در میدان سیاستگذاری اقتصادی ارائه حجت الاسلام قنبریان در مدرسه تابستانه اقتصاد اسلامی/ ۲۲مرداد۱۴۰۲ ✔️ در این ارائه تمایز "مکتب و نظام اقتصادی" با "علم اقتصاد" و با "روابط اقتصادی" معلوم و "فقه پیشرو" و "پیرو" معلوم می شود. 📝 چکیده ارائه * برای وضوح بیشتر این مطالب را ببینید: - نمای فقه اقتصادی امام خمینی - اندیشه های اقتصادی امام و تحریف، تعطیل و تأویل ولایت مطلقه - شهید بهشتی و عدالت اجتماعی ☑️ @m_ghanbarian

📍 فقه در میدان سیاستگذاری اقتصادی چکیده ارائه حجت الاسلام قنبریان در مدرسه تابستانه اقتصاد اسلامی/ ۲۲مرداد۱۴۰۲ ✔️ در این ارائه تمایز "مکتب و نظام اقتصادی" با "علم اقتصاد" و با "روابط اقتصادی" معلوم و "فقه پیشرو" و "پیرو" معلوم می شود. • دکارت گفت: فرشته ای به او گفته کلید حل معماهای عالم ریاضیات است/ در شک دستوری اش هم بعد از خودِ شک، در "عدد"، شک نکرد! اینکه ریاضیات، تنها علم یقینی است و بقیه علوم باید به آن تاویل روند؛ یک آموزه فلسفی، معرفت شناسی و کلامی است، نه ریاضی! • در اقتصاد هم اینکه مثلا: - منشاء مالکیت چیست؟ کار یا سرمایه؟! - منشاء ارزش و قیمت چیست؟! کار یا کمیابی؟! پاسخش هرگز اقتصادی نیست! اقتصاد از آن پس شروع می شود. - کلام و فلسفه پاسخ داد: اقتضاء کرامت انسان این است که پس از خودِ انسان، "کار متصل" او ارزشمند باشد بعد "کار منفصل" و سرمایه! " مالکیت" مفهومی اعتباری است. اعتبار و مَجاز فرقش با دروغ این است که "حد و تعریف" چیزی به چیزی دیگر داده شود با لحاظ مشابهت. مالکیت انسان در صور خیالی و اعمال متصلش حقیقی است؛ بعدا حد این به ساخته ها و بافته هایش داده میشود و اعتبار مالکیت اعتباری برای آنها میشود. - در فقه و حقوق ثابت شد واحد اول مالکیت، کار است؛ چه در صورت "صناعت" چه "حیازت"؛ مالکیت های بعدی مثل بیع و هدیه و ارث، تبعی است. • حالا از آن بنیانها، نظام و مکتب اقتصادی بنا می شود؛ مثلا: - "همه بهره مندی ها باید از کار باشد" (نفی بورس بازی و کارهای فیک) - "کار موجب بهره مندی شود" (نفی استثمار) [ر.ک: مجموعه آثار مطهری ج۲۰] ⬅️ رابطه کارگر و ابزار تولید(سرمایه) چگونه باشد❓ الف) سود برای سرمایه، اجاره و دستمزد برای کارگر (مکتب سرمایه داری) ب) اجاره ابزار تولید، سود برای کارگر (نظریه شهید صدر و نظر اول شهید بهشتی) ج) تسهیم سود بین هردو (نظر شهید مطهری و نظر دوم شهید بهشتی) ❗️ مسیر اول علم اقتصاد: آن نظام ارزشی و مکتب اقتصادی که محقق شد یا در تحقق فرضی اش، روابط عینی و علیّ و معلولی بین اجزاء و ارکان قابل محاسبه و سنجش است که علم اقتصاد آن مکتب را شکل می دهد. • ادامه مثال: ❓ارزش و قیمت به چیست؟! چگونه محاسبه شود؟! - الف) قیمت کالا = میزان کار انجام شده (ابزار هم کار انباشته و مجسم است) - ب) میزان کار + کمیابی ! مثلا ماهی صید شده، کار کمتری از پرورش مرغ می برد پس ارزانتر است! قیمت، مال کالری و... نیست! (مثال شهید بهشتی) ❗️اگر در تور، ماهی کمیابی بود، حتما قیمت بالاتری در ساحل دارد؛ پس عرضه کم، قیمت را بالا می برد! - نه! اگر همین ماهی کمیاب بخواهد تحصیل شود (نه اتفاقی حاصل شود)، باز کار بیشتری می برد؛ پس معیار قیمت همان میزان کار است! (نظر شهید بهشتی)⬅️ لذا در نظام قیمت گذاری از "علم اقتصاد" (نه فقه و حکومت) می خواهد بر اساس این نظام ارزش، قیمت را معلوم کند. ❗️ مسیر دوم علم اقتصاد: روابط عینی و واقعی محاسبه می شود؛ مثلا ۲۰۰هزار کارفرما و حدود ۱۵میلیون کارگر! روابط عینی بر نظام و مکتب اثر می کند. ایده مکتبی بهشتی این است: همگانی شدن ابزار تولید (بند۲ اصل۴۳) از فقه می پرسد: شما در مالکیت شرط دارید که حتما اقلی باشد و درصدی از جامعه مالک و بقیه کارگر آنها باشند؟! فقه پاسخ می دهد: خیر! مالکیت چنین قیدی ندارد (حداکثر در مالکیت فرد قید دارد و مثلا معادن زیر زمین و جو بالای ملک او را مملوکش نمی کند) ⬅️ دخیل کردن خیل میلیونی توده ها در تولید میشود مکتب و نظامی مبتنی بر درک روابط عینی (نظر امام خمینی) • وقتی از چگونگی همگانی شدن ابزار تولید بپرسی؛ ایده های کارشناسی شکل می گیرد: - تعاونی: پیوند مالک های کوچک (نظریه شهید بهشتی) - کارگاه ها شرکت های کوچک: کوچک کردن صنایع (ایده رهبری در سال۹۵) - مالکیت عمومی صنایع بزرگ (ایده شهید مطهری) - و... ❗️ دو فقه: ۱) فقه پیشرو: در تفقه کامل از منظومه دین، و دیدن درست و دقیق روابط عینی حاکم بر اقتصاد، نظام و مکتب اقتصادی اسلام را در راستای تحقق قسط ،کشف می کند و با حرکت انقلابی خود، روابط عینی را منطبق بر نظام و مکتب می کند. ۲) فقه پیرو: روابط عینی و حاکم را برهم نمی زند، متاخر از آن حرکت کرده و نظامات و اقتضائات آن روابط عینی را امضاء یا ویرایش جزیی می کند! 🎙 صوت جلسه * برای وضوح بیشتر این مطالب را ببینید: - نمای فقه اقتصادی امام خمینی - اندیشه های اقتصادی امام و تحریف، تعطیل و تأویل ولایت مطلقه - شهید بهشتی و عدالت اجتماعی ☑️ @m_ghanbarian

🔰 دنیای مدرن و زیارت اربعین ❇️ چرا در دنیای مدرن، زیارت اربعین برای جوان‌ها جذاب و موثر شده است؟ 🔶 در قدم اول به این مورد فکر کنیم که چرا در دنیای مدرن، زیارتی مثل اربعین این قدر برای جوان‌ها جذاب و موثر می‌شود؟ 🔷 دنیای مدرن رابطه انسان‌ها را از رابطه‌ی انسان-انسان یا انسان و اهالی تبدیل کرده است به رابطه‌ی انسان و مؤسسات، از علم‌آموزی گرفته تا گرفتن خدمات اجتماعی تا همه کارهای اقتصادی و حتی کارهای سیاسی از طریق نهادهایی اجتماعی-سیاسی و موسساتی تعبیه شده است؛ این خصوصیت دنیای مدرن است که هر آدمی جداگانه با بانک، جداگانه با بیمه، جداگانه با دانشگاه در ارتباط است. 🔶 در این دنیا وقتی یک دالانی باز می‌شود که رابطه انسان-انسان رو ترتیب می‌دهد، که انسان‌ها با هم‌دیگر، حالت اهالی یک کوچه، اهالی یک دین اهالی یک فرهنگ می‌شوند و از هم‌دیگر خدمات متقابل می‌گیرند، از هم‌دیگه یاد می‌گیرند، بر غنای هم‌دیگر می‌افزایند، بر ایمان هم‌دیگر می‌افزایند و حتی خوراک‌شان و پوشاک‌شان و محل اسکان‌شان رو به کمک هم‌دیگر احیا می‌کنند؛ کأنه واقعا یک دالانی از آن جهنم شهرنشینی و غربت به سمت یک بهشتی که اهلیت و نزدیکی قرابت در آن هست، باز می‌شود. 🔷 حالا تا این‌جا را که همه به اصطلاح ادیان دیگر هم می‌تونند داشته باشند، همه فرهنگ‌های دیگر هم می‌تونند داشته باشند؛ اما وقتی پای تقدس‌هایی مثل امام حسین(ع) وسط میاد، این رنگ و بوی خیلی بیشتری رو می‌گیرد و طوری می‌شه که انسان در آن واحد هم به نیازهای مادی و ظاهری خودش و در کنارش به نیازهای معنوی خودش و در سطح کلانش به نیازهای اجتماعی-سیاسی کلان خودش با یک پیاده‌روی می‌رسد؛ یعنی یک عمل واحد است اما مجموعه نیازهای ما رو پاسخ می‌دهد، هم این حس غربت ما رو تبدیل می‌کند به قرابت و با هم‌نشینی کردن با دیگران حس الفت به ما دست می‌دهد. 🔶 انسان برای اولین بار انگار عهد تازه‌ای رو تجربه می‌کند که رابطه‌اش، رابطه‌ی انسان-انسان، آدم-آدم شده است؛ در عین حال نیازهای مادی‌اش رفع می‌شود، یک سفری رفته است، با یک موؤنه (خرج) کم نیازهای باطنی‌اش رفع می‌شود. یعنی مثلا فرض کنید یه گناهی دارد، یه خصوصیت بدی دارد که می‌خواست با این قدم‌زنی‌های طولانی در واقع سر من خودش پا بگذارد و از اون خصوصیت بد دربیاد. من یادم هست، دیدم از جوان‌هایی که می‌گفتند از لحظه‌ای که از خانه درآمدیم سر یه خصلت اخلاقی‌مان که مانع اصلی رشد ما بود و آن چیزی که توی مناجات ابوحمزه ثمالی می‎‌خونیم که فَرِّق بَيني وَبَينَ ذَنْبِي الْمانِعِ لي مِنْ لُزُومِ طاعَتِكَ. 🔷 گناهان همه‌شان به سویه نیستند، بعضی گناهان خیلی جدی‌ترند، اصلی‌ترند برای ما، مانع چسبندگی ما به طاعت پروردگار می‌شوند؛ یک جوانی می‌گفت که من از اربعین از قدم اولی که برداشتم، سر آن گناهی که خودم می‌شناختم پا گذاشتم. همین‌طور با یاد اباعبدالله(ع) به حرم که رسیدم، به حائر حسینی که رسیدم، تقریبا دیگر از آن چیزی در درون من نبود. 🔶 پس پاسخ درون و نیازهای معنوی‌مان هم هست، در دیگران وقتی با دیگران شریک می‌شویم، داخل این مسیر بزرگ، یک نیاز بزرگ اجتماعی و سیاسی رو هم داریم، جواب می‌دهیم. در واقع لشکر بزرگ مؤمنانه برای مقاصد عالیه‌ی دینشان. پس یک دانه عمل هست، اما با کارآمدی، با اصطلاحاً کاربری‌های مختلف و به خاطر همین یک عمل جذاب و مفید هست که خیلی خوب هست جوان‌ها بهش اقبال بکنند، هم به بعد معنوی‌ و درونی‌اش بپردازند، هم توجه به نظام کل داشته باشند که دارند یک کار بزرگ سیاسی-اجتماعی انجام می‌دهند و هم به لحاظ این الفتی که شکل می‌گیرد که همه، همه چیز مضاف الیه‌اش شده حسین(ع). یعنی ما هم با کسایی که همشهری‌مان نیستند، حتی هم کشور با ما نیستند، هم زبان با ما نیستند، از حیثی که زوار امام حسین(ع) هستند، یک نسبت خوبی می‌گیریم. این حس‌های خوب را بعدا می‌توانیم برگردانیم از داخل خانواده و تا داخل دانشگاه‌مان و جاهای دیگر طرحی نو دراندازیم و روابط نویی رو بسازیم که روابط بیشتر رابطه انسان-انسان بشوند تا انسان با مؤسسه، انسان با ماشین، انسان با به اصطلاح جایگاه‌ها و بنگاه‌های مختلفی که بیگانه از آدمی هستند و به شکل خیلی روتین می‌خواهند کارها رو جلو ببرند. 🗣 حجت‌الاسلام #قنبریان #اربعین۱۴۰۲ #الی_الحسین_نعود #به‌سوی_حسین_بازمی‌گردیم #حب_الحسین_یجمعنا تلگرام | ایتا | سروش | بله

📚 درسهایی از نهج البلاغه شرح نامه۵۳/ جلسه بیست و سوم/۲۷مرداد۱۴۰۲ حجت الاسلام محسن قنبریان #بخش_اول ▫️ فراز مربوط به کارگزاران (ثم انظر فی امور عُمّالک...) در این فراز سه مساله طرح می شود: ۱. گزینش کارگزاران و شرایط آن ۲. جبران خدمت و میزان پرداخت به آنها ۳. بازرسی و تفحص از کار آنها و مجازات متخلفین (جلسه بعد طرح میشود) 1⃣ گزینش کارگزاران و شرائط آن در اینباره مفصل تر سالهای قبل (جلسه۱۹ درسهایی از نهج البلاغه بحث حکومت علوی و تبارناگزینی) بحث کردیم. • اینجا می فرماید: - گماشتن آنها از سر "محابات" و "اَثره" نباشد (لا تُوَلِّهم محاباتاً و اَثرهً) محابات: چیزی را به جهت تمایلات شخصی به کسی اختصاص دادن، به ناحق از کسی طرفداری کردن اثره: از روی استبداد و بدون مشورت کاری کردن. - علی(ع) مشورت میکرد اگر ابوموسی با مشورت دهی مالک اشتر در فرمانداری کوفه ابقاء شد، وقتی در جمل اعلان بیطرفی کرد باید ببینید همین مالک اشتر (به همراه هاشم مرقال) با او چه کرد؟! اورا نه فقط عزل بلکه مردم را بر او شوراندند که اموالش داشت به یغما می رفت! ابقاء ابوموسی را با این عزل ببینید! - ظلم به جمهوری اسلامی این است که با نمونه های اینچنین، آنها که بالایشان آورده اند، مثل مالک برخورد نمی کنند و همه پای رهبری فاکتور میشود! • در قسمت مربوط به دبیران می فرماید: گزینش از سر "فراست" (قوه حدس و تشخیص قوی) و "استنامه" (اعتماد داشتن) و "حسن ظن" ات هم نباشد. (لا یکن اختیارک ایاهم علی فراستک و استنامتک و حسن الظن منک) ❓پس روش گزینش چه باشد؟! • در این فراز می فرماید: براساس امتحان و اختبار باشد (و استعملهم اختباراً) این یعنی یک شاخص بیرونی برای سنجش و گزینش باشد نه صرفاً درونی و شخصی. • جالب تر اینکه می فرماید: از سر محابات و اثره گزینش کردن محل جمع شاخه های ستم و خیانت است. • در ادامه شرایط می فرماید: "اهل تجربه و حیا از بیوتات صالحه و آنان که در اسلام پیش قدم ترند باشد. زیرا اخلاق اینان بزرگوارانه تر و آبرویشان محفوظ تر و طمعشان کمتر و در ارزیابی سرانجام کارها ژرف اندیش ترند". ❓آیا گزینش از بیوتات خاص و خاندانهای پرسابقه به مرور الیگارشی نمی سازد؟! • توجه درست به این فراز پاسخ سؤال را منفی می کند: - اولا اهل تجربه و حیا از این خاندانها نه مطلق فرزندان آنها. کسی شک دارد که بچه لوس و اشرافی این خاندانها منظور حضرت نیست؟! - برای این بیوتات صالحه تعلیل ۴گانه ای می آورد (اخلاق اینان...) فهمیده میشود بیت و خاندان، موضوعیت ندارد، طریقیت برای این خصال مهم چهارگانه دارد. بطور طبیعی در دنیای گذشته خانواده حامل اصلی فرهنگ و انباشت سرمایه های اخلاقی و ...بود. برای مثال خاندانی که بطور متوالی روحانیت و مرجعیت در آن بود، رعایت احکام شرعی، ارزشهای اسلامی و... در بین نسل ها بیشتر منتقل می شد. اگر بیوتات کارکرد خود را از دست داد و مناسبات شهروندی موجب شد افراد خصلتها و باورهای خود را از موسسات و مراکز تحصیل و کار خود بگیرند شاید دیگر این طریق مناسبی برای کشف آن خصال نباشد. - غیر از تحلیل اجتماعی فوق به لحاظ سیاسی هم این فراز "قرینه مقابلی" دارد که در معنا باید اخذ شود. آن مقابل خاندان های سوء بودند که به شکل شبکه ای دنبال احیای جاهلیت و ارتجاع به پیش از اسلام بودند. سرآمد اینان خاندان بنی امیه بود که بزرگشان صراحتا می گفت حکومت را مثل گوی به هم بدهید! و پیامبر(ص) درباره شان فرمود: خلافت بر آل ابی سفیان حرام است و... - نصب ابن عباس ها -که با اعتراض مالک اشتر مواجه شد- از سوی علی(ع) همین پاسخ را گرفت که اگر صالحی از فرزندان طلقاء سراغ داری تا نصب کنم (شرح ابن ابی الحدید ج۱۵ص۹۸و۹۹) ادامه در بخش دوم ☑️ @m_ghanbarian