‍ ببینید گریه هایی که می‌کنیم [در مصیبت سیدالشهدا علیه السلام] چه می‌شود و به کجا می‌رسد؟ امروز [روز عاشورا] گریستن با روزهای دیگر فرق می‌کند. اهل بیت علیهم السلام خزائن اشک هستند، التماس کنیم از ایشان توجه کنیم به مقامشان توسل کنیم، تعهد کنیم گناه نکنیم، تا اشک بیاید. خیلی وقتها که اشک نداریم بخاطر عدم تعهد نسبت به گناه نکردن است. در روایت می‌فرماید: اذا كان يوم العاشر من المحرم تنزل الملائكة من السماء، و مع كل ملك قارورة من البلور الابيض، و يدورون في كل بيت و مجلس يبكون فيه علي الحسين عليه السلام، فيجمعون دموعهم في تلك القوارير، فاذا كان يوم القيامة فتلتهب نار جهنم فيضربون من تلك الدموع علي النار، فتهرب النار عن الباكي عن الحسين عليه السلام مسيرة ستين الف فرسخ؛ ✨به هنگام روز عاشورا، در ماه محرم، فرشتگان از آسمان به سوی زمین فرود مي آيند، و با هر فرشته شيشه اي از بلور سفيد است، آنها در هر خانه و مجلسي كه در آنجا بر امام حسين عليه السلام گريه مي نمايند؛ مي گردند، و اشك هاي ديدگان عزاداران را در اين شيشه ها جمع مي كنند. هنگامي كه روز قيامت فرارسد، و آتش جهنم شعله و زبانه مي كشد، فرشتگان اين اشكها را بر آتش مي ريزند، و آتش از شخصي كه بر امام حسين عليه السلام گريه كرده به فاصله ي شصت هزار فرسنگ فرار كرده و دور مي شود. این یک حیثیت اشک بر اباعبدالله علیه السلام است که به ما بگویند اگر این کار را کنید این مزد و پاداش شماست اما یک حیثیت لطیف تر هم دارد که در روایت آمده؛ قال الصادق علیه السلام: مَا عَيْنٌ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ وَ لَا عَبْرَةٌ مِنْ عَيْنٍ بَكَتْ وَ دَمَعَتْ عَلَيْهِ وَ مَا مِنْ بَاكٍ يَبْكِيهِ إِلَّا وَ قَدْ وَصَلَ فَاطِمَةَ سلام الله علیها وَ أَسْعَدَهَا عَلَيْهِ وَ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله وَ أَدَّى حَقَّنَا وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُحْشَرُ إِلَّا وَ عَيْنَاهُ بَاكِيَةٌ إِلَّا الْبَاكِينَ عَلَى جَدِّي فَإِنَّهُ يُحْشَرُ وَ عَيْنُهُ قَرِيرَةٌ وَ الْبِشَارَةُ تَلْقَاهُ وَ السُّرُورُ عَلَى وَجْهِهِ وَ الْخَلْقُ فِي الْفَزَعِ وَ هُمْ آمِنُونَ وَ الْخَلْقُ يُعْرَضُونَ وَ هُمْ حُدَّاثُ الْحُسَيْنِ صلوات الله علیه تَحْتَ الْعَرْشِ وَ فِي ظِلِّ الْعَرْشِ لَا يَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ يُقَالُ لَهُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ فَيَأْبَوْنَ وَ يَخْتَارُونَ مَجْلِسَهُ وَ حَدِيثَه‏. هیچ چشمی نزد خداوند از آن چشمی که برای حسین علیه‌السلام گریه کند، محبوب تر نیست و هیچ گریه‌ای نزد او از اشکی که بر آن مظلوم جاری شود، محبوب‌ترنیست ✨و هیچ گریه کننده‌ای بر سیّد‌الشّهداء علیه‌السلام نمی‌گرید مگر آنکه اشکی که می‌ریزد به دست حضرت فاطمه سلام الله علیها می‌رسد و ایشان را شاد می‌کند و این اشک آنچنان ارتقا پیدا می‌کند و بالا میرود که به دست پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله هم می‌رسد. و این اشک ریختن حق ما اهل بیت را ادا میکند! 🔹جلسه پنجم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (روز عاشورا، محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

‍ اباعبدالله علیه السلام کیست که تمام موجودات برای ایشان اینگونه می‌گریند؟ ابا عبدالله علیه السلام کسی هستند که نسبت به پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و نسبت به حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها و نسبت به امیرالمومنین علیه السلام و نسبت به امام حسن علیه السلام که امام ایشان هستند، فنای محض بودند یعنی از اراده ی آنها خارج نمی شدند. و وقتی یزید لعنه الله علیه جانشین معاویه ملعون شد، و خواست به هرطریقی شده از ایشان بیعت بگیرد، امام حسین علیه السلام زیر بار ظلم نرفتند. از این زوایه، اباعبدالله علیه السلام بعنوان امام معصوم زمانه خود است که در کربلا حاضر شدند و بیعت یزید را نپذیرفتند و زیر بار ظلم نرفتند حتی با وجود بی وفایی کوفیان. این یک زاویه ی ماجراست... زاویه ی دیگر، "نگاه توحیدی" به قضیه است. یعنی اباعبدالله علیه السلام نمی‌خواستند زیر بار کثرات بروند. اباعبدالله علیه السلام می‌خواستند در این روز [عاشورا] خداوند تبارک و تعالی را با تمام اسماء و صفاتش به تماشا بنشینند. یعنی روز لقای اباعبدالله علیه السلام با خدای تبارک و تعالی است! چیزی که برای هر انسانی در دنیا قابل ترسیم است و اصلا هدف همین است که هر انسانی در زندگی اش طوری حرکت کند که منجر شود به دیدار خدا، در همین دنیا برسد به لقاءالله. برای اینکه خدا دیدار شود باید هر اضافاتی غیر از توحید و هر تعلّقاتی غیر از توحید باید نابود و منهدم شود، باید بسوزد... با شرایطی که خارج برای اباعبدالله علیه السلام ایجاد کرد و یک جور امتحان بود برای ایشان، حضرت به گونه ای حرکت کردند که به سمتی بروند که به تماشای خدای تبارک و تعالی منتهی شود. بعضی از بزرگان اهل معرفت فرموده اند تمام عشق در روز عاشورا ظهور کرد و دیگر در طول تاریخ چنین طلوعی نخواهیم داشت. یک مرد، ایستاد در میانه ی میدان و به تمام کثرات گفت؛ نه! به تمام غیر خدا گفت نه! تا جایی که سپاه ملائکه آمدند و التماس کردند برای یاری حضرت ولی اباعبدالله علیه‌السلام داغ به دل آنها نهاد که شما کی هستید وقتی خدا هست؟! حضرت به احد الناسی نظر نداشت و از همه چیز گذشت... در زیارت ناحیه مقدسه فرموده اند: وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِی الْهَبَواتِ ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِیّاتِ ،قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَهُ السَّماواتِ،فَأَحْدَقُوا بِک َ مِنْ کُلّ ِالْجِهاتِ ، وَ أَثْخَنُوک َ بِالْجِراحِ ... تو بر نیزه ای تکیه زده بودی، دور تا دورت را نا نجیبان گرفته بودند و ملائکه آسمان از صبر تو در حیرت بودند... چون تو کسی بودی که اگر اشاره می‌کردی کل عالم قلع و قمع میشد‌ اما اباعبدالله علیه السلام صبر کرد و به همه گفت نه... " صَبْراً عَلى قَضائِکَ یا رَبِّ لا إِلهَ سِواکَ" این مناجات حضرت است در گودی قتلگاه... 🔹جلسه پنجم معیّت با سیدالشهدا‌ سلام‌الله‌علیه (روز عاشورا، محرم الحرام ۱۴۳۸) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

عبارتی از آیت الله سید علی قاضی ره @sholeye_toor

✨این من و این هستِ من طوری خلق شده که اگر به دنیا و ماده توجه کند خود را آنجا می‌یابد و اگر به عالم مافوق دنیا و مافوق حس توجه کند، خود را مافوق حس می بیند و خود را در حضور خدا می‌یابد. ✨ذکر زیاد گفتم، زیارت عاشورا زیاد خواندم، مجلس زیاد رفتم، نماز شب خواندم، اربعین پیاده به زیارت رفتم پس چرا خودم را در دنیا می‌یابم و دری باز نمی‌شود؟ چون توجه ام معطوف به عالم دنیا بوده. ✨نفس و حقیقت انسان به هر چیز و هر جا توجه ‌کند خود را آنجا می‌یابد... 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

2⃣ چرا من خودم را اینجا، در این بدن، رنج کشیده می‌یابم؟ چرا هرکاری می‌کنم قلبم تنگ است؟ چرا نمی‌توانم آزاد فکر کنم؟ چرا نمی‌توانم روحم را پرواز دهم؟ علتش این است که؛ "من و هستِ من" طوری خلق شده که اگر به دنیا و ماده توجه کند خود را آنجا می‌یابد و اگر به عالم مافوق دنیا و مافوق حس توجه کند خود را مافوق حس می بیند و خود را در حضور خدا می‌یابد. پس چرا خودم را در دنیا می‌یابم و چرا دری باز نمی‌شود؟ چون توجه من به پایین است. ذکر زیاد گفتم، زیارت عاشورا زیاد خواندم، مجلس زیاد رفتم، نماز شب خواندم، اربعین پیاده به زیارت رفتم ولی توجه ام معطوف به عالم دنیا بوده. نفس و حقیقت انسان به هر چیز و هر جا توجه ‌کند خود را آنجا می‌یابد... 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

✨انسان مجرد از ماده است و توجه اش معطوف شده به بدنش و ماده... 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

✨شریعت آمده به ما بگوید تو این بدن نیستی و برای اینکه این "بدن نبودنت" را درک کنی باید کارهایی(احکام را) انجام دهی. ✨ امام صادق عليه السلام : إنّ الأرواحَ لا تُمازِجُ البَدَنَ و لا تُواكِلُهُ ، و إنّما هِي كِلَلٌ لِلبَدَنِ مُحِيطَةٌ به. ارواح با بدن آميخته نمى شوند و وکالتشان را هم به بدن نمیدهند ، بلكه [همچون] پرده هاى نازكى براى بدن هستند كه آن را در ميان گرفته باشند و بر تمام بدن محیط است.( بحار الأنوار : ۶۱/۴۰/۱۱ ) ✨فرق نفس و روح ✨وقتی انسان مادی نیست پس جایی نیست که من نباشم. 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

✨الأمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبی علیه السلام:  أکْیَسُ الْکَیِّسِ التُّقی ، وَ أحْمَقُ الْحُمْقِ الْفُجُورَ... باهوش ترین باهوشان کسی است که تقوا دارد و احمق ترین افراد کسی است که فجور می‌کند ✨تقوا یعنی احکام الهی و احکام اهل بیت علیهم السلام را درست پیاده کن! مو به مو! ✨اگر من میخواهم وارد عوالم بالاتر شوم و خود را آنجا بیابم جایگاه و نقش شریعت و احکام در این مسیر چیست؟ ✨هر قدمی که در انجام احکام درست پیش میروید، کَندِه می‌شوید‌... 💠جلسه دوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

دنیا پایین‌ترین مرتبه ای است که نفس در آن حضور دارد و چون انسان متوجه دنیاست، ابزار تصرف در دنیا را که بدنش باشد، به اشتباه حقیقت اصلی خویش می‌پندارد. در واقع، مشکل برای انسان‌ها از آنجایی آغاز می‌شود که تماما متوجه بدن جسمانی‌شان می‌شوند. انسان حقیقتی است که به هر مرتبه ای از مراتب هستی‌اش توجه کند، خود را در آنجا حاضر می‌یابد و در هر نشئه ای از نشئات خلقت، به شکلی دیگر با بدنی مناسب آن منزلگاه حاضر است. اگر مومن باشد، اما دلش هنوز متوجه دنیا باشد، باز خود را در عالم دنیا خواهد یافت؛ اما اگر توجهش را به آن "منِ" در خودش معطوف کند که در حال حاضر در عالم برزخ زندگی می‌کند و در آنجا حضور دارد. ناگهان خود را در عالم برزخ مشاهده می‌کند و متوجه بدن برزخی خود می‌شود و می‌تواند در سرزمین برزخ رفت‌و‌آمد کند که کل دنیا با تمام کوه‌ها، دریاها، جنگل‌ها، آسمان‌ها و کهکشان‌هایش در مقابل آن، چون حلقه ای در بیابان است. #کهکشان‌نیستی فصل بیست‌ و هفتم (سید علی قاضی) @sholeye_toor

سوال شده؛ مگر می‌شود قبل از شناخت نفس، آن را مدیریت کرد که عنوان بحث "مدیریت و معرفت النفس" است؟ نفس در عالم ناسوت و نشئه ی دنیا حقیقتی از خود نشان میدهد که حقیقت اصلی اش نیست و با توجه به اموری که عرض میشود حقیقت نفس خود را نشان می‌دهد. یعنی با مدیریت نفس تازه میتوان وارد عرصه حرکت به سمت حقیقت نفس و معرفت النفس شد. 💠جلسه سوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

الإمامُ عليٌّ عليه السلام :خَلَقَ الإنسانَ ذا نَفْسٍ ناطِقةٍ ، إنْ زكّاها بالعِلمِ و العَملِ فقد شابَهتْ جواهرَ أوائلِ عِلَلِها ، و إذا اعْتَدلَ مِزاجُها و فارَقَتِ الأضدادَ فقد شارَكَ بها السَّبْعَ الشِّدادَ .[غرر الحكم : 5885.] از حضرت درباره حقیقت عوالم بالاتر سوال شده و در پاسخ امیرالمومنین می‌فرمایند: خداوند تبارک و تعالی انسان را داراى نفس ناطقه آفريد؛ اگر انسان آن(نفس) را با علم و عمل تزكيه كند و بپروراند، با گوهرهاى اوّليه علّتهايش (يا ذات عقول مقدسه اش) همسان و شبیه مى گردد و هرگاه تركيبش معتدل شود و از اضداد جدا گردد او [از افراط و تفريط سالم مى ماند و ]با آن هفت آسمان قوى و محكم (نفوس فلكيه) شريك مى شود. نتیجه ی تزکیه نفس با علم و عمل، معتدل کردن مزاج و مفارقت از اضداد، این است که؛ آسمان‌های هفتگانه با انسان و در وجود او مشارکت می‌کنند. و این نشان می‌دهد انسان حقیقتی دارد که میتواند آسمانهای هفتگانه در وجودش ترجمه و قرائت شود و البته شرایطی دارد و طبق فرمایش حضرت لازمه ی رسیدن به این نقطه، مدیریت نفس(تزکیه، تعدیل، تفارق از اضداد) است. 💠جلسه سوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

از حضرت درباره حقیقت عوالم بالاتر سوال شده و در پاسخ امیرالمومنین می‌فرمایند: خداوند تبارک و تعالی انسان را داراى نفس ناطقه آفريد؛ اگر انسان آن(نفس) را با علم و عمل تزكيه كند و بپروراند، با گوهرهاى اوّليه علّتهايش (يا ذات عقول مقدسه اش) همسان و شبیه مى گردد و هرگاه تركيبش معتدل شود و از اضداد جدا گردد او [از افراط و تفريط سالم مى ماند و ]با آن هفت آسمان قوى و محكم (نفوس فلكيه) شريك مى شود. نتیجه ی تزکیه نفس با علم و عمل، معتدل کردن مزاج و مفارقت از اضداد، این است که؛ آسمان‌های هفتگانه با انسان و در وجود او مشارکت می‌کنند. و این نشان می‌دهد انسان حقیقتی دارد که میتواند آسمانهای هفتگانه در وجودش ترجمه و قرائت شود و البته شرایطی دارد و طبق فرمایش حضرت لازمه ی رسیدن به این نقطه، مدیریت نفس(تزکیه، تعدیل، تفارق از اضداد) است. 💠جلسه سوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

عبارتی از متن یکی از نامه های آیت الله سید علی قاضی ره #کهکشان_نیستی @sholeye_toor

در مکتب معرفت النفس آیت الله قاضی(ره) بعضی وقتی جلو میروند بعد از اربعینیات متعدد، دستور توجهات خاص از استاد خود دریافت میکنند. و این کار هرکسی نیست چون باید حقیقت درون و بیرون برای او حل شده باشد و بعد از اعمال خاص و زیادی اجازه این کار را خواهد داشت. اشخاصی که به این مرحله می‌رسند به توجه که می‌نشینند اینجا هستند و خود را در عالم برزخ می‌بینند و امکان این را دارند که هرچقدر از تعلقات جدا شده باشند در عالم برزخ متنعم شوند. بعد از آن اگر خوب عمل کردند وارد عالم بعد می‌شوند و همینطور میتوانند ادامه دهند و در عین اینکه خود را در عوالم بالاتر می‌یابند خود را در عوالم پایین‌تر نیز می‌یابند. این عرض شد که بدانید شراکت آسمانهای هفتگانه در وجود انسان شدنی است. 💠جلسه سوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

‍ اولین قدم در فهم معنای "خَلَقَ الإنسانَ ذا نَفْسٍ ناطِقةٍ" این است که انسان خودش را با خودش روبرو کند و برای فکر کردن به خودش وقت بگذارد. بعضی‌ها حاضرند روزها و ساعت‌ها کتاب بخوانند اما حاضر نیستند سر خود را خلوت کنند برای توجه به خود و فکر کردن به اینکه چه کسی هستند. امروزه افراد زیادی می‌گویند من استاد می‌خواهم. درباره اعمال و نماز آنها سوال کنید می‌گویند نه ما فقط استاد میخواهیم فقط نفس استاد است که میتواند مشکل من را حل کند. باید توجه کرد این رهزن اول این راه است. اهل بیت علیهم السلام می‌فرمایند "نفس خود را تزکیه کنید با علم و عمل" علم یعنی چه؟ طبق روایات در قدم اول علم یعنی احکامی که اهل بیت علیهم السلام فرموده اند و ما برای اینکه متوجه شویم این بدن نیستیم باید به آن احکام عمل کنیم. مثلا نماز اول وقت بخوان، وضو و غسل را درست انجام بده، مادامی که کسی این مرحله را نگذرانده چرا به دنبال استاد است؟! وقتی کسی هنوز احکام را درست بلد نیست پیاده کند چرا دنبال استاد است؟! آیت الله بهجت می‌فرمودند شما منتظر هستید یک نفر از پشت کوه قاف بیاید و دست شما را بگیرید و هیچ‌وقت هم نمیآید! چون میدانید باید چه کار کنید ولی عمل نمیکنید اگر نمیدانید یاد بگیرید اگر می‌دانید عمل کنید. برخی فرمودند شما نقش استاد را کمرنگ می‌کنید بله کمرنگ میکنم چون در این مرحله واقعا نقش استاد کمرنگ هست. این مرحله، مرحله ای است که واجبات را انجام بده گناهان را ترک کن! این استاد می‌خواهد؟ اگر استاد می‌خواهد؛ "نفس امام معصوم و دم امام معصوم پشت سر شماست!" این همه روایات متعدد... در روایت می‌فرماید کسی که گناه کند دشمن ماست! خب روایاتی که در مورد این امور است به ما نشان میدهد که کاری که انسان در قدم اول باید انجام دهد این است که احکام را انجام دهد برای اینکه متوجه شود انسان این بدن نیست! متوجه شود همه چیز این بدن نیست و او اتحاد و ارتباطی دارد با خارج از خود... احکام را اینگونه نگاه کنیم آسان میشود؛ که احکام برای تعالی انسان به سمت افق‌های بالاتر است. 💠جلسه سوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor