پا جای پای خواهرانش می گذارد...
فاطمه حسنا، دختر یک ساله و نیمه ام،
مقابل چشمانم گام بر می دارد!
به پاهای کوچکش می نگرم و به قدم های بلندش می اندیشم!
انگار همین دیروز بود که در مانیتور سونوگرافی، پاهای کوچکش را دیدم و صدای سونوگراف که گفت:
«مبارکه قدمش!دختره!»
و من برای بار چهارم دختری را در درونم می پروراندم!
بهار شد و فاطمه حسنا متولد شد و با تولدش باران رحمت الهی باز بر سقف خانهی مان باریدن گرفت؛ او بار دیگر طراوت بهار را به خانه آورد!
حالا من صاحب چهار دختر بودم و فاطمه حسنا صاحب چهار مادر!!
او سه خواهر داشت که هر کدام مادرانه به او عشق می ورزیدند!
مادران کوچکی که همیشه حواسشان به دختر کوچک خانه است! از آن روزی که به نوبت، مادرانه گهواره اش را تاب می دادند و برایش لالایی می خواندند تا امروز که دستش را در دست گرفته و گرد خانه می چرخند و آواز کودکانه می خوانند!
فاطمه حسنا، راه رفتن را، مستقل غذا خوردن را، آوازهای کودکانه را،مو شانه کردن و گل سر بستن را از خواهرانش آموخته و می آموزد!...
حتی قهر و آشتیش هم ترکیبی از قهر و آشتی خواهرانش شده!
فاطمه حسنا حالا تجلی خواهران بزرگترش شده!
او دقیقا پا جای پای خواهرانش گذاشته! ...
چه حکیمانه است این کلام:
«در خانواده های پر جمعیت و خوش جمعیت؛ کافیست وقت بیشتری برای تربیت فرزند بزرگتر بگذاریم، آن وقت بقیه به دنبال او گام بر می دارند،حالا کمی این طرف،آن طرف تر...»
✍آينــــــــــﮫ
#راز_تربیت
#نشر_با_منبع_زیباتر_است
لینک کانال ما در ایتا:
https://eitaa.com/Ayenehmadari
لینک کانال ما در بله:
https://ble.ir/ayenehmadari