نبض زمین از نقطه‌ای تپیدن گرفت همانجا که روزی قرار است بانگ یک اَبَــــرمَـــــــرد جان‌ها را زیر و رو کند ... #دحوالارض #اللهم_عجل_لولیک_الفرج @maae_maein

وَجَعَلتَها عِندَالمؤمنینَ وَدیعَةً ..* و این روز را نزد اهل ایمان به ودیعت گذاشتی .. * دعای روز #دحوالارض ودیعت. [ وَ ع َ ] (از ع اِمص ، اِ) ودیعة. امانت. (غیاث اللغات). امانت و زنهار و هر چیزی که به کسی بسپارند و در نزد وی امانت گذارند و با نهادن و سپردن و گذاردن ترکیب شود ... @maae_maein

چرا روز #دحوالارض عیده؟ روز دحوالارض خصوصی‌ترین و عاشقانه‌ترین عید بین ما و خداست. روز دحوالارض چه روزیه؟ روزیه که زمین از زیر آب در اومد و قابل سکونت و زندگی کردن شد. یعنی مقدمات اومدن ما روی زمین و سکونت ما از روز دحوالارض شروع شد. خب برای خدا این روز خیلی روز ارزشمند و مهمیه! اساساً تو روابط عاشقانه، اولین‌ها خیلی مهم هستن! تو آدمای اطرافت هم دیدی حتماً، باذوق‌ها خیلی مناسبت‌ها براشون مهمه! حتماً یه جوری مناسبت‌هارو به اطرافیانشون تبریک میگن. خدا هم که قربونش برم آخرِ ذوق و مهربونیه دیگه! انقد این روز براش ارزش و اهمیت داره. بعد یه طرف این مناسبت خصوصی هم ما هستیم که تقریباً عامه‌مون نمی‌دونیم دحوالارض چه روزیه چه برسه به اینکه براش ذوق کنیم. خیلی ماست طور و سرد و بی‌ذوق ادامه میدیم رابطه رو .. زشته به نظرم برای خدا این روز مهم باشه و جشن بگیره، بعد ما هیچی به هیچی.. بقیه اعیاد و ایام الله هم یه طورایی به ما مربوط میشه ها، ولی دحوالارض خصوصیه، خصوصی ما و خداست. چند تا عمل داره این روز برای آدمای با ذوق : مثل غسل و روزه و نماز. چند تا دعا هم وارد شده که من یه بند از یکی از این ادعیه رو میارم اینجا، کامت شیرین بشه، ذوق و سلیقه شو داشتی برو بقیه‌شو پیدا کن بخون..

بسم الله الرحمن الرحیم همه‌اش آب بود. یک کره‌ی سرتاپا آبی؛ موج روی موج که به هیچ ساحلی نمی‌کوبید. خدا به این کره‌ی آبی نگاه کرد. وقتش رسیده بود. خاک آرام‌آرام سر از دامن آب بلند کرد. اولین‌خشکی بود؛ اولین‌ تکه از خاک زمین که از زیر آب بیرون آمد و گسترده شد تا سال‌ها بعد، اول آدم و بعد ابراهیم سلام‌الله‌علیهما، خانه‌ی خدا را بر آن بسازند. پس اولین خشکی، زمین خانه‌ی کعبه شد. تقویم که نبود آن‌وقت‌ها! خدا ولی صاحبِ زمان است. بعدها به محمد مصطفایش گفت ابراهیم خلیل الله و عیسی روح الله در همین روز به دنیا آمده‌اند؛ همین روزی که در آن، تو با همه‌ی اهل بیتت، با زهرای اطهرت، با علی، وصّی بعد از خودت، راهی حجة الوداع شدی. بیست و پنجم ذی‌ القعده. قبل‌تر از آن، خدا کلمه‌هایش را که برای پیامبرش می‌فرستاد، قصه‌ی #دحوالارض را برایش تعریف کرده بود. او فقط گفته بود: «وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِكَ دَحاها» و محمد، با آن قلب وسیع نازنینش، همه‌ی معنا را گرفته بود. قلبش آیه و تفسیر و شأن نزول را همه با هم می‌فهمید. محمد کلمه‌ها را نمی‌شنید، می‌دید. ادراک می‌کرد. علی امیرالمؤمنین هم این ادراک را سینه‌به‌سینه از محمد گرفته بود که گفت: «اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست‌وپنجم ذی‌القعده بود». خب، مثل پسرعمویش، دلسوز بود به امت. طبیبٌ دوّار بود که در ادامه‌اش گفت: «کسی که در این‌روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، [انگار] عبادت صدسال را که روزش را روزه گرفته و شبش را عبادت کرده، دارد». امشب، شب دحوالارض است. نفس‌های بسیاری، خاموش شده‌اند و از جهان مردگان، حسرت نفس‌های ما را می‌کشند؛ ما که اجل مهلتمان داده بیشتر دعا کنیم. با دلی که آرزوی زیارت خانه‌ی خدا روی دستش مانده، آرزوی دیدار ولیّ خدا را هم به‌حسرت، با خودم می‌کشم. کاش امشب، ظهور بزرگ‌ترین و مکررترین دعای ما باشد. کاش تماشایمان کند که از یادش نمی‌کاهیم… کاش ببیندمان که نام کوچک بزرگش را می‌بریم و او را، امام‌جانمان را، از خدا می‌خواهیم. کاش خیالش از ما راحت شود و ببیند که رسم شیعه‌گری بلدیم و دعا برای مولایمان را از قلم نمی‌اندازیم. نکند زیر همین خاک سرد ساکت، آرام بگیریم و آرزوی بوسیدن گوشه‌ی عبایش بر دلمان بماند؟ - پرستو علی عسگر نجاد @maae_maein

برخی بزرگان افضل اعمال روز #دحوالارض را زیارت امام رضا علیه‌السلام دانسته‌اند.