🌺 حدیث 🔸امام صادق علیه السّلام: 🔹مَنْ عَذَرَ ظَالِماً بِظُلْمِهِ سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِ مَنْ يَظْلِمُه،ُ‏ فَإِنْ دَعَا لَمْ يَسْتَجِبْ لَهُ وَ لَمْ يَأْجُرْهُ اللَّهُ عَلَى ظُلَامَتِهِ. 🔹هر کس برای ظلمِ ستمگری، عذر بتراشد (و آن را توجیه کند)؛ خداوند کسی را بر او چیره می سازد که بر او ستم کند؛ پس اگر خدا را بخواند، او را اجابت نخواهد کرد. 🔹کافی، ج۲، ص۳۳۴ 🌐 @sistani_fa

🌱 🍃 🌱 🍃 🍃 🌱 🍃 🌺 🌱 🍃 🌸 🍃 🌱 🌱 🌺 🍃 🌸 سـ😍✋ــلام🍃🌸 صبح قشنگ 🍃🌺 شنبه تون بخیر امیدوارم هفت روز هفتتون 🍃🌸 یکی از یکی زیـبـاتـر و دوسـت داشتنی تـر🍃🌺 و️ پر از عـشق و دوسـتی و پر از خـیر و بـرکـت باشـه🍃🌸 لطف خداوند نصیب حال تان باد باآرزوی شنبه ای زیبـاو هفته ای عالی🍃

🗓 تقویم شیعه: ☀️ امروز: شمسی: شنبه - ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ میلادی: Saturday - 17 June 2023 قمری: السبت، 28 ذو القعدة 1444 📆 روزشمار: ▪️2 روز تا شهادت امام جواد علیه السلام ▪️9 روز تا شهادت امام محمد باقر علیه السلام ▪️11 روز تا روز عرفه ▪️12 روز تا عید سعید قربان ▪️17 روز تا ولادت امام هادی علیه السلام

پاسخ به اشکالات خلافت علی ع شماره 1

اشکالات حدیث غدیر و خلافت علی (ع) و پاسخها باسمه تعالی اندک اندک به ماه ذی الحجه و به عید سعید غدیر خم نزدیک می‌شویم، عید ولایت و منصوب شدن امام علی علیه السلام به زعامت و رهبری مسلمانان برای پس از پیامبر صلی الله علیه وآله. به این مناسبت امسال تصمیم گرفته ام به خوانندگان گرامی هدیه ای بدهم که از هم اکنون تا روز عید غدیر خم ادامه داشته باشد. امسال بنا نهادم اشکالاتی را مورد بررسی قرار بدهم که از برادران اهل سنت، بعضی مستقیما و بعضی دیگر از طریق بعضی از دوستان در مورد امامت و خلافت علی علیه السلام به دست من رسیده و پاسخ آن را خواسته اند و برای آنان ارسال گردید، در این ایام نیز به تدریج آن اشکالات را ذکر نموده و به انها پاسخ داده می‌شود. (احمد باقریان ساروی) اشکال اول: چرا پیامبر (ص) به خلیفه بودن علی (ع) تصریح نکرد؟ پرسش: چرا پیامبر (ص) واضح و قاطع نفرمود «علی پس از من اولین خلیفه و یا جانشین بلا فصل من است؟». پاسخ اول: تصریح به حلافت در موارد متعدد پیامبر (ص) در موارد متعدد به خلیفه بودن علی (ع) تصریح فرمود، از جمله نخستین بار در دعوت علنی از خویشاوندان برای تبلیغ رسالت خود.. دعوت پيامبر صلی الله علیه وآله به مدّت سه سال پنهانى بود، تا اينكه وحى الهى بر او نازل شد و جبرئيل اين آيه را بر پيامبر صلی الله علیه وآله ‏ تلاوت كرد: «وَ أَنْذِرْ عَشيرَتَكَ اْلأقْرَبينَ» (الشعراء: 214) [و خويشاوندان نزديكت را هشدار بده]، طبق این آيه، پيامبر صلی الله علیه وآله مأمور شد به صورت رسمى و علنى مردم را به اسلام دعوت كند، او اين دعوت را به فرمان خدا از خويشاوندان نزديك خود آغاز كرد. آنچه در اين قسمت از منابع معتبر اهل سنّت تقديم خوانندگان مى‏شود بيان اين واقعه است كه پيامبر صلی الله علیه وآله در ميان خويشاوندان خود و پس از دعوت آنان به آيين اسلام، على علیه السلام را به عنوان وصىّ و خليفه خود اعلام فرموده بود. طبرى در تفسير خود از عبد اللّه بن عباس نقل كرده است كه على گفت: آن‏گاه كه آيه «وَ أَنْذِرْ عَشيرَتَكَ اْلأقْرَبينَ» بر پيامبر صلی الله علیه وآله نازل شد... سپس پيامبر صلی الله علیه وآله آغاز سخن كرد و فرمود: «اى فرزندان عبد المطلب! من در ميان عرب جوانى را نمى‏شناسم كه براى مردم خود بهتر از آنچه من براى شما آورده‏ام آورده باشد، من چيزى را كه براى دنيا و آخرت شما فايده دارد آورده‏ام و خدا به من فرمان داد تا شما را به آن دعوت كنم، كدام يك از شما بر اين امر وزير من مى‏شويد تا برادرم و چنين و چنان باشيد؟»، آنان آشفته [به همهمه و سخن گفتن با يكديگر مشغول ] شدند، من در حالى كه كم سال‏ترين آنان بودم گفتم: «اى پيامبر خدا! من»؛ سپس [پيامبر صلی الله علیه وآله با اشاره به من] فرمود: «او برادرم و چنين و چنان است، سخن او را بشنويد و از او پيروى كنيد»، آن گروه [با شنيدن اين سخن پيامبر صلی الله علیه وآله] در حالى كه مى‏خنديدند از جاى خود برخاستند و به ابوطالب مى‏گفتند: «او به تو فرمان داد تا سخن پسرت را گوش بسپارى و از او پيروى كنى». (طبرى، جامع البيان، ج 19، ص 148 - 149، ح 20374؛ ابن عساكر، ترجمة الامام على بن ابى طالب (ع) من تاريخ دمشق، ج 1، ص 97، حديث 133؛ ابن کثیر، السبرة النبویة1ک 458). طبرى اين واقعه را در تاريخ خود نيز آورده و آنچه را كه در تفسير خود در ابهام قرار داده بود در تاريخ خود بيان كرده و نوشته است: پيامبر صلی الله علیه وآله فرمود: «او [على علیه السلام] برادر، وصىّ و خليفه من در ميان شما است، به سخن او گوش فرا دهيد و از او پيروى كنيد». (تاريخ الطبرى، ج 1، ص 542 - 543؛ و نیز: ابن اثير، الكامل فى التاريخ، ج 2، ص 63؛ صنعاني، الروضة الندیة:146 و 152؛ ایجی، فضائل الثقلین من توضیح الدلائل:257؛ ابوالفداء، المختصر فی أخبار البشر1: 116 – 117). احمد حنبل از عباد بن عبد اللّه اسدى، از على [علیه السلام] نقل كرده است كه گفت: آن‏گاه كه آيه «وَ أَنْذِرْ...» نازل شد پيامبر صلی الله علیه وآله خاندان خود را گرد آورد، سى تن آمدند و خوردند و نوشيدند، پيامبر صلی الله علیه وآله به آنان فرمود: «مَنْ يَضْمُنُ عَنّى دَيْنى وَ مَواعيدى، وَ يَكُونُ مَعى فِى الْجَنّةِ، وَ يَكُونُ خَليفَتى فى أهْلى؟»،... اين سخن را بر خاندان خود عرضه كرد، على گفت: «من».(مسند الامام احمد بن حنبل، ج 1، ص 178، ح 885؛ صاعدى، المقتطفات من كتاب فضائل الصحابه، الفصل الثامن، القسم الثانى، ص 220، ح266/16).