💠 ضیافت الهی 🔹 جریان #حج، ظهور خاصّی از عنایت الهی به بندگان خودش است. اینكه در جریان حج تعبیر به #ضیوف_الرحمن شد، چنانكه در ماه مبارك رمضان تعبیر به «شَهرُ الضِیافَة» شد، برای آن است كه ذات أقدس الهی، مستقیماً میزبانی مهمانانش را پذیرفته است و این تعامل متقابل را دارد كه من اگر «ضَیف» می‌پذیرم, «ضَیف» هم می‌شوم. 🔹 خدا در زمان و زمین معین یعنی در جریان حج و در جریان صیام ماه مبارك رمضان، خود را به عنوان میزبان معرفی كرده است اما فرمود: «أَنَا عِنْدَ الْمُنْكَسِرَةِ قُلُوبُهُم‏»؛ #قلب_شكسته می ‌تواند میزبان من باشد و من «ضَیف» او باشم. حاجیان و معتمران عنایت كنند كه در كنار «مائدة» و «مَأدَبة» ضیافت الهی نشسته اند. 🔹 این ضیافت نظیر ضیافت‌ های دنیایی نیست كه هم زمان «ضَیف» نمی ‌تواند میزبان باشد و میزبان نمی‌ تواند «ضَیف» باشد؛ در مكه و در ماه مبارك رمضان، انسان هم می‌ تواند #مهمان الهی باشد و هم #میزبان خدا، چون قلب در مكه و همچنین در ماه مبارك رمضان، برای پذیرش معارف الهی آماده‌ تر است. 📚 بخشی از پیام به حجاج بیت الله الحرام تاریخ: سال 1396 🌐 http://news.esra