🧡 سورهٔ انفال آیهٔ ۲ 🌙 وقتی ذکر خدا به‌میان بیاید، دل‌هایشان به تب‌وتاب می‌افتد.... #ترجمه_خواندنی_قرآن #آیات_قرآن #قرآن @maarefquran13951

🚨 #مَن_محور بودن مشکلِ اصلیِ یهود ✍️... در یهود #منمیّت خیلی پررنگ است. اینکه من می‏توانم، من برایم چه واقع شد، من چه می‏شوم؟ مقوله من خیلی در وجودشان پررنگ است؛ به‌عنوان مثال وقتی که #موسی (ع) به سوی آن‌ها می‏آید؛ خب این‌ها سال‏ها منتظر موسی (ع) به‌عنوان منجی بودند؛ خدا هم این منجی را برایشان فرستاد. اما وقتی #منجی آمد؛ به حسب درگیری با قوم فرعون مطالبی که در میانِ #بنی_اسرائیل گفته می‏شد، تهدیداتی، برو بیایی که واقع می‏شد، مسائلی که واقع می‏شد؛ برای #یهودیان فشار داشت؛ لذا به موسی (ع) می‏گویند: قبل از اینکه تو بیایی ما در اذیتِ فرعون بودیم؛ الآن هم که تو آمدی باز ما در اذیت‏ایم؛ یعنی از موسی هم در #اذیت بودند! نه اینکه ای موسی! قبلاً ما در اذیت بودیم؛ اما حالا که شما آمدی ما مقید هستیم که هرچه شما بگویی انجام دهیم؛ کلام و رفتارشان حاکی از این #انقیاد نیست، چون «منم» بر افکارشان حکومت می‌کرد؛ و کسی‌که اینطور فکر می‏کند؛ هیچ وقت یک #رسول را نمی‏تواند بربتابد، بلکه چنین فردی حرفش این است که: رسول بیاید؛ باشد اشکال ندارد، اما چه چیزی به من می‏رسد؟ برای من چه خاصیتی دارد؟ اگر احساس نکند که کاملاً به نفعش هست؛ ولو موسی (ع) بیاید؛ باز این جمله را می‏گوید که مضمون آن در #آیاتِ_قرآن است. 🔻همین‏ها که در خلال زمان با موسی (ع) بودند؛ کاری کردند که طبق آیه ۵ سوره صف موسی (ع) می‏فرماید: «یا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَ قَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ» چرا من را اذیت می‏کنید، در حالی که شما می‏دانید من رسول خدا هستم؛ چرا این‌قدر اذیت؟! چون صفت‏شان منیّت است، هرچه موسی (ع) بفرماید؛ می‌گویند ما باید بسنجیم؛ نه این بکار من نمی‏آید؛ «الْمَنَّ وَ السَّلْوی؟» نه این برای ما خوب نیست. آقا! شما باید از «الْمَنَّ وَ السَّلْوی» استفاده کنید؛ نه ما نمی‏پسندیم، ما همان پیاز و عدس و چه و چه را می‏پسندیم. ✡️ این #من_محور بودن؛ خیلی در بین یهودیان پررنگ است؛ هیچ وقت حاضر نشدند از #من دربیایند و #عبد_خدا و مطیع و مُتَّبع رسولِ خدا شوند. هرجا که فرهنگ یک قومی به سمت من بودن سوق دارد؛ این #فاجعه در آن جامعه اذیت کننده است؛ در میانِ جامعه‌ی مسلمانان هم طبق احادیث این صفت یهود وجود دارد. به حسب این من بودن؛ این رفتارِ من هم باید در قبال رسول تبیین داشته باشیم، من هم باید بدانم که چه هست، از کجا باید باشد و... به حسب این رفتار و منیّت، یهود به #مدیوم بودن کشیده می‏شوند، مدیوم یعنی کسی که از جنّ مطلب بگیرد؛ مطلب کجاست؟ مطلب نزد جنیان است؛ پس برای اینکه در یک جامعه انسانی من یک من باشم؛ باید مدیوم باشم!. #ریشه_انحراف یهود اینجاهاست، #هوای_نفس! نفس‏پروری، بنده‌ی نفس بودن، به جای «نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى‏» که نفس را از هوای نفس نهی کنند؛ عبدِ نفس بودن را برگزیدند؛ لذا محصول، این قومِ ساحر و پلید شد. https://eitaa.com/maarefquran13951

🌤️#فصل_اول: أنصار اللهِ عیسایی أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۴) 😱 #ای_عیسی! دلیلِ همه‌ی معجزاتِ تو، نورِ فاطمه است!! ✍️... بخوانید در ادامه‌ی پستِ قبل که گفتیم: همه‌ی آیات و بیّناتِ عیسایِ رسول که یکی از برترینِ اولوالعَزمِ مِنَ الرُّسُل، مادونِ رسول‌الله (ص) و دیگر اهل‌بیت (ع) است، بخاطر نورِ #روحُ_القُدُس بود؛ او اصلِ وجودی عیسی(ع) و دلیلِ حیاتِ و سببِ معجزاتِ عیسایی بود؛ و طبق هم‌افزایی برخی از #آیاتِ_قرآن و کلامِ امام صادق (ع) که در بحارالأنوار، ج ۲۵، ص ۹۷ آمده، #روحُ_القُدُس، نوری در وجود فاطمه‌ی زهرا (س) است؛ یعنی معلمِ عیسی (ع)، #مادر_مهربان سلام الله علیها بود؛ البته این موضوع صرفاً مختص ماجرای عیسی (ع) نبود بلکه همه‌ی رسولانِ الهی رابطه محکمی با #فاطمه زهراء سلام الله علیها داشتند. 🌹به عنوان مثال، طبقِ آیه‌ی ۷۵ سوره انعام، وقتی #ابراهیم (ع) به #ملکوت برده شد؛ آنجا یک چیزی یا یک کسی را دید! چیزی که وقتی ایشان توضیح می‌دهد؛ نیاز است که از خودش #رفعِ_اتهامِ شرک کند! لذا در مقامِ تبیین در آیه‌ی ۷۹ انعام می‌فرماید: «إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من از این به بعد تمامِ وجه و توجهم را معطوفِ #فاطرِ آسمان‌ها و زمین می‌کنم؛ فقط به سوی او خواهم بود! فاطر کیست؟! آیا ذاتِ خداست؟! خیر، ذاتِ خدا وصف نمی‌شود؛ فاطر، یکی از #اسماءِ خداوندی است؛ ابراهیم (ع) یک اسمِ الهی دید که تمام ملکوت را در سیطره‌ی قدرت و فاعلیّت خودش داشت؛ ابراهیم می‌دید که این اسمِ، برای خداست؛ خدا هم در آیه ۸ طه فرموده: «لَهُ الأَسْماءُ الحُسْنٰی» اسماءِ حُسْنیٰ، خدا نیستند؛ اما «لَهُ» یعنی برای خداوند هستند؛ لذا ابراهیم (ع) که در ملکوت با #نورِ_عظیمِ فاطر مواجه شده بود؛ می‌دید که این نور، صددرصد به #فرمان و به #کنترلِ خداوند است، پس در مقامِ توضیح و رفعِ اتهامِ #شرک از خودش می‌فرماید: «حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من نوعی از #توحیدِ_ولایی به نامِ حنیفیت را واجد هستم؛ و من به هیچ‌وجه #مشرک نیستم و نخواهم بود! ⁉️#سؤال: مگر فاطر چیست؟! امام صادق (ع) می‌فرماید: به خدا قسم كه اسماءِ حسنایِ الهی ما #اهل‌بیت علیهم‌السلام هستیم؛ [تفسیر نور الثقلین، ج ۲،ص ۱۰۳]. بنا بر، این كلامِ امام صادق (ع)، حقیقت وجودِ اهل‌بیت (ع)، #وجهِ اسمائی ایشان است؛ یعنی جلوه‌ی عینی و صورتی ظاهری از اسماء حسناءِ الهی و صفات متعالی خداوندی .[انسان و خلافت الهی، ص ۱۱۷] با توجه به این رویكرد، در خصوص وجود قدسیِ فاطمه زهرا سلام الله علیها باید گفت که طبق آموزه‌های وحیانی، ایشان جلوه عینی همه‌ی اسماءِ حسنای الهی، از جمله اسمِ شریفِ «الفٰاطِر» است. 💯از این رو، در #حدیثِ_اشتقاق كه درباره‌ی اشتقاقِ نام‌های #پنج‌تن از نام‌های خداوند سخن گفته شده؛ چنین آمده است که: «هٰوُلاءِ خَمْسَة شَقَقتُ لَهُم خَمْسَةُ أَسْماءٍ مِن أَسْمائِي فَأَنَا المَحْمُودُ وَ هٰذا مُحَمَّدٌ وَ أَنَا العٰالِي وَ هٰذا عَلِيّ وَ أَنَا الفٰاطِرُ وَ هٰذِهِ فٰاطِمَة...» [فراید السمطین، ج ۱، ص ۳۶] در این حدیثِ نورانی تصریح شده كه «فاطمه» از اسمِ شریفِ «الفاطر» مشتق شده؛ چه این كه در روایتِ دیگر آمده رسول‌الله (ص) خطاب به فاطمه زهرا (س) فرمود: «شَقَّ اللهُ لَكِ یٰا فٰاطِمَة أَسْمٰاءً مِنْ أَسْمٰائِهِ فَهُوَ الْفٰاطِرُ وَ أَنْتِ فٰاطِمَةُ وَ شِبْهِهِ» فاطمه، از اسمی از اسماءِ خداوند مشتق شده، زیرا خدا فاطر؛ و او فاطمه و جلوه‌ی اسمِ فاطرِ خداست. [بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۵.] دقیق‌تر بگوییم؛ فاطمه، صورتی ظاهری، شمایلی نورانی اما شبیه به انسان، از فاطر است که نوری ملکوتی است. ‼️با این وصف، حال که به ماجرای رسولانِ الهی (ع) بنگریم؛ اتصالِ محکمِ ایشان با مادرِ مهربان سلام الله علیها را در #قرآن می‌یابیم؛ مانند: آیه‌ی ۹ سوره‌ی ابراهیم که درباره نوح، هود و صالح علیهم‌السلام صحبت شده؛ سپس در آیه ۱۰ از زبانِ ایشان می‌فرماید: «قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» شما درباره‌ی خدا که #فاطرِ آسمان‌ها و زمین است؛ #شک دارید؟! یا یوسف (ع) که در آیه ۱۰۱ سوره یوسف می‌فرماید: «رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ» ای مربی! تو به من پادشاهی و علمِ تأویلِ احادیث بخشیدی، این فاطرِ آسمان‌ها و زمین! تو #ولیِّ من در دنیا و آخرت هستی! و آیاتی مشابه و نیز احادیثِ فراوانی از اهل‌بیت (ع) که بیانگر این حقیقتِ عظیم است که خواهیم پرداخت. ادامه دارد... 📚 جهتِ مطالعه‌ی بیشتر: علم الیقین، ج ۱، ص ۹۷، شرح الاسماء الحسنی، صد۲۱۴، المیزان، ج ۸، ص ۳۸۱، ص ۳۸۴. https://eitaa.com/maarefquran13951