eitaa logo
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
202 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
832 ویدیو
65 فایل
آیه های قرآن، تجلی کلام خداست بر دل و جان و معارفش جام شراب طهور است که باید آن را قطره قطره نوشید تا عشق به معبود بجوشد در رگ رگ وجودمان،چرا که مشتاق وصالیم. @maarefquran13951
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 برای به (۱) ✍🏻... خوب است که ما برای به و هرچه از آن، نگاهی به خود و بااین داشته باشیم. 🔹به عنوان نمونه، روزی است که مولایمان (ع) «در قرار گرفتند.» امام صادق(ع) در این‌باره فرمود: «تاسُوعا یوْمٌ حُوصِرَ فیهِ الْحُسَین» یعنی روزی است که مولا (ع) شدند. ما اگر می‌خواهیم به این ‎، از نگاه کنیم که برایمان داشته باشد و علاوه‌بر آن به در بیاییم و بکنیم؛ باید در روایت را به تبدیل کنیم. ⛔️اما اگر بگوییم که ، روزی که امام حسین(ع) ، در این صورت، خودمان را برای ماجرای و و نهایتاً با شدن، آماده می‌کنیم؛ لکن اگر تاسوعا و عاشورا را در بدانیم و آنگاه به‌فراخور خودمان، به‌جای اینکه بگوییم ، بخوانیم روزی که حسین(ع) شده است، در این صورت دیگر نمی‌توانیم بنشینیم؛ دیگر نمی‌توانم صرفاً یک باشیم و به ایشان نکنیم؛ امام حسین(ع) امروز هم محاصره شده است!! 🔺با خود می‌گوییم: توسط چه کسانی؟ در کجا؟ چرا محاصره شده؟ نکند برای ایشان شود، من باشم و مولای من در باشد؟! مگر است؟! اگر اینگونه به (ع) کنیم! و دیگر تاسوعا را صرفِ یک در ندانیم؛ و نیز داشته باشیم که تاسوعا، هم دارد؛ و سال‌های هم وجود خواهد داشت؛ دیگر از امسال چگونه خواهیم کرد؟ چه خواهیم داشت...؟ 👥اگر باشیم که روزی است که (ع) در محاصره قرار گرفتند؛ و بخواهیم امروز را کنیم؛ باید ببینیم که چگونه در ما و توسط ما شده‌اند؛ باید بگوییم: روز است، محاصره شده؛ اما توسط چه کسانی؟ به این چه باید بدهیم که به بیاید و در ما پدیدار شود؟ 💠هر یک از ما، در خودش، باید به این که «امام(ع) توسط چه کسانی محاصره شدند» جواب دهد که (ع)، توسط محاصره شده‌اند، امام(ع) توسط من محاصره شده‌اند، اخلاقیات من از هر درنده‌تر است، برخی از اخلاقیات من مانند هستند؛ برخی مانند ، برخی مانند و برخی دیگر هم مانند ! یعنی یک در وجود من هست که آکنده است از شمر و یزید و دیگر ملعونین و که من با آنها گرفته‌ام... ⛔️اما حالا که (ع) در من وارد شده‌اند، چگونه وارد شدند؟ با ، با و با اباعبدالله الحسین(ع)، ایشان وارد سرزمین وجود من شدند، حالا انسان این را بخواند: «تاسُوعا یوْمٌ حُوصِرَ فیهِ الْحُسَین». اینجا باید چه کار کرد؟ آن چیزی که در سال61 هجری واقع شد، در دارد واقع می‌شود؛ ما هزار و سیصد سال پیش را می‌بینیم، اما بسیاری از ماها الآن را نمی‌بینیم! چشم ما هزار و اندی کیلومتر آن طرف‌تر در را می‌بیند؛ اما درون را نمی‌بیند! درحالی‌که ما باید در حین داشتن ، را هم داشته باشیم تا به و کشیده شویم. 🔔... ┅═ 🌿🌸🌿 ═┅ 🆔 @maarefquran13951
🌤️: أنصار اللهِ عیسایی أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۴) 😱 ! دلیلِ همه‌ی معجزاتِ تو، نورِ فاطمه است!! ✍️... بخوانید در ادامه‌ی پستِ قبل که گفتیم: همه‌ی آیات و بیّناتِ عیسایِ رسول که یکی از برترینِ اولوالعَزمِ مِنَ الرُّسُل، مادونِ رسول‌الله (ص) و دیگر اهل‌بیت (ع) است، بخاطر نورِ بود؛ او اصلِ وجودی عیسی(ع) و دلیلِ حیاتِ و سببِ معجزاتِ عیسایی بود؛ و طبق هم‌افزایی برخی از و کلامِ امام صادق (ع) که در بحارالأنوار، ج ۲۵، ص ۹۷ آمده، ، نوری در وجود فاطمه‌ی زهرا (س) است؛ یعنی معلمِ عیسی (ع)، سلام الله علیها بود؛ البته این موضوع صرفاً مختص ماجرای عیسی (ع) نبود بلکه همه‌ی رسولانِ الهی رابطه محکمی با زهراء سلام الله علیها داشتند. 🌹به عنوان مثال، طبقِ آیه‌ی ۷۵ سوره انعام، وقتی (ع) به برده شد؛ آنجا یک چیزی یا یک کسی را دید! چیزی که وقتی ایشان توضیح می‌دهد؛ نیاز است که از خودش شرک کند! لذا در مقامِ تبیین در آیه‌ی ۷۹ انعام می‌فرماید: «إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من از این به بعد تمامِ وجه و توجهم را معطوفِ آسمان‌ها و زمین می‌کنم؛ فقط به سوی او خواهم بود! فاطر کیست؟! آیا ذاتِ خداست؟! خیر، ذاتِ خدا وصف نمی‌شود؛ فاطر، یکی از خداوندی است؛ ابراهیم (ع) یک اسمِ الهی دید که تمام ملکوت را در سیطره‌ی قدرت و فاعلیّت خودش داشت؛ ابراهیم می‌دید که این اسمِ، برای خداست؛ خدا هم در آیه ۸ طه فرموده: «لَهُ الأَسْماءُ الحُسْنٰی» اسماءِ حُسْنیٰ، خدا نیستند؛ اما «لَهُ» یعنی برای خداوند هستند؛ لذا ابراهیم (ع) که در ملکوت با فاطر مواجه شده بود؛ می‌دید که این نور، صددرصد به و به خداوند است، پس در مقامِ توضیح و رفعِ اتهامِ از خودش می‌فرماید: «حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من نوعی از به نامِ حنیفیت را واجد هستم؛ و من به هیچ‌وجه نیستم و نخواهم بود! ⁉️: مگر فاطر چیست؟! امام صادق (ع) می‌فرماید: به خدا قسم كه اسماءِ حسنایِ الهی ما علیهم‌السلام هستیم؛ [تفسیر نور الثقلین، ج ۲،ص ۱۰۳]. بنا بر، این كلامِ امام صادق (ع)، حقیقت وجودِ اهل‌بیت (ع)، اسمائی ایشان است؛ یعنی جلوه‌ی عینی و صورتی ظاهری از اسماء حسناءِ الهی و صفات متعالی خداوندی .[انسان و خلافت الهی، ص ۱۱۷] با توجه به این رویكرد، در خصوص وجود قدسیِ فاطمه زهرا سلام الله علیها باید گفت که طبق آموزه‌های وحیانی، ایشان جلوه عینی همه‌ی اسماءِ حسنای الهی، از جمله اسمِ شریفِ «الفٰاطِر» است. 💯از این رو، در كه درباره‌ی اشتقاقِ نام‌های از نام‌های خداوند سخن گفته شده؛ چنین آمده است که: «هٰوُلاءِ خَمْسَة شَقَقتُ لَهُم خَمْسَةُ أَسْماءٍ مِن أَسْمائِي فَأَنَا المَحْمُودُ وَ هٰذا مُحَمَّدٌ وَ أَنَا العٰالِي وَ هٰذا عَلِيّ وَ أَنَا الفٰاطِرُ وَ هٰذِهِ فٰاطِمَة...» [فراید السمطین، ج ۱، ص ۳۶] در این حدیثِ نورانی تصریح شده كه «فاطمه» از اسمِ شریفِ «الفاطر» مشتق شده؛ چه این كه در روایتِ دیگر آمده رسول‌الله (ص) خطاب به فاطمه زهرا (س) فرمود: «شَقَّ اللهُ لَكِ یٰا فٰاطِمَة أَسْمٰاءً مِنْ أَسْمٰائِهِ فَهُوَ الْفٰاطِرُ وَ أَنْتِ فٰاطِمَةُ وَ شِبْهِهِ» فاطمه، از اسمی از اسماءِ خداوند مشتق شده، زیرا خدا فاطر؛ و او فاطمه و جلوه‌ی اسمِ فاطرِ خداست. [بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۵.] دقیق‌تر بگوییم؛ فاطمه، صورتی ظاهری، شمایلی نورانی اما شبیه به انسان، از فاطر است که نوری ملکوتی است. ‼️با این وصف، حال که به ماجرای رسولانِ الهی (ع) بنگریم؛ اتصالِ محکمِ ایشان با مادرِ مهربان سلام الله علیها را در می‌یابیم؛ مانند: آیه‌ی ۹ سوره‌ی ابراهیم که درباره نوح، هود و صالح علیهم‌السلام صحبت شده؛ سپس در آیه ۱۰ از زبانِ ایشان می‌فرماید: «قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» شما درباره‌ی خدا که آسمان‌ها و زمین است؛ دارید؟! یا یوسف (ع) که در آیه ۱۰۱ سوره یوسف می‌فرماید: «رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ» ای مربی! تو به من پادشاهی و علمِ تأویلِ احادیث بخشیدی، این فاطرِ آسمان‌ها و زمین! تو من در دنیا و آخرت هستی! و آیاتی مشابه و نیز احادیثِ فراوانی از اهل‌بیت (ع) که بیانگر این حقیقتِ عظیم است که خواهیم پرداخت. ادامه دارد... 📚 جهتِ مطالعه‌ی بیشتر: علم الیقین، ج ۱، ص ۹۷، شرح الاسماء الحسنی، صد۲۱۴، المیزان، ج ۸، ص ۳۸۱، ص ۳۸۴. https://eitaa.com/maarefquran13951