🌹 فرازی از #خطبه_غدیر بعد از من #علی (ع) #پیشوا و #ولی شماست... 🦋 @maarefquran13951

🌤️#فصل_اول: أنصار اللهِ عیسایی أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۴) 😱 #ای_عیسی! دلیلِ همه‌ی معجزاتِ تو، نورِ فاطمه است!! ✍️... بخوانید در ادامه‌ی پستِ قبل که گفتیم: همه‌ی آیات و بیّناتِ عیسایِ رسول که یکی از برترینِ اولوالعَزمِ مِنَ الرُّسُل، مادونِ رسول‌الله (ص) و دیگر اهل‌بیت (ع) است، بخاطر نورِ #روحُ_القُدُس بود؛ او اصلِ وجودی عیسی(ع) و دلیلِ حیاتِ و سببِ معجزاتِ عیسایی بود؛ و طبق هم‌افزایی برخی از #آیاتِ_قرآن و کلامِ امام صادق (ع) که در بحارالأنوار، ج ۲۵، ص ۹۷ آمده، #روحُ_القُدُس، نوری در وجود فاطمه‌ی زهرا (س) است؛ یعنی معلمِ عیسی (ع)، #مادر_مهربان سلام الله علیها بود؛ البته این موضوع صرفاً مختص ماجرای عیسی (ع) نبود بلکه همه‌ی رسولانِ الهی رابطه محکمی با #فاطمه زهراء سلام الله علیها داشتند. 🌹به عنوان مثال، طبقِ آیه‌ی ۷۵ سوره انعام، وقتی #ابراهیم (ع) به #ملکوت برده شد؛ آنجا یک چیزی یا یک کسی را دید! چیزی که وقتی ایشان توضیح می‌دهد؛ نیاز است که از خودش #رفعِ_اتهامِ شرک کند! لذا در مقامِ تبیین در آیه‌ی ۷۹ انعام می‌فرماید: «إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من از این به بعد تمامِ وجه و توجهم را معطوفِ #فاطرِ آسمان‌ها و زمین می‌کنم؛ فقط به سوی او خواهم بود! فاطر کیست؟! آیا ذاتِ خداست؟! خیر، ذاتِ خدا وصف نمی‌شود؛ فاطر، یکی از #اسماءِ خداوندی است؛ ابراهیم (ع) یک اسمِ الهی دید که تمام ملکوت را در سیطره‌ی قدرت و فاعلیّت خودش داشت؛ ابراهیم می‌دید که این اسمِ، برای خداست؛ خدا هم در آیه ۸ طه فرموده: «لَهُ الأَسْماءُ الحُسْنٰی» اسماءِ حُسْنیٰ، خدا نیستند؛ اما «لَهُ» یعنی برای خداوند هستند؛ لذا ابراهیم (ع) که در ملکوت با #نورِ_عظیمِ فاطر مواجه شده بود؛ می‌دید که این نور، صددرصد به #فرمان و به #کنترلِ خداوند است، پس در مقامِ توضیح و رفعِ اتهامِ #شرک از خودش می‌فرماید: «حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من نوعی از #توحیدِ_ولایی به نامِ حنیفیت را واجد هستم؛ و من به هیچ‌وجه #مشرک نیستم و نخواهم بود! ⁉️#سؤال: مگر فاطر چیست؟! امام صادق (ع) می‌فرماید: به خدا قسم كه اسماءِ حسنایِ الهی ما #اهل‌بیت علیهم‌السلام هستیم؛ [تفسیر نور الثقلین، ج ۲،ص ۱۰۳]. بنا بر، این كلامِ امام صادق (ع)، حقیقت وجودِ اهل‌بیت (ع)، #وجهِ اسمائی ایشان است؛ یعنی جلوه‌ی عینی و صورتی ظاهری از اسماء حسناءِ الهی و صفات متعالی خداوندی .[انسان و خلافت الهی، ص ۱۱۷] با توجه به این رویكرد، در خصوص وجود قدسیِ فاطمه زهرا سلام الله علیها باید گفت که طبق آموزه‌های وحیانی، ایشان جلوه عینی همه‌ی اسماءِ حسنای الهی، از جمله اسمِ شریفِ «الفٰاطِر» است. 💯از این رو، در #حدیثِ_اشتقاق كه درباره‌ی اشتقاقِ نام‌های #پنج‌تن از نام‌های خداوند سخن گفته شده؛ چنین آمده است که: «هٰوُلاءِ خَمْسَة شَقَقتُ لَهُم خَمْسَةُ أَسْماءٍ مِن أَسْمائِي فَأَنَا المَحْمُودُ وَ هٰذا مُحَمَّدٌ وَ أَنَا العٰالِي وَ هٰذا عَلِيّ وَ أَنَا الفٰاطِرُ وَ هٰذِهِ فٰاطِمَة...» [فراید السمطین، ج ۱، ص ۳۶] در این حدیثِ نورانی تصریح شده كه «فاطمه» از اسمِ شریفِ «الفاطر» مشتق شده؛ چه این كه در روایتِ دیگر آمده رسول‌الله (ص) خطاب به فاطمه زهرا (س) فرمود: «شَقَّ اللهُ لَكِ یٰا فٰاطِمَة أَسْمٰاءً مِنْ أَسْمٰائِهِ فَهُوَ الْفٰاطِرُ وَ أَنْتِ فٰاطِمَةُ وَ شِبْهِهِ» فاطمه، از اسمی از اسماءِ خداوند مشتق شده، زیرا خدا فاطر؛ و او فاطمه و جلوه‌ی اسمِ فاطرِ خداست. [بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۵.] دقیق‌تر بگوییم؛ فاطمه، صورتی ظاهری، شمایلی نورانی اما شبیه به انسان، از فاطر است که نوری ملکوتی است. ‼️با این وصف، حال که به ماجرای رسولانِ الهی (ع) بنگریم؛ اتصالِ محکمِ ایشان با مادرِ مهربان سلام الله علیها را در #قرآن می‌یابیم؛ مانند: آیه‌ی ۹ سوره‌ی ابراهیم که درباره نوح، هود و صالح علیهم‌السلام صحبت شده؛ سپس در آیه ۱۰ از زبانِ ایشان می‌فرماید: «قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» شما درباره‌ی خدا که #فاطرِ آسمان‌ها و زمین است؛ #شک دارید؟! یا یوسف (ع) که در آیه ۱۰۱ سوره یوسف می‌فرماید: «رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ» ای مربی! تو به من پادشاهی و علمِ تأویلِ احادیث بخشیدی، این فاطرِ آسمان‌ها و زمین! تو #ولیِّ من در دنیا و آخرت هستی! و آیاتی مشابه و نیز احادیثِ فراوانی از اهل‌بیت (ع) که بیانگر این حقیقتِ عظیم است که خواهیم پرداخت. ادامه دارد... 📚 جهتِ مطالعه‌ی بیشتر: علم الیقین، ج ۱، ص ۹۷، شرح الاسماء الحسنی، صد۲۱۴، المیزان، ج ۸، ص ۳۸۱، ص ۳۸۴. https://eitaa.com/maarefquran13951