#کتاب 📗 معراج السعاده ✍️ تألیف ملا احمد نراقی ره (نراقی ثانی) 💡کتابی به زبان فارسی در اخلاق اسلامی با رویکرد عقلی و نقلی 👈 مؤلف، این اثر را در پنج باب تشکیل داده که در آن مباحث اخلاقی را با روش عقلی بیان کرده است. ✔️ باب اول: در بیان مقدمات نافعه و مشتمل بر ده فصل است. ✔️ باب دوم: در سبب بدی اخلاق و بیان قوای نفس و در آن هشت فصل است. ✔️ باب سوم: در بیان محافظت اخلاق حسنه از انحراف و معالجات کلیه اخلاق رذیله و مشتمل بر سه فصل است. ✔️ باب چهارم: در تفصیل اخلاق حسنه و ذمیمه و فواید و مفاسد آن‌ها و کیفیت کسب اخلاق حسنه و معالجه اخلاق رذیله. ✔️ باب پنجم.: بیان مراتب اطاعت و عبادت و کیفیت و آداب و شرایط آن و در آن هفت مقصد است. 🗞 معراج السعاده را می‌توان تلخیص فارسی کتاب جامع السعادات دانست که ملا مهدی نراقی ره نگاشته است، اما تفاوت‌های فراوانی با آن دارد. #محدث_قمی ره کتاب معراج را تلخیص کرده و نام آن را " المقالات العلیه در علم اخلاق " نهاده است. 🌐 @mabahes_7

🗓 احمد بن محمدمهدی بن ابی ذر نراقی، معروف به فاضل نراقی فرزند ملا مهدی نراقی از عالمان شیعه در قرن سیزدهم هجری است. در نراق به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را نزد پدر گذراند، سپس به عتبات عالیات سفر کرده و نزد اساتیدی مانند سید محمد مهدی بحرالعلوم، میرزا مهدی شهرستانی، شیخ جعفر کاشف الغطا و صاحب ریاض رضوان الله تعالی علیهم تحصیل علم کرد و پس از وفات پدر، مرجعیت عامه مردم را در زادگاه خویش عهده‌دار شد. ملا احمد تألیفات بسیاری در علوم مختلف اسلامی دارد. از معروف‌ترین آثار او می‌توان به دو اثر فقهی مستند الشیعة و عوائد الایام و کتاب اخلاقی معراج السعادة اشاره کرد. وی در سال ۱۲۴۵ق در کاشان درگذشت و بدنش به نجف منتقل شده و در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام به خاک سپردند. 🌐 @mabahes_7

🎞 حجت‌الاسلام والمسلمین #ناصری ✨ موضوع : برون‌رفت از تنگنای گناه 🌐 @Mabaheeth‌

#شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی 12 #آیت_الله_جوادی_آملی حفظه الله تعالی ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ ✨ فرازهای مطرح شده: 🙏 أللّهُمَّ تُبْ عَلَیَّ حَتّی لا اَعصِیَكَ وَ ألْهِمْنِی الخَیرَ وَ العَمَلَ بِهِ وَ خَشیَتَكَ بِاللّیلِ وَ النَّهارِ مَا اَبقَیتَنِی یا رَبَّ العالَمِین. الهی! إنّی كُلَّمَا قُلتُ قَدْ تَهَیَّأتُ وَ تَعَبَّأتُ وَ قُمْتُ لِلْصَّلوهِ بِینَ یَدَیكَ وَ ناجَیتُكَ، ألقَیتَ عَلَیَّ نُعاساً ... 🌐 @Mabaheeth

أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشِّیطانِ الرَّجِیم، بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیم تا انسان از تبهكاری‌ها توبه نكند، شرائط قُرب خدا را پیدا نمی‌كند. وقتی به خدا نزدیك نشد، صدای او هم به سمع فرشتگان نمی‌رسد. آنها، افرادی كه دور اند، مورد عنایت خود قرار نمی‌دهند لذا امام سجاد سلام الله علیه در دعای ابوحمزه ثمالی عرض می‌كند: ***اَللّهُمَّ تُبْ عَلَیَّ حَتّی لا اَعصِیَكَ وَ ألْهِمْنِی الخَیرَ وَ العَمَلَ بِهِ وَ خَشیَتَكَ بِاللّیلِ وَ النَّهارِ مَا اَبقَیتَنِی یا رَبَّ العالَمِین*** اگر لطف الهی شامل حال انسان بشود و اگر خدا خیر را معرفتاً و عملاً‌ به انسان الهام بكند و خشیّت الهی نصیب انسان بشود در شبانه روز، دیگر از بیگانه‌ای نمی‌هراسد و دست به تباهی دراز نمی‌كند. و در صحیفه سجادیّه آمده است كه: ای كسی که «لا تَنقَطِعُ عَنهُ حَوائِجُ المُحتاجِینْ». در تمام لحظات، تمام اشیاء به خدا محتاج اند. هیچ لحظه‌ای نیازِ نیازمند قطع نمی‌شود. از طرفی هم «یا مَنْ لا تُفْنِی خَزائِنَهُ المَسائِلْ» پروردگارا! ای كسی كه هر چه سئوال بكنند و تو ببخشی، این مسئلت‌هایِ سائلان و نیازمندان، خزینه‌ات را تُهی نمی‌كند. خُب؛ پس از این سوی دائماً سئوال، از آن سوی دائماً پاسخ مثبت! نه سئوال از این طرف قطع می‌شود، نه پاسخ از آن طرف قطع می‌شود، نه خزینه تُهی می‌شود. محصول این حرف‌ها را آیه نورانی سوره الرَّحمن در بردارد كه: "یَسئَلُهُ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ الأرضْ كُلَّ یَومٍ هُوَ فِی شَأنٍ"، "كُلَّ یَومٍ هُوَ فِی شَأنٍ یَسئَلُهُ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ الأرضْ " . چون هر لحظه سئوال است، هر لحظه او پاسخ مثبت می‌دهد. پروردگارا ! هیچ كسی از تو بی‌نیاز نیست. پس این توبه‌ و اِنابه‌ای كه فیض و فوز توست نصیب ما بفرما! تا ما در تمام شبانه روز در كنار سفره نعمت تو باشیم، چنین كه هستیم. بیگانه‌ای را نبینیم، چنین كه نباید ببینیم. در حالی كه ما در تمام عبادت‌ها؛ چه نماز ، چه غیر نماز، آن حضور قلب را نداریم. این دعای نورانی ابوحمزه ثمالی این مسئله را هم به صورت باز و عقلی تحلیل می‌كند. همه ما با این مشكل روبرو هستیم که در نماز حضور قلب نداریم، بله شاید أوحدی از انسان‌ها، مستثنی باشند. وقتی وارد نماز شدیم، در طلیعه نماز ممكن است با حضور و نیّت وارد بشویم، ولی باز حواس‌مان جمع نیست، پراكنده است. این نماز كه ستون دین است، پراكنده انجام می‌شود. آن وقت دینی كه ستونش پراكنده باشد، محصولش هم پراكندگی خواهد بود. اگر چنانچه ستون پراكنده باشد، مستقیم و استوار نباشد، آن خیمه هم مستقیم و استوار نیست . ما چه كنیم كه در نماز مشكل غفلت نداشته باشیم، یك تمركزی داشته باشیم؛ وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه طبق این تحلیل می‌فرماید كه انسان بیرون نماز را باید مواظب باشد، نه درون نماز . درون نماز یك چهار پنج دقیقه بیش نیست. اگر كسی درون نماز بخواهد در تمام این چهار پنج دقیقه خودش را كنترل بكند، شاید خیلی سخت نباشد، ولی عمده، بیرون نماز است. به بیرون نماز اگر حالاتی، احوالی، گفته‌هایی، رفته‌هائی، نوشته‌هایی و مانند آن داشت و انجام داد، همه این خاطرات می‌ریزد در صحنه نفس انسان . آنگاه همه اینها در حالت نماز ظهور پیدا می‌كند. مثلاً اگر كسی كتابخانه‌ای داشته باشد و دَرِ كتابخانه به كوی و بَرزن باز باشد، بچّه‌ها و خردسالانِ گذر، از این دَرِ باز استفاده كنند، وارد كتابخانه بشوند، شخصی محقّق بیاید و درِ كتابخانه را ببندد و بخواهد مطالعه كند، بگوید: من یك ساعتی كه در این كتابخانه نشسته‌ام، باید آرام باشم ، این كار را صحیح انجام نداد. برای این كه در غیر وقت مطالعه در را باز گذاشت، همه بچّه‌ها ریختند در كتابخانه، در سالن مطالعه. آنگاه در آن یك ساعتی كه محقّق می‌آید و می‌نشیند، می‌خواهد مطالعه كند، این سالن كتابخانه پر از بچّه‌ها و سر و صدا است. قبل از این كه این محقّق بیاید در كنار میز مطالعه‌اش بنشیند، باید در را ببندد كه بیگانه‌ها و بچّه‌های خردسال نیایند. این مجاری ادراكی و تحریكی ما نباید به روی بیگانگان باز باشد كه‌ آنها هر چه خواستند از راه درك و حركت ما وارد نفس و ذهن و قلب ما بكنند، آنگاه ما در حال نماز بخواهیم مطمئن باشیم و حضور قلب داشته باشیم . این چنین نیست! عمده بیرون نماز است. غذا خوردن‌ها، رفتن‌ها، نگاه كردن‌ها، گفتن‌ها، شنیدن‌ها، پوشیدنی‌ها، همه و همه اینها «اَدخِلْنِی مُدْخَلَ صِدقٍ وَ اَخرِجنِی مُخرَجَ صِدقٍ» ، در آغاز و انجامش تك تك این گفتار و رفتار و نوشتار و مانند آن حضور و ظهور داشت. 👇👇👇

انسانی که خاطرات خوبی دارد، در نماز نه تنها مزاحمی ندارد، بلكه مُعین و مُعاونی هم خواهد داشت. ولی اگر در خارج نماز مواظب خود نبود، هر خاطره‌ای را به ذهن راه داد، هر غذایی را خورد، هر حرفی را زد، هر جائی را نگاه كرد، هر كسی را نگاه كرد، هر چیزی را هم دید، چنین اَنبانی هرگز به انسان اجازه حضور و ظهور قلب نمی‌دهد. ملاحظه فرمودید كه امام سجاد سلام الله علیه چگونه این مسئله عمیق را تحلیل می‌كند؛ عرض می‌كند: ***الهی! إنّی كُلَّمَا قُلتُ قَدْ تَهَیَّأتُ وَ تَعَبَّأتُ وَ قُمْتُ لِلْصَّلوهِ بِینَ یَدَیكَ وَ ناجَیتُكَ ألقَیتَ عَلَیَّ نُعاساً*** خدایا! چه طور شد كه هر وقت می‌خواستم مناجات كنم ، دعا كنم، دعای كمیل بخوانم، مناجات شعبانیّه داشته باشم ، ذكر داشته باشم، نمازی داشته باشم، زیارت عاشورائی داشته باشم، حواسم جمع نیست؟! یا خوابم می‌آید، یا اگر خوابم نمی‌آید، حالت پیلگی و چُرت است، یا اگر اینها نیست و شادابم، وقتم و نیرویم درباره خاطرات تلخِ دیگر صرف می‌شود. آن لذّت مناجات را از من می‌گیری، یا مناجات نمی‌كنم، یا مناجات بی‌محتوا دارم. چه طور شد خدایا، هر وقتی ما گفتیم سریره من صالح است و به محفل توّابین نزدیكم، یك ابتهالی، یك بَلیه‌ای، یك آفت و آسیب و گزندی می‌رسد كه پای مرا می‌لغزاند و نمی‌گذارد كه من به محفل نورانی آنها راه پیدا كنم. پروردگارا ! شاید تو مرا از دَرِ خانه‌ات راندی؛ شاید دیدی كه من حقّ تو را سبك شمردم، تو مرا مطرود كردی؛ یا دیدی كه من چون از تو اِعراض كردم، با من عداوت داری؛ یا چون دیدی كه من در مقام دروغ گویان هستم، مرا مورد بی‌مهری قرار دادی و ترك كردی؛ یا دیدی كه نعمت‌های تو را شكر نمی‌كنم، مرا محروم كردی؛ یا دیدی كه در مجالس علماء و اندیشوران حاضر نیستم، مرا طرد كردی؛ یعنی به جای این كه در محافل علماء شركت كنم ، چیزی یاد بگیرم، در مجالس دیگران شركت می‌كنم . یا دیدی در بین غافلین به سر بردم ، از رحمت خاصّه من ناامید كردی؛ یا دیدی با مجلس‌های طنزگویان و بذله گویان و بَطّالین كه عمری را به بطالت می‌گذارند، آنجا صرف كردم، مرا مورد بی‌مهری قرار دادی؛ «بَینِی وَ بَینَكَ خَلَّیتَنِی»؛ یا نه، اصلاً دوست نداری صدای مرا بشنوی؛ برای این كه این حرف، این حنجره در غیر راه تو صرف شده است. دوست نداری چهره‌ام را در مجلس توّابین ببینی، برای این كه در مجلس بَطّالین دیدی. دوست نداری كه مرا در مجلس پرهیزكاران ببینی، چون دیدی كه من در مجلس علماء حضور ندارم، مرا دور كردی . شاید به جرم و جریرت، مرا مكافات كردی، یا در اثر كم حیائیِ من مرا مجازات كردی؛ ببینید تمام این علل و عوامل؛ ترك واجب، فعل حرام، فكرِ فعلِ مكروه و مانند آن باعث می‌شود كه انسان یا توفیق مناجات و نماز ندارد، یا اگر توفیقی پیدا كرد و یك مناجات و نمازی داشته باشد، نماز بی‌حال و بدون حضور انجام می‌دهد. امیدواریم توفیق حضور نصیب همه ما بشود. 🌐 @Mabaheeth

#کتاب 📙 ربیع الاسابیع ✍️ علامه محمد باقر مجلسی رضوان الله علیه 💡دعاها و اعمال شب و روز جُمُعه و دیگر روزهای هفته 🌐 @Mabaheeth

#یاد_شهدا #افلاکیان_خاکی #صیاد_شیرازی ✅ گام اول دنیا

🔖 #نحو_القدس 🔖 #نه_به_معامله‌_قرن 📢 حضرت #آیت_الله_خامنه_ای (دام ظله العالی): ✊ فلسطین قطعاً آزاد خواهد شد و به مردم بر خواهد گشت. ۸۸/۱۲/۸ 🗓 👉 @Khamenei_ir

#روز_قدس #اطلاع_نگاشت 24 | فلسطین هدف مشترک ✔️ چرا فلسطین، مسئله مهم جهان اسلام است ؟ 🌐 @Mabaheeth‌

📄 #جلسه 22 #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی 🌐 @Mabaheeth

🎙 #خلاصه_جلسه بیست و دوم 💬 تعهّد ایمان به نبوّت 🗓 پنجشنبه 1353/7/18 ✔️ بیست و سوّم رمضان المبارک 1394 #طرح_کلی_اندیشه_اسلامی 🌐 @Mabaheeth

#مکارم_الاخلاق #درس_زندگی 4 🌸 بخش تا ببخشند 🌐 @Mabaheeth

🔄 حرفی درباره جنجال "مذاکره" ؛ 📢 حضرت #آیت_الله_خامنه_ای (دام ظله العالی): 👈 مذاکره، مکمل راهبرد فشار آمریکاست. 🌐 @Mabaheeth

📱#مسابقه ✨ #ترنم_وحی 🌙 روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان 🎧 برگرفته از نکات تفسیری ارائه شده 👇 🔗 https://eitaa.com/astanqom/6349 ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ موضوع : داستان حضرت موسی علی نبینا و آله و علیهما السلام و مواجهه با فرعون 🌐 @Mabaheeth

#نهج_البلاغه 29

#خطبه 27

#دعای_روز بیستم و پنجم ✨ أللَّهُمَّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِكَ و مُعادیاً لأعْدائِكَ مُسْتَنّاً بِسُنّةِ خاتَمِ انْبیائِكَ یا عاصِمَ قُلوبِ النّبییّن. 🙏 خدایا ؛ در این روز مرا دوست‌دارِ أولیائت و دشمنِ دشمنانت قرار بده و پیرو سنت خاتم رسل بدار، ای نگهدار دل‌های پیغمبران . ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ أللهم صلّ علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم 🌐 @Mabaheeth

🎤 #آیت_الله_مجتهدی (ره) 🎧 #شرح_دعای_روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان 🌐 @Mabaheeth

#جزء بیست و پنجم #تحدیر (تندخوانی) 🎧 با صدای استاد معتز آقایی ▶️ آیه 47 سوره مبارکه فصّلت ص 482 ⏸ آیه 37 سوره مبارکه جاثیه ص 502 🌐 @Nafaahat

#شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی 13 #آیت_الله_جوادی_آملی حفظه الله تعالی ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ ✨ فرازهای مطرح شده: فإنْ عَفَوْتَ یا رَبِّ فَطالَ مَا عَفَوْتَ عَنِ المُذنِبینَ قَبلِی لِأنَّ كَرَمَكَ أیْ رَبِّ یَجِلُّ عَنْ مُجازاهِ المُذنبینْ وَ حِلمَكَ عَنْ مُكافاهِ المُقَصِّرینْ . اِلهی أنْتَ اُوسَعُ فَضلاً وَ أعظَمُ حِلمَاً مِنْ أنْ تُقایِسَنِی بِعَمَلِی. 🌐 @Mabaheeth

أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشِّیطانِ الرَّجِیم، بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیم یكی از آداب و سنن نیایش و دعا، اِلحاح و اصرار است. اِلحاح و اصرار گاهی به تكرار یك جمله است، گاهی به تكرار مضمون یك جمله در عبارت‌های گوناگون؛ دعای ابوحمزه ثمالی از مصادیق بارز اِلحاح در دعاست. زیرا وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه در سحرهای ماه مبارك رمضان یك مطلب را با عبارت‌های گوناگون، با تعبیرهای مختلف بازگو می‌كنند و آن، بخششِ گناهان است. زیرا تا انسان، تبهكاری او بخشوده نشود، قُرب الهی نصیبش نخواهد شد و تا قُرب الهی نصیب او نشود، از آن فُوز خاصّ طرفی نمی‌بندد. لذا در این جمله به ذات أقدس إله عرض می‌كند: پروردگارا ! اگر از گناهان من صرف نظر كردی، این كار سنّت دیرینه توست كه از تباهیِ تبهكاران صرف نظر كردی. ***فَإنْ عَفَوْتَ یا رَبِّ فَطالَ مَا عَفَوْتَ عَنِ المُذنِبینَ قَبلِی*** من اوّلین گنهكاری نیستم كه تو بخشودی، چنین كه‌ آخرین گنهكاری هم نخواهم بود كه تو بخشیدی. در صحیفه سجادیّه آمده است كه: محبوب‌ترین بندگان خدا كسانی‌اند كه استكبار نورزند. تذلّل كنند‌، تخشّع كنند، خضوع كنند در پیشگاه ذات أقدس إله . این نشانه محبوب بودن بنده است نزد خداوند. وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه هم در همین جا تخضّع دارد. در صحیفه سجادیّه دارد كه: من فقیرترین فقراء هستم . همه نیازمندند، ولی من از همه نیازمندترم! زیرا هر كسی درْكش بیشتر است، می‌داند كمالات فراوانی به امتثال خلیفةُ‌ الله است. وقتی دركش بیشتر بود، احساس خلاء بیشتری می‌كند، قهراً فقر را بیشتر از دیگران احساس می‌كند. در اینجا عرض می‌كند: ***وَ یا رَبِّ لِأنَّ كَرَمَكَ أیْ رَبِّ یَجِلُّ عَنْ مُجازاهِ المُذنبینْ وَ حِلمَكَ عَنْ مُكافاهِ المُقَصِّرینْ *** شما اگر بخواهی در كُرسی داوری بنشینی و عدّه‌ای را كیفر بدهی، كریمانه اگر بر كُرسی داوری بنشینی، آن كُرسیِ كرَم با جلال‌تر از آن است كه تبهكاران را كیفر كند، و كُرسی حلم و داوریِ بردباری، بزرگتر از آن است كه دیگران را مكافات كند! «مكافات» همان جزای وِفاق است. « كُفو » یعنی همتا. ذات أقدس إله در قرآن كریم هیچ جا وعده نداد كه جزای محسنین و وارستگان، جزای وفاق است! ولی درباره تبهكاران، چنین فرمود: " جَزآءً وِفاقاً ".یعنی جزاء و كیفرِ تبهكاران وفق گناه آنهاست، هرگز بیشتر نیست. امّا پاداش محسنان و پرهیزگاران به اندازة آنها، موافق و مطابق آنها نیست، بلكه بالاتر از آنهاست! " مَنْ جَآءَ بِالحَسَنَه فَلَهُ عَشرُ اَمثالِها ". اینجا دو مطلب است كه باید كاملاً از هم تفكیك بشود. یكی این كه جزاء، متن عمل است و همان عمل به صورت‌های گوناگون ظهور می‌كند، یا پاداش مناسب دارد؛ این یك بحث است كه هر گونه جزائی، از سنخ عمل است، موافق با عمل است. وفاق به معنای سنخیّت، اختصاصی به كیفر تبهكاران ندارد. برای این كه پاداش پرهیزكاران را هم شامل می‌شود. یك قسم و بحث دیگر؛ وفاق یعنی همتا بودن، معادل بودن و مانند آن. این مخصوص تبهكاران است كه جَزآءً وِفاقاً در قرآن فقط درباره اینها آمده است. یعنی كیفر اینها مطابق عمل اینهاست، بیش از عمل نیست. معادل عمل اینهاست. هرگز بیش از عمل یك تبهكار، خدا او را كیفر نمی‌دهد. پس درباره هم سنخ بودن، چه پاداش، چه كیفر، هم سنخ عمل‌اند. امّا معادل بودن، خدا هرگز وعده نداد كه جزای پرهیزكاران را معادل عمل آنها بدهد؛ بلكه همواره وعده داد: جزاء بهتر از عمل است. " مَنْ جآءَ بِالحَسَنَه فَلَهُ خِیرٌ مِنها "؛ از خیرٌ مِنها شروع می‌شود تا " عَشرُ اَمثالِها یا وَاللهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشآء، وَاللهُ واسِعٌ عَلیمْ ". و امّا درباره كیفر فرمود: معادل آنهاست. 👇👇👇