eitaa logo
مباحث
1.7هزار دنبال‌کننده
36.3هزار عکس
32هزار ویدیو
1.6هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
#خطبه 27
مباحث
#دعای_روز بیستم و چهارم ✨ أللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِیهِ مَا یُرْضِیکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِمَّا ی
بیستم و پنجم ✨ أللَّهُمَّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِكَ و مُعادیاً لأعْدائِكَ مُسْتَنّاً بِسُنّةِ خاتَمِ انْبیائِكَ یا عاصِمَ قُلوبِ النّبییّن. 🙏 خدایا ؛ در این روز مرا دوست‌دارِ أولیائت و دشمنِ دشمنانت قرار بده و پیرو سنت خاتم رسل بدار، ای نگهدار دل‌های پیغمبران . ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ أللهم صلّ علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم 🌐 @Mabaheeth
شرح دعای روز بیست و پنجم.mp3
2.09M
🎤 #آیت_الله_مجتهدی (ره) 🎧 #شرح_دعای_روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان 🌐 @Mabaheeth
جزء 25.mp3
4.01M
بیست و پنجم (تندخوانی) 🎧 با صدای استاد معتز آقایی ▶️ آیه 47 سوره مبارکه فصّلت ص 482 ⏸ آیه 37 سوره مبارکه جاثیه ص 502 🌐 @Nafaahat
مباحث
#شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی 12 #آیت_الله_جوادی_آملی حفظه الله تعالی ┈┄┅═✾•••✾
13 حفظه الله تعالی ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ ✨ فرازهای مطرح شده: فإنْ عَفَوْتَ یا رَبِّ فَطالَ مَا عَفَوْتَ عَنِ المُذنِبینَ قَبلِی لِأنَّ كَرَمَكَ أیْ رَبِّ یَجِلُّ عَنْ مُجازاهِ المُذنبینْ وَ حِلمَكَ عَنْ مُكافاهِ المُقَصِّرینْ . اِلهی أنْتَ اُوسَعُ فَضلاً وَ أعظَمُ حِلمَاً مِنْ أنْ تُقایِسَنِی بِعَمَلِی. 🌐 @Mabaheeth
أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشِّیطانِ الرَّجِیم، بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیم یكی از آداب و سنن نیایش و دعا، اِلحاح و اصرار است. اِلحاح و اصرار گاهی به تكرار یك جمله است، گاهی به تكرار مضمون یك جمله در عبارت‌های گوناگون؛ دعای ابوحمزه ثمالی از مصادیق بارز اِلحاح در دعاست. زیرا وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه در سحرهای ماه مبارك رمضان یك مطلب را با عبارت‌های گوناگون، با تعبیرهای مختلف بازگو می‌كنند و آن، بخششِ گناهان است. زیرا تا انسان، تبهكاری او بخشوده نشود، قُرب الهی نصیبش نخواهد شد و تا قُرب الهی نصیب او نشود، از آن فُوز خاصّ طرفی نمی‌بندد. لذا در این جمله به ذات أقدس إله عرض می‌كند: پروردگارا ! اگر از گناهان من صرف نظر كردی، این كار سنّت دیرینه توست كه از تباهیِ تبهكاران صرف نظر كردی. ***فَإنْ عَفَوْتَ یا رَبِّ فَطالَ مَا عَفَوْتَ عَنِ المُذنِبینَ قَبلِی*** من اوّلین گنهكاری نیستم كه تو بخشودی، چنین كه‌ آخرین گنهكاری هم نخواهم بود كه تو بخشیدی. در صحیفه سجادیّه آمده است كه: محبوب‌ترین بندگان خدا كسانی‌اند كه استكبار نورزند. تذلّل كنند‌، تخشّع كنند، خضوع كنند در پیشگاه ذات أقدس إله . این نشانه محبوب بودن بنده است نزد خداوند. وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه هم در همین جا تخضّع دارد. در صحیفه سجادیّه دارد كه: من فقیرترین فقراء هستم . همه نیازمندند، ولی من از همه نیازمندترم! زیرا هر كسی درْكش بیشتر است، می‌داند كمالات فراوانی به امتثال خلیفةُ‌ الله است. وقتی دركش بیشتر بود، احساس خلاء بیشتری می‌كند، قهراً فقر را بیشتر از دیگران احساس می‌كند. در اینجا عرض می‌كند: ***وَ یا رَبِّ لِأنَّ كَرَمَكَ أیْ رَبِّ یَجِلُّ عَنْ مُجازاهِ المُذنبینْ وَ حِلمَكَ عَنْ مُكافاهِ المُقَصِّرینْ *** شما اگر بخواهی در كُرسی داوری بنشینی و عدّه‌ای را كیفر بدهی، كریمانه اگر بر كُرسی داوری بنشینی، آن كُرسیِ كرَم با جلال‌تر از آن است كه تبهكاران را كیفر كند، و كُرسی حلم و داوریِ بردباری، بزرگتر از آن است كه دیگران را مكافات كند! «مكافات» همان جزای وِفاق است. « كُفو » یعنی همتا. ذات أقدس إله در قرآن كریم هیچ جا وعده نداد كه جزای محسنین و وارستگان، جزای وفاق است! ولی درباره تبهكاران، چنین فرمود: " جَزآءً وِفاقاً ".یعنی جزاء و كیفرِ تبهكاران وفق گناه آنهاست، هرگز بیشتر نیست. امّا پاداش محسنان و پرهیزگاران به اندازة آنها، موافق و مطابق آنها نیست، بلكه بالاتر از آنهاست! " مَنْ جَآءَ بِالحَسَنَه فَلَهُ عَشرُ اَمثالِها ". اینجا دو مطلب است كه باید كاملاً از هم تفكیك بشود. یكی این كه جزاء، متن عمل است و همان عمل به صورت‌های گوناگون ظهور می‌كند، یا پاداش مناسب دارد؛ این یك بحث است كه هر گونه جزائی، از سنخ عمل است، موافق با عمل است. وفاق به معنای سنخیّت، اختصاصی به كیفر تبهكاران ندارد. برای این كه پاداش پرهیزكاران را هم شامل می‌شود. یك قسم و بحث دیگر؛ وفاق یعنی همتا بودن، معادل بودن و مانند آن. این مخصوص تبهكاران است كه جَزآءً وِفاقاً در قرآن فقط درباره اینها آمده است. یعنی كیفر اینها مطابق عمل اینهاست، بیش از عمل نیست. معادل عمل اینهاست. هرگز بیش از عمل یك تبهكار، خدا او را كیفر نمی‌دهد. پس درباره هم سنخ بودن، چه پاداش، چه كیفر، هم سنخ عمل‌اند. امّا معادل بودن، خدا هرگز وعده نداد كه جزای پرهیزكاران را معادل عمل آنها بدهد؛ بلكه همواره وعده داد: جزاء بهتر از عمل است. " مَنْ جآءَ بِالحَسَنَه فَلَهُ خِیرٌ مِنها "؛ از خیرٌ مِنها شروع می‌شود تا " عَشرُ اَمثالِها یا وَاللهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشآء، وَاللهُ واسِعٌ عَلیمْ ". و امّا درباره كیفر فرمود: معادل آنهاست. 👇👇👇
در اینجا وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه عرض می‌كند: تو اگر بر كُرسی كَرم و حِلم بنشینی و در ساهره قیامت افراد را احضار كنی، حلم و كرم تو هرگز كُفو ندارد، همتا ندارد؛ تا ما بگوئیم برابر با كرَم، عدّه‌ای را كیفر دادی، چون چیزی برابر كَرم تو نیست! لذا عرض می‌كند: خدایا ! آن كَرم تو اَجلّ از مجازات مجرمین است و حلم تو بزرگتر از آن است كه همتا و كُفو تقصیرِ مقصّران باشد. و من هم به فضل تو پناهنده شدم . هارِبٌ مِنكِ إلیكَ؛ این هارِبٌ مِنكِ إلِیكَ در جمله‌های قبل هم بود و در آنجا به عرضتان رسید به این كه: این از آن واسِطة العِقدهای این دعای نورانی است. چند جمله در این دعای ابوحمزه ثمالی هست كه كم نظیر یا بی‌نظیر است؛ همان «بِكَ عَرَفتُكَ وَ أنتَ دَلَلْتَنِی» از این قبیل است، «إنَّ الرّاحِلَ إلِیكَ قَریبُ المُسافَه» از این قبیل است، «وَ أنَّكَ لا تَحتَجِبُ عَنْ خَلقِكَ إلا أنْ تَحجُبَهُمُ الأعمالُ دُونَكْ» از این قبیل است، «هارِبٌ مِنكَ إلِیكْ» از این قبیل است كه اینها توحید ناب است. و در صحیفه سجادیّه هم ما را دعوت به توسّل كرده است. ذات أقدس إله فرمود به این كه: وَابْتَغُوا إلیهِ الوَسیلِه. وسیله را ائمه علیهم السَّلام بازگو كردند؛ هر عملی كه انسان با آن عمل، به خدا نزدیك می‌شود وسیله اوست. ولایت اهل‌بیت علیهم السَّلام، وسیله است، نماز و روزه وسیله است، حج و زیارت وسیله است، صدقات وسیله‌اند. هر عمل قُربی كه انسان را به خدا نزدیك می‌كند، توسّل به خداست. گاهی انسان با نماز به خدا متوسّل می‌شود، گاهی با روزه متوسّل می‌شود. ولی وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه در همین بخش‌هائی كه خواهد آمد عرض می‌كند: خدایا! من اقرار به گناه را وسیله قرار دادم، چنین كه در بخش‌های مناجات و مانند آن هم هست. ولی بالاتر از همه اینها مطلب اوج گرفته‌ای است كه در صحیفه سجادیّه آمده است كه عرض می‌كند: خدایا! « وَ وَسیلَتِی إلِیكَ اَلتُّوحید وَ أنّی لَمْ اُشرِكْ بِكِ شِیئاً» اگر دیگران وسیله می‌آورند، و اگر تو همگان را دستور دادی به اِبتغاءِ الوَسیله، فرمودی: " وَابَتغُوا إلِیهِ الوَسیلِه " من توحید ناب را وسیله آوردم . من از این كه هیچ چیزی را در هیچ لحظه‌ای شریك تو قرار ندادم، این پرهیز از شرك را وسیله قرار دادم . « وَ وَسِیلَتِی إلِیكَ اَلتُّوحید وَ أنّی لَمْ اُشرِكْ بِكَ شِیئاً ». این نكره در سیاق نفی نشان می‌دهد كه به هیچ وجه مشرك نبود. این همان است كه ذات أقدس إله درباره انبیای ابراهیمی و مانند آن تعبیر كرده است كه: " یَعبُدُونَنی لا یُشرِكُونَ بِی شِیئاً‌ ". هیچ چیزی را شریك من قرار نمی‌دهند. نه شرك جَلی دارند، نه شرك خَفی دارند. نه در برابر صَنم و وَثن كُرنش می‌كنند، نه در برابر هوی و هوس خضوع دارند و نه ریائی دارند و مانند آن. در اینجا عرض می‌كند: خدایا! من از تو به تو فرار می‌كنم . كار موحّد ناب هم همین است. انسان هیچ چیز را منشاء اثر نمی‌داند تا از آنها بگریزد، مگر قهر خدا را . و هیچ چیزی را مبداء لطف نمی‌داند تا به سوی بگریزد، مگر مهر خدا را! چنین كسی، در خوف و رجاء موحّد است. نمی‌ترسد، مگر از خدا. امید ندارد، مگر به خدا . در سوره احزاب، خشیت را منحصراً درباره ذات أقدس إله خلاصه كرد، " اَلَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللهِ وَ یَخشَونَهُ وَ لا یَخشَونَ اَحَداً إلا الله ". آنگاه عرض می‌كند : ***اِلهی أنْتَ اُوسَعُ فَضلاً وَ أعظَمُ حِلمَاً مِنْ أنْ تُقایِسَنِی بِعَمَلِی*** تو بخواهی برابر با كار ما پاداش بدهی، منزّه‌تر از آنی. یا ما را به خطیئه ما بلغزانی، من كی‌ام؛ « مَا أنَا یا سِیِّدِی وَ مَا خَطَرِی ». اصلاً ما به حساب نمی‌آئیم . قدرت بی‌كران بخواهد یك پَر كاهی را، سبك‌تر از پَر كاهی را جابجا بكند، این برای او، زیبنده نیست. « هَبنِی بِفَضلِكَ یا سَیِّدِی وَ تَصَدَّقْ عَلَیَّ بِعَفوِكْ وَ جلِّلْنِی بِسِتْرِكَ ». این «جَلَّل» اگر گفته شده است: فلان شخص را جَلَّلَهُ، یعنی تجلیل كرد، تعظیم كرد. اگر گفتند: جَلَّلَ الفَرَس، یعنی جُلّ و پالانی كه او را بپوشاند، پتوئی كه او را بپوشاند، لباسی كه او را بپوشاند، بر او پوشانده است. قبلاً هم داشتیم :«وَ جَلِّلْنِی بِسَترِكَ» . الآن هم داریم «وَ جَلِّلْنِی بِسِترِكَ» یعنی خدایا! جامه ستّاری را بر پیكر من بپوشان ! جِلّ و جُلّ عفو را بر اندامم بپوشان، تا به جلال، بار یابم . آن جُلّ گذاری، مایه جلال من بشود. «وَ جَلِّلْنِی بِسِتْرِكَ» . مرا با آن جامه ستّاری‌ات بپوشان تا به جلال‌ات برسم . «وَاعْفُ عَنْ تُوبیخِی بِكَرَمِ وَجهِكْ». 🌐 @Mabaheeth
مباحث
در اینجا وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه عرض می‌كند: تو اگر بر كُرسی كَرم و حِلم بنشینی و در ساه
فَإِذا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ (آیه 14 سوره مبارکه نازعات) ترجمه: و ناگهان زنده از دل خاک بر آمده روى زمین هموار قرار مى گیرند. ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🤔 سهَر : بیدار ماندن در شب توضيح : بیابان را از آن رو ساهره گویند که ناامنی آن، خواب را از چشم ها می برد. 🌐 @Mabaheeth
35 ✨ إنَّ شَفاعَتَنا أهلَ البَیتِ لَن تَنالَ مُستَخِفّاً بِالصَّلاةِ . 👈 كسى كه نماز را سبك بشمارد، شفاعت ما هرگز شامل حالش نمى شود. 📚 المحاسن / مجلد 1 / ص 159 ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ ما چه كنیم كه در نماز مشكل غفلت نداشته باشیم، یك تمركزی داشته باشیم؛ وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه می‌فرماید: انسان بیرون نماز را باید مواظب باشد، نه درون نماز . درون نماز یك چهار پنج دقیقه بیش نیست. اگر كسی درون نماز بخواهد در تمام این چهار پنج دقیقه خودش را كنترل بكند، شاید خیلی سخت نباشد، ولی عمده، بیرون نماز است. مثلاً اگر كسی كتابخانه‌ای داشته باشد ... 👉 https://eitaa.com/mabaheeth/5525
26_Jalase-23.mp3
1.38M
🎙 بیست و سوم 💬 ولایت 🗓 جمعه 1353/7/19 ✔️ بیست و چهارم رمضان المبارک 1394 🌐 @Mabaheeth
#قرار_روزانه
مباحث
#صحیفه_سجادیه 45
دعای چهل و پنجم.pdf
6.9M
دعای « با » امام علیه السلام در ابتدای دعا، اوصاف خداوند را بیان می‌دارند و سپس در ۲۰ بخش، ۲۰ بار بر ماه رمضان درود می‌فرستند و به توصیف آن می‌پردازند و در آخر دعا، درخواست‌های خود را از خداوی متعال مسئلت میکنند . ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ ✨ آموزه‌هایی از دعای چهل و پنجم ✨ ✅ خدا در برابر آنچه می‌دهد، پاداشی نمی‌خواهد و از بخشش خود پشیمان نمی‌شود. ✅ خدا پاداش بنده‌اش را هم‌وزن عمل او نمی‌دهد [بلکه افزون‌تر می‌دهد]. ✅ خدا بی‌استحقاقِ ما نعمت می‌دهد و از روی تفضّل، گناهان را می‌آمرزد. ✅ خدا اگر عطایی کند، آن را با منت نمی‌آمیزد و اگر منع کند از روی ستم نیست. ✅ خدا به هر کَس که حمد الهی گوید، پاداش می‌دهد و حال آنکه خودش، حمدگفتن را به او الهام کرده است. ✅ خدا با کسی که او را نافرمانی کند، بردبارانه رفتار می‌کند و تا وقتی توبه کند، عذابش را تأخیر می‌اندازد. ✅ خدا برای بندگان دری به سوی آمرزش گشوده و آن را «توبه» نامیده است. ✅ خدا به کسی که کار نیک کند، ده‌برابر پاداش می‌دهد و کسی را که مرتکب کار بد شود، فقط به همانند آن کیفر می‌کند. 👇👇👇
✔️ ماه رمضان از ویژه‌ترین واجبات است. ✔️ ماه رمضان ممتازترین ماه و برتر از همه اوقات است؛ زیرا خدا در این ماه، قرآن را نازل کرده و ایمان بندگان را به کمال رسانده و مردم را به شب‌زنده‌داری راغب کرده و شب قدر را در آن قرار داده است. ✔️ خدا با ماه رمضان ما را بر امت‌های دیگر برتری داده است. ✨ «کار آنان که دارایی خود را در راه خدا انفاق می‌کنند، به کار دانه‌ای مانَد که هفت خوشه برویاند و در هر خوشه صد دانه باشد و خدا این شماره را برای هر کَس که بخواهد چند برابر می‌افزاید» ✨ ✔️ اگر کسی از داخل‌شدن به منزلگاه توبه، پس از بازبودن در و بودن راهنما، غفلت کند، چه بهانه‌ای می‌تواند داشته باشد؟! ✔️ اگر خداوند آنچه از عالم غیب فرستاده نمی‌فرستاد، اندیشه بندگان به آن راهی نداشت. 👈 امام سجاد سلام الله علیه در ۲۰ فراز، ۲۰ بار بر ماه رمضان درود و سلام می‌فرستد و این ماه را توصیف می‌کند. «السلام علیک» در زبان عربی به معنای خداحافظی هم می‌آید و در اینجا نیز همین مراد است: ✋ سلام بر تو ای بزرگ‌ترین ماه خدا و ای عید دوستان. ✋ سلام بر تو ای گرامی‌ترین اوقات که همنشین ما بودی... ✋ سلام بر تو ای همنشین پرقدر و منزلت... ✋ سلام بر تو که با برکت بسیار به ما روی آوردی و ما را از چرک‌های گناه شستشو دادی. ✋سلام بر تو و آن شب قدری که بهتر از هزار ماه است. ... 🌸 خدای متعال، روز فطر را برای مؤمنان روز عید و شادی قرار داد. ✅ خدای متعال، بزرگوارترین کسی است که رو به سوی او می‌آورند و کارسازترین کسی است که به او توکل می‌کنند. 🌐 @Mabaheeth
مباحث
#اطلاع_نگاشت 17 | سندِ صیانت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚖️ مردم کنند ... 📣 به آن صورتی که عمل شد، بنده اعتقادی نداشتم. —————————————————- | 17 | سندِ صیانت 👉 https://eitaa.com/mabaheeth/5266 🌐 @Mabaheeth
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📱 🌙 روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان 🎧 برگرفته از نکات تفسیری ارائه شده 👇 🔗 https://eitaa.com/astanqom/6366 ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ موضوع : مستکبران جهانی، فرعونیان امروزی 👉 @astanqom 🌐 @Mabaheeth
مباحث
#دعای_روز بیستم و پنجم ✨ أللَّهُمَّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِكَ و مُعادیاً لأعْدائِكَ مُسْتَن
بیستم و ششم ✨ أللَّهُمَّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْکُوراً و ذَنْبی فیهِ مَغْفُوراً و عَملی فیهِ مَقْبُولاً و عَیْبی فیهِ مَسْتُوراً یا أسْمَعَ السّامِعینَ. 🙏 خدایا ؛ کوششِ مرا را در این روز مورد سپاس، و گناهم را آمرزیده، و عملم را پذیرفته، و عیبم را پوشیده دار، ای شنواترینِ شنوایان . ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ أللهم صلّ علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم 🌐 @Mabaheeth
شرح دعای روز بیست و ششم.mp3
1.74M
🎤 #آیت_الله_مجتهدی (ره) 🎧 #شرح_دعای_روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🌙 هر که #سحر ندارد از خود خبر ندارد . 🌐 @Mabaheeth
جزء 26.mp3
3.99M
#جزء بیست و ششم #تحدیر (تندخوانی) 🎧 با صدای استاد معتز آقایی ▶️ آیه 1 سوره مبارکه أحقاف ص 502 ⏸ آیه 30 سوره مبارکه ذاریات ص 521 🌐 @Nafaahat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#سلوک #معرفت_نفس 🎞 حجت‌الاسلام والمسلمین #ناصری ✨ موضوع : خودشناسی و سلوک معنوی ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ ✔️ معارفِ الهی، حدّ و حصر ندارد . ✔️ باید به حقیقت، خواست و ثبات قدم داشت . ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ جَهد کن این بند از پا باز کن بر فراز لا مکان پرواز کن تا به کِی در چاهِ طبعی سرنگون یوسفی یوسف! بیا از چَه برون 🌐 @Mabaheeth‌
مباحث
#شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی 13 #آیت_الله_جوادی_آملی حفظه الله تعالی ┈┄┅═✾•••✾
14 حفظه الله تعالی ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ ✨ فرازهای مطرح شده: فَبِحِلْمِكَ أمهَلتَنِی وَ بِسِتْرِكَ سَتَرتَنِی حَتّی كَأنَّكَ أغفَلْتَنِی وَ مِنْ عُقُوباتِ المَعاصِی جَنَّبْتَنِی حَتّی كَأنَّكَ اسْتَحیَیْتَنِی. إلهی لَمْ أعْصِكَ حينَ عَصَيْتُكَ وَ أنا بِرُبُوبِيَّتِكَ جاحِدٌ وَ لا بأمْرِكَ مُستَخِفٌّ وَ لا لِعُقُوبَتِكَ مُتَعَرِّضٌ وَ لا لِوَعيدِكَ مُتَهاوِنٌ لكِنْ خَطِیئَهٌ عَرَضَتْ وَ سَوَّلَتْ لِی نَفسِی ... 🌐 @Mabaheeth
أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشِّیطانِ الرَّجِیم، بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیم یكی از آداب و سنن دعا، پرهیز از «استكبار» است و استكبار اختصاص ندارد به این كه كسی كافرانه زندگی كند یا عاصیانه به سر ببرد؛ اگر كسی مطیع بود، واجب‌ها را انجام داد و محرّمات را ترك كرد، لكن این توفیقات را از خود دانست،‌ یك نحوه استكبار است. كسی عالم شد و عمل كرد، توفیقِ تحصیل علم و امتثال دستورات الهی را از خود دانست،‌ این هم یك نحوه استكبار است. بهترین راه برای نجات از استكبار، آن است كه انسان اسمای حُسنای الهی را رقم بزند و با بیان و بنان بازگو كند و همه كمالات را به خدا اِسناد دهد و همه نقص‌ها را به خود. در دعای نورانی عرفه سیّدالشهداء سلام الله علیه این است؛ یك فرازهای فراوانی دارد كه أنْتَ الَّذِی اَحسَنْ، أنْتَ الَّذی كَذا و كَذا و كَذا و كَذا، اسمای حُسنای إله را می‌شمارد. بعد نقصان‌ها و قصور و خطیئات و سیّئات خود را یادآور می‌شود. أنَا الّذِی كَذا، أنَا الَّذِی عَصَیْتُ، أنَا الَّذِی اَسَأتُ و مانند آن. مشابه آن در دعای عرفه امام سجاد سلام الله علیه است و در دعای سحر ابوحمزه ثمالی هم هست. در این بخش وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه اسماء حسنی و كرائم اخلاقی و مكارم الهی را ذكر می‌كند، بعد مكاره خود را هم یاد می‌كند. در برابر آن مَكارم، این مَكاره است. در برابر آن كرامت‌ها این كراهت‌ها هست. در برابر آن اوج‌ها این حَضیض‌ها هست. عرض می‌كند: پروردگارا ! تو اگر درباره پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم به عنوان نمونه فرمودی: "ألَمْ یَجِدْكَ یَتِیمَاً فَأوی، وَ وَجَدَكَ ضالّاً فَهَدی، وَ وَجَدَكَ عائِلاً فَأغْنی"، همه این ضعف‌ها را ما داشتیم. ما بی‌سرپرست بودیم، سرپرستی‌مان را به عهده گرفتی؛ بی‌نوا بودیم، به ما نوا دادی؛ بی نان و آب بودیم، نان و آب دادی؛ بی نام بودیم، ما را مشهور كردی؛ بی جام و جامه بودیم، به ما جام و جامه دادی؛ بی لانه و آشیانه بودیم، به ما لانه و آشیانه دادی؛ بی نان بودیم، بی آب بودیم، همه این امور را به ما مرحمت كردی. می‌ترسیدیم، به ما امنیّت دادی؛ اقتصاد نداشتیم، به ما دادی. بیمار بودیم، شفا دادی؛ گمنام بودیم، نامدار كردی؛ همه این نقص‌ها مال ما، همه آن كمال‌ها مال شما. گنه كار بودیم، بخشودی. ستّار بودی، غفّار بودی؛ لغزیدیم، دست ما را گرفتی. در قرآن كریم ذات أقدس إله به مردم مكّه فرمود: "فَالْیَعبُدُوا رَبَّ هذَا البِیتْ اَلَّذِی اَطعَمَهُمْ مِنْ جُوع وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ ". اینجا هم امام سجاد سلام الله علیه عرض می‌كند: ما همه بندگان این چنین بودیم. امنیّت نداشتیم، تو دادی؛ اقتصاد نداشتیم، تو دادی. وجود مبارك ابراهیم خلیل عرض می‌كند: "إذا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشفِینْ"، خدا شافی است. امام سجاد سلام الله علیه عرض می‌كند: ما بیمار بودیم، تو شفا دادی. پس آنچه درباره پیغمبر آمد، آنچه درباره مردم مكّه آمد، آنچه درباره سنّت و سیرت ابراهیم خلیل آمد و آنچه درباره انبیاء و اولیای دیگر آمد، وجود مبارك امام سجاد سلام الله علیه همه این‌ها را جمع بندی كرد و به این صورت بازگو كرد؛ عرض كرد: پروردگارا ! من كوچكی بودم كه تربیت كردی؛ جاهلی بودم كه تعلیم كردی؛ گمراهی بودم كه هدایت كردی؛ پَستی بودم كه بلند كردی؛ ترسانی بودم كه امنیّت دادی؛ گرسنه‌ای بودم كه سیر كردی؛ تشنه‌ای بودم كه سیراب كردی؛ برهنه‌ای بودم كه پوشاندی؛ فقیری بودم كه توانگر كردی. تو تُهیدست را توانگر كردی. ضعیفی بودم كه قوی كردی؛ فرومایه‌ای بودم، عزیز كردی؛ بیمار بودم، شِفا دادی؛ از تو سئوال كردم، چیزی خواستم، عطا كردی، ناامید نكردی؛ گناه كردم، پوشاندی؛ اشتباه كردم، استقاله كردم، تو إقاله كردی؛ یعنی پشیمان شدم، پشیمانی ما را پذیرفتی؛ اندك بودم، تكثیر كردی؛ مستضعف بودم، یاری كردی؛ رانده بودم، بی مكان و بی جا بودم، جا دادی. "فَلَكَ الحَمْد" مستحضرید؛ شمارشِ اسمای حُسنای حقّ از یك سو، شمارش اسمای قبیح و نقصانات ممكن بنده و برده از سوی دیگر و ترمیم این نقص‌ها به لطف و عنایت خدای جبّار كه او جبروت دارد، جبران كننده هر نقص و ضعف است از سوی دیگر؛ این مجموعه، زمینه استحقاق حمد خدا را فراهم می‌كند. در پایان نتیجه گرفت؛ عرض كرد: "فَلَكَ الحَمْد". 👇👇👇
بعد عرض می‌كند: خدایا ! من نه در خلوت، نه در جلوت حیا نكردم و گنه كردم ! «أنَا یا رَبِّ الَّذِی لَمْ اَستَحِیْكَ فِی الخَلاء» من حاضر نبودم در ملاء و در حضور دیگران، گناه كنم ولی در خلوت و تنهائی حیا نكردم. من صاحب مصیبت‌های عظیم ام. من كسی هستم كه بر مولای خود جرأت كرده است. من كسی هستم كه جبّارُ السَّماء را معصیت كرده است. من كسی هستم كه وقتی خبر معصیت دادند، من مقدّماتش را فراهم می‌كردم، كمك می‌كردم، به كسی چیزی می‌دادم، به كسی كه وسیله معصیت را برای من فراهم بكند. من كسی هستم كه وقتی به من خبر معصیت دادند، به من بشارت می‌دادند تا من زمینه را برای گناه فراهم كنم. من كسی هستم كه مهلت دادی، من رعایت نكردم؛ پوشاندی، حیا نكردم؛ به معصیت عمل كردم، تعدّی كردم، تو مرا از چشم رحمتت راندی، من حیا نكردم ! امّا مع ذلك تو روی همه آنها پرده عفو پوشاندی، ***وَ بِحِلْمِكَ أمهَلتَنِی وَ بِسَتْرِكَ سَتَرتَنِی حَتّی كَأنَّكَ أغفَلْتَنِی وَ مِنْ عُقُوباتِ المَعاصِی جَنَّبْتَنِی حَتّی كَأنَّكَ اسْتَحیَیْتَنِی*** خدایا! آنقدر محبّت كردی كه گویا من هیچ بَدی نكردم! كَرم خدا، این كه گفته شده است: كَرم او نامتناهی، نِعَمش بی پایان، تنها از نظر كمّی، كرَم او نامتناهی نیست! از نظر كیفی هم كرَم او نامتناهی است. اگر ما نسبت به كسی بَد كردیم، او نسبت به ما مهربانی روا داشت، ما هر وقت او را می‌بینیم، شرمنده‌ایم. و بخواهیم این شرم درونی را برطرف كنیم، توان آن را نداریم! ولی ذات أقدس إله توانمند است كه این خطر را هم برطرف كند. اگر تبهكاران به بهشت رفتند، یادشان باشد كه گناه كرده‌اند، در بهشت شرمنده‌اند. در حالی كه در بهشت رنج و ألم و اندوه و غم نیست! خدا این شرم را هم می‌زداید. خدا كه مُقلّبُ القلوب است از یاد تبهكاران و تیره دلان محو می‌كند كه اینها سابقه سوء داشتند. لذا همانند پرهیزكاران، در بهشت متنعّم اند. اصلاً یادشان نیست كه گناه كرده‌اند تا در بهشت شرمنده باشند! این كار از غیر خدا بر نمی‌آید. كسی نسبت به ما بَد كرد، حداكثر این كه ما نسبت به او احسان كنیم و رُخش نیاوریم و به دیگران هم نگوئیم. امّا هر چه او را بِنْوازیم، او شرمنده‌تر می‌شود. بخواهیم آن رنج درون را از او بزدائیم، توان آن را نداریم. ما كه مُقلّب القُلُوب نیستیم كه بر خاطره او سلطه داشته باشیم ! تا آن خاطرات گذشته از یادش نرفته، شرمنده است. ولی ذات أقدس إله این چنین می‌كند؛ یعنی تبهكار را مانند پرهیزكار می‌پذیرد، با دعا و نیایش و توبه و كُرنش اوّلاً. او را وقتی وارد بهشت كرد، همانطوری كه "وَ نَزَعنَا مَا فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ" ، هرگونه غِلّ و خیانت و كینه توزی را از قلب بهشتیان می‌زداید، از قلب چنین تبهكار بَد سابقه‌ای می‌زداید كه او سابقه سوء داشت. وقتی از یادش رفت، دیگر شرمنده نمی‌شود. چنین خدائی، اوست!! هر چه بخواهیم، او دارد. هر چه بخواهد، می‌تواند. و هرگز خزینه كَرَم او، به پایان نمی‌رسد. لذا در این پایان عرض می‌كند: خدایا! من وقتی كه معصیت كردم، روی استكبار نبود و هرگز به ربوبیّت تو، اِنكار نكردم ربوبیّت را، امر تو را، سبك نشمردم و خود را در مَعرض عقوبت تو نیاوردم و وَعید تو را سبك و خار نشمردم، لكن اشتباه كردم، غفلت كردم، بَد كردم، شهوت بر ما غالب شد،‌ غضب بر من غالب شد ***خَطِیئَهٌ عَرَضَتْ وَ سَوَّلَتْ لِی نَفسِی*** این «تَسویل نفس» اگر ذات أقدس إله توفیق داد، باید در نوبت دیگر بازگو بشود كه نفس مُسوِّله چیست، چه خطری را به همراه دارد كه امیدواریم خداوند ما را از شرور أنفس ما، مخصوصاً از شرور نفس مُسوّله و اَمّاره برهاند! 🌐 @Mabaheeth