📖 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به كسانى كه مزاح نامناسب مى‌كنند يا در مزاح افراط مى‌ورزند، هشدار مى‌دهد كه مزاح مايۀ فروريختن قسمتى از عقل انسان است، مى‌فرمايد: «هيچ‌كَس شوخى (نامناسبى) نكرد مگر اين‌كه مقدارى از عقل خود را فرو ريخت»؛ (مَا مَزَحَ‌ امْرُؤٌ مَزْحَةً‌ إِلَّا مَجَّ‌ مِنْ‌ عَقْلِهِ‌ مَجَّةً‌). حقيقت مزاح آن است كه انسان سخنى غير واقعى بگويد - البته با قرائن حالى يا مقالى - كه مايۀ انبساط خاطر و تفريح شود ولى اين كار با اين‌كه در بسيارى از موارد پسنديده است و در اخبار به آن توصيه شده، گاه مشكلات عظيمى به‌بار مى‌آورد. 😂 «مَزَحَ‌» از مادۀ «مزاح» (بر وزن كتاب) و معادل آن در فارسى، شوخى كردن است و شامل سخنان غير جدّى است كه براى انبساط خاطر گفته مى‌شود و در مدح آن همين بس كه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در روايتى فرمود: «إنّى أمزَحُ‌ و لا أقولُ‌ إلّا حقّاً؛ من مزاح مى‌كنم ولى جز حق نمى‌گويم». 💡«مجَّ‌» از مادۀ «مجّ‌» (بر وزن حج) در اصل به معناى بيرون ريختن مايعى از دهان است. سپس به هرگونه ريزشى اطلاق شده است. - و «مجَّة» به معناى يك بار فرو ريختن است. - همچنين «مزحة» به معناى يك بار #مزاح كردن مى‌باشد. و در روايات متعددى نمونه‌هايى از شوخى‌هاى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله نقل شده كه معروف است ازجمله روزى پيرزنى خدمت آن حضرت رسيد، ايشان رو به او كرد و فرمود: پيرزن هرگز وارد بهشت نمى‌شود. پيرزن گريه كرد، پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: (غصه مخور) آن روز تو پيرزن نيستى (بلكه جوان هستى)، خداوند مى‌فرمايد: « إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ‌ إِنشَاءً‌ * فَجَعَلْنَاهُنَّ‌ أَبْكَاراً »؛ ما آن زنان بهشتى را به‌وجود آورديم و همه را باكره قرار داديم». در حديث ديگرى آمده است كه فردى اعرابى گاه خدمت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌آمد و هديه‌اى مى‌آورد سپس عرض مى‌كرد: پول هديه را لطف بفرماييد رسول خدا صلى الله عليه و آله (به‌سبب اين #شوخى) مى‌خنديد و گاه هنگامى كه آن حضرت غمگين مى‌شد مى‌فرمود: اعرابى كجاست‌؟ اى كاش باز هم مى‌آمد. [صلوات الله علیه وآله] #نهج_البلاغه_بخوانیم ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────