eitaa logo
مباحث
1.6هزار دنبال‌کننده
34.6هزار عکس
30.3هزار ویدیو
1.6هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 وظیفه مداحان 👈🏻 معارف انقلاب اسلامی را تبیین کنید ▫️ رهبر انقلاب: از [سرمایه هنر مداحی] باید در راه اهداف حسینی و فاطمی استفاده بشود... آن چیزی که امروز پیش پای ملّت ما است، عبارت است از تبیین معارف انقلاب اسلامی؛ و این کار از شما [مداحان] برمی‌آید. ۱۳۹۷/۱۲/۷ 🏴 ◾️Farsi.Khamenei.ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 ببینید | رهبر انقلاب: در هیئتها تبیینِ مکتب میشود. اینکه عرض میکنیم «میشود»، یعنی باید بشود. 👈 طبیعت این است: هیئت محلّ است، محلّ بیان است، محلّ بیان مهم‌ترین مفاهیم معارف اسلامی و معارف علوی است، محلّ پاسخ به سؤالها است. 🏴 Farsi.Khamenei.ir
* علیه السلام 💠 جنس افراد ملاک شقاوت و سعادت 🔻ائمه (عليهم السلام) جنس و جوهره را می‌شناسند. وقتي به افراد نمره مي‏ دهند مي‏ فرمايند: اين سعيد است و آن شقي است! چون بطن کار را مي‏ شناسند ديگر رد خور ندارد. 🔸 يک وقت ما تعلق مي‏گيرد که زيد سعيد است ولي‏ مقدمات رسيدن به اين علم اموري موهوم و سُست است مي‏ پرسيم چرا سعيد است؟ مي‏ گويد: چون ريش دارد و نماز اول وقت مي‏ آيد. ولي اين‏ ها هيچ کدامش ما را به آن حقيقت نمي‏ رساند؛ 🔹 ولي يک مرتبه بالاتر، ممکن است يک‏ نفر به ريش توجهي نکند، با طرف بوده و صفات او را بررسي کرده و ديده است خوب فردي است؛ به اين هم باز نمي‏ شود اکتفا کرد. 🔸 آخرين حدي که می‌شود نسبت به و شقاوت افراد قضاوت کرد، اگر خداوند کسي را اهل‏ شناخت کرد و بينا شد، انسان نسبت به فردي اطلاع پيدا کند که سعيد است يا نه، دقيق‏‌ترين مقدماتي که انسان را به‏ نتيجه می‌رساند اين است که انسان جنس فرد را بشناسد و اين کارِ هر کسي از اولياء نبوده، اصل و حقيقتش کار چهارده‏ معصوم علیهم السلام است و اگر شعبه باريکي از آن نصيب کسي شده باشد و قطره‏ اي از اين دريا نصيب کسي شده باشد باز منشأش آن‏جا است. 🔹 آنچه جنس انسان را عالی می کند و جوهره را طلایی می کند پیوند با و بر علیه السلام است. ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄
💠 لطف اباعبدالله الحسین علیه السلام 🔻به سیدالشهدائی که روز عاشورا، گریه می‌کردند، عرض کردند: یا بن رسول الله! چرا گریه می‌کنید؟ فرمودند: به خاطر این جمعیّت. گفتند: کدام جمعیّت؟ فرمود: لشکر دشمن. گفتند: چرا برای این‌ها گریه می‌کنید؟ فرمودند: آخر این‌ها مرتکب کاری می‌شوند که مستحقّ جهنّم می‌شوند، ناراحتم. 🔸 برای دشمن گریه می‌کند آقا سیدالشهداء علیه السلام. آن وقت فکر می‌کنید که دوستانش را رها می‌کند و تنها می‌گذارد؟ معادلاتمان را درست کنیم. ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔻محرم بايد خاصيتش اين باشد كه انسان، تكان بخورد. ایام محرم اگر شرایطش پيش بیايد خيلى اثر م‏ی گذارد. 🔹منتهى اگر انسان از افرادى نباشد كه قرآن فرمود « فَمَا اسْتَكانُوا لِرَبِّهِمْ وَ ما يَتَضَرَّعُون‏». توبه ۷۶ (امّا آنان نه در برابر پروردگارشان تواضع كردند، و نه به درگاهش تضرّع می کنند! ) 🔸گاهى خداوند بر اثر و سياهى دل، تضرّع و گريه را از فرد می گیرد. طرف دلش می خواهد گريه كند ولى نمی ‏شود و دل نمی شكند. 🏴 در محرم جا دارد كه انسان بيشتر بنشيند و كار كند؛ چه در مورد حضرت اباعبد الله (علیه السلام)، چه منبر، چه ، چه ، چه . تا حالت تضرع و پیش بيايد. آن وقت تا این حال پیش آمد ديگر نبايد رها كرد. بايد دائم در طول سال نگه داشت. ‌ ‌ ┄┅═✧═┅┄ @nasery_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌹 قد کشیدن با غمت... ‌ ♦️ رسمی است که ما، با شادی ها می خندیم؛ اما با غم ها قد می کشیم. رسم تلخی است؛ اما زمانه اینگونه آبدیده مان می کند. با غم و با اندوه. قد کشیدن های ما، با هیات هایت بود و با دسته ها و تکیه هایت. روی دست بزرگترهایمان، روی دیوارهای حسینه هایت میخ می کوبیدیم و شمایل می چسباندیم و قد می کشیدیم. ما پای عزای تو قد کشیدن را آموختیم یا اباعبدالله علیک منی سلام الله أبداً ما بقیتُ و بقی اللیل و النهار... علیه السلام
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❌ فرزند کمتر=زندگی بهتر ❌ واکسن بیشتر=کرونا کمتر 🎬 در این سوار بر ماشین زمان می‌شید و آینده رو به وضوح می‌بینید. 🔸 روزگاری همه ارکان نظام در خدمت یک سیاست دیکته شده زیان‌بار سازمان بهداشت جهانی و بانک جهانی قرار گرفت و به زور رسانه و تزویر و و سانسور منتقدان ترمز رشد را کشیدند. 🔹 اکنون هنوز بانیان آن حتی پس از هشدار مدّظله العالی به ضرورت توقف آن سیاست و اشتباه بودن تداوم آن از دهه ۷۰، عذرخواهی هم نکردند چه رسد که مجازات شوند و حتی بر مسندهایی تاثیرگذار ادامه مدیریت می‌دهند. 🔸 همان تشکیلات و همان مدیران و همان سیستم، امروز با سانسور منتقدان و ارعاب پزشکان و سانسور واقعیت‌های علمی دنیا مردمی که آگاه شده و واکسن نزده‌اند را به زور و با تحلیلهای غلط دیکته شده، حتی مواردی که سازمان بهداشت جهانی هم با وقوع رسوایی جهانی از آن عقب‌نشینی کرده ترویج می‌کنند و هیچ مسئول آزاده‌ای نیست که جرات سوال کردن داشته باشد. ♦️ فقط چند آمار را شفاف ارائه دهید و اگر کذب ادعاهای وزارت بهداشت ثابت نشد، همه را مجبور به تمکین کنید: 👈 کل آمار فوت کشور از ابتدای ۱۴۰۱ تا کنون و آمارهای مشابه سالهای ۱۴۰۰ و ۱۳۹۹ 👈 تفکیک علت فوت رسمی ثبت شده متوفیان 👈 تفکیک تعداد دوز واکسن متوفیان هر یک از علت‌های فوت (به ویژه سکته‌های قلبی و مغزی و بیماری‌های داخلی) 🏮 آیا این بار نیز بیان اشتباه بودن این سیاست از زبان مقام معظم رهبری چاره کار خواهد شد؟ @Dr_Javidnia
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 طلبه مبلغ مناطق محروم دچار سیلاب شد و از دنیا رفت. ▫️ حجت الاسلام مصطفی نصیری اصالتاً قزوینی و ساکن تهران همراه با همسرشان که در یکی از روستاهای رفسنجان مشغول تبلیغ بودند پس از اقامه نماز و مراسم روضه خوانی، در مسیر دچار سیل شدند و از دنیا رفتند. شادی روح شان صلوات @howzehenghelabi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
| ۱۳۳ 🏷️ تفاوت مردم در ارتباط با دنیا ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ قَالَ عليه‌السلام اَلدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لاَ دَارُ مَقَرٍّ وَ اَلنَّاسُ فِيهَا رَجُلاَنِ رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ اِبْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا ┅───────────────┅ ☜ و درود خدا بر او، فرمود: دنيا گذرگاه عبور است، نه جاى ماندن. و مردم در آن دو دسته‌اند: يكى آن كه خود را فروخت و به تباهى كشاند، و ديگرى آن كه خود را خريد و آزاد كرد. ─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (دربارۀ دنيا) فرموده است: دنيا سراى گذشتن است نه سراى ماندن و مردم در آن دو دسته‌اند: ✓ دسته‌اى خود را در آن (به خواهشهاى نفس) بفروشد پس خويش را (بكيفر آنها) هلاك گرداند ✓ و دسته‌اى خود را (بطاعت و بندگى) بخرد پس خود را (از عذاب رستخيز) برهاند. 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📖 ‮امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه به حقيقت دنيا اشاره كرده و كسانى را كه در دنيا هستند به اعتبار استفادۀ درست و نادرست به دو گروه تقسيم مى‌كند: نخست مى‌فرمايد: «دنيا سراى عبور است نه سراى اقامت»؛ (الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ) اين تشبيه شبيه چيزى است كه عليه السلام از علی نبینّا و آله و علیه السلام نقل كرده است كه مى‌گويد: «الدُّنْيا قَنْطَرَةٌ‌ فَاعْبُرُوها وَ لا تَعْمُرُوها ؛ دنيا به منزلۀ پلى است، از آن عبور كنيد و به فكر آباد كردن آن (و خانه ساختن بر آن) نباشيد». شبيه اين تعبير در خطبۀ 203 با بيان ديگرى آمده است، مى‌فرمايد: «أيُّهَا النّاسُ‌؛ إنَّمَا الدُّنْيا دارُ مَجازٍ وَ الْآخِرَةُ‌ دارُ قَرارٍ، فَخُذُوا مِنْ‌ مَمَرِّكُمْ‌ لِمَقَرِّكُمْ‌» تعبيرى كه در آيۀ شريفۀ 39 سورۀ «غافر» آمده «وَ إِنَّ‌ اَلْآخِرَةَ‌ هِيَ‌ دٰارُ اَلْقَرٰارِ» نيز از نظر مفهوم كلام، اين پيام را به ما مى‌دهد كه دنيا دار قرار نيست بلكه فقط گذرگاهى است. البته آنها كه دنيا را هدف مى‌بينند براى آنان قرارگاه است و آنان كه به عنوان وسيله‌اى به آن مى‌نگرند گذرگاه است. سپس امام عليه السلام اشاره به اين دو گروه كرده مى‌فرمايد: «مردم در آن (دنيا) دو گونه‌اند: بعضى خود را فروختند و خويش را هلاك كردند و بعضى خود را خريدند و آزاد كردند»؛ (وَ النَّاسُ‌ فِيهَا رَجُلَانِ‌: رَجُلٌ‌ بَاعَ‌ فِيهَا نَفْسَهُ‌ فَأَوْبَقَهَا وَ رَجُلٌ‌ ابْتَاعَ‌ نَفْسَهُ‌ فَأَعْتَقَهَا) جملۀ اوّل اشاره به كسانى است كه دنيا را «دار مقرّ» مى‌دانند و جملۀ دوم ناظر به كسانى است كه آن را «دار ممرّ» مى‌شمارند (به اصطلاح اين دو جمله نسبت به دو جملۀ پيشين از قبيل لفّ و نشر غير مرتب است). تعبير به «بَاعَ‌ فِيهَا نَفْسَهُ‌» اشاره به اين است كه تمام سرمايۀ وجود انسان و حيات و زندگى اوست. هنگامى كه آن را به متاع اندك دنيا و لذات و هوس‌هاى آلودۀ آن معاوضه كند، گويى خود را فروخته و به صورت برده‌اى در آمده است و در نتيجه موجب هلاكت خويشتن شده است؛ زيرا در سراى ديگر جايگاه امن و امانى ندارد. جملۀ دوم «ابْتَاعَ‌ نَفْسَهُ‌ ؛ خود را خريدارى كرده» اشاره به اين است كه گويى قبلاً اسير نفس و بردۀ شيطان بوده سپس با اطاعت پروردگار، خود را خريدارى كرده و آزاد نموده است. در ضمن از اين تعبير پرمعناى امام عليه السلام استفاده مى‌شود كه آزادى حقيقى در پيروى از فرمان خداست و آنچه را بعضى آزادى مى‌پندارند نوعى اسارت در چنگال هوا و هوس و خواسته‌هاى شيطانى است. آرى بايد نسبت به نفس خويش امير بود نه اسير و به گفتۀ شاعر: اسير نفس نشد يك زمان علىّ‌ ولىّ‌ اسير نشد كه بر مؤمنين امير آيد اسير نفس كجا و امير خلق كجا كه سربلند نشد آن كه سر به زير آمد در حديث ديگرى از همان حضرت در نقل شده است كه فرمود: «اُنْظُرْ إلَى الدُّنْيا نَظَرَ الزّاهِدِ الْمُفارِقِ‌ وَ لا تَنْظُرْ إِلَيْها نَظَرَ الْعٰاشِقِ‌ الْوامِقِ‌ ؛ به دنيا همچون زاهدى كه مى‌خواهد از آن جدا شود نگاه كن نه همچون عاشق دلداده»
71 - وفائی عجیب مرحوم حاج شیخ سهام الدین نواب رحمة الله علیه که قریب سی سال مصاحبت با ایشان نصیب بود، نقل فرمود از پدرش که از جدش دانشمند کبیر مرحوم حاج اکبر نواب که فرموده بود روز عید قربانی به ملاقات مرحوم حاج معتمد الدوله فرهاد میرزا (استاندار فارس) رفتم به مناسبتی نقل کرد که با سفیر انگلیس در تهران آشنائی داشتم. روزی به دیدنش رفتم او برای انس من آلبومی که در آن عکسهای بسیاری بود آورد و نشانم میداد ناگهان عکسی را برداشت که به من بدهد تا آنرا دید بی اختیار منقلب و گریان و نالان شد. من نگاه کردم دیدم عکس سگی است، تعجب کردم چگونه از دیدن آن گریه میکند. سبب گریه اش را پرسیدم گفت این سگ عادی نبود و مرا با او خاطره عجیبی است. در اوقاتی که لندن بودم روزی برای انجام مأموریتی که در چند کیلومتری خارج شهر داشتم از خانه بیرون آمدم و کیف خود را که در آن اسناد و مدارک مهم دولتی و مقدار زیادی اسکناس بود همراه داشتم. این سگ هم همراهم آمد و هرچه او را رد کردم برنگشت تا آنکه در خارج شهر به درختی رسیدم زیر سایه آن نشسته و استراحت کردم و مقداری خوراکی که همراه داشتم خوردم و بلند شدم و حرکت کردم. سگ جلو مرا گرفت و نمیگذاشت بروم هرچه سعی کردم مانع نشود سودی نبخشید غضبناک شدم هفت تیر همراه داشتم چند تیر به او زدم آنگاه آزادانه رفتم. پس از طی مسافت زیادی دیدم کیفم همراهم نیست متوجه شدم که زیر درخت گذاشته ام و فراموش کرده ام. خیلی ناراحت شدم چون مسئولیت شدیدی برایم داشت، علاوه بر فقدان اسکناسها و ترسیدم که کسی آنرا برداشته باشد. به سرعت برگشتم و دانستم که سگ زبان بسته دانسته بود که من کیف را فراموش کرده ام لذا از رفتنم جلوگیری میکرد. چون به زیر درخت رسیدم کیف را ندیدم بیشتر ناراحت شدم بفکر افتادم به سراغ سگ بروم ببینم در چه حالست. به آنجائیکه تیرش زدم آمدم ندیدمش بعد اثر خونش را بر زمین مشاهده کردم بر اثر قطرات خون آمدم تا رسیدم به گودالی که در آن افتاده بود و از مسیر جاده کنار و دور افتاده بود در حالیکه کیف مرا به دندان گرفته و آن سگ با وفا مرده است. دانستم پس از تیر خوردن و مأیوس شدن از من به این فکر افتاده که کیف را از دستبرد رهگذران نگهداری کند، لذا آن را از سر راه برداشته و تا توانائی داشته از جاده دور شده تا افتاده و مرده است. آیا جا ندارد که برای همچین سگی گریان شوم و از کردار ناپسند خود در برابر احسان او سخت ناراحت نباشم؟ اینجا است که باید اهل بکوشند در وفاداری، کم از سگی نباشند! راستی جای تأسف است که بعضی، نعمتها و احسانهای بی پایان خداوند را هنگام رسیدن مصیبتی (که در آن هم حقیقتش نعمت است) نادیده میگیرند. ولی ناگفته نماند در بین اهل ایمان افرادی با وفا و ثابت قدم در زندگی و طرفداری حق بوده اند و اسماء و حالات بعضی از ایشان هم در کتب ثبت است که نقل آنها از وضع این کتاب خارج است، لکن از همه بالاتر اصحاب الشهداء علیه السلام هستند چنانچه خود آنحضرت فرمود «من اصحابی را باوفاتر و بهتر از اصحاب خود نمیشناسم و نه بستگانی نیکوکارتر و صله کننده تر و با فضیلت تر از بستگان خودم). و این معنی پس از تأمل در حالات آن بزرگواران و مقایسه کردن با حالات اصحاب سایر بزرگان بخوبی ظاهر است. 📖 برای مزید اطلاع به کتاب نفس المهموم و سایر کتب مقاتل مراجعه شود. چیزیکه در این داستان موجب حیرت و مورد است، آن سگ است در حفظ مال صاحبش پس از بی‌مهری بلکه سخت ترین دشمنیها که از او دیده و آن تیر انداختن و کشتن آن حیوان در برابر او است؛ زیرا جلوگیری کردنش از حرکت صاحب خود، تنها برای حفظ مالش بود که برگردد و کیف خود را بردارد. الحال خواننده عزیز قیاس کن حال این سگ را با حالات و رفتار بشر که خود را اشرف مخلوقات می پندارد مثلاً فرزندی که سالها مرتباً مورد و محبت و إنعام و والدین بوده هرگاه از طرف آنها ناراحت شود (با اینکه آن ناراحتی در اثر خیرخواهی یا تأدیب او بوده) به کلی احسانهای بیشمار گذشته را فراموش کرده و با و خود در مقام دشمنی کردن بر می آید و آنانرا می آزارد. با اینکه احسان صاحب آن سگ به او، نسبت به احسانهای پدران و مادران به فرزندان نسبت قطره به دریا و ریگ به بیابان است. آیا نباید بشر از حال خود خجل و شرمسار شود؟ و حال بشر در ناسپاسی و حق ناشناسی بطوری است که گویند اگر بخواهی دشمن برای خودت درست کنی «أحسن و اقطع» به کسی احسان کن و بعد ترک کن آن احسان را و ببین چگونه دشمنت میشود و احسانهای گذشته را نادیده میگیرد و چون توقع احسان جدید داشته و به آن نرسیده با او دشمنی میکند. اینست حال بشر در برابر بشری که به او احسان کرده است.
اما حال او در برابر مُنعم حقیقی و احسانهای بیشمار او طوریست که هر گاه مختصر ناراحتی برایش پیش آید و دچار بلائی شود مانند ضرر مالی یا صدمه بدنی یا مصیبت مرگ بستگان... در آن حال تمام نعمتهای بی حساب پروردگارش را نادیده گرفته و در دل از قضاء و قدر خداوند ناراضی بلکه خشمناک میگردد و گاه هم به زبانش آشکار میکند و کلماتی میگوید مثلا: خدایا مگر من چه کرده بودم که چنین گرفتار شدم یا به فلانی چه نعمتها دادی و مرا محروم ساختی و مانند اینها. در حالیکه غالب گرفتاریهایش به سبب سوء تدبیر و اختیار خودش بوده و بی جهت به پروردگارش نسبت میدهد و ثانیاً بسیاری از بلاها به حسب ظاهر بلا است و در باطن راحتی است از طرف حضرت آفریدگار که اگر میفهمید خوشحالی و شکرگزاری میکرد، چه بسا بلای کوچکی جلوگیری از بلاهای سخت میکند و اگر همراه بلا صبر باشد کفاره گناهانش میباشد. گاهی جبری و گاهی تفویضی است مردمان بیشتر در خوشی ها تفویض و در ناراحتی ها جبری مذهب میشوند به این بیان که هرگاه نعمتی به او برسد مانند مال و صحّت بدن و و مانند اینها همه را از خودش میبیند و میگوید به زورِ بازویم یا قدرت زبان و قلمم یا بوسیله فلان و بهمان بدست آوردم و هرگاه بلائی به او برسد تنها آنرا از خدا میبیند و میگوید خدا با من چنین و چنان کرد یا میگوید در برابر قضاء الهی کاری نمیتوان کرد، یعنی اگر میتوانستم با او مخاصمه و جنگ میکردم. در حالیکه امر بعکس است یعنی هرچه خیر و خوبیست همه از خداست (البته نه بطور جبر) و هرچه شر و بدیست همه از ناحیه بنده است (البته نه بطور تفویض) چنانچه در قرآن مجید میفرماید:«آنچه به تو میرسد از خوبیها (یعنی چیزهائیکه انسان طبعاً آنها را خوب میشمارد مانند ، ، ، رفاه همه از طرف خداست) و آنچه به تو میرسد از بدیها (مانند بیماری و خواری، ناداری، آشوب) همه از خودت میباشد (برگشت آن بخودتست نه خداوند). و درباره حق ناشناسی و ناسپاسی انسان در قرآن مجید زیاد شده و او را سخت مورد سرزنش قرار داده است از آنجمله میفرماید: «چون برسد به انسان ضرری میخواند ما را تکیه کرده یا نشسته یا ایستاده (یعنی در هر حالی که باشد از ما نجات خود را میخواهد) پس چون او را نجات دادیم بگذرد مانند اینکه ما را نخوانده بود (یعنی نعمت و نجات الهی را نادیده گرفته و نشده و نبوده قرار میدهد و برای خداوند بر خود حقی نمیبیند)» و لذا او را به نامهای کفور، کافر، کفار، ظالم، ظلوم، جهول، مُسرف و مانند اینها یاد فرموده است. سخنی شیرین از سعدی شیرازی خلاصه آنچه در این داستان ذکر شد از وفاداری سگی، نباید فراموش شود و انسان در برابر پروردگارش و سایر وسائط نعمت و احسان نباید از آن سگ کمتر باشد، چه خوب گفته سعدی شیرازی در گلستانش: 📖 أجلّ کائنات از روی ظاهر، آدمی است و أذلّ موجودات سگ؛ به اتفاق خردمندان سگ حق شناس به از آدمی ناسپاس. سگی را لقمه ای هرگز فراموش نگردد گر زنی صد نوبتش سنگ و گر عمری نوازی سفله ای را به کمتری چیزی آید با تو در جنگ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
حفظه الله تعالی: 🏴 بهار اشک و بهار مصیبت زدگی بر آقا اباعبد الله علیه السلام است. 🏴 خدای متعال را قرار داده تا با یک قطره تمام گناهان را پاک کند. @ostadelahi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 دهه اول محرم ۱۴۴۴ 🎙 حفظه الله تعالی ▪️شب اول محرم: ▪️اگر بخواهیم یک شناخت خوب راجع به محرم پیدا کنیم... 🏴 هیئت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف @ostadelahi https://zil.ink/ostadelahi
شب اول.mp3
5.78M
صوت کلیپ شب اول
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 کلیپ ویژه دهه اول محرم ۱۴۴۴ 🎙 استاد الهی ▪️شب دوم محرم 🏴 هیئت حجت بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف @ostadelahi https://zil.ink/ostadelahi