آیت الله ملک زاده
✅ کتاب #نواندیشی_دینی و #نوآوری_فقهی ⏮ سال ۱۳۸۷ از سوى #رهبر_معظم_انقلاب، سال #نوآورى و #شکوفايى نا
✅ جوّ غیر علمی ؟!
💥 #قمه_زنی
🔶 گاهی فشار جوّ #غیر_علمی و #عوامانه به مراتب بیشتر از جوّ علمی و #عالمانه است . شما در مسأله #قمه_زنی (تطبیر) به وضوح می بینید که چگونه با بحث های غیر فنّی و غیر علمی، قائلین به #حرمت را متهم به مخالفت با #شعائر_حسینی و – العیاذ بالله –متهم به مخالفت با سید الشهداء (ع) می کنند.
🔶 یعنی ابتدا با یک #مغالطه آشکار به گونه ای القاء می کنند کأنّه احیاء شعائر حسینی و بزرگداشت یاد و راه حضرت اباعبدالله (ع) ، منحصر در انجام قمه زنی است، یعنی امری که خودش موجب #وهن_مذهب، مایه سوء استفاده دشمنان اسلام و #مکتب_اهل_بیت (ع) و اساساً یک مَنهج مُختَلق و #خرافه_وارداتی است و هیچ سابقه و ریشه ای در سیره و سنّت چهارده معصوم (ع) و اصحاب و خواصّ آنان ندارد و هیچ یک از علما و #فقهای_متقدّم و متأخّرِ امامیه – با آن تقیّد و مواظبتشان نسبت به مستحبّات و امور مستحسنۀ شرعی – به آن ملتزم نبوده و آن را مرتکب نشده اند (لانّه لو کان لبان)، چنین امری می شود #مصداق_اعلی و حتی نمونه منحصر به فرد تعظیم و احیاء شعائر! ، بعد هم نتیجه می گیرند که اگر کسی با قمه زنی مخالفت کند با احیاء شعائر حسینی مخالف است و در نتیجه ... .
🔶 البته سوء برداشت نشود، منظور بنده، برخی ازشخصیت هایی نیست که احیاناً در بحثها ی به اصطلاح، طلبگی و مدرسهای و با استدلال فقهی – حالا با صرف نظر از آن که استدلالاتشان مخدوش باشد یا نباشد – قائل به جواز قمه زنی به نحو مطلق و حتی در زمان حاضر هستند ، بلکه منظورم فضای غیر علمی و غیر فقهی است که فشار می آورد، و عدّه ای با مغالطه کاری، غوغاسالاری و معرکه گیریهای عوام فریبانه و سخنان عوام پسند، غائله و بلوا برپا می کنند.
⏮ قسمتی از کتاب «نواندیشی دینی و نوآوری فقهی»
🔸 آیتالله ملک زاده
http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9
✅ #گفتگوهای_فقهی 19
⏮ محدودیت #تعداد_همسران در #ازدواج_موقت
🔶 آیتالله ملک زاده
⏮ #پرسش:
اینجانب از طلاب هستم و فایل برخی از دروس #خارج_اصول شما را گوش کردهام و [بر این اساس،] میدانم که شما برای #اجماع و #شهرت، ارزش و اعتبار زیادی قائلید. اما علی رغم این مبنای اصولیتان، از بعضی از طلاب و فضلایی که در درس شما شرکت میکنند شنیدهام که شما بین ازدواج دائم و موقت، از جهت منحصر بودن به چهار همسر تفاوتی قائل نیستید. حال سؤالم این است که چگونه شما چنین فتوایی دارید در حالی که فقهای شیعه در حکم به عدم محدودیت در ازدواج موقت از جهت تعداد زوجات، نه تنها هیچ اختلافی ندارند بلکه کاملاً #اتفاق_نظر دارند؟
#مؤید این مطلبی که به #فقهای_شیعه نسبت میدهم را از قسمت نکاحِ کتاب «دروس تمهیدیة في الفقه الإستدلالي» (نوشته آقای شیخ #باقر_ایروانی) برایتان میآورم که هم اکنون کتاب درسی #حوزههای_علمیه_خواهران در سراسر کشور است:
«لاتجوز الزيادة في العقد الدائم علی أربع زوجات ... و أمّا التخصيص بالعقد الدائم، فلا خلاف فيه ... و إذا قيل: إنّ موثّقة عمّار عن أبي عبدالله (ع) قالت عن المتعة: "هي أحد الأربعة"، و هذا يدلّ علی الخلاف. قلنا: لابدّ من توجيهها بشکل آخر لعدم التزام أحد بمضمونها.»
💥 #پاسخ:
مطلبی که از کتاب مذکور در سؤالتان، به عنوان مؤید ذکر کرده و به آن تکیه کردهاید صحیح نیست و متأسفانه #دقت و #تتبّع لازم در تألیف آن به کار نرفته است. اما از آنجا که مرقوم فرمودهاید صوت دروس خارج را استماع میکنید، پس علی القاعده، چند سالی است که از خواندن شرح لمعه فاصله گرفتهاید، لذا برای آنکه برایتان تجدید خاطرهای هم بشود، در پاسخ به پرسش حضرتعالی، تنها به عنوان نمونه، بخشی از کتاب النکاح در #شرح_لمعه را متذکر میشوم تا روشن گردد که فتوای #عدم_حصر_عددیِ_زنان_متعه، نه تنها در فقه شیعی، متفقٌ علیه نیست، بلکه حتی نمیتوان درباره آن ادعای #لاخِلاف کرد؛ چراکه عدهای از فقهای بزرگ و صاحبنام مذهب اهل بیت (ع)، به تصریح، قائل به حصر عددیِ همسران موقت و استیفای عدد زوجات اربع (چهار زن) با نکاح موقت بودهاند. یعنی رأیشان این بوده است که یک مرد، نمیتواند همزمان و در عرض هم، بیش از #چهار_زن داشته باشد، اعمّ از آنکه همه آن زنان، دائم باشند، یا همه موقت و یا بعضی دائم و بعضی موقت.
در کتاب النکاح از «الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية»، #شهید_ثانی در ذیل عبارت متن لمعه (أما المتعة فلا حصر له علی الأصح) پس از آنکه در مقام موجّه و مدلّل ساختن نظر شهید اول به اصل و بعضی روایات اشاره مینماید، سپس در مقام اشکال به این فتوا و بیان رأی مختار خویش مینویسد:
و فيه نظر: لأنّ الأصلَ قد عُدل عنه بالدليل الآتي، و الأخبارَ المذکورةَ و غيرَها في هذا الباب ضعيفةٌ أو مجهولةُ السند أو مقطوعةٌ. فإثبات مثل هذا الحکم المخالفِ للآية الشريفة و إجماعِ باقي علماء الإسلام مشکلٌ.
... و نبّه بالأصح علی خلاف ابن البرّاج حيث مَنَع في کتابيه من الزيادة فيها علی الأربع، محتجّاً بعموم الآية، و بصحيحة أحمد بن أبي نصر عن أبي الحسن الرضا (ع): قال: سألته عن الرجل تکون عنده المرأة، أيحلّ له أن يتزوّج بأختها متعة؟ قال: «لا». قلتُ: حَکی زرارةُ عن أبي جعفر (ع) إنّما هي مثل الإماء يتزوّج ما شاء. قال: «لا، هنّ من الأربع». و قد رَوَی عمّار عن أبي عبد الله (ع) في المتعة، قال: «هي إحدی الأربع».
و اجيب بأنّه محمول علی الأفضل و الأحوط جمعاً بينها و بين ما سبق، و لصحيحة أحمد بن أبي نصر عن الرضا (ع)، قال: قال أبو جعفر (ع): «اجعلوهنّ من الأربع»، فقال له صفوان بن يحيی: علی الاحتياط؟ قال: «نعم».
و اعلم أنّ هذا الحمل يحسن لو صحّ شيء من أخبار الجواز لا مع عدمه، و الخبر الأخير ليس بصريح في جواز مخالفة الاحتياط. و في المختلف اقتصر من نقل الحکم علی مجرّد الشهرة و لم يصرّح بالفتوی؛ و لعلّه لما ذکرناه.
همانگونه که در این فِقره از کتاب نکاح شرح لمعه ملاحظه میگردد، شهید ثانی، از بزرگترین فقهای شیعه، موافق با نظر #قاضی_ابن_بَرّاج، از قدمای اصحاب و #فقهای_متقدّم، تعداد زوجات یک مرد را اعمّ از دائم و متعه، بیش از چهار زن نمیداند و اینکه مردی بتواند همزمان و در عرض هم بیش از چهار همسر دائم و موقت داشته باشد را مخالف آیه سوم سوره مبارکه نساء (... فانکِحوا ما طابَ لکم من النساءِ مَثنی و ثُلاثَ و رُباعَ فإن خِفتم ألاتعدلوا فواحِدَةً ...) دانسته و به برخی روایات نیز در این زمینه استناد نموده است. ایشان روایات بدون حصر بودن تعداد همسران موقت را #ضعیفه یا #مجهولة_السند و یا #مقطوعه معرفی کرده است. همچنین ایشان احتمال میدهد که عدم تصریح به فتوای عدم حصر عددی در کلام علامه حلی در کتاب مختلف نیز ناشی از توجه به همین ادله و نکات فنی بوده است.
http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9