❣﷽❣ #اینک_شوڪران ✫⇠ #خاطرات_شهید_ایوب_بلندی به روایت همسر( شهلا غیاثوند ) 9⃣5⃣ #قسمت_پنجاه_ونهم 📖صدای خانم نصیری را شنیدم. بیدار شده بودند. اشکم را پاک کردم😢 و در زدم. آنقدر به این طرف و آن طرف تلفن کردم تا مکان تصادف و مکان نزدیک آن را پیدا کردم. هدی را فرستادم مدرسه، زنگ زدم☎️ داداش رضا و خواهر هایم بیایند. محمدحسن و هدی را سپردم به رضا، می‌دانستم هدی داییش را خیلی دوست دارد و کنار او آرام تر است. 📖سوار ماشین🚙 آقای نصیری شدم. زهرا و شوهر خواهرم آقا نعمت هم سوار شدند، عقب نشسته بودم. صدای پچ پچ آرام آقا نعمت و آقای نصیری با هم را می‌شنیدم و صدای زنگ موبایل هایی📱 که خبر ها را رد و بدل می‌کرد . ساعت ماشین ده صبح را نشان می‌داد . سرم را تکیه دادم به شیشه و خیره شدم به بیابان های اطراف جاده. 📖کم کم سر وصدای ماشین خوابید. محسن را دیدم که وسط بیابان افسار اسبی🐎 را گرفته بود و به دنبال خودش می‌کشید ، روی اسب ایوب نشسته بود. قیافه اش درست عین وقت هایی بود که بعد از موج گرفتگی حالش جا می آمد ؛ مظلوم و خسته😢 📖-ایوب چرا نشسته ای روی اسب و این بچه پیاده است؟ بلند شو محسن انگشتش را گذاشت روی بینی. زهرا دستم را گرفت"چی شده شهلا‼️" بیرون وسط بیابان دیگر کسی نبود. صدای آقا نعمت را می‌شنیدم که حالم را می پرسید. زهرا را می‌دیدم که شانه هایم را می‌مالید . خودم را می‌دیدم که نفسم بند آمده و چانه ام می‌لرزید 😭 📖هر طرف ماشین را نگاه می‌کردم چشمهای خسته ی ایوب را می‌دیدم . حس می‌کردم بیرون از ماشینم و فرسنگ ها از همه دورم، تک و تنها👤 و بی کس با چشم های خسته ای که نگاهم می‌کند . قطره های آب را روی صورتم حس کردم. زهرا با بغض گفت: شهلا خوبی⁉️ تو را بخدا آرام باش. 📖اشکم که ریخت صدای ناله ام بلند شد. _ایوب رفت، من می‌دانم 😭 ایوب تمام شد برگه آمبولانس 🚑 توی پاسگاه بود. دیدمش رویش نوشته بود اعلام مرگ، ساعت ده، احیا جواب نداد. 🖋 #ادامه_دارد... 📝#زینب_عزیزمحمدی 🌹🍃🌹🍃