#حضرت_زهرا_ولادت #دوبیتی جبریل به عرش نقش کوثر زده است طوبی گـل تسبیح به پـیکـر زده است از خــانـۀ کـوچـک مـحــمــد امـشـب  خورشید زمین وآسمان سر زده است #سیدرضا_موید .... شـب مــیـلاد زهـــرای بـتــول اسـت  ز یُـمـن او دعـا امـشـب قـبـول اسـت شب فـیـض و شب قـرآن، شـب نـور شب اعـطای کـوثـر بر رسـول است #حبیب_الله_چائیچان #حسان ...... بـزمـی بـه حـریـم کـبــریـا بـرپـا شـد کـوثـر ز خـدا به مصطفـی اعطا شـد یک قطره زآب کوثر افتاده به خـاک صـد شـاخـه گُـل مـحـمـدی پـیـدا شـد #محمدعلی_مردانی ...... بـر مـقـدم دخــتــر پـيـمـبـر صـلـوات بر چشمۀ پاك حوض كـوثـر صلوات بر مـحـضـر حـضرت مـحـمد تبريك بـر مـادر شيـعـيـان حــيـدر صـلـوات #مهدی_پناهی ...... ای روی تو جـلوه گـاه سـرمد زهـرا وی سـیـنـۀ تـو بـهـشت احـمـد زهـرا عـیـد تو بُـوَد، بـبـخـش عـیـدی ما را زان دست که بـوسیـده محـمـد زهـرا #سیدرضا_موید ...... در بـاغ نـبــوت از نـهــال تــوحــیــد هـنـگـام سـحـر گـلـی شکـوفـا گـردید چون غنچۀ گل، خدیجه خندید چو دید زهـرا چو گُـل مـحـمـدی می خـنـدیـد #محمدعلی_مردانی ..... خـدا کـنـد اثـری حـق به آه ما بخـشد بصیـرتـی به دل عُذر خواه ما بخشد به احترام مـحـمـد چه میشود که خدا شـب ولادت زهـرا گـنـاه مـا بـخـشـد #سروعلی ...... نــور دگــری به بـیــت احــمـــد آمــد مـحـبــوب رســول حـیّ سـرمــد آمـد تا عـطـر وجـودش همه عـالـم گـیـرد زهــرا، گــل گــلــزار مــحــمــد آمـد #حــامــد ...... بـر عـالـمـیـان رحـمـت بـی حــد آمـد زیــبــا گــهـــر رســول امــجــد آمــد تـبـریـک بـه شـیـعــیـان اهـل عــالــم چـون فــاطــمــه دخـتـر مـحــمـد آمـد #نادعلی_کربلایی ...... عـالـم ز فـروغ احـمـدی لبـریـز است از جـلـوۀ حـیِّ سـرمـدی لبـریـز است مـیـلاد بـتـول است و فــضـای مـکـه از عـطـر گـل مـحـمـدی لبـریـز است #سیدرضا_موید

#مناجات_رمضان_با_خدا  خیز ای بندهء محروم و گنه کار بیا یک شب ای خفتهء غفلت زده هُشیار بیا بس شب و روز که در زیرِ لَحَد خواهی خُفت هم غنیمت بشمار این شب و بیدار بیا شبِ فیض است درِ توبه و رحمت باز است خیز ای عبدِ پشیمان و گنه کار بیا پردهء شب که بوَد آیتِ ستاری من دور از دیدهء مردم به شبِ تار بیا به گشا دستِ نیازت به عطای دِگران دلِ به من بسته و بگُسسته زِ اغیار بیا فرصت از دست مده میگذرد این لحظات مَنشین غافل و بی حاصل و بی کار بیا سیلِ رحمت شود این اشکِ پشیمانی تو با دلِ بی غش و با چشمِ گُهر بار بیا کُوله بارِ گنهت ای که بسی سنگین است تا که بردارمش از دوشِ تو، بردار بیا این تویی بندهء شرمنده و آلودهء من این منم خالق بخشندهء ستّار بیا بارِ عام از تو بوَد رحمتِ من منتظرت قدمی نیز تو بردار و در این بار بیا ای که دلدار و پناه تو اِمامِ عَصر است پاک دل از پیِ خشنودی دلدار بیا شبِ فیض است #حسان اَشک بی افشان و بگو دیگر ای پَرده نِشین حُجتِ دادار بیا التماس دعای فرج ✍حبیب الله چایچیان