#ورودبه کربلا #استادمیرزامحمدی السلام علیک یا اباعبدالله . ‏ راه را باز نمایید محرم آمد. دم بگیرید که هنگامه ی ماتم آمد. یک خواهشی دارم این زن و مرد یک لحظه ‏دست به سینه ی مبارکشان بگذارند. کار دارم باهاتون. دست بر سینه نهاده همه تعظیم کنید ، چرا؟ ‏مادری دست به پهلو کمر خم آمد. حسین.....واااا بلدی خیر مقدم به مادرش بگویی یا نه؟ حسین....واااا دیگر که دارد می آید تو عزای ابی عبدالله؟ نوکران سینه زنان گریه کنان مویه کنید ، سر برهنه ز جنان ‏حضرت خاتم آمد. چرا سر برهنه ؟ آخه عمامه اش این روزها روی سر حسین است. فردا برایتان میگویم. ‏پیراهن مشکی ما حوله ی احرام عزاست. در حسینیه ی ارباب خدا هم آمد. ‏ دیگر آمادگی ات باید کامل بشود. چشم ما گریه کنان وصل به چشم زهراست. فرمود: ما من باکٍ یبکی الا ‏وقَعت وصَلَ فاطمه یعنی هرکه گریه کنه حسینم است به حضرت زهرا وصل میشود. چشم ما گریه کنان ‏وصل به چشم زهراست زین سبب سلسله ی اشک منظم آمد. ‏ فرمود فاطمه جان کُلَُّ عَینٍ باکیةٌ یومَ القیامه فاطمه جان دخترم قیامت همه چشمها گریان است إلّا عینٌ ‏بَکت علی مُصاب الحسین ، غیر آن چشمی که بر حسین تو گریه کند. زیاد خسته ت نکنم. فقط یک اشاره ‏کنم. دیگر چیزی نمانده قافله برسد کربلا، منزل به منزل دارند به کربلا نزدیک میشوند. ‏ قافله سالار آمده خدا کند برگرده . میگن علمدار اومده خداکنه برگرده . عمه ی سادات اومده خدا کنه ‏برگرده. قبله ی حاجات اومده خدا کنه برگرده. خب این مالِ این قافله . دیگر کیا دارند می آیند؟ صدای ‏شمشیر اومده خدا کنه برگردن، بوی قُل و زنجیر اومده خداکنه برگردن. ببینم با این بیت چه میکنی؟ ‏حرمله با تیر اومده خداکنه برگردن خولی با شمشیر اومده ... ناله بزن یا حسین.... ‏

#ورودبه کربلا #استادمیرزامحمدی