eitaa logo
مادران بهشتی
96 دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
1.2هزار ویدیو
19 فایل
ارتباط با مدیر: @sadra_33 نسال الله منازل الشهدا
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ نسبتمان را با همديگر اربعينی کنيم 🔻 اگر ما با نظر به فرهنگ به شخصيت خود وسعت بدهيم و نسبتمان را با همديگر اربعينی کنيم، دست و دل‌هايمان يکی می‌شود و مثل فضای اربعين خيلی راحت می‌توانيم کنار همديگر باشيم، چون بر غالب می‌شود و هميشه اين‌طور بوده که وقتی تنها کمّيت بر روح و روان افراد و جوامع حاکم باشد، خصومت به ميان می‌آيد و جوامع متلاشی می‌شوند، چون همه گرگ همديگر می‌گردند ولی وقتی کيفيت‌ها حاکم باشد، روح‌ها وسعت می‌يابد و انسان‌ها راحت همديگر را تحمل می‌کنند. اين شاخصه‌ی هويت است که شنيده‌ايد در آن فرهنگ، گرگ و گوسفند بر سر يک آخور غذا می‌خورند. به اين معنا که به و تبديل می‌شود و شما در اربعين اين نوع رابطه را می‌بينيد که چگونه افراد خيلی راحت همديگر را تحمل می‌کنند و نسبت به همديگر دارند. 👤 📚 برگرفته از کتاب «اربعین حسینی؛ امکان حضور در تاریخی دیگر» ❤ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ ای نفْس عباس، می‌خواهم بعد از حسین زنده نمانی! 🔻 تجلی‌دادن ، این عاطفه‌ی انسانی‌ و اسلامی، یکی از وظایف حادثه‌ی بوده است و گویی این نقش به‌عهده‌ی گذاشته شده بود. ابوالفضل بعد از آنکه چهارهزار مأمور شریعه‌ی فرات را کنار زده است، وارد آن شده و اسب را داخل آب برده است به‌طوری که آب به زیر شکم اسب رسیده‌ و ابوالفضل می‌تواند بدون اینکه پیاده شود، مشکش را پر از آب بکند. همین‌که مشک را پر از آب کرد، با دستش مقداری آب برداشت و آورد جلوی‌ دهانش که بنوشد، دیگران از دور ناظر بودند، آن‌ها همین‌قدر گفته‌اند: ما دیدیم که ننوشید و آب را ریخت. 🔺 ابتدا کسی نفهمید که چرا چنین کاری کرد. تاریخ می‌گوید: فذکر عطش الحسین... یادش افتاد که‌ برادرش تشنه است، گفت شایسته نیست حسین در خیمه تشنه باشد و من آب‌ بنوشم. حالا تاریخ از کجا می‌گوید؟ از اشعار ابوالفضل، چون وقتی که‌ بیرون آمد، شروع کرد به رجز خواندن، از رجزش فهمیدند که چرا ابوالفضل‌ تشنه آب نخورد، رجزش این بود، خودش با خودش حرف می‌زند، خودش را مخاطب قرار داده می‌گوید: ای‌ نفْس عباس! می‌خواهم بعد از حسین زنده نمانی، تو می‌خواهی آب بخوری و زنده بمانی؟ عباس! حسین در خیمه‌اش تشنه است و تو می‌خواهی آب گوارا بنوشی؟ به خدا قسم، رسم نوکری و آقایی، رسم برادری، رسم داشتن، رسم چنین نیست. 👤 📚 | ج۱ 📖 ص ۳۹۱ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ نسبتمان را با همديگر اربعينی کنيم 🔻 اگر ما با نظر به فرهنگ به شخصيت خود وسعت بدهيم و نسبتمان را با همديگر اربعينی کنيم، دست و دل‌هايمان يکی می‌شود و مثل فضای اربعين خيلی راحت می‌توانيم کنار همديگر باشيم، چون بر غالب می‌شود و هميشه اين‌طور بوده که وقتی تنها کمّيت بر روح و روان افراد و جوامع حاکم باشد، خصومت به ميان می‌آيد و جوامع متلاشی می‌شوند، چون همه گرگ همديگر می‌گردند ولی وقتی کيفيت‌ها حاکم باشد، روح‌ها وسعت می‌يابد و انسان‌ها راحت همديگر را تحمل می‌کنند. اين شاخصه‌ی هويت است که شنيده‌ايد در آن فرهنگ، گرگ و گوسفند بر سر يک آخور غذا می‌خورند. به اين معنا که به و تبديل می‌شود و شما در اربعين اين نوع رابطه را می‌بينيد که چگونه افراد خيلی راحت همديگر را تحمل می‌کنند و نسبت به همديگر دارند. 👤 📚 برگرفته از کتاب «اربعین حسینی؛ امکان حضور در تاریخی دیگر» ❤ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f