زمزمه شب اول محرم زمزمه هلال ماه محرم و مسلم بانگ عزا، داره از آسمون میاد زمزمه های مادری جوون میاد بساط روضه رو میچینه با حسن گهواره و یه مشک و پاره پیرهن عالم شده، حسینیه بازم فرشته ها، با اشک و آه و غم باز میکشن، به دور عرش حق کتیبه های محتشم حسین جان غریب دشت کربلا ای محرم، یه سال چش به راهتم چش به راهه بیرقای سیاهتم هلال تو تداعیه سه تا غمه که خون براش گریه کنم بازم کمه قد حسین، کنار علقمه بالای تل، دختر فاطمه یا مادری، که قامتش خمید تو اون هجوم و همهمه بنی، آبت ندادن اشقیا حضرت مسلم: پسرعمو، دلشوره هام بی انتهاست تو کوفه ام اما دلم پیش شماست بیعت و اون دستای سنگین یادمه دلشوره هام بیشتر برای بچه هاست آقا نیا، خزون میشه بهار اگه میای، رقیه رو نیار نقشه دارن، مردم نابکار حتی برای شیره خوار حسین جان ،کوفه نیا کوفه نیا

میرسد از کرببلا نور نور علی نور علی نور بانگ عزا آمده از عرش میرسد از کرببلا نور نور خدا نور حسین است نور علی نور علی نور سر در این تکیه علم میزنم تا ابد از عشق تو دم میزنم داغ تو داغی جان کاه یا وجیه عندالله یا حسین یا ثارالله ... آب و گل سینه زنان را از گل کوی تو سرشتند نام حسین بن علی را بر دل عشاق نوشتند بال ملک فرش عزا خانه ات عالم و آدم همه دیوانه ات آرزو دارم ای شاه جان سپارم در این راه یا حسین یا ثارالله ...

صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی #حاج مهدی سماواتی 🎧 صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی به سفارش اقاصاحب الزمان ارواحنا له الفداء: هرعملی رودرعصر جمعه ترک کردی این صلوات رو ترک مکن. 💢یکی از اعمالی که مرحوم آیت‌الله بهجت قدس‌سره مقید بودند عصرهای#جمعه به آن بپردازند، خواندن صلوات ضراب اصفهانی است که از امام عصر علیه‌السلام روایت شده است. 📚 (بهجت‌الدعاء، ص١٧٧) 📌 این دعا در ابتدای مفاتیح‌الجنان در اعمال روز جمعه آمده است... . با این وجود این صلوات بسیار غریب است و با اینکه در مفاتیح الجنان آمده است ولی مظلوم واقع شده است.  #التماس_دعای_فرج #اللهم_عجلـــ_لولیڪ_الفرج 🌷اللهم لَیِّن‌ قَلبی‌ لِوَلِیِّ‌ اَمرِک...🌷 خدایا قلبم را برای ولی امرت نرم‌ و مطیع گردان. ↙️به مابپیوندید↙️ ✨کانال مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ✨ 👇 @vetralmotor

🩸اذن ورود به محرم🩸 🩸 نماهنگ صاحب عزا🩸 🎤 تنظیم و مداح: ذبیح الله ابراهیمی #استقبال از محرم زمینه صاحب عزا ای صاحب عزا-بانی روضه ها من سینه می زنم-با اذن تو آقا با سوز و اشک وآه. با پیرهن سیاه ابکی علی الحسین فرمود امام رضا سلام ما به بیرق و به پرچم و علم سلام ما به کربلا به گنبد و حرم سلام ما به نوحه و به شعر محتشم سلام ما به پاره پاره های پیکرت سلام ما به بی قرارهای خواهرت سلام ما به روضه خوندنای مادرت بنیّ. قتلوک . بنیّ. ذبحوک. ┄┅┅٭❅💠❅٭┅┅┄ ##اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 💠 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ ↙️به مابپیوندید↙️ ╭━━❀🕊❀🌼❀🍃❀━━╮ @vetralmotor ╰━━❀🍃❀🌼❀🕊❀━━╯

زمزمه مناجات با امام زمان محرم غروب جمعه ها • غروب جمعه‌ها، که اشکا جاریه تموم لحظه‌هاش، که بی‌قراریه کار دلم فقط، لحظه‌شماریه آخه یکی بگه که این، چه روزگاریه؟ کجاست، پناه بی‌کسیِ ما؟ کجاست، همون غریب آشنا؟ کجاست، تو این شبا صاحب‌عزا؟ کجاست پناه ما؟ چی می‌شه این همه، «آقا بیا»ی ما شاید نمی‌رسه، به تو صدای ما تو سینه حبس شده، شاید دعای ما آقا بیا دعایی کن، خودت برای ما بیا، ببین که غرق آهم و... بیا، ببین که بی‌پناهم و... بیا، به روم نیار گناهمو آقای مهربون وقت جداییه، وقت وداع من پیش منه هنوز، اون کهنه پیرهن گفتی برام بیار، اون یادگاریو که بوی مادرو میده، میشه برات کفن نرو، امید آخر حرم نرو، بدون تو کجا برم؟ نرو، که معجرم حسین من! بمونه رو سرم «نرو حسین من حسین من» خیمه پر از عزا، با رفتنش شده هنگام غارت، پیراهنش شده ای سینه‌ی حسین، سنگین شدی چرا؟ که لحظه‌ی جداییِ، سر از تنش شده کجاست، سر بریده‌ی حسین؟ کجاست، قد خمیده‌ی حسین؟ کجاست، دل شکسته و بلا، کشیده‌ی حسین؟ «نرو حسین من حسین من»

به سبک غروب جمعه ها بیا با ذوالفقار غروب جمعه‌ها، که اشکا جاریه تموم لحظه‌هاش، که بی‌قراریه کار دلم فقط، لحظه‌شماریه آخه یکی بگه که این، چه روزگاریه؟ کجاست، پناه بی‌کسیِ ما؟ کجاست، همون غریب آشنا؟ کجاست، تو این شبا صاحب‌عزا؟ کجاست پناه ما؟ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ چی می‌شه این همه، «آقا بیا»ی ما شاید نمی‌رسه، به تو صدای ما تو سینه حبس شده، شاید دعای ما آقا بیا دعایی کن، خودت برای ما بیا، ببین که غرق آهم و... بیا، ببین که بی‌پناهم و... بیا، به روم نیار گناهمو آقای مهربون ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ این روزا، روزایِ غربت حیدره این شبا رو لبت، روضۀ مادره شاید نگاه تو، هنوز به اون دره کدوم دلی از اون کوچه، می‌تونه بگذره؟ بیا، برا دلای بی‌قرار بیا، آقا یه مرهمی بیار بیا، همین روزا با ذوالفقار یابن الحسن بیا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ این روزای غریب، عجب روزاییه مدینه این روزا، برو بیاییه میون کوچه‌ها، سر و صداییه نکنه باز حکایتی،‌ از بی‌وفاییه میان، آتیش‌بیار فتنه‌ها میان، بازم یه عده بی‌حیا میان، سمت بهشت مصطفی با تازیانه‌ها

به سبک غروب جمعه ها حضرت فاطمه خورشید خونه‌مو، شبونه می‌برن تموم هستی‌مو، رو شونه می‌برن با تو بهار اومد، به خونۀ علی دارن بهار خونه‌مو، از خونه می‌برن نرو، امید من، بهار من نرو، آرامش و قرار من نرو، بمون بازم کنار من دار و ندار من .......................................... فاطمه جان ببین، این اشک و شیونو نخون امید من، دعای رفتنو بی‌طاقتن آخه، حسین و زینبت حسن با اشک بی‌صداش، که می‌کشه منو بمون، بهار خونۀ علی بمون، قرار خونۀ علی بمون، دوباره خونۀ علی، ببینه خنده‌تو ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ببین چه زود رسید، شب غم و عزا ببین چه زود گذشت، روزای خوب ما هیچی تو زندگی، نخواستی از علی ولی حالا با خواهشت، می‌سوزه مرتضی چرا؟ ای مهربون من چرا؟ حالا، تابوت می‌خوای از مرتضی بیا، یه رحمی کن به حال ما به حال بچه‌ها ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ خورشید خونه‌مو، شبونه می‌برن تموم هستی‌مو، رو شونه می‌برن با تو بهار اومد، به خونۀ علی دارن بهار خونه‌مو، از خونه می‌برن نرو، امید من، بهار من نرو، آرامش و قرار من نرو، بمون بازم کنار من دار و ندار من ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ غمش آتیش زده، همه وجودمو به کی بگم غمِ یاس کبودمو بهار خونه‌مه، قرار خونه‌مه آخه چطور کفن کنم، بود و نبودمو پاشو، پناه من تو کوچه‌ها پاشو، افتاده از پا مرتضی پاشو، بدون من می‌ری چرا؟ عزیز مصطفی

زمزمه شب اول محرم زمزمه هلال ماه محرم و مسلم بانگ عزا، داره از آسمون میاد زمزمه های مادری جوون میاد بساط روضه رو میچینه با حسن گهواره و یه مشک و پاره پیرهن عالم شده، حسینیه بازم فرشته ها، با اشک و آه و غم باز میکشن، به دور عرش حق کتیبه های محتشم حسین جان غریب دشت کربلا ای محرم، یه سال چش به راهتم چش به راهه بیرقای سیاهتم هلال تو تداعیه سه تا غمه که خون براش گریه کنم بازم کمه قد حسین، کنار علقمه بالای تل، دختر فاطمه یا مادری، که قامتش خمید تو اون هجوم و همهمه بنی، آبت ندادن اشقیا حضرت مسلم: پسرعمو، دلشوره هام بی انتهاست تو کوفه ام اما دلم پیش شماست بیعت و اون دستای سنگین یادمه دلشوره هام بیشتر برای بچه هاست آقا نیا، خزون میشه بهار اگه میای، رقیه رو نیار نقشه دارن، مردم نابکار حتی برای شیره خوار حسین جان ،کوفه نیا کوفه نیا

برادرم، این سرزمین غم کجاست؟ زمزمه شب دوم محرم (ورودیه) برادرم، این سرزمین غم کجاست؟ این بوی سیب که میرسه چه آشناست چشام سیاهی میره ایهاالغریب خیره شدی چرا به گودالی عجیب؟ چقدر نگات، شبیه مادره دلم میگه، منزل آخره ترسم اینه، بعد داداش حسن سایه ت از سرم بره (كربلا،موضع كرب و بلا) زینب من، اینجا زمین کربلاست منای قربونیای راه خداست آروم میگم خودت تا آخرش بخون اصغرهم اینجا میکشن به خاک و خون گر ميگيره، يكي يكي خيام ما سیلی میشه، مرهم درد بچه ها شام دهم، میای تو قتلگاه میبینی جسمی سر جدا (میخونی، هذا حسین بالعرا) خیمه زدیم کنار ساحل فرات همین روزاست که خون میشه دل فرات همین روزاست که می برن گهواره رو همین روزاست که میکشن گوشواره رو تنها میشی میون کوچه ها امون از این مردم بی حیا

باباجونم، چه طول کشید نبودنت باباجونم، چه طول کشید نبودنت بیا که باز سر بذارم به دامنت نگام نکن حیفه دل تو بشکنه که جای سیلیا رو صورت منه دوری بسه، کجایی بابایی؟ بخون برام، دوباره لالایی بذا بابا، منم فدات بشم عمه می گفت که تنهایی (بابا جون، رقیه رو تنها نذار) عمه بیا، بیا که اومده بابا خوش اومدی مهمون سرزده بابا از عطر و نور تو شناختمت بابا چی با تو کرده جای تیغ دشمنا دلم می خواست، بازم ببینمت دیدم تو رو، بمیرم از غمت تو صورتت، نمونده جای سالمی بگو چطور ببوسمت ( بابا جون، غم تو می کشه منو) بابا جونم، به من بگو عمو کجاس شاید عمو هنوز تو راه خیمه هاس صداش چرا از روی نی ها میومد انگاری داشت بچه ها رو صدا می زد غم سفر، هنوز تو این دله به پام چقدر، نشسته آبله بگو به من، که ماجراش چیه سه شعبه های حرمله شاعر: میلاد عرفان پور

مولا حسین، ما با توییم تا پای جون مولا حسین، ما با توییم تا پای جون مبادا زینبت بشه دل نگرون صد بار اگر بمیریم و زنده بشیم محاله از یاری تو دست بکشیم یکی یکی، فدا می شیم به پات فدای زینبت، فدای بچه هات نمی ذاریم نگاه دشمنات بیفته سمت خیمه هات (یا مولا بنفسی انت یا حسین) فدای اون، دقیقه های آخِرت فدای اون ندای هل من ناصِرت غریبونه تکیه به شمشیرت دادی اصحابتو یکی یکی صدا زدی کو مسلم و کو هانی و زهیر کو عابس و کو وهب و بریر یکی یکی شدن فدای تو یارای عاقبت به خیر (یا حسین غریب دشت نینوا) قربون اون، لبای خشک پر تَرَک مظلوم آقا یا لیتنا کنّا معک ای کاشُ بودم کربلا همراه تو می شد سرم از تن جدا در راه تو کاشکی منم، بیام به سوی تو کاشکی بشم، شهید کوی تو تا بذارم، تا آخرین نفس سرمو رو زانوی تو (یا حسین یا لیتنا کنّا معک) شاعر: محمد مهدی سیار و میلاد عرفان پور

یا حسن، غریب آقا غریب آقا تو مدینه یه قبر بی نام و نشون چلچراغش ستاره های کهکشون تو شهر جدش از همه غریبتره یادآور غربت تلخ مادره یادآور، غم دلای خون غصه های خواهری مهربون خیره مونده به تشت روبرو به لخته های خون (یا حسن، غریب آقا غریب آقا) شاعر: محمد مهدی سیار