🏴رجز خوانی الا یا اهل العالم انا امام القائم(عج) از همه اعضای استدعا دارم این کلیپ رو نشر دهید که آقا جان عنایت ویژه به شما داشته باشند. که انشاالله روز جمعه یک انتخابات ویژه و امام زمان عنایت کند که آقای سعید جلیلی برای دولت کریمه کار کند. 🏴لبیک یا مهدی🏴 ┄┅┅٭❅💠❅٭┅┅┄ "الّلهُــــــمَّ‌عَجِّــــــل‌لِوَلِیِّکَـــــ‌ الْفَـــــــــرَجْ" ‌ سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 💠 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ ↙️به مابپیوندید↙️ ╭━━❀🕊❀🌼❀🍃❀━━╮ @vetralmotor ╰━━❀🍃❀🌼❀🕊❀━━╯

چرا از اول محرم برای امام حسین عزاداری میکنیم به امام صادق علیه السلام عرض شد: آقای من! بفدایتان شوم.. وقتی کسی می میرد یا کشته می شود، بعد از فوت او، جلسه نوحه ای برای او میگیرند. ولی من مشاهده می کنم که شما و شیعیانتان از اول ماه محرم برای امام حسین علیه السلام اقامه جلسه عزا میکنید.؟! امام علیه السلام فرمودند: *إذا هلَّ هلالُ محرّم نَشرتْ الملائکةُ ثوبَ الحسینِ و هو مُخَرّقٌ مِن ضَربِ السّیوف و مُلطّخٌ بِالدّماء* ◼️هنگامی که هلال ماه محرم دمیده میشود ملائکه پیراهن امام حسین علیه السلام را آویزان می کنند در حالیکه از ضربه های شمشیر پاره پاره شده و آغشته به خون است. *فَنَراهُ نحنُ و شیعتُنا بالبَصیرةِ و لا بالبَصَر فإذاً تَنفَجرُ دُموعنا* ◼️پس ما و شیعیانمان این پیراهن را با چشم بصیرت و نه با چشم ظاهر می بینیم پس اشک های ما همانند چشمه جاری می‌شود. 🔹 طبق روایتی دیگر میفرمایند: هرگاه شب اول محرم فرا می رسد، اول غروب و نزدیک به اذان مغرب که ماه نو در آسمان قرار می گیرد، مادرمان حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) از عرش الهی و بهشت برین پیراهن خونین جدم حسین علیهالسلام را به آسمان اول می آورد و به سمت زمین تکان می دهد. پیراهنی که آغشته به خون قلب و پیشانی و محاسن و حلقوم و نقطه نقطه ی وجود ایشان است. وقتی ایشان پیراهن را به سمت زمین تکان می دهند فریادی می زنند که صدای ایشان در تمام عالم می پیچد و به فریاد ایشان تمام ملائکه و سماواتیان به لرزه در می آیند و دل مومنین و محبان امام حسین (علیه السلام) در سینه شان تکه تکه و پاره پاره می شود… 📚ثمرات الاعواد: ج١ص ▪️آجرک الله یا صاحب الزمان…

اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلی ذلِکَ اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلی قَتْلِهِ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً *شب اول ماه محرمِ ،الان وقتشه دست به سینه بذاری؛ هر که دارد به سرش شور و نوا بسم الله ..* اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ ای اهلِ آسمان و زمین غم شروع شد شبِ اول محرم دور هم جمع شدیم ، شروع شد دوباره محرم .. همین الان اگه سجدۀ شکر به جا بیاریم (کیا پارسال بودن الان زیر خاکن؟! کیا دلشون می خواست باشن یه محرم دیگه یک ماه عزای دیگه) الحمدلله که هستیم یه محرم دیگه دور هم ..* ای اهل آسمان و زمین غم شروع شد ماه عزای عالم و آدم شروع شد حور و ملک ، پری و بشر زار میزنند هنگامۀ مصیبت اعظم شروع شد *نه مصیبتی که مثل مصیبت های دیگه س . مُصیبَةً ما اَعْظَمَه وَ اَعْظَمَ رَزِیَّتَها ..* بازین چه شورش است که بر سینه میزنم بازین چه نوحه ای ست که اشکم شروع شد *الحمدلله بازم یه محرم دیگه ، بازم قطره های اشک ، بازم حال روضه ، شب اول بود و از چه روضه ای شروع میشه مجلس ما ؛ الحمدلله بازم اول محرم با روضه‌ی مادر .. همین که برا مادرش اول گریه کنی یعنی راهُ بهت نشون دادن یعنی مَحرمی .. یعنی نگاهت کردن ..* نوحوا علی الحسین امام زمان گریست اشک و عزای فاطمه نم نم شروع شد *فقط کافیه یه بار مادرش بزنه به سینه بگه بُنَیَّ .. ها دیدی؟دیدی با یه بُنَیَّ چجوری گر میگیره آدم؟ بُنَیَّ بُنَیَّ … از همون مدینه هی میگفت بُنَیَّ .. امشب روضمون هم مدینه داره هم کربلا .. آخ بمیرم برات مادر .. بین در و دیوار صدا زد بُنَیَّ، تو کوچه های مدینه صدا زد بُنَیَّ، دم جون دادت صدازد بُنَیَّ، هنوز به دنیا نیومده میگفت بُنَیَّ، هیچکس تو عالم مثل مادرش براش گریه نکرده .. اگه من و تو صد سال محرم بیایم و بریم برابر یه دقیقه گریه های مادرش نیست .. مادرشم نوحه میخوند هی میزد به سینه ش ..* نوحوا علی الحسین امام زمان گریست اشک و عزای فاطمه نم نم شروع شد *همه رو خوندم که برسم به این یه بیت که منو وصل کنه به مدینه این حرف مالِ امشب به بعده : * از عرش بویِ پیراهن خونی حسین آورده جبرئیل محرم شروع شد *همۀ حرفا همۀ روضه ها سر این پیرُهنِ کامل الزیارات میگه امام صادق فرمود روز اول محرم ، ملائکه میرن این پیراهنُ از امام زمان میگیرن با احترام میبرن بر ساقِ عرش ، این پیراهن میشه پرچم عزای خدا .. یعنی همه بدونن محرم شروع شد .. حی علی العزا توی عرش خدا بلند میشه با یه پیرهن .. امشب اجازه بدید میخوام روضۀ پیرهن بخونم یک سال و یک شب اول محرم شاید پیش بیاد این پیراهن چی بود که اینهمه سالِ هنوز این پیراهن پرچم عزاست چند تا پرده برات بگم

پردۀ اول این پیراهن اینه صدا زد اسما بگو زینبم بیاد ، همه از حجره برن بیرون .. زینب نشست ، یه دختر سه چهار ساله هی نگاه میکنه مادر چیکار داره ! صدا زد اون بقچه رو بیار دخترم .. بقچه رو باز کرد ؛ سه تا کفن در آورد .. کفن اولُ داد این مالِ منه میدی بابات علی منو کفن کنه .. مات نگاه میکرد زینب ، چی میگه مادر؟ کفن دومُ داد این مالِ بابات علیِ یه شب داداش حسنت این کفنُ از تو طلب میکنه .. کفن سومُ داد اینم مالِ برادرت مجتبی ست .. الله اکبر تو روخدا دقت کن ، یه نگاه کرد دید بقچه دیگه کفن نداره .. (من میگم خوشحال شد) شاید تو دلش گفت خب خدا رو شکر من زودتر از حسین میمیرم .. من داغ حسین به دلم نمیمونه .. من نیستم ببینم حسینمُ کفن میکنن .. صدا زد بگید اون پیراهنُ بیارن پیراهنُ داد به زینب .. دخترم این پیراهن دست بافت خودمه یه روزی میاد حسینتُ میخوان ازت جدا کنن .. یه جایی میاد به اسم کربلا … بریم پردۀ دوم ببرمت از مدینه کربلا .. پردۀ دوم کجاست! صدا زد خواهرم زینبم بیار پیراهن مادرمُ .. مَقتَل میگه تا ابی عبدالله گفت پیراهنُ بیار زینب فَسَقَطَ عَلى وَجهِ .. (هنوز عاشورا نیومده هنوز گودالی ندیده) تا گفت پیراهنُ بیار ، خانم از هوش رفت .. فهمید دیگه اینجا خونه‌ی آخرِ .. پیراهنُ گرفت بوسید .. سادات ببخشن ، یه کاری کرده ابی عبدالله شاید عاشورا نشه بگیم الان نفس داریم .. جلو چشای خواهر دیدن پیراهنُ داره با خنجری پاره پاره میکنه .. داداش چرا دست بافت مادرمُ پاره میکنی؟ (چی گفت به خواهر..) خواهرم من اینارو میشناسم .. اینا به این پیراهنم رحم ندارن .. نمیخوام این پیراهنُ از تنم در بیارن .. حسین .. پرده‌ی سومُ بگم معطلت نکنم ، دیگه رفتم سراغ اصلِ مطلب . پردۀ سوم کجاست .. زینب اومد تو گودال شمشیرهارو کنار زد .. دنبال پیراهن میگرده .. (یه چیزی بخونیم باهم) گلی گم کرده ام میجویم او را .. به هر گل میرسم می بویم او را گلِ من یک نشانی در بدن داشت یکی پیراهنِ کهنه به تن داشت هرچی گشت دید اثری از پیراهن نیست .. خدایا چه کنه زینب .. یه مرتبه از حلقوم بریده میگه اُخَیَّ الی … ای حسین .. ده شب میخوای ناله بزنی جانم باریک الله ..

زمزمه شب اول محرم زمزمه هلال ماه محرم و مسلم بانگ عزا، داره از آسمون میاد زمزمه های مادری جوون میاد بساط روضه رو میچینه با حسن گهواره و یه مشک و پاره پیرهن عالم شده، حسینیه بازم فرشته ها، با اشک و آه و غم باز میکشن، به دور عرش حق کتیبه های محتشم حسین جان غریب دشت کربلا ای محرم، یه سال چش به راهتم چش به راهه بیرقای سیاهتم هلال تو تداعیه سه تا غمه که خون براش گریه کنم بازم کمه قد حسین، کنار علقمه بالای تل، دختر فاطمه یا مادری، که قامتش خمید تو اون هجوم و همهمه بنی، آبت ندادن اشقیا حضرت مسلم: پسرعمو، دلشوره هام بی انتهاست تو کوفه ام اما دلم پیش شماست بیعت و اون دستای سنگین یادمه دلشوره هام بیشتر برای بچه هاست آقا نیا، خزون میشه بهار اگه میای، رقیه رو نیار نقشه دارن، مردم نابکار حتی برای شیره خوار حسین جان ،کوفه نیا کوفه نیا

میرسد از کرببلا نور نور علی نور علی نور بانگ عزا آمده از عرش میرسد از کرببلا نور نور خدا نور حسین است نور علی نور علی نور سر در این تکیه علم میزنم تا ابد از عشق تو دم میزنم داغ تو داغی جان کاه یا وجیه عندالله یا حسین یا ثارالله ... آب و گل سینه زنان را از گل کوی تو سرشتند نام حسین بن علی را بر دل عشاق نوشتند بال ملک فرش عزا خانه ات عالم و آدم همه دیوانه ات آرزو دارم ای شاه جان سپارم در این راه یا حسین یا ثارالله ...

صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی #حاج مهدی سماواتی 🎧 صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی به سفارش اقاصاحب الزمان ارواحنا له الفداء: هرعملی رودرعصر جمعه ترک کردی این صلوات رو ترک مکن. 💢یکی از اعمالی که مرحوم آیت‌الله بهجت قدس‌سره مقید بودند عصرهای#جمعه به آن بپردازند، خواندن صلوات ضراب اصفهانی است که از امام عصر علیه‌السلام روایت شده است. 📚 (بهجت‌الدعاء، ص١٧٧) 📌 این دعا در ابتدای مفاتیح‌الجنان در اعمال روز جمعه آمده است... . با این وجود این صلوات بسیار غریب است و با اینکه در مفاتیح الجنان آمده است ولی مظلوم واقع شده است.  #التماس_دعای_فرج #اللهم_عجلـــ_لولیڪ_الفرج 🌷اللهم لَیِّن‌ قَلبی‌ لِوَلِیِّ‌ اَمرِک...🌷 خدایا قلبم را برای ولی امرت نرم‌ و مطیع گردان. ↙️به مابپیوندید↙️ ✨کانال مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ✨ 👇 @vetralmotor

🩸اذن ورود به محرم🩸 🩸 نماهنگ صاحب عزا🩸 🎤 تنظیم و مداح: ذبیح الله ابراهیمی #استقبال از محرم زمینه صاحب عزا ای صاحب عزا-بانی روضه ها من سینه می زنم-با اذن تو آقا با سوز و اشک وآه. با پیرهن سیاه ابکی علی الحسین فرمود امام رضا سلام ما به بیرق و به پرچم و علم سلام ما به کربلا به گنبد و حرم سلام ما به نوحه و به شعر محتشم سلام ما به پاره پاره های پیکرت سلام ما به بی قرارهای خواهرت سلام ما به روضه خوندنای مادرت بنیّ. قتلوک . بنیّ. ذبحوک. ┄┅┅٭❅💠❅٭┅┅┄ ##اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 💠 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ ↙️به مابپیوندید↙️ ╭━━❀🕊❀🌼❀🍃❀━━╮ @vetralmotor ╰━━❀🍃❀🌼❀🕊❀━━╯

زمزمه مناجات با امام زمان محرم غروب جمعه ها • غروب جمعه‌ها، که اشکا جاریه تموم لحظه‌هاش، که بی‌قراریه کار دلم فقط، لحظه‌شماریه آخه یکی بگه که این، چه روزگاریه؟ کجاست، پناه بی‌کسیِ ما؟ کجاست، همون غریب آشنا؟ کجاست، تو این شبا صاحب‌عزا؟ کجاست پناه ما؟ چی می‌شه این همه، «آقا بیا»ی ما شاید نمی‌رسه، به تو صدای ما تو سینه حبس شده، شاید دعای ما آقا بیا دعایی کن، خودت برای ما بیا، ببین که غرق آهم و... بیا، ببین که بی‌پناهم و... بیا، به روم نیار گناهمو آقای مهربون وقت جداییه، وقت وداع من پیش منه هنوز، اون کهنه پیرهن گفتی برام بیار، اون یادگاریو که بوی مادرو میده، میشه برات کفن نرو، امید آخر حرم نرو، بدون تو کجا برم؟ نرو، که معجرم حسین من! بمونه رو سرم «نرو حسین من حسین من» خیمه پر از عزا، با رفتنش شده هنگام غارت، پیراهنش شده ای سینه‌ی حسین، سنگین شدی چرا؟ که لحظه‌ی جداییِ، سر از تنش شده کجاست، سر بریده‌ی حسین؟ کجاست، قد خمیده‌ی حسین؟ کجاست، دل شکسته و بلا، کشیده‌ی حسین؟ «نرو حسین من حسین من»

به سبک غروب جمعه ها بیا با ذوالفقار غروب جمعه‌ها، که اشکا جاریه تموم لحظه‌هاش، که بی‌قراریه کار دلم فقط، لحظه‌شماریه آخه یکی بگه که این، چه روزگاریه؟ کجاست، پناه بی‌کسیِ ما؟ کجاست، همون غریب آشنا؟ کجاست، تو این شبا صاحب‌عزا؟ کجاست پناه ما؟ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ چی می‌شه این همه، «آقا بیا»ی ما شاید نمی‌رسه، به تو صدای ما تو سینه حبس شده، شاید دعای ما آقا بیا دعایی کن، خودت برای ما بیا، ببین که غرق آهم و... بیا، ببین که بی‌پناهم و... بیا، به روم نیار گناهمو آقای مهربون ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ این روزا، روزایِ غربت حیدره این شبا رو لبت، روضۀ مادره شاید نگاه تو، هنوز به اون دره کدوم دلی از اون کوچه، می‌تونه بگذره؟ بیا، برا دلای بی‌قرار بیا، آقا یه مرهمی بیار بیا، همین روزا با ذوالفقار یابن الحسن بیا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ این روزای غریب، عجب روزاییه مدینه این روزا، برو بیاییه میون کوچه‌ها، سر و صداییه نکنه باز حکایتی،‌ از بی‌وفاییه میان، آتیش‌بیار فتنه‌ها میان، بازم یه عده بی‌حیا میان، سمت بهشت مصطفی با تازیانه‌ها

به سبک غروب جمعه ها حضرت فاطمه خورشید خونه‌مو، شبونه می‌برن تموم هستی‌مو، رو شونه می‌برن با تو بهار اومد، به خونۀ علی دارن بهار خونه‌مو، از خونه می‌برن نرو، امید من، بهار من نرو، آرامش و قرار من نرو، بمون بازم کنار من دار و ندار من .......................................... فاطمه جان ببین، این اشک و شیونو نخون امید من، دعای رفتنو بی‌طاقتن آخه، حسین و زینبت حسن با اشک بی‌صداش، که می‌کشه منو بمون، بهار خونۀ علی بمون، قرار خونۀ علی بمون، دوباره خونۀ علی، ببینه خنده‌تو ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ببین چه زود رسید، شب غم و عزا ببین چه زود گذشت، روزای خوب ما هیچی تو زندگی، نخواستی از علی ولی حالا با خواهشت، می‌سوزه مرتضی چرا؟ ای مهربون من چرا؟ حالا، تابوت می‌خوای از مرتضی بیا، یه رحمی کن به حال ما به حال بچه‌ها ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ خورشید خونه‌مو، شبونه می‌برن تموم هستی‌مو، رو شونه می‌برن با تو بهار اومد، به خونۀ علی دارن بهار خونه‌مو، از خونه می‌برن نرو، امید من، بهار من نرو، آرامش و قرار من نرو، بمون بازم کنار من دار و ندار من ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ غمش آتیش زده، همه وجودمو به کی بگم غمِ یاس کبودمو بهار خونه‌مه، قرار خونه‌مه آخه چطور کفن کنم، بود و نبودمو پاشو، پناه من تو کوچه‌ها پاشو، افتاده از پا مرتضی پاشو، بدون من می‌ری چرا؟ عزیز مصطفی

زمزمه شب اول محرم زمزمه هلال ماه محرم و مسلم بانگ عزا، داره از آسمون میاد زمزمه های مادری جوون میاد بساط روضه رو میچینه با حسن گهواره و یه مشک و پاره پیرهن عالم شده، حسینیه بازم فرشته ها، با اشک و آه و غم باز میکشن، به دور عرش حق کتیبه های محتشم حسین جان غریب دشت کربلا ای محرم، یه سال چش به راهتم چش به راهه بیرقای سیاهتم هلال تو تداعیه سه تا غمه که خون براش گریه کنم بازم کمه قد حسین، کنار علقمه بالای تل، دختر فاطمه یا مادری، که قامتش خمید تو اون هجوم و همهمه بنی، آبت ندادن اشقیا حضرت مسلم: پسرعمو، دلشوره هام بی انتهاست تو کوفه ام اما دلم پیش شماست بیعت و اون دستای سنگین یادمه دلشوره هام بیشتر برای بچه هاست آقا نیا، خزون میشه بهار اگه میای، رقیه رو نیار نقشه دارن، مردم نابکار حتی برای شیره خوار حسین جان ،کوفه نیا کوفه نیا

برادرم، این سرزمین غم کجاست؟ زمزمه شب دوم محرم (ورودیه) برادرم، این سرزمین غم کجاست؟ این بوی سیب که میرسه چه آشناست چشام سیاهی میره ایهاالغریب خیره شدی چرا به گودالی عجیب؟ چقدر نگات، شبیه مادره دلم میگه، منزل آخره ترسم اینه، بعد داداش حسن سایه ت از سرم بره (كربلا،موضع كرب و بلا) زینب من، اینجا زمین کربلاست منای قربونیای راه خداست آروم میگم خودت تا آخرش بخون اصغرهم اینجا میکشن به خاک و خون گر ميگيره، يكي يكي خيام ما سیلی میشه، مرهم درد بچه ها شام دهم، میای تو قتلگاه میبینی جسمی سر جدا (میخونی، هذا حسین بالعرا) خیمه زدیم کنار ساحل فرات همین روزاست که خون میشه دل فرات همین روزاست که می برن گهواره رو همین روزاست که میکشن گوشواره رو تنها میشی میون کوچه ها امون از این مردم بی حیا

باباجونم، چه طول کشید نبودنت باباجونم، چه طول کشید نبودنت بیا که باز سر بذارم به دامنت نگام نکن حیفه دل تو بشکنه که جای سیلیا رو صورت منه دوری بسه، کجایی بابایی؟ بخون برام، دوباره لالایی بذا بابا، منم فدات بشم عمه می گفت که تنهایی (بابا جون، رقیه رو تنها نذار) عمه بیا، بیا که اومده بابا خوش اومدی مهمون سرزده بابا از عطر و نور تو شناختمت بابا چی با تو کرده جای تیغ دشمنا دلم می خواست، بازم ببینمت دیدم تو رو، بمیرم از غمت تو صورتت، نمونده جای سالمی بگو چطور ببوسمت ( بابا جون، غم تو می کشه منو) بابا جونم، به من بگو عمو کجاس شاید عمو هنوز تو راه خیمه هاس صداش چرا از روی نی ها میومد انگاری داشت بچه ها رو صدا می زد غم سفر، هنوز تو این دله به پام چقدر، نشسته آبله بگو به من، که ماجراش چیه سه شعبه های حرمله شاعر: میلاد عرفان پور

مولا حسین، ما با توییم تا پای جون مولا حسین، ما با توییم تا پای جون مبادا زینبت بشه دل نگرون صد بار اگر بمیریم و زنده بشیم محاله از یاری تو دست بکشیم یکی یکی، فدا می شیم به پات فدای زینبت، فدای بچه هات نمی ذاریم نگاه دشمنات بیفته سمت خیمه هات (یا مولا بنفسی انت یا حسین) فدای اون، دقیقه های آخِرت فدای اون ندای هل من ناصِرت غریبونه تکیه به شمشیرت دادی اصحابتو یکی یکی صدا زدی کو مسلم و کو هانی و زهیر کو عابس و کو وهب و بریر یکی یکی شدن فدای تو یارای عاقبت به خیر (یا حسین غریب دشت نینوا) قربون اون، لبای خشک پر تَرَک مظلوم آقا یا لیتنا کنّا معک ای کاشُ بودم کربلا همراه تو می شد سرم از تن جدا در راه تو کاشکی منم، بیام به سوی تو کاشکی بشم، شهید کوی تو تا بذارم، تا آخرین نفس سرمو رو زانوی تو (یا حسین یا لیتنا کنّا معک) شاعر: محمد مهدی سیار و میلاد عرفان پور

یا حسن، غریب آقا غریب آقا تو مدینه یه قبر بی نام و نشون چلچراغش ستاره های کهکشون تو شهر جدش از همه غریبتره یادآور غربت تلخ مادره یادآور، غم دلای خون غصه های خواهری مهربون خیره مونده به تشت روبرو به لخته های خون (یا حسن، غریب آقا غریب آقا) شاعر: محمد مهدی سیار

شب پنجم محرم عمه جان دارن عمو رو می کشن عمه زینب، شلوغه دور ذوالجناح چرا نمیزنه به قلب اون سپاه گرد و غبار خوابید، ببین خالیه زین تو شیب گودال عموم افتاد رو زمین بذار برم، رها کن دست من جمع شدنو، عمومو میزنن چطور آخه، فردا نگا کنم تو چشمای بابام حسن!؟ (عمه جان دارن عمو رو میکشن) آخر شدم، رزمنده سپاه تو دست منم، قلم شده تو راه تو دست منم جدا شده مث عمو منم میگم والله ان قطعتموا شکر خدا، رها شدم ز غم پیش بابا، چه رو سفید شدم چه خوبه که، منم شبیه اصغرت تو آغوشت شهید شدم (عموجان، منم فدایی توام)

شب ششم محرم قاسم بن الحسن قاسم جان پاهاتو رو زمین نکش انْ تَنْکُرونى فَانَا فرعُ الْحَسَن اگر مرا نمی شناسید من پسر حسنم سِبْطُ النَّبِىِّ الْمُصْطَفَى و الْمُؤْتَمَن نواده پیامبر برگزیده و امین‏ هذَا حُسَیْنٌ کَالاسیرِ الْمُرْتَهَن این عموی من حسین است که مثل اسیر دربندی گرفتار شده بَیْنَ اُناسٍ لاسُقوا صوبَ الْمُزَن بین مردمی که خداکند از آب باران ننوشند عموی من، مظلوم عالمه حکایتش، قیامت غمه فداش کنم، اگه تو این نبرد هزار تا جون بازم کمه (عمو جان، بذار که قربونیت بشم) من قاسمم، من یادگار مجتبام منم که از سلاله ی شیرخدام خدا از اشتیاق من با خبره شهادت از عسل برام شیرین تره عزیز من، گل برادرم اگه بری، غوغا میشه حرم به داغ تو، شبیه مجتبا نذار که خون شه جگرم (قاسم جان، عمو فدای غیرتت) گفته بودم، لباس جنگی ندارم به قامتت مث علی اکبره شهامتت با قد خم به بالین تو اومدم پاهاتو رو زمین نکش تا جون ندم صدا زدی، عمو حسین بیا فدای تو؛ فدای اون صدا تازه شده ، کنار پیکرت دوباره داغ مجتبا (قاسم جان پاهاتو رو زمین نکش) شاعر: میلاد عرفان پور

شب هفتم محرم علی اصغر لالا لالا یکم دیگه دووم بیار یه کم دیگه دندون روی جگر بذار مشکو یکی بُرده که بر می گرده زود وقتی می رفت همش به فکر خیمه بود مده با اشک، زندگی مو به باد آب می رسه، اگه خدا بخواد عمو رسید، کنار علقمه صدای تکبیرش میاد (لالائی، عموش رفته آب بیاره) لا لا لا لا، منو نکن خونه خراب چیزی نمونده عمو جون بیاره آب بابات رفته به یاری آب آورش داره میاد! چرا خمیده کمرش؟ علی م داره، میزنه دست و پا بچم داره، میمیره ای خدا ببین هنوز به سمت علقمه ست نگاه مضطر بابا (لالائی، الهی بارون بباره) لالا لالا، مادر تو بشه فدات خون می بارن فرشته ها با گریه هات سوخته دلم رو نفسای داغ تو آهی بکش شاید که بارون بگیره خدا تو رو، نمی بره ز یاد خونده برات، بابا "و إن یکاد" الهی که، سپیدی گلوت به چشم حرمله نیاد (لالایی الهی بارون بباره)

شب هشتم محرم علی اکبر چی شد علی؟ فقطّعوه بالسیوف علی جانم، مصحف پرپر بابا شرح تو داده آیه آیه کربلا خلیلم و ذبح منای من تویی خوب رو سپید کردی بابا رو مرحبا می برمت، به سوی خیمه ها می بوسمت، ولی جدا جدا خدای من، پهلوون حسین چطور جا شد تو این عبا (الوداع گل محمدی علی) چی شد علی؟ فقطّعوه بالسیوف از کینه ها مقطعه شد اون حروف چی شد علیّ اکبرِ حسین مگه؟ که شعله ور شده ورق های لهوف کرببلا، چی کردی با حسین؟ قدش خمید تو این عزا حسین کفن شده عبات برا علی وای از دل تو یا حسین (الوداع گل محمدی علی) شاعر: میلاد عرفان پور

🩸 نماهنگ هزار و چهارصد ساله🩸 🎤 مداح و تنظیم: ذبیح‌ الله ابراهیمی 🏴🏴🏴🏴🏴 السلام السلام؛ ساکن کربلا السلام السلام؛ روح قالوا بلی ادخلوها، بسلام آمنین اومدم باز؛ اشکِ چشممو ببین وعده ی ما؛ ظهرِ روز اربعین 2 هزار و چهارصد ساله؛ میاد صدای ناله2 هنوزم انگار زهرا، کنار اون گوداله حبیبی یا ثارالله… حبیبی یا ثارالله 🏴🏴🏴🏴🏴 ┄┅┅٭❅💠❅٭┅┅┄ "الّلهُــــــمَّ‌عَجِّــــــل‌لِوَلِیِّکَـــــ‌ الْفَـــــــــرَجْ" ‌ سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 💠 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ ↙️به مابپیوندید↙️ @vetralmotor 🏴کانال مداح امام زمان🏴 👇 https://eitaa.com/maddahe_emame_zaman

زمزمه شب تاسوعا علمدارم، برادرت شرمنده شد حسین با دیدن تو مُرد و زنده شد خونِ چشاتو پس زدم با گریه هام هنوز اسیر اون نگاه باحیام حرفی بزن، این دم آخری بگو چی شد، دستای حیدری؟ خوب می دونم الی الابد نیاد شبیه تو برادری (ابالفضل سقای تشنه ی حسین) مولا حسین، دیر اومدم منو ببخش رفیق نیمه راه شدم منو ببخش شرمنده ی لبای خشک اصغرم تو رو خدا به سوی خیمه نبرم از خواهرم، نگو که مضطره چشام هنوز، غم تو رو داره داداش ببین نگاه حرمله در انتظار اصغره (یا اخا ادرک اخاک یا حسین) داداش حسین، عباس به آرزوش رسید نمرد و آخر حضرت مادر و دید گفت بگو: به حسین من با اشک و آه منتظرم باشه تو خاک قتلگاه راستی چرا، قامت خمیده بود؟ رو صورتش، جای کشیده بود؟ خوب فهمیدم، چرا داداش حسن جون به لبش رسیده بود (یا اخا ادرک اخاک یا حسین) شاعر: میلاد عرفان پور

زمزمه شب عاشورا برادرم، شب وداع زینبه چیزی بگو که خواهرت جون به لبه اون همه غم برای خواهرت بسه کاشکی بمیره و به فردا نرسه شده شبِ، نیایش و دعا برام بخواه، شهادت از خدا نمی دونی، چه سخته دیدنت فردا به روی نیزه ها (برادر، وای اگه فردا برسه) برادرم، روضه مادرو بخون قوّت قلبی به دل من برسون این همه صبر برای داغ تو کمه بگو که فردا مادرم کنارمه بگو میاد با سوز اشک و آه میاد پیش زینب بی پناه به من بگو که فاطمه با من میاد میون قتلگاه (برادر، روضه مادرو بخون) حسین من، دلم آروم می شد یه کم صدای تکبیر تو رو که می شنیدم حالا فقط صدای های و هو میاد لشکر بی حیا چی از جونت می خواد؟ این کیه که، میاد خنجر به دست؟ چی می بینم؟ روی سینت نشست تا نانجیب، خنجرو بالا برد انگار تو قلب من نشست (واویلا فدای تو خواهر تو) شاعر: میلاد عرفان پور

زمزمه شام غریبان السَّلامُ عَلَي المُضامِ المُستَباح سلام بر ستم دیده حق بُرده شده ای که حقش را حلال شمردند عَلَي المُجَرَّعِ بِكَأساتِ الرِّماح سلام بر اون کسی که از کاسه نیزه ها نوشیده به آیه های بسملِ بریده سر به سوز و آهِ خیمه های شعله ور سلام ما عَلَي الشَّيبِ الخَضيب سلام بر آن موی سفید خضاب شده با خون سلام ما عَلَي الخَدِّ التَّريب سلام بر آن گونه خاک آلوده در قتلگاه نمانده پیرهن بر تن مولای غریب (آمده، شام غریبان حسین) السَّلامُ عَلَي الدِّماءِ السّائِلات سلام بر خون های ریخته شده و روان سلامُنا عَلَي الجُسومِ الشّاحِبات سلام ما بر آن بدنهای رنگ پریده به او که غسل و کفنش به خون شده به کودکان از حرم برون شده لهوف سید بن طاووس :أخرَجُوا النِّساءَ مِنَ الخَيمَةِ وأشعَلوا فيهَا النّارَ ، فَخَرَجنَ حَواسِرَ مُسَلَّباتٍ حافِياتٍ باكِياتٍ ، يَمشينَ سَبايا في أسرِ الذِّلَّةِ زنان را از خيمه ها بيرون كردند و خيمه ها را به آتش كشيدند زنان ، سرْبرهنه و بى چادر و پابرهنه و گريان بيرون دويدند و به سانِ اسيران در بند و خوار ، راه مى رفتند به آن که شد، غریب کربلا به آن سرِ، بُریده از قفا ببین هنوز، به سوی خیمه هاست نگاه روی نیزه ها (آمده، شام غریبان حسین) شاعر: میلاد عرفان پور

زمزمه شب 16 محرم ایام اسارت خاندان اهل بیت (ع) أنا علی، ابنُ ذبیحِ کربلا أنا علی، أنا بن مکة و منی من یادگار غربت خون خدام امام دوم قیام کربلام آه از غمِ، غارت خیمه ها از غربتِ، غروب نینوا از قتلگاه، به روی نیزه رفت سر بریده از قفا (واویلا، غریب فاطمه حسین) ای کربلا چه شد برادر حسین بگو چه شد علی اکبر حسین نشسته خون به گوش و گوشواره ای سه شعبه و گلوی شیر خواره ای سیلی زدند، به گوش طفلان حرم شد کربلا، مدینه در چشم ترم بار دگر، مانده میان شعله ها پهلو شکسته مادرم (یا زهرا خوش آمدی به کربلا) شاعر: میلاد عرفان پور