زمزمه مناجات با امام زمان محرم غروب جمعه ها • غروب جمعه‌ها، که اشکا جاریه تموم لحظه‌هاش، که بی‌قراریه کار دلم فقط، لحظه‌شماریه آخه یکی بگه که این، چه روزگاریه؟ کجاست، پناه بی‌کسیِ ما؟ کجاست، همون غریب آشنا؟ کجاست، تو این شبا صاحب‌عزا؟ کجاست پناه ما؟ چی می‌شه این همه، «آقا بیا»ی ما شاید نمی‌رسه، به تو صدای ما تو سینه حبس شده، شاید دعای ما آقا بیا دعایی کن، خودت برای ما بیا، ببین که غرق آهم و... بیا، ببین که بی‌پناهم و... بیا، به روم نیار گناهمو آقای مهربون وقت جداییه، وقت وداع من پیش منه هنوز، اون کهنه پیرهن گفتی برام بیار، اون یادگاریو که بوی مادرو میده، میشه برات کفن نرو، امید آخر حرم نرو، بدون تو کجا برم؟ نرو، که معجرم حسین من! بمونه رو سرم «نرو حسین من حسین من» خیمه پر از عزا، با رفتنش شده هنگام غارت، پیراهنش شده ای سینه‌ی حسین، سنگین شدی چرا؟ که لحظه‌ی جداییِ، سر از تنش شده کجاست، سر بریده‌ی حسین؟ کجاست، قد خمیده‌ی حسین؟ کجاست، دل شکسته و بلا، کشیده‌ی حسین؟ «نرو حسین من حسین من»

به سبک غروب جمعه ها بیا با ذوالفقار غروب جمعه‌ها، که اشکا جاریه تموم لحظه‌هاش، که بی‌قراریه کار دلم فقط، لحظه‌شماریه آخه یکی بگه که این، چه روزگاریه؟ کجاست، پناه بی‌کسیِ ما؟ کجاست، همون غریب آشنا؟ کجاست، تو این شبا صاحب‌عزا؟ کجاست پناه ما؟ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ چی می‌شه این همه، «آقا بیا»ی ما شاید نمی‌رسه، به تو صدای ما تو سینه حبس شده، شاید دعای ما آقا بیا دعایی کن، خودت برای ما بیا، ببین که غرق آهم و... بیا، ببین که بی‌پناهم و... بیا، به روم نیار گناهمو آقای مهربون ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ این روزا، روزایِ غربت حیدره این شبا رو لبت، روضۀ مادره شاید نگاه تو، هنوز به اون دره کدوم دلی از اون کوچه، می‌تونه بگذره؟ بیا، برا دلای بی‌قرار بیا، آقا یه مرهمی بیار بیا، همین روزا با ذوالفقار یابن الحسن بیا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ این روزای غریب، عجب روزاییه مدینه این روزا، برو بیاییه میون کوچه‌ها، سر و صداییه نکنه باز حکایتی،‌ از بی‌وفاییه میان، آتیش‌بیار فتنه‌ها میان، بازم یه عده بی‌حیا میان، سمت بهشت مصطفی با تازیانه‌ها

به سبک غروب جمعه ها حضرت فاطمه خورشید خونه‌مو، شبونه می‌برن تموم هستی‌مو، رو شونه می‌برن با تو بهار اومد، به خونۀ علی دارن بهار خونه‌مو، از خونه می‌برن نرو، امید من، بهار من نرو، آرامش و قرار من نرو، بمون بازم کنار من دار و ندار من .......................................... فاطمه جان ببین، این اشک و شیونو نخون امید من، دعای رفتنو بی‌طاقتن آخه، حسین و زینبت حسن با اشک بی‌صداش، که می‌کشه منو بمون، بهار خونۀ علی بمون، قرار خونۀ علی بمون، دوباره خونۀ علی، ببینه خنده‌تو ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ببین چه زود رسید، شب غم و عزا ببین چه زود گذشت، روزای خوب ما هیچی تو زندگی، نخواستی از علی ولی حالا با خواهشت، می‌سوزه مرتضی چرا؟ ای مهربون من چرا؟ حالا، تابوت می‌خوای از مرتضی بیا، یه رحمی کن به حال ما به حال بچه‌ها ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ خورشید خونه‌مو، شبونه می‌برن تموم هستی‌مو، رو شونه می‌برن با تو بهار اومد، به خونۀ علی دارن بهار خونه‌مو، از خونه می‌برن نرو، امید من، بهار من نرو، آرامش و قرار من نرو، بمون بازم کنار من دار و ندار من ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ غمش آتیش زده، همه وجودمو به کی بگم غمِ یاس کبودمو بهار خونه‌مه، قرار خونه‌مه آخه چطور کفن کنم، بود و نبودمو پاشو، پناه من تو کوچه‌ها پاشو، افتاده از پا مرتضی پاشو، بدون من می‌ری چرا؟ عزیز مصطفی

زمزمه شب اول محرم زمزمه هلال ماه محرم و مسلم بانگ عزا، داره از آسمون میاد زمزمه های مادری جوون میاد بساط روضه رو میچینه با حسن گهواره و یه مشک و پاره پیرهن عالم شده، حسینیه بازم فرشته ها، با اشک و آه و غم باز میکشن، به دور عرش حق کتیبه های محتشم حسین جان غریب دشت کربلا ای محرم، یه سال چش به راهتم چش به راهه بیرقای سیاهتم هلال تو تداعیه سه تا غمه که خون براش گریه کنم بازم کمه قد حسین، کنار علقمه بالای تل، دختر فاطمه یا مادری، که قامتش خمید تو اون هجوم و همهمه بنی، آبت ندادن اشقیا حضرت مسلم: پسرعمو، دلشوره هام بی انتهاست تو کوفه ام اما دلم پیش شماست بیعت و اون دستای سنگین یادمه دلشوره هام بیشتر برای بچه هاست آقا نیا، خزون میشه بهار اگه میای، رقیه رو نیار نقشه دارن، مردم نابکار حتی برای شیره خوار حسین جان ،کوفه نیا کوفه نیا

برادرم، این سرزمین غم کجاست؟ زمزمه شب دوم محرم (ورودیه) برادرم، این سرزمین غم کجاست؟ این بوی سیب که میرسه چه آشناست چشام سیاهی میره ایهاالغریب خیره شدی چرا به گودالی عجیب؟ چقدر نگات، شبیه مادره دلم میگه، منزل آخره ترسم اینه، بعد داداش حسن سایه ت از سرم بره (كربلا،موضع كرب و بلا) زینب من، اینجا زمین کربلاست منای قربونیای راه خداست آروم میگم خودت تا آخرش بخون اصغرهم اینجا میکشن به خاک و خون گر ميگيره، يكي يكي خيام ما سیلی میشه، مرهم درد بچه ها شام دهم، میای تو قتلگاه میبینی جسمی سر جدا (میخونی، هذا حسین بالعرا) خیمه زدیم کنار ساحل فرات همین روزاست که خون میشه دل فرات همین روزاست که می برن گهواره رو همین روزاست که میکشن گوشواره رو تنها میشی میون کوچه ها امون از این مردم بی حیا

باباجونم، چه طول کشید نبودنت باباجونم، چه طول کشید نبودنت بیا که باز سر بذارم به دامنت نگام نکن حیفه دل تو بشکنه که جای سیلیا رو صورت منه دوری بسه، کجایی بابایی؟ بخون برام، دوباره لالایی بذا بابا، منم فدات بشم عمه می گفت که تنهایی (بابا جون، رقیه رو تنها نذار) عمه بیا، بیا که اومده بابا خوش اومدی مهمون سرزده بابا از عطر و نور تو شناختمت بابا چی با تو کرده جای تیغ دشمنا دلم می خواست، بازم ببینمت دیدم تو رو، بمیرم از غمت تو صورتت، نمونده جای سالمی بگو چطور ببوسمت ( بابا جون، غم تو می کشه منو) بابا جونم، به من بگو عمو کجاس شاید عمو هنوز تو راه خیمه هاس صداش چرا از روی نی ها میومد انگاری داشت بچه ها رو صدا می زد غم سفر، هنوز تو این دله به پام چقدر، نشسته آبله بگو به من، که ماجراش چیه سه شعبه های حرمله شاعر: میلاد عرفان پور

مولا حسین، ما با توییم تا پای جون مولا حسین، ما با توییم تا پای جون مبادا زینبت بشه دل نگرون صد بار اگر بمیریم و زنده بشیم محاله از یاری تو دست بکشیم یکی یکی، فدا می شیم به پات فدای زینبت، فدای بچه هات نمی ذاریم نگاه دشمنات بیفته سمت خیمه هات (یا مولا بنفسی انت یا حسین) فدای اون، دقیقه های آخِرت فدای اون ندای هل من ناصِرت غریبونه تکیه به شمشیرت دادی اصحابتو یکی یکی صدا زدی کو مسلم و کو هانی و زهیر کو عابس و کو وهب و بریر یکی یکی شدن فدای تو یارای عاقبت به خیر (یا حسین غریب دشت نینوا) قربون اون، لبای خشک پر تَرَک مظلوم آقا یا لیتنا کنّا معک ای کاشُ بودم کربلا همراه تو می شد سرم از تن جدا در راه تو کاشکی منم، بیام به سوی تو کاشکی بشم، شهید کوی تو تا بذارم، تا آخرین نفس سرمو رو زانوی تو (یا حسین یا لیتنا کنّا معک) شاعر: محمد مهدی سیار و میلاد عرفان پور

یا حسن، غریب آقا غریب آقا تو مدینه یه قبر بی نام و نشون چلچراغش ستاره های کهکشون تو شهر جدش از همه غریبتره یادآور غربت تلخ مادره یادآور، غم دلای خون غصه های خواهری مهربون خیره مونده به تشت روبرو به لخته های خون (یا حسن، غریب آقا غریب آقا) شاعر: محمد مهدی سیار

شب پنجم محرم عمه جان دارن عمو رو می کشن عمه زینب، شلوغه دور ذوالجناح چرا نمیزنه به قلب اون سپاه گرد و غبار خوابید، ببین خالیه زین تو شیب گودال عموم افتاد رو زمین بذار برم، رها کن دست من جمع شدنو، عمومو میزنن چطور آخه، فردا نگا کنم تو چشمای بابام حسن!؟ (عمه جان دارن عمو رو میکشن) آخر شدم، رزمنده سپاه تو دست منم، قلم شده تو راه تو دست منم جدا شده مث عمو منم میگم والله ان قطعتموا شکر خدا، رها شدم ز غم پیش بابا، چه رو سفید شدم چه خوبه که، منم شبیه اصغرت تو آغوشت شهید شدم (عموجان، منم فدایی توام)

شب ششم محرم قاسم بن الحسن قاسم جان پاهاتو رو زمین نکش انْ تَنْکُرونى فَانَا فرعُ الْحَسَن اگر مرا نمی شناسید من پسر حسنم سِبْطُ النَّبِىِّ الْمُصْطَفَى و الْمُؤْتَمَن نواده پیامبر برگزیده و امین‏ هذَا حُسَیْنٌ کَالاسیرِ الْمُرْتَهَن این عموی من حسین است که مثل اسیر دربندی گرفتار شده بَیْنَ اُناسٍ لاسُقوا صوبَ الْمُزَن بین مردمی که خداکند از آب باران ننوشند عموی من، مظلوم عالمه حکایتش، قیامت غمه فداش کنم، اگه تو این نبرد هزار تا جون بازم کمه (عمو جان، بذار که قربونیت بشم) من قاسمم، من یادگار مجتبام منم که از سلاله ی شیرخدام خدا از اشتیاق من با خبره شهادت از عسل برام شیرین تره عزیز من، گل برادرم اگه بری، غوغا میشه حرم به داغ تو، شبیه مجتبا نذار که خون شه جگرم (قاسم جان، عمو فدای غیرتت) گفته بودم، لباس جنگی ندارم به قامتت مث علی اکبره شهامتت با قد خم به بالین تو اومدم پاهاتو رو زمین نکش تا جون ندم صدا زدی، عمو حسین بیا فدای تو؛ فدای اون صدا تازه شده ، کنار پیکرت دوباره داغ مجتبا (قاسم جان پاهاتو رو زمین نکش) شاعر: میلاد عرفان پور

شب هفتم محرم علی اصغر لالا لالا یکم دیگه دووم بیار یه کم دیگه دندون روی جگر بذار مشکو یکی بُرده که بر می گرده زود وقتی می رفت همش به فکر خیمه بود مده با اشک، زندگی مو به باد آب می رسه، اگه خدا بخواد عمو رسید، کنار علقمه صدای تکبیرش میاد (لالائی، عموش رفته آب بیاره) لا لا لا لا، منو نکن خونه خراب چیزی نمونده عمو جون بیاره آب بابات رفته به یاری آب آورش داره میاد! چرا خمیده کمرش؟ علی م داره، میزنه دست و پا بچم داره، میمیره ای خدا ببین هنوز به سمت علقمه ست نگاه مضطر بابا (لالائی، الهی بارون بباره) لالا لالا، مادر تو بشه فدات خون می بارن فرشته ها با گریه هات سوخته دلم رو نفسای داغ تو آهی بکش شاید که بارون بگیره خدا تو رو، نمی بره ز یاد خونده برات، بابا "و إن یکاد" الهی که، سپیدی گلوت به چشم حرمله نیاد (لالایی الهی بارون بباره)

شب هشتم محرم علی اکبر چی شد علی؟ فقطّعوه بالسیوف علی جانم، مصحف پرپر بابا شرح تو داده آیه آیه کربلا خلیلم و ذبح منای من تویی خوب رو سپید کردی بابا رو مرحبا می برمت، به سوی خیمه ها می بوسمت، ولی جدا جدا خدای من، پهلوون حسین چطور جا شد تو این عبا (الوداع گل محمدی علی) چی شد علی؟ فقطّعوه بالسیوف از کینه ها مقطعه شد اون حروف چی شد علیّ اکبرِ حسین مگه؟ که شعله ور شده ورق های لهوف کرببلا، چی کردی با حسین؟ قدش خمید تو این عزا حسین کفن شده عبات برا علی وای از دل تو یا حسین (الوداع گل محمدی علی) شاعر: میلاد عرفان پور

🩸 نماهنگ هزار و چهارصد ساله🩸 🎤 مداح و تنظیم: ذبیح‌ الله ابراهیمی 🏴🏴🏴🏴🏴 السلام السلام؛ ساکن کربلا السلام السلام؛ روح قالوا بلی ادخلوها، بسلام آمنین اومدم باز؛ اشکِ چشممو ببین وعده ی ما؛ ظهرِ روز اربعین 2 هزار و چهارصد ساله؛ میاد صدای ناله2 هنوزم انگار زهرا، کنار اون گوداله حبیبی یا ثارالله… حبیبی یا ثارالله 🏴🏴🏴🏴🏴 ┄┅┅٭❅💠❅٭┅┅┄ "الّلهُــــــمَّ‌عَجِّــــــل‌لِوَلِیِّکَـــــ‌ الْفَـــــــــرَجْ" ‌ سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 💠 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ ↙️به مابپیوندید↙️ @vetralmotor 🏴کانال مداح امام زمان🏴 👇 https://eitaa.com/maddahe_emame_zaman

زمزمه شب تاسوعا علمدارم، برادرت شرمنده شد حسین با دیدن تو مُرد و زنده شد خونِ چشاتو پس زدم با گریه هام هنوز اسیر اون نگاه باحیام حرفی بزن، این دم آخری بگو چی شد، دستای حیدری؟ خوب می دونم الی الابد نیاد شبیه تو برادری (ابالفضل سقای تشنه ی حسین) مولا حسین، دیر اومدم منو ببخش رفیق نیمه راه شدم منو ببخش شرمنده ی لبای خشک اصغرم تو رو خدا به سوی خیمه نبرم از خواهرم، نگو که مضطره چشام هنوز، غم تو رو داره داداش ببین نگاه حرمله در انتظار اصغره (یا اخا ادرک اخاک یا حسین) داداش حسین، عباس به آرزوش رسید نمرد و آخر حضرت مادر و دید گفت بگو: به حسین من با اشک و آه منتظرم باشه تو خاک قتلگاه راستی چرا، قامت خمیده بود؟ رو صورتش، جای کشیده بود؟ خوب فهمیدم، چرا داداش حسن جون به لبش رسیده بود (یا اخا ادرک اخاک یا حسین) شاعر: میلاد عرفان پور

زمزمه شب عاشورا برادرم، شب وداع زینبه چیزی بگو که خواهرت جون به لبه اون همه غم برای خواهرت بسه کاشکی بمیره و به فردا نرسه شده شبِ، نیایش و دعا برام بخواه، شهادت از خدا نمی دونی، چه سخته دیدنت فردا به روی نیزه ها (برادر، وای اگه فردا برسه) برادرم، روضه مادرو بخون قوّت قلبی به دل من برسون این همه صبر برای داغ تو کمه بگو که فردا مادرم کنارمه بگو میاد با سوز اشک و آه میاد پیش زینب بی پناه به من بگو که فاطمه با من میاد میون قتلگاه (برادر، روضه مادرو بخون) حسین من، دلم آروم می شد یه کم صدای تکبیر تو رو که می شنیدم حالا فقط صدای های و هو میاد لشکر بی حیا چی از جونت می خواد؟ این کیه که، میاد خنجر به دست؟ چی می بینم؟ روی سینت نشست تا نانجیب، خنجرو بالا برد انگار تو قلب من نشست (واویلا فدای تو خواهر تو) شاعر: میلاد عرفان پور

زمزمه شام غریبان السَّلامُ عَلَي المُضامِ المُستَباح سلام بر ستم دیده حق بُرده شده ای که حقش را حلال شمردند عَلَي المُجَرَّعِ بِكَأساتِ الرِّماح سلام بر اون کسی که از کاسه نیزه ها نوشیده به آیه های بسملِ بریده سر به سوز و آهِ خیمه های شعله ور سلام ما عَلَي الشَّيبِ الخَضيب سلام بر آن موی سفید خضاب شده با خون سلام ما عَلَي الخَدِّ التَّريب سلام بر آن گونه خاک آلوده در قتلگاه نمانده پیرهن بر تن مولای غریب (آمده، شام غریبان حسین) السَّلامُ عَلَي الدِّماءِ السّائِلات سلام بر خون های ریخته شده و روان سلامُنا عَلَي الجُسومِ الشّاحِبات سلام ما بر آن بدنهای رنگ پریده به او که غسل و کفنش به خون شده به کودکان از حرم برون شده لهوف سید بن طاووس :أخرَجُوا النِّساءَ مِنَ الخَيمَةِ وأشعَلوا فيهَا النّارَ ، فَخَرَجنَ حَواسِرَ مُسَلَّباتٍ حافِياتٍ باكِياتٍ ، يَمشينَ سَبايا في أسرِ الذِّلَّةِ زنان را از خيمه ها بيرون كردند و خيمه ها را به آتش كشيدند زنان ، سرْبرهنه و بى چادر و پابرهنه و گريان بيرون دويدند و به سانِ اسيران در بند و خوار ، راه مى رفتند به آن که شد، غریب کربلا به آن سرِ، بُریده از قفا ببین هنوز، به سوی خیمه هاست نگاه روی نیزه ها (آمده، شام غریبان حسین) شاعر: میلاد عرفان پور

زمزمه شب 16 محرم ایام اسارت خاندان اهل بیت (ع) أنا علی، ابنُ ذبیحِ کربلا أنا علی، أنا بن مکة و منی من یادگار غربت خون خدام امام دوم قیام کربلام آه از غمِ، غارت خیمه ها از غربتِ، غروب نینوا از قتلگاه، به روی نیزه رفت سر بریده از قفا (واویلا، غریب فاطمه حسین) ای کربلا چه شد برادر حسین بگو چه شد علی اکبر حسین نشسته خون به گوش و گوشواره ای سه شعبه و گلوی شیر خواره ای سیلی زدند، به گوش طفلان حرم شد کربلا، مدینه در چشم ترم بار دگر، مانده میان شعله ها پهلو شکسته مادرم (یا زهرا خوش آمدی به کربلا) شاعر: میلاد عرفان پور

شب 20 محرم ایام اسارت اهل البیت ای سر جدا، خورشید روی نیزه ها اگه می شد پایین بیای از اون بالا درست مثه شکاف فرق پدرم خون میگرفتم از سرت با معجرم درسته که، خواهر مضطرت همسفره، پا به پای سرت ولی دلم، هنوز تو کربلاستش کنار پاره پیکرت (واویلا،شیب الخضیب، شیب الخضیب) جای منبر، تکیه زدی به روی نی مستمع منبرتم پهلوی نی فرق کرده انگار سبک قرآن خوندنت از لباته؟ یا که رگای گردنت؟! باشه داداش، هر جور میخوای بخون کشت زینب و این زخمای زبون دارن ما رو به اسم خارجی به هم دیگه میدن نشون (واویلا،شیب الخضیب، شیب الخضیب) شاعر: عبدالله باقری

نجوا با امام زمان لب ما و قصه‌ی زلف تو، چه توهمی! چه حکایتی! تو و سر زدن به خیال ما، چه ترحمی! چه سخاوتی! به نماز صبح و شبت سلام! و به نور در نَسَبت سلام! و به خال کنج لبت سلام! که نشسته با چه ملاحتی! وسط «الست بربکم» شده‌ایم در نظر تو گم دل ما پیاله، لب تو خم، زده‌ایم جام ولایتی به جمال، وارث کوثری، به خدا حسین مکرری به روایتی خود حیدری، چه شباهتی! چه اصالتی! «بلغ العُلی به کمالِ» تو «کشف الدُجی به جمال» تو به تو و قشنگی خال تو، صلوات هر دم و ساعتی شده پر دو چشم تو در ازل، یکی از شراب و یکی عسل نظرت چه کرده در این غزل، که چنین گرفته حلاوتی! تو که آینه تو که آیتی، تو که آبروی عبادتی تو که با دل همه راحتی ، تو قیام کن که قیامتی زد اگر کسی در خانه‌ات، دل ماست کرده بهانه‌ات که به جستجوی نشانه‌ات، ز سحر شنیده بشارتی غزلم اگر تو بسازیم، و نی‌ام اگر بنوازیم به نسیم یاد تو راضیم نه گلایه‌ای نه شکایتی نه، مرا نبین، رصدم نکن، و نظر به خوب و بدم نکن ز درت بیا و ردم نکن تو که از تبار کرامتی

قال اباعبدالله والله، لا یسکن دمی حتی، یبعث الله مهدی خون من جوشش داره اشک زهرا میباره تا زمانیکه مهدی ذوالفقارو برداره به دم الحسین عجل فرج توی غمش باید بسوزی که آمادشی تا روزی که یبعث الله المهدی عمر سختی کوتاهه صاحب ما تو راهه همه این جمعیت لشکرثاراللهه بدم الحسین عجل الفرج روز ظهورش تصور کن دنیا را از صدا پر کن یبعث الله المهدی حاصل این دل عشقه اوج بی ساحل عشقه رجز روز رجز یا لثارات عشقه بدم الحسین عجل الفرج .............. قال اباعبدالله و الله لایسکن دمی قال اباعبدالله- و الله -لایسکن دمی حتی( یبعث الله المهدی) 3 ماه محرم آمده سینه زنان بسم الله انتظار فرج میکشه گریه کن ثارالله خون حق(من) جوشش داره اشک زهرا میباره تا زمانی که مهدی – ذوالفقارش و برداره به دم الحسین عجل لولیک الفرج

🩸 نماهنگ عزیزم حسین🩸 🎤 تنظیم و مداح: ذبیح الله ابراهیمی 🏴🏴🏴🏴🏴🏴 یه کنج از حرم بهم جا بده دلم تنگته خدا شاهده هوای حرم هوای بهشت ببر کربلا به جای بهشت2 👇 مابقی اشعار نماهنگ به کانال مداح امام زمان مراجعه فرمایید 🏴کانال مداح امام زمان🏴 👇 https://eitaa.com/maddahe_emame_zaman ┄┅┅٭❅💠❅٭┅┅┄ "الّلهُــــــمَّ‌عَجِّــــــل‌لِوَلِیِّکَـــــ‌ الْفَـــــــــرَجْ" ‌ سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 🏴 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ🏴 @vetralmotor

✨﷽✨ 🏴هفت مصیبتِ شام از زبان امام سجاد علیه السلام... ✍از امام سجاد علیه السلام پرسیدند:‌ سخت ترین مصائب شما در سفر کربلا کجا بود؟در پاسخ سه بار فرمودند: الشّام، الشّام، الشّام... امان از شام ! در شام هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا آخر ، چنین مصیبتی بر ما وارد نشده بود: ▪️1.ستمگران در شام اطراف ما را باشمشیرها احاطه کردند و بر ما حمله می‌نمودند و در میان جمعیت بسیار نگه داشتند و ساز و طبل می‌زدند. ▪️2.سرهای شهداء را در میان هودج‌های زن‌های ما قرار دادند. سر پدرم و سر عمویم عباس(علیه السلام) را در برابر چشم عمه‌هایم زینب و ام کلثوم(علیها سلام) نگه‌داشتند و سر برادرم علی اکبر و پسر عمویم قاسم(علیه السلام) را در برابر چشمان خواهرانم سکینه و فاطمه می‌آوردند و با سرها بازی می‌کردند، و گاهی سرها به زمین می‌افتاد و زیر سم سُتوران قرار می‌گرفت. ▪️3.زن‌های شامی از بالای بام‌ها، آب و آتش بر سر ما می ریختند، آتش به عمامه‌ام افتاد و چون دست‌هایم را به گردنم بسته بودند نتوانستم آن را خاموش کنم. عمامه‌ام سوخت و آتش به سرم رسید و سرم را نیز سوزاند. ▪️4.از طلوع خورشید تا نزدیک غروب در کوچه و بازار با ساز و آواز ما را در برابر تماشای مردم در کوچه و بازار گردش دادند و می‌گفتند: «ای مردم! بکُشید این‌ها را که در اسلام هیچ گونه احترامی ندارند؟!» ▪️5.ما را به یک ریسمان بستند و با این حال ما را در خانه یهود و نصاری عبور دادند و به آن ها می‌گفتند: این‌ها همان افرادی هستند که پدرانشان، پدران شما را (در خیبر و خندق و ...) کشتند و خانه‌های آن‌ها را ویران کردند . امروز شما انتقام آن‌ها را از این‌ها بگیرید. ▪️6.ما را به بازار برده فروشان بردند و خواستند ما را به جای غلام و کنیز بفروشند ولی خداوند این موضوع را برای آن ها مقدور نساخت. ▪️7.ما را در مکانی جای دادند که سقف نداشت و روزها از گرما و شب‌ها از سرما، آرامش نداشتیم و از تشنگی و گرسنگی و خوف کشته شدن، همواره در وحشت و اضطراب به سر می‌بردیم... 📚برگرفته از:‌‌ تذکرة الشهداء ملاحبیب کاشانی ┄┅┅٭❅💠❅٭┅┅┄ ##اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 💠 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ ↙️به مابپیوندید↙️ ╭━━❀🕊❀🌼❀🍃❀━━╮ @vetralmotor ╰━━❀🍃❀🌼❀🕊❀━━╯

متن نماهنگ بابا دیدی / مهدی رسولی بابا دیدی تموم شده صبوری اومدی معلومه که تو از چه راهِ دوری اومدی آخه تو که پا نداری چجوری اومدی پایِ منم ببین, میسوزه تاوَلش خیلی عوض شدی بابا نشناختم اولش بشم فدای اون, چشمایِ بی رمق کدوم پلیدی سرتو گذاشته تو طَبَق وضع منو میبینی ,دردِ منو میدونی خوابم میاد بابایی,قصه برام میخونی مثلِ قدیما دوباره میکشی نازمو تو گوشت میخوام بابا بگم یه رازمو دیدی تویِ بازارِ شام چادر نمازمو بهم بگو کجا رفتی تو این شبا خرابه بهتر از تنورِ خولیِ بابا غصه ی کوچه ها خیلی مفصله هنوز رو صورتم جایِ سیلیِ اوله نگم کجاها بردن,خواهرو دخترهاتو هی میبینم کابوسِ دروازه ی ساعاتو بازار نرفته بودیم که رفتیم سیلی نخورده بودیم که خوردیم محاله دیگه خوب بشه زخمایِ این گلو از غصه ی طشتِ طلا چیزی بهم نگو راستی بابا چرا باهات نیومده عمو خبر داره شده سیلی نوازشم میدونه خاکِ این خرابه شده بالشم خبر داره عمو که گریه کارمِ نقابِ من چند روزه که آستینِ پارمِ حاج مهدی رسولی #محرم #امام_حسین #حضرت_رقیه ┄┅┅٭❅🏴❅٭┅┅┄ "الّلهُــــــمَّ‌عَجِّــــــل‌لِوَلِیِّکَـــــ‌ الْفَـــــــــرَجْ" ‌ سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 🏴 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ 🏴به مابپیوندید🏴 @vetralmotor

روضه حضرت رقیه توسط امام زمان علیهما السلام در رؤیای صادقه # استاد هاشمی نژاد #شهادت حضرت رقیه ┄┅┅٭❅🏴❅٭┅┅┄ "الّلهُــــــمَّ‌عَجِّــــــل‌لِوَلِیِّکَـــــ‌ الْفَـــــــــرَجْ" ‌ سارِعُوا إِلى المهدی صاحب هذا الأمر الشريدُ الطريدُ الفريدُ الوحيد: بشتابید بسوی صاحب این امر، همان رانده شده دور شده یگانه و تنهاست. 🏴 مهدویت وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ 🏴به مابپیوندید🏴 @vetralmotor

زمزمه امام حسن یا حسن، غریب آقا غریب آقا تو مدینه یه قبر بی نام و نشون چلچراغش ستاره های کهکشون تو شهر جدش از همه غریبتره یادآور غربت تلخ مادره یادآور، غم دلای خون غصه های خواهری مهربون خیره مونده به تشت روبرو به لخته های خون (یا حسن، غریب آقا غریب آقا) شاعر: محمد مهدی سیار