✍ نامه استاد قرائتی به ذاکرین امام حسین(ع) متن نامه بدین شرح است: بسم الله الرّحمن الرّحیم نامه‌ای به ذاکرین امام حسین (عَلیه‌السّلام) در سراسر کشور ذاکرالحسین(عَلیه‌السّلام) سلام علیکم: اگر قرآن در آغاز بزرگ ترین سوره خود (بقره) میفرماید: “الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاهَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ” و همچنین در کوچک ترین سوره خود (کوثر) از نماز سخن به میان می آورد، امام حسین (عَلیه‌السّلام) در کربلا آن را اقامه می نمود “اَشهَدُ اَنَّکَ قَد اَقَمتَ الصَّلاهَ “. اگر قرآن می فرماید: “وَارْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ”، امام حسین (عَلیه‌السّلام) نماز ظهر عاشورا را با جماعت آن هم در برابر صفوف دشمن برگزار می کند. اگر قرآن نحوه اقامه نماز در میدان جنگ رابه پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) آموزش می دهد “وَ إِذَا کُنْتَ فِیهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاهَ فَلْتَقُمْ طَائِفَهٌ مِنْهُمْ مَعَکَ وَلْیَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ”، امام حسین (عَلیه‌السّلام) در میدان جنگ نماز را اقامه می فرماید. اگر قرآن، نماز را به عنوان یک منبع انرژی زای غیبی معرفی و مؤمنان را امر به استعانت از آن معرفی می فرماید: “اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَهِ “، امام حسین (عَلیه‌السّلام) نیز در بحبوحه جنگ و مشکلات آن، از نماز استعانت می جوید. اگر قرآن اقامه نماز را در اول وقت سفارش می فرماید “أَقِمِ الصَّلاَهَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ”، امام حسین (عَلیه‌السّلام) نماز ظهر عاشورا را در اول وقت اقامه فرمودند. اگر حضرت مسیح (عَلیه‌السّلام) تا زمانی که نفس دارند، مأمور به اقامه نماز شده اند: “وَ أَوْصَانِی بِالصَّلَاهِ وَالزَّکَاهِ مَا دُمْتُ حَیًّا”، امام حسین (عَلیه‌السّلام) نیز تا آخرین لحظه همراه نماز است. اگر قرآن از کسانی که تجارت، آنها را از نماز غافل نمی سازد، ستایش می کند “رِجَالٌ لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَهٌ وَلَا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ إِقَامِ الصَّلَاهِ “ ، درباره امام حسین (عَلیه‌السّلام) چه باید گفت که حتی حفظ جان هم او را از نماز غافل نساخت. امام حسین (عَلیه‌السّلام) نه تنها خود نماز خواند، بلکه نمازهای نمازگزاران را نماز کرد “در حدیث میخوانیم سه چیز موجب قبولی نماز است: حضور قلب، نماز نافله و تربت سید الشهداء”. نماز باید در جامعه و علنی اقامه شود “أَقِیمُوا الصَّلَاهَ “. امام حسین (عَلیه‌السّلام) با آنکه می توانست در خیمه نماز بخواند و با اینکه نمازش شکسته بود، در مقابل جمعیت نماز بپا داشت. هنگام اقامه نماز در ظهر عاشورا، حدود۳۰ تیر به سوی حضرت رها شد یعنی در برابر هر کلمه از حمد و رکوع و سجده، تقریباً یک تیر به سوی امام پرتاب شد. به راستی نماز چیست که عصر تاسوعا هنگامی که به سیدالشهداء (عَلیه‌السّلام) اعلام حمله می شود، حضرت طی چند نوبت گفتگو جنگ را یک روز به تأخیر می اندازد و می فرمایند “إِنّی أَحِبُّ الصَّلاهَ “، من نماز را دوست دارم. بسیاری از ما نماز می خوانیم ولی چقدر نماز را دوست داریم؟ امام حسین (عَلیه‌السّلام) حاضر می شود تا بدن مبارکشان سوراخ سوراخ شود ولی ارزش نماز شکسته نشود. سر مقدس سیدالشهداء (عَلیه‌السّلام) بر روی نی قرآن می خواند، یعنی سر از بدن جدا می شود ولی سر و دل از قرآن جدا نمی شود. برادر عزیز! عزاداری نشان دادن الگو به همه اقشار است. در مراسم عزاداری فضیلت ها را نقل کنید. به مردم بگویید ظهر عاشورا هر کجا هستند به یاد امام حسین (عَلیه‌السّلام) و آخرین نماز کربلای او، با حضرت مهدی(عجل الله تعالى فرجه الشریف) که این روزها عزادار جدشان امام حسین (عَلیه‌السّلام) هستند، نماز ظهر عاشورا را باشکوه و با اخلاص بپا دارند و خود شما نیز به آن عمل کنید. التماس دعا محسن قرائتی رئیس ستاد اقامه نماز محرم ۱۴۴۰ه.ق

🚩وقتی که می‌خواهید به روضه بروید، اگر سؤال کردند که کجا می‌روید؟ نگویید می‌رویم روضه، بگویید می‌خواهیم برویم کربلا. آیت الله بهجت ره اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ ، وَعَلٰى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ، وَعَلىٰ اَوْلادِ الْحُسَيْنِ ، وَعَلىٰ اَصْحٰابِ الْحُسَيْن مرسوم است كه روز هفتم محرم، به در خانه «باب الحوائج كوچك كربلا» حضرت علي اصغر (ع) مي‌روند و روضه‌ي آن طفل شهيد را مي‌خوانند. شهيدي كه به ظاهر، كودك است ولي به واقع پير عشق است. تلخ‌ترين لحظات تاريخ نزديك مي‌شد تمامي ياران و اصحاب امام حسين(ع) به ميدان رفته و كشته شده بودند. امام(ع) چون خويشتن را تنها و بي ياور ديد آخرين حجت را بر مردم تمام كرد و بانگ برآورد «آيا مدافعی هست كه از حريم رسول خدا دفاع كند؟ آيا يكتاپرستي هست كه از خدا بترسد و ما را ياري دهد؟ آيا فريادرسي هست كه به خاطر خدا ما را ياري رساند؟ آيا كسي هست كه به خاطر روضه و رضوان الهي به نصرت ما بشتابد؟». صداي اين كمكخواهي امام كه به خيمه‌ها رسيد و بانوان دريافتند كه حسين ديگر ياوري ندارد، صدايشان به شيون و گريه بلند شد. امام به سوي خيمه‌ها رفت، شايد كه بانوان با ديدن او اندكي آرام گيرند؛ كه ناگاه صداي فرزند شش ماهه‌اش «عبدالله بن الحسين» ـ كه به علي اصغر معروف بود ـ را شنيد كه از شدت تشنگي مي‌گريست. علي اصغر طفلي شيرخواره بودكه نه آبي در خيمه‌ها بود تا وي را سيراب كنند ، و نه مادرش «رباب» شيري در سينه داشت كه به وي دهد. امام(ع) قنداقه‌ي علي اصغر را در دست گرفت و به سوي دشمن رفت؛ در مقابل لشكر يزيد ايستاد و فرمود:«اي مردم! اگر به من رحم نمي‌كنيد بر اين طفل ترحم نماييد ... » اما گويي كه بذر رحم بر دل سنگ آنان پاشیده نشده بود و تمامی رذالت دنيا در اعماق وجودشان ریشه دوانده بود ؛ زیرا به جاي آنکه فرزند رسول خدا (ص) را به مشتی آب میهمان کنند، تيراندازي از بني‌اسد (كه گفته شده است «حرملة بن كاهل» بود) تيري در كمان نهاد و گلوي طفل را نشانه گرفت. ناگاه دستان و سينه امام(ع) به خون رنگين شد... سر كوچك و گردن ظريف طفل شيرخواره از بدن جدا شده بود.. امام(ع) دستان خود را از خون علي اصغر پر كرد و به آسمان پاشيد و گفت: «هون علي ما نزل بي انه بعين الله» يعني: «تحمل اين مصيبت بر من آسان است چرا كه خداوند آن را مي‌بيند»... در همين حال، «حصين بن تميم» تير ديگري افكند كه بر لبان مبارك امام(ع) نشست و خون از دهان حضرت جاري شد. امام روي به آسمان كرد و اینگونه نیایش نمود: «خدايا! سوي تو شكايت مي‌كنم از آنچه با من و برادران و فرزندان و خويشانم مي‌كنند»... خواهر از خیم ها دوید بیرون، چیزی نشده عزیز دلم، فدا سرت حسین جان، بچه های من فدا سرت، علی اکبر فدا سرت، علی اصغر هم فدا سرت، خودش بی تابی می کرد، تا صدای هل من ناصر تو رو شنید، خودش رو از گهواره بیرون انداخت.  رباب میرسه از راه با نگاه با یه جمله ی کوتاه آقا خودتون که سالمین ان شالله؟😭 عیب نداره اصغرم فداسرت خودتون چطورین اقا😭😭 درد دل ربابه با اصغرش این بچه که با شما سرجنگ نداشت شش ماهه بی شیر که شمشیر نداشت تیری که به عباس زدی؟وای خدایا... شش ماهه من طاقت این تیر نداشت 😭😭😭😭😭😭 یه وقت دیدن رباب هی به گهواره خالی نگاه میکنه اشک میریزه زیر لب میگه من اگه همه رو ببخشم محاله حرمله رو حلال کنم😭😭😭😭

#حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام 🏴 بس کن رباب حرمله بیدار می شود 🏴 سهمت دوباره خنده ی اغیار می شود 🏴 بس کن رباب سر به سر غم گذاشتی 🏴 اصلا خیال کن که تو کودک نداشتی...

م_زمان ارواحنافداه داشته باشی. همه باهم دعای فرج روزمزمه کنیم

آشنای غریب: بسم الله الرحمن الرحیم ‌‌‌‌ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ ، وَعَلٰى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ، وَعَلىٰ اَوْلادِ الْحُسَيْنِ ، وَعَلىٰ اَصْحٰابِ الْحُسَيْن یاران ابی عبدالله به شهادت رسیدند و جز خانواده اش كه اولاد علی (ع) اولاد جعفر بن ابیطالب، اولاد عقیل و امام حسن (ع) بودند، دیگر كسی نمانده بود همگی آنها گرد آمدند و تصمیم به جنگ گرفتند ابتدا فرزند خود امام، حضرت علی اكبر از پدرش اجازه نبرد خواست امام هر كدام از اصحاب كه اذن مبارزه نمی خواستند مقداری طفره می رفتند تا عطش و عشق شهادت آنها در تاریخ ثبت شود و همچنین نمی خواست آنها به شهادت برسند، ولی وقتی از فرزندش اذن می خواهد بدون مكث كردن به او اذن می دهد. راوی می گوید امام حسین (ع) نگاه ناامیدی به او كرد و اشكش سرازیر شد و روی مبارك را به سوی آسمان بلند  كرد و فرمود: خدایا گواه این مردم باش. خدایا جوانی به مقابل آنها می رود كه شبیه ترین مردم به پیغمبر می باشد از نظر خلقت، و اخلاق و گفتار و ما هر وقت مشتاق دیدار پیغمبرت می شدیم به روی او نگاه می كردیم بار خدایا بركات زمین را از این قوم دریغ بدار و میان آنها جدایی افكن و آنها را پاره پاره كن، روش آنها را ناستوده كن و بالاخره نوبت علی اكبر می رسد او در ظهر عاشورا و جلوی پدر به سوی میدان ستیز می رود و از خود شجاعتها نشان می دهد ، علی اكبر بر لشگر حمله ور می شود رجزی چنین می خواند انا علی ابن الحسین بن علی – نحن و بیت الله اولی بالنبی - من شبث و شمر ذاك الدنی - و مشر ذالك الدنی – اضربكم بالسیف حتی ینثنی ضرب غلام هاشمی علوی – ولا ازال الیوم احمی عن ابی تالله لا یحكم فینا ابن الدعی علی اكبر، چندین بار حمله كرد و جمع بسیاری را كشت بطوریكه مردم از بسیاری كشتگان خودشان به خروش آمدند در روایتی با تشنگی ای كه داشت صد و بیست نفر از آنان را كشت در روایتی با تشنگی ای كه داشت صد و بیست نفر از آنان را كشت سپس نزد پدر برگشت در حالیكه زخم بسیاری برداشته بود عرض كرد ای پدر العطش قد قَتَلنی و ثقل الحدید اجهدنی، نهل الی شربه من الماء سبیلُ اتقوی بها. پدر جان تشنگی مرا دارد می كشد و سنگینی این سلاح توانم را گرفته آیا جرعه آبی است بنوشم تا نیرو بگیرم و به دشمنان بتازم . امام گریست و اینچنین به فرزندش پاسخ داد: ای پسر جان اندكی جنگ كن امیدوارم به همین زودی جدت پیامبر را دیدار كنی و از دستش سیراب شوی كه دیگر هرگز تشنه نشو  ای فرزندم زبانت را بیرون آور سپس زبان علی اكبر را در دهان مبارك خود گذاشت و آن را مكید و انگشتر خویش را به او داد و فرمود آن را در دهان خود بگذار و برای جنگ با دشمن برگرد عده ای گفتند امام ، زبان علی اكبر را در كام گرفت تا به او بنماید كه كام او از كام فرزندش خشك تر است و با این حالت، همدردی با فرزندش بكند. عده ای گفته اند كه در این دم آخر منظور امام این بود كه او را به حقایقی آگاه كند كه درجات معنوی او را ارتقاء دهد و تمام علوم را به او آموخت چنانچه پیامبر در آخرین لحظات عمر شریفشان علی را در بستر خود خواست و زبان در كام او نهاد و به او حقایقی آموخت كه هزار هزار باب علم بود. حضرت علی اكبر دوباره به میدان برگشت و جنگید تا كشتگان را به 200 نفر رساند مردم كوفه از كشتن او خودداری می كردند مره بن منقذ عبدی لیثی حضرت علی اكبر را دید و گفت گناه عرب بر گردن من باشد اگر علی اكبر با این همه كشتار از من بگذرد، داغش را به دل مادرش می گذارم. حضرت علی اكبر با شمشیر می تاخت و حمله می كرد تا آنكه مره بن منقذ راه را بر او بست و نیزه ای به او زد و حضرت را از پای در آورد راوی می گوید احتواه الناس فقطعوه باسیافهم سپاه اطراف او را گرفت و با شمشیرهایشان آنقدر به آن جوان زدند تا قطعه قطعه گشت امام بر بالین فرزندش رسید و صورت خود را بر صورت فرزندش گذاشت حمید بن مسلم می گوید روز عاشورا از امام حسین شنیدم كه می فرمود ای پسر جان خدا بكشد آن گروهی كه تو را كشتند و در برابر خدا ایستادند و در شكستن حرمت پیامبر، بی باكی كردند در اینجا بود كه اشك در دیدگان امام حلقه زد و فرمود ای علی اكبر بعد از تو اف بر این دنیا در كتاب روضه الصفا نقل شده است امام بر بالین حضرت با صدای بلند گریست به طوریكه تا آن زمان صدای گریه او را به این بلندی كسی نشنیده بود شیخ مفید می گوید زینب (س) در این هنگام از سرا پرده خیمه شتابان بیرون آمد و فریاد زد یا اخیاه و ابن اخیاه ای برادر وای پسر برادر!! و آمد تا خود را روی پیكر علی اكبر انداخت حسین سر خواهر را بلند كرد و او را به خیمه برگرداند و به جوانان بنی هاشم فرمود برادر خود را بردارید به خیمه ببرید. ان شالله که قبول باشه ازتون دعای ظهور و حاجت دارا فراموش نشه دعا کنید دعا کنید کربلایی شیم😭 خیلی دعا کنید لحظه‌ی غروب، متعلّق به امام زمانت است، برنامهٔ خود را طوری تنظیم کن که چند دقیقه توسل به #اما