اول ماه ذی القعده تا دهم ماه ذی الحجه
🖊 نامه حضرت آیت الله قاضی(رحمه الله علیه) به شاگردان در ورود به ماه ذی القعده.
🔹🔸🔹🔸🔹
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
🔸تنبّه فَقَد وافَتکم الأشهرُ الحُرُم
🔹تیقّظ لکی تزدادَ فی الزاد و اغتنِم
🔸فَقُم فی لیالیها و صُم من نهارها
🔹لِشُکر إلهِ تمّ فی لطفه و عم
🔸وَ لا تهجعَنْ فی اللیلِ إلا أقله
🔹تَهجّد و کم صبّ من اللیل لم یَنم
🔸و رتّل کتاب الحقّ و اقرأهُ ماکثا
🔹بأحسنِ صوت نورهُ یُشْرِقُ الظُّلَم
🔸فلَم تَحظ بَل لم یَحظ قِط بِمثلِه
🔹و أخطأ مَن غَیر الذی قُلتُه زعَم
🔸و سلّم على أصلِ القُرآن و فَصلِه
🔹بقیةِ آلِ اللّهِ کن عَبدَهُ السّلم
🔸فَمن دانَ للرَّحمنِ فی غیرِ حُبِّهِم
🔹فقد ضل فی إِنکاره أعظمَ
🔸فَحُبُّهُم حُبُّ الإلهِ استَعِذبه
🔹هُمُ العُروةُ الوُثقى فَبِالعُروَةِ اعْتَصِمْ
🔸و لا تکُ باللاهی عَنِ القولِ و اعْتَبِر
🔹معانیهِ کی تَرقى إلى أرْفَع القِمَمْ
🔸علیکَ بذکرِ اللّه فی کل حالةٍ
🔹و لا تن فیه لا تَقُل کیفَ ذا و کم
🔸فهذا حِمى الرحمنِ فادْخُل مراعیا
🔹لِحُرُماتِهِ فیها و عَظَّمه وَ التَزِمْ
🔸فَمَن یَعْتَصِم باللّه یُهدَ صِراطَه
🔹فإن قُلتَ ربّی اللّه یا صاحِ فاسْتَقِمْ
خداوند متعال فرماید:
«وَ مَنْ یعْتَصِمْ بِاللّٰهِ فَقَدْ هُدِی إِلىٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِیمٍ».
و فرمود:
«وَ اِسْتَقِمْ کمٰا أُمِرْتَ».
و فرمود:
«إِنَّ اَلَّذِینَ قٰالُوا رَبُّنَا اَللّٰهُ ثُمَّ اِسْتَقٰامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ اَلْمَلاٰئِکةُ».
🔹🔸🔹🔸🔹
برادران عزیز!
🔹هوشیار باشید -خداوند شما را توفیق طاعت دهد- که وارد #ماه‌هاى_حرام مى‌شویم.
🔸نعمت‌هاى خداوند بر ما چه بزرگ و کامل است.
🔹آن چه -قبل از هر چیز- بر ما واجب است #توبه‌اى همراه با شرط و شروط مخصوص به خود و #نمازهاى_معروف به آن، و آن‌گاه #دورى_جستن از #گناهان_کبیره و #صغیره در حد توان است.
🔸پس شب جمعه -در شب جمعه یا روز آن- یا روز یکشنبه، #نماز_توبه را به پا دارید و سپس آن را روز یکشنبه دوم ماه تکرار کنید.
🔹سپس #مراقبت_صغرى و #مراقبت_کبرى، #محاسبه و #معاقبه را به آنچه شایسته‌تر است و آن طریق که بهتر است انجام مى‌دهید که در آنها یادآورى و تذکر است براى کسانى که خواهان یادآورى و داراى ترس مى‌باشند. 🔸سپس از صمیم قلب نیت کنید و بیمارى‌هاى گناهان خود را معالجه نمائید و به‌وسیله #استغفار، نابسامانى‌هاى درون خود را سامان دهید.
🔹و بپرهیزید از #هتک_حرمت‌ها؛ زیرا هرکس چنین کند، اگرچه خداوند کریم او را هتک نکند؛ اما از او هتک حرمت خواهد شد.
🔸چگونه مى‌توان دلى را که شک و شبهه پریشان نموده است رها کرد و آن را به راه راست هدایت نمود و آن را از سرچشمه زلال سیراب کرد؛ باید از خدا کمک بگیریم که اوست بهترین یارى‌دهنده.
1⃣ خود را به انجام #فرائض در #بهترین_اوقات آن، با #نوافل آنکه مجموعاً پنجاه و یک رکعت مى‌شود، مکلف نمائید. و اگر ممکن نشد چهل و چهار رکعت بخوانید. و هرگاه گرفتارى‌هاى دنیوى شما را مشغول داشت، این نباید کمتر از نماز (اوابین) که همان هشت رکعت #نافله_ظهر است، باشد.
2⃣ #نوافل را بجا آور؛ مخصوصاً #نماز_شب را که چاره از آن نیست. عجب مى‌دارم از آن‌کس که #کمال مى‌طلبد؛ اما #شب‌زنده‌دارى نمى‌کند. سراغ نداریم که کسى بدون آن به کمالاتى رسیده باشد.
3⃣ #قرآن_کریم را با صداى نیکو و حزن‌انگیز به هنگام شب #تلاوت نمائید که شراب مؤمن است.
4⃣ #وردهاى_معمول را که همواره در اختیار شما است انجام دهید و سجده معروفه را از پانصد تا یک هزار ملازم باشید.
5⃣ همچنین به #زیارت هر روزه حرم مبارک حضرت على(علیه السلام) -براى کسانى که مجاور هستند- و رفتن هرچه بیشتر به #مساجد_معظمه و سایر مساجد ملتزم شوید که حالت مؤمن در مساجد مانند ماهى است در آب.
6⃣ و هرگز بعد از نمازهاى واجب #تسبیح_حضرت_صدیقه(صلوات‌الله علیها) را ترک نکنید که آن، #ذکر_کبیر است و لااقل در هر مجلسى یک دوره آن ترک نشود.
7⃣ و #دعاى_فرج جهت ظهور حضرت حجت(صلوات‌الله علیه)، به هنگام قنوت وتر بعد از نوافل شب و بلکه در هر روز و در همه دعاها، از #ضروریات است.
8⃣ خواندن #زیارت_جامعه -منظور #جامعه_کبیره است- در هر #روز_جمعه از دیگر ضروریات است.
9⃣ #تلاوت_قرآن_کریم کمتر از یک جزء نباشد.
🔟 #دوستان_نیکوکار را زیاد #ملاقات کنید که آنان برادران راه و همراهان تنگه‌ها هستند.
1⃣1⃣ و #اهل_قبور را به هنگام روز، یک در میان، زیارت کنید؛ شب به زیارت قبور نروید.
┄┅═✧❁••❁✧═┅┄
🖋 و ما توفیقی الا بالله
💎 نافله، عاشورا و جامعه!
❇️ ماجرای مشاهده حاج سیّد احمد رشتی
🔰 حاج سیّد احمد رشتی می‌فرماید:
🕋 در سال ۱۲۸۰، به قصد حجّ بیت اللّه الحرام از رشت به تبریز آمدم و در خانه حاج صفر علی تاجر تبریزی منزل کردم؛ امّا چون قافله‌ای نبود، متحیّر ماندم تا آنکه حاج جبّار جلودار سدهی اصفهانی برای طرابوزن (از شهرهای ترکیه) بار برداشت.
🐎 من هم به تنهایی از او حیوانی کرایه کرده و رفتم. وقتی به منزل اوّل رسیدیم، سه نفر دیگر به تشویق حاج صفر علی به من ملحق شدند:
یکی حاج ملّا باقر تبریزی، دیگری حاج سیّد حسین تاجر تبریزی و سومی حاجی علی نام داشت که خدمت می‌کرد که به اتّفاق روانه شدیم. به ارزنه الرّوم (شهری تجاری و صنعتی در شرق ترکیه) رسیدیم و از آن‌جا عازم طرابوزن شدیم. در یکی از منازل بین این دو شهر، حاج جبّار جلودار آمد و گفت:
🔹 منزلی که فردا در پیش داریم مخوف است امشب زودتر حرکت کنید که به همراه قافله باشید.
▫️ این مطلب را به‌خاطر آن می‌گفت که ما در سایر منازل، غالبا با فاصله‌ای پشت سر قافله راه می‌رفتیم. لذا حدود سه ساعت پیش از اذان صبح، حرکت کردیم.
🌨 حدود نیم فرسخ از منزل خود دور شده بودیم که ناگاه هوا دگرگون شد و برف باریدن گرفت به‌طوری‌که هرکدام از رفقا، سر خود را پوشاندند و به سرعت رفتند؛ امّا من هر قدر تلاش کردم نتوانستم به آنها برسم و در آن‌جا تنها ماندم. از اسب پیاده شدم و در کنار راه نشستم. خیلی مضطرب بودم؛ چون حدود ششصد تومان برای مخارج سفر همراه داشتم و ممکن بود راهزن یا دزدی پیدا شود و مرا به‌خاطر آنها از بین ببرد. بعد از تأمّل و تفکّر، با گفتم:
🔹 تا صبح همین‌جا می‌مانم بعد به منزل قبلی برگشته، چند محافظ همراه خود می‌آورم و به قافله ملحق می‌شوم.
▫️ در همان حال ناگاه باغی مقابل خود دیدم و در آن باغ باغبانی که در دست بیلی داشت، مشاهده می‌شد. او بر درختها می‌زد که برف آنها بریزد. پیش آمد و نزدیک من ایستاد و فرمود:
🔸 تو کیستی؟
▫️ عرض کردم:
🔹 رفقایم رفته و من مانده و راه را گم کرده‌ام.
▫️ فرمود:
🔸 نافله شب بخوان تا راه را پیدا کنی.
▫️ مشغول نافله شب شدم. بعد از تهجّد (نماز شب)، دوباره آمد و فرمود:
🔸 نرفتی؟
▫️ گفتم:
🔹 و اللّه، راه را بلد نیستم.
▫️ فرمود:
🔸 جامعه بخوان تا راه را پیدا کنی.
▫️ من جامعه را از حفظ نداشتم و الآن هم از حفظ نیستم با آنکه مکرّر به زیارت عتبّات مشرّف شده‌ام. از جای برخاستم و زیارت جامعه را از حفظ خواندم. باز آن شخص آمد و فرمود:
🔸 نرفتی؟
▫️ بی‌اختیار گریه‌ام گرفت و گفتم:
🔹 همین‌جا هستم چون راه را بلد نیستم.
▫️ فرمود:
🔸 عاشورا بخوان.
▫️ من زیارت عاشورا را از حفظ نداشتم و الآن هم حفظ نیستم در عین حال برخاستم و مشغول زیارت عاشورا از حفظ شدم، و تمام لعن و سلام‌ها و دعای علقمه را خواندم. دیدم باز آمد و فرمود:
🔸 نرفتی؟
▫️ گفتم:
🔹 نه، تا صبح همین‌جا هستم.
▫️ فرمود:
🔸 الآن تو را به قافله می‌رسانم.
▫️ ایشان رفت و بر الاغی سوار شد و بیل خود را به دوش گرفت و آمد.
فرمود:
🔸 پشت سر من بر الاغم سوار شو.
▫️ سوار شدم و اسب خود را کشیدم امّا حیوان حرکت نکرد.
فرمود:
🔸 دهنه اسب را به من بده.
▫️ ایشان بیل را به دوش چپ گذاشت و عنان اسب را با دست راست گرفت و به راه افتاد. اسب کاملا آرام می‌آمد و ایشان را اطاعت می‌نمود. بعد آن بزرگوار دست خود را بر زانوی من گذاشت و فرمود:
🔸 شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله.
▫️ باز فرمود:
🔸 شما چرا عاشورا نمی‌خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا.
▫️ بعد فرمود:
🔸 شما چرا جامعه نمی‌خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه.
▫️ در زمان طیّ مسافت، مسیری دایره‌ای را پیمودیم ناگاه برگشت و فرمود:
🔸 اینها رفقای شما هستند.
▫️ دیدم رفقا کنار نهر آبی پیاده شده، مشغول وضو برای نماز صبح بودند.
از الاغ پیاده شدم تا سوار اسب خود شوم، نتوانستم. آن جناب پیاده شد و بیل را در برف فرو کرد و مرا سوار نمود و سر اسب را به سمت رفقا برگرداند.
💡 من در آن حال به فکر افتادم این شخص که بود که به زبان فارسی صحبت می‌کرد درحالی‌که این طرفها زبانی جز ترکی و مذهبی جز مذهب عیسوی وجود ندارد! تازه چطور به این سرعت مرا به رفقای خود رسانید.
به‌خاطر همین فکرها پشت‌سرم را نگاه کردم؛ امّا کسی را ندیدم و از ایشان اثری نیافتم. و بعد از این جریان به رفقای خود ملحق شدم.
⬅️ برکات حضرت ولی عصر (علیه السلام)، صفحه ی ۲۵۴
🏷 #امام_زمان_عجّل_الله_فرجه #زیارت_عاشورا #زیارت_جامعه
💎 نافله، عاشورا و جامعه!
❇️ ماجرای مشاهده حاج سیّد احمد رشتی
🔰 حاج سیّد احمد رشتی می‌فرماید:
🕋 در سال ۱۲۸۰، به قصد حجّ بیت اللّه الحرام از رشت به تبریز آمدم و در خانه حاج صفر علی تاجر تبریزی منزل کردم؛ امّا چون قافله‌ای نبود، متحیّر ماندم تا آنکه حاج جبّار جلودار سدهی اصفهانی برای طرابوزن (از شهرهای ترکیه) بار برداشت.
🐎 من هم به تنهایی از او حیوانی کرایه کرده و رفتم. وقتی به منزل اوّل رسیدیم، سه نفر دیگر به تشویق حاج صفر علی به من ملحق شدند:
یکی حاج ملّا باقر تبریزی، دیگری حاج سیّد حسین تاجر تبریزی و سومی حاجی علی نام داشت که خدمت می‌کرد که به اتّفاق روانه شدیم. به ارزنه الرّوم (شهری تجاری و صنعتی در شرق ترکیه) رسیدیم و از آن‌جا عازم طرابوزن شدیم. در یکی از منازل بین این دو شهر، حاج جبّار جلودار آمد و گفت:
🔹 منزلی که فردا در پیش داریم مخوف است امشب زودتر حرکت کنید که به همراه قافله باشید.
▫️ این مطلب را به‌خاطر آن می‌گفت که ما در سایر منازل، غالبا با فاصله‌ای پشت سر قافله راه می‌رفتیم. لذا حدود سه ساعت پیش از اذان صبح، حرکت کردیم.
🌨 حدود نیم فرسخ از منزل خود دور شده بودیم که ناگاه هوا دگرگون شد و برف باریدن گرفت به‌طوری‌که هرکدام از رفقا، سر خود را پوشاندند و به سرعت رفتند؛ امّا من هر قدر تلاش کردم نتوانستم به آنها برسم و در آن‌جا تنها ماندم. از اسب پیاده شدم و در کنار راه نشستم. خیلی مضطرب بودم؛ چون حدود ششصد تومان برای مخارج سفر همراه داشتم و ممکن بود راهزن یا دزدی پیدا شود و مرا به‌خاطر آنها از بین ببرد. بعد از تأمّل و تفکّر، با گفتم:
🔹 تا صبح همین‌جا می‌مانم بعد به منزل قبلی برگشته، چند محافظ همراه خود می‌آورم و به قافله ملحق می‌شوم.
▫️ در همان حال ناگاه باغی مقابل خود دیدم و در آن باغ باغبانی که در دست بیلی داشت، مشاهده می‌شد. او بر درختها می‌زد که برف آنها بریزد. پیش آمد و نزدیک من ایستاد و فرمود:
🔸 تو کیستی؟
▫️ عرض کردم:
🔹 رفقایم رفته و من مانده و راه را گم کرده‌ام.
▫️ فرمود:
🔸 نافله شب بخوان تا راه را پیدا کنی.
▫️ مشغول نافله شب شدم. بعد از تهجّد (نماز شب)، دوباره آمد و فرمود:
🔸 نرفتی؟
▫️ گفتم:
🔹 و اللّه، راه را بلد نیستم.
▫️ فرمود:
🔸 جامعه بخوان تا راه را پیدا کنی.
▫️ من جامعه را از حفظ نداشتم و الآن هم از حفظ نیستم با آنکه مکرّر به زیارت عتبّات مشرّف شده‌ام. از جای برخاستم و زیارت جامعه را از حفظ خواندم. باز آن شخص آمد و فرمود:
🔸 نرفتی؟
▫️ بی‌اختیار گریه‌ام گرفت و گفتم:
🔹 همین‌جا هستم چون راه را بلد نیستم.
▫️ فرمود:
🔸 عاشورا بخوان.
▫️ من زیارت عاشورا را از حفظ نداشتم و الآن هم حفظ نیستم در عین حال برخاستم و مشغول زیارت عاشورا از حفظ شدم، و تمام لعن و سلام‌ها و دعای علقمه را خواندم. دیدم باز آمد و فرمود:
🔸 نرفتی؟
▫️ گفتم:
🔹 نه، تا صبح همین‌جا هستم.
▫️ فرمود:
🔸 الآن تو را به قافله می‌رسانم.
▫️ ایشان رفت و بر الاغی سوار شد و بیل خود را به دوش گرفت و آمد.
فرمود:
🔸 پشت سر من بر الاغم سوار شو.
▫️ سوار شدم و اسب خود را کشیدم امّا حیوان حرکت نکرد.
فرمود:
🔸 دهنه اسب را به من بده.
▫️ ایشان بیل را به دوش چپ گذاشت و عنان اسب را با دست راست گرفت و به راه افتاد. اسب کاملا آرام می‌آمد و ایشان را اطاعت می‌نمود. بعد آن بزرگوار دست خود را بر زانوی من گذاشت و فرمود:
🔸 شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله.
▫️ باز فرمود:
🔸 شما چرا عاشورا نمی‌خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا.
▫️ بعد فرمود:
🔸 شما چرا جامعه نمی‌خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه.
▫️ در زمان طیّ مسافت، مسیری دایره‌ای را پیمودیم ناگاه برگشت و فرمود:
🔸 اینها رفقای شما هستند.
▫️ دیدم رفقا کنار نهر آبی پیاده شده، مشغول وضو برای نماز صبح بودند.
از الاغ پیاده شدم تا سوار اسب خود شوم، نتوانستم. آن جناب پیاده شد و بیل را در برف فرو کرد و مرا سوار نمود و سر اسب را به سمت رفقا برگرداند.
💡 من در آن حال به فکر افتادم این شخص که بود که به زبان فارسی صحبت می‌کرد درحالی‌که این طرفها زبانی جز ترکی و مذهبی جز مذهب عیسوی وجود ندارد! تازه چطور به این سرعت مرا به رفقای خود رسانید.
به‌خاطر همین فکرها پشت‌سرم را نگاه کردم؛ امّا کسی را ندیدم و از ایشان اثری نیافتم. و بعد از این جریان به رفقای خود ملحق شدم.
⬅️ برکات حضرت ولی عصر (علیه السلام)، صفحه ی ۲۵۴
🏷 #امام_زمان_عجّل_الله_فرجه #زیارت_عاشورا #زیارت_جامعه