#درسهایی_ازحضرت #زهرا_سلام_الله_علیها #قسمت_صدودوم💎 روزی از علامه حلی در مجلس سلطان محمد خدابنده، با علمای مذاهب اهل تسنن بحث و مناظره می نمود. در پایان بحث و مناظره و بیان حقیقت مذهب شیعه امامیه، علامه خطبی بلیغی مشتمل بر ستایش خداوند و درود بر پیغمبر خاتم و ائمه طاهرین علیهم السلام ایراد نمود. به نام ائمه اطهار علیه السلام رسید بر آن ذوات مقدس درود فرستاد. سیدی از علمای موصل که پیرو مذهب تسنن و مردی ناصبی و دشمن خاندان پیغمبر صلی الله علیه و آله بود! نیز در مجلس شاهد حضور داشت. سید موصلی ساکت نشسته بود و به سخنان علامه حلی پیشوای دانشمندان شیعه گوش می داد. همین که علامه به نام ائمه اطهار علیه السلام رسید و بر آنان صلوات فرستاد. سین موصلی برآشفت و چون بهانه خود به دست آورده بود رو کرد به علامه و گفت: شما شیعیان چه دلیلی دارد که بر غیر پیغمبران الهی صلوات و درود می‌فرستید؟ علامه بدون درنگ فرمود: دلیل ما این آیه قرآن است که می فرماید: کسانی که هرگاه مصیبتی به آنها می رسد می گویند: ما از آن خدائیم و به سوی و بازگشت می‌کنیم درود و رحمت خداوند بر آنان با آنان باد، و انها راه یافتگان هستند. ادامه دارد...