بسم‌الله الرحمن الرحیم تقدیم به #مدافعان_حرم؛ #بیداری_اسلامی #مجتبی_کرمی دوری از چهرۀ مهتاب فقط کابوس است خوش به حال دل هرکس که به تو مانوس است باید این خوابِ پر از واهمه تعبیر شود کاش مهدی تو بیایی ! نکند دیر شود دست ابلیس کشیده ست جهان را سر جنگ زده با حقد سر پیر و جوان را سر جنگ زخم بر صورت اسلام فراگیر نشست جای تکبیر روی ماذنه تکفیر نشست وحدت از دست رود سقف و ستون می ریزد در عراق و یمن و سوریه خون می ریزد دست با پنجه ی ابلیس یقینا هرگز با همه صلح ولی تفرقه افکن هرگز با جهان گاه اگر گفت و شنودی داریم گله ها از عربستان یهودی داریم کاش کنده شود از روی زمین ریشه ی شان یعنی از بین رود نحوه ی اندیشه ی شان راه احرام اگر بسته شود باز چه باک قلب مومن حرم او بُوَد این بوده ملاک با نبی و علی و آل علی لج کردند فتنه ها بود که حین سفر حج کردند به جزایی علنی ، سخت و خشن محکومند شیعیان مثل علی گر چه قوی مظلومند من دم از حیدر کرّار زدم با نیّت لعن الله بر اندیشه ی وهابیّت شیعه و دست کشیدن ز ولایت هیهات سر سپردن به سر خنجر ذلّت هیهات گوئیا آمده یک بار دگر عام الفیل فتنه ها زیر سر کیست به جز اسرائیل ؟ دشمن کودک در خواب پر آرامش شد نمی از خصلت حیوانی او داعش شد هر چه کردند نشد مانع افلاکی ها پر شد این خاک از آوازه ی زکزاکی ها شیعه راسخ ، سخنی محکم و قاطع دارد هر کجا خانه ی زهراست مدافع دارد نه فقط ساحت این مقبره ها محترم است هر کجا عشق حسین است خودش یک حرم است باید این جمله به پیشانیمان نصب شود ما نمردیم ، بخواهند ، حرم غصب شود من از این قوم بلاخیز برائت دارم من از اندیشه ی این طایفه نفرت دارم کل ایران همگی مرد دفاعیم دفاع پیرو حضرت عباس حسینیم ، شجاع مومن و اشک ببین ، به ، چه سلاحی دارد بِنِگر حضرت زینب چه سپاهی دارد ! پایشان کرب و بلا سمت حرم باز شود لحظه ی ساخت صحن حسن آغاز شود کاش این شب بشود صبح به نورت مهدی! شده دشمن سبب خیر ظهورت مهدی ! بهتر از نغمه ی نعلین تو آهنگی نیست کاش روزی بنویسیم دگر جنگی نیست