✍امشب در نشست ۱۲۰ دقیقه ای در مسجد فاطمه الزهرا س زاهدان محله شهید برفی با حضور مقامات شهری سران قوای محله مورد تایید مسئولین متناظر شهری قرار گرفتند و صلح‌یار از سوی مقام قضایی مربوطه به عنوان مسئول خانه سازش محله با کادر و ساختار رسمی انتخاب شد و در کنار محله‌یار و شورایار اجرای الگوی اتحاد امامت و امارت را در این محله به شکل رسمی آغاز نمودند. مسئول محترم مرکز رسیدگی مساجد استان خبر تجهیز ۲۰ مسجد دیگر را به این الگو در سطح زاهدان داد که توسعه مهم و وسیعی است. حضور ریاست محترم حوزه علمیه استان و بیانات ایشان انگیزش بخش بود، ریاست شورای شهر هم حمایت خود را از شورایار و محله‌یار محله فاطمیه اعلام نمود و... . جمعیت خوبی از شهروندان محله با حضورشان بر استحکام کار افزودند و... . با این حساب نتیجه سفر زاهدان مثل زابل فوق پیش بینی و مثبت ارزیابی می‌شود. @qavami برای عضویت عدد ۳۹ را به ۳۰۰۰۱۵۱۵پیامک کنید

▪️سرابُستان/خانه‌باغ/باغچه‌خونه امروز به گلستان سعدی شیرازی نگاه می‌کردم به ترکیب “سَرابُستان” برخوردم بدین شرح: “عابد به شهر درآمد و سَرابُستان خاصِّ مَلِک بدو پرداختند؛ مقامی دلگشای، روان‌آسای” مرحوم‌ دکتر یوسفی آن را چنین معنی کرده است: “بُستان‌سَرا، خانه و عمارتی درمیان باغ” خوشبختانه سعدی توصیف این سَرابُستان را در همان جا به دست می‌دهد: “مَقامی دلگشای، روان‌آسای” یعنی زاهد به شهر وارد شد و بوستان‌سَرای/ بوستان خانه/ تفرجگاه پادشاه را که جایی فرح‌انگیز و آرامش‌بخش بود به او واگذار کردند یا او را در آنجا اقامت دادند. با این تعریف و توصیف چنین می‌نماید که سَرابُستان همان “خانه – باغ” مصطلح معماری سنتی ایران و باغچه‌خانه/ باغچه‌خونه قمی‌ها است. تغییر نام‌های مزبور در طول زمان هم جالب به نظر می‌رسد. در یادداشت‌های گذشته بیان شد که در متون کهن به جای آنچه امروز خانه می‌گوییم سَرا یا سَرای می‌گفتند؛ از جمله در تاریخ قدیم قم (۸۰۵ ق) همه جا “سَرای” و ترکیب مزبور به صورت “بُستان‌سَرای” آمده است. (تاریخ قم) هم‌چنین عبارت “سرای و بُستان ولد دولت” و “سراها و کوشک‌ها و بساتین” دیده می‌شود. (همان) باری شنیده‌ام که خانه‌هایی از دوره ایلخانی هنوز در شیراز موجود است. بافت قدیمی شیراز آنچنان ارزشمند بوده است که در سال ۱۳۵۳ انجمن آثار ملی کتابی با عنوان “تاریخ بافت قدیمی شیراز” از کرامت الله افسر منتشر می‌کند. این کتاب جزء منابع مرحوم دکتر یوسفی بوده و در آخر تصحیح ایشان مشخصات آن آمده است. به عبارت دیگر برای شرح گلستان به این کتاب مراجعه کرده است. و چه خوب است که مصادیق این بافت هم چنان باشد. حال که ذکر گلستان شد اگر چه نام کتاب سعدی است، دوست دارم وصفی از گلستانی حقیقی در قم از دوره قاجار هم شنیده شود. محمدتقی بیگ ارباب (ارباب جان بابا/ جد اعلای خاندان اشراقی قم) در وصف باغ فخرآباد که باغی در خیابان باجک فعلی بوده است، می‌گوید: “میوه بهاری و تابستانی و پاییزی بسیار دارد. خصوص گلستانی دارد که در تمام باغات قم نظیر ندارد.” (تاریخ دارالایمان قم، همو، ص۸۳) شنیده‌ها و اخبار حاکی از تخریب گسترده بافت تاریخی شیراز [و همچنین قم] است. ممکن است جویندگان خارجی و یا ایرانی با خواندن این عبارت در گلستان پُرآوازه سعدی، قصد شیراز کنند و بخواهند مانند چنین جایی را ببینند. یا آنان در صدد برآیند اندکی از حال و هوای روزگار سعدی و محیط زمان اورا درک کنند. جز بافت تاریخی، جای دیگری می‌تواند چنین حسی را القا کند؟ اضافه بر آن با تخریب بافت تاریخی مزیتی اقتصادی و پایدار که جایگزینی برای آن متصور نیست برای همیشه از دسترس خارج نمی‌شود؟ از طرفی پژوهش تطبیقی خاصه تاریخی و عینی/دیداری همه جا سر فرو کردن در کتاب نیست، بلکه دیدن مطابقه‌ها از پیوست‌ها و لوازم آن است. آیا با از بین رفتن این ظرفیت‌ها آنان و هر جوینده‌ای دیگر و بلکه عموم مردم از این درک و حس محروم نمی‌شوند؟ خدایا ما را در نگاهبانی از مواریث فرهنگی و طبیعی و هویت و تاریخ خود برای ساختن آینده‌ای بهتر یاری فرما. منبع: مطلب تهیه شده توسط سیدمحسن محسنی در سایت قم‌پژوهی ****************** پی‌نوشت: زندگی در خانه‌باغ علاوه بر جنبه‌های مفید اقتصادی و کمک به مولدسازی خانوارها، از نظر روحی و روحانی فواید و آثار بسیار عمیقی دارد. مطالبه‌گرانی که به‌درستی در حال مطالبه ساخت خانه‌های ویلایی از دولت هستند باید بدانند با صرف ویلایی‌سازی مشکل مسکن غیراسلامی در ایران برطرف نخواهد شد. مطالبه انقلابیون از دولت باید حول محور دو عنصر اساسی باشد: ۱. ساخت خانه‌های دارای حیاط مرکزی ۲. ساخت خانه‌ها به‌شکل خانه‌باغ یا باغچه‌خانه اگر این دو عنصر در مسکن ایرانی‌ها نهادینه نشود، صرف ویلایی‌سازی یا ساخت خانه‌های حیاط‌دار مشکل خاصی را حل نخواهد کرد. @madineyefazele

✍️مراسم آغاز الگوی محلۀ امام‌محور-محله فاطمیه زاهدان-۱۴۰۲/۲/۷

✍️شورای محله با رأی مستقیم ساکنین محل به نامزدهای ساکن محل زیر نظر امام و سران قوای محله، شورای محله منتخب میشود و رییس منتخب این شورا خود بخود عضو شورای محلات شهر خواهد بود، بدون نیاز به انتخابات جدید و همین طور تا مجلس ملی بدون نیاز به انتخابات پر دردسر و پرهزینه جدید. یعنی انتخاب محلی اعضاء کفایت میکند برای همه رده‌های شهری، استانی و ملی. ۹ اردیبهشت روز شوراها گرامی باد.(قوامی) @qavami برای عضویت عدد ۳۹ را به ۳۰۰۰۱۵۱۵پیامک کنید

🔻متفکّر انقلاب در آئینۀ یک تجربۀ عینی: مسجد به‌اضافۀ «شعاع ملّی» و منهای «مجلس ختم» 🖊 مهدی جمشیدی ۱. پس از آن‌که استاد مطهری از حسینیۀ ارشاد کناره‌گیری کرد، از طرف هیأت امنای مسجد الجواد تهران دعوت شد که امامت جماعت این مسجد را بپذیرد. او این دعوت را قبول کرد و در مدّت اندکی، این مسجد متحوّل گردید و به یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های تفکّر اصیل اسلامی و انقلابی تبدیل شد. ازاین‌رو، حکومت پهلوی نتوانست بیش از دو سال، حضور استاد مطهری را در این مسجد تحمّل کند و در نهایت، آن را تعطیل کرد. مسألۀ مهمی که در این میان وجود دارد و مغفول مانده است، شرط‌های استاد مطهری برای پذیرش امامت این مسجد است. ایشان در تاریخ ۲۶/۴/۱۳۵۰، نامه‌ای به هیأت متولیان مسجد الجواد می‌نویسد که مشتمل بر نکته‌های فکری و فرهنگیِ بسیار تعیین‌کننده‌ای است. ۲. وی در ابتدای این نامه تأکید می‌کند برای این بنده، قبول جایگاه امام جماعت در یک مسجد، «وسیله» است نه «هدف»؛ من از آن نظر این جایگاه را می‌پذیرم که در محل، امکان ایجاد یک «مرکز اسلامی» که شعاعش از حدود ناحیه و حتّی از حدود یک شهر، وسیع‌تر باشد وجود داشته باشد(مرتضی مطهری، نامه‌ها و ناگفته‌ها، ص۱۰۹-۱۱۰). او به دنبال این بوده است که یک «قرارگاه فکری و فرهنگی» ایجاد کند که بر روی جامعه، اثر بگذارد؛ چنان‌که این قرارگاه، نه‌فقط «محله» و «شهر» را در بر بگیرد، بلکه جنبه‌های «ملّی» نیز داشته باشد. در بیان مطهری، حتّی باید از محله و بلکه شهر نیز فراتر رفت و هدف‌های ملّی را دنبال کرد. واکنش حکومت پهلوی در کوتاه‌مدّت نسبت به این مسجد، گویای این حقیقت است که مطهری توانست منشأ اثر شود و دامنۀ تأثیر خود را بگستراند و برای آنها، چالش جدّی ایجاد نماید. ۳. آن‌گاه مطهری می‌نویسد برای این‌که چنین هدفی عملی گردد چند شرط لازم است که نخستین آن، «اختیارات کامل در همۀ شؤون اعم از اداری، مالی، تبلیغاتی و تعلیماتی» است(همان، ص۱۱۰). مطهری می‌داند که چنانچه زمام و عنان کار در اختیار همگان باشد، کار پیش نخواهد رفت و تجربۀ تلخ حسینیۀ ارشاد تکرار خواهد شد. ازاین‌رو، در همین نقطۀ آغاز تأکید می‌کند که لازمۀ ایجاد قرارگاه فکری و فرهنگی، «وحدت فرماندهیِ» آن است. کسی چون او باید بتواند برنامه‌های حکیمانه و خلّاقانۀ خود را با خیال آسوده و فراغ بال، به اجرا بگذارد و توانش صرف چانه‌زنی با نیروهای دیگر نشود. ۴. شرط دوّمی که مطهری نگاشته این است که چون وضع «جلسات ختم»، به‌خصوص با شرکت بانوان، حیثیّت این مؤسسه را پایین می‌آورد و هرگز نخواهد گذاشت این مؤسسه، یک مؤسسۀ آبرومند و مورد احترام بشود؛ لازم است از جلسات ختم - که خواه‌ناخواه مستلزم «شرکت بانوان به وضع حاضر» است - صرف‌نظر شود و بودجۀ دیگری در نظر گرفته شود(همان، ص۱۱۰). بیان‌شدن این شرط از فیلسوفی همچون مطهری که وجودش غرق در تحقیق و مطالعه و فهم عمیق دین است، بسیار جالب است. شاید در نگاه خام، تصوّر شود که مطهری چنین حسّاسیّت‌هایی نداشته است و این قبیل دغدغه‌ها، «نازل» و «پیش‌پاافتاده» هستند، اما مطهری با آن مقام عملی و معرفتی برجسته، آشکارا چنین شرطی را مطرح کرده است. این دقت‌نظر وی نسبت به «حجاب بانوان» که یکی از شعائر اسلامی است، نشان می‌دهد که مطهری اگرچه اهتمام به «بنیان‌های فکری» دارد، امّا از «ظواهر» و «شعائر» نیز غافل نمی‌شود و مسیر تساهل و بی‌تفاوتی و سبک‌انگاری نسبت به پوستۀ دین را در پیش نمی‌گیرد. ۵. مطهری در توصیف شرط سوّم می‌نویسد متأسفانه، بعضی از مقامات دولتی، هر چندی یک‌بار، برخلاف نظر اولیای مؤسسه، جلسه‌ای در آن‌ تشکیل می‌دهند که تاحدودی به این مؤسسه رنگ دولتی می‌بخشد. با توجّه به روحیۀ مردم ما، این کار هر چند هیچ ربطی به اولیای مؤسسه ندارد، اما مانع رشد مؤسسه خواهد شد. این مشکل از مشکل جلسات ختم، کوچک‌تر نیست(همان، ص۱۱۰). این شرط، حسّاسیّت مطهری را نسبت به «انقلاب» و «انقلابی‌گری» نشان می‌دهد؛ تا آنجا که وی در آن شرایط اختناق‌آلود و مستبدانه، آشکارا آن را در نامه می‌آورد و حضور خود را در مسجد، مشروط به «ممنوعیّت برگزاری جلسات دولتی» در آن می‌کند. روشن است که هزینۀ این شرط، در نهایت متوجّه مطهری می‌شده و ساواک درمی‌یافت که مطهری چنین زاویه و اعتراضی دارد، امّا با این حال، وی پروایی از بیان و مطالبۀ آن ندارد. 🖇متن کامل در: http://fna.ir/3cbi42

▪️گزارش تصویری برگزاری کارگاه آموزشی #مدیریت_محله با حضور امامان محلات و فعالان مساجد شهر درچه-اصفهان @amoozesh_fiim @madineyefazele

✍دیروز دوره اول "رشته مدیریت محله" برای قوای پنج محله درچه اصفهان توسط اساتید اعزامی بنیاد فقهی مدیریت اسلامی برگزار گردید. @qavami برای عضویت عدد ۳۹ را به ۳۰۰۰۱۵۱۵پیامک کنید

✍قبل از ظهر امروز شورای فرهنگ‌عمومی شهرستان قیروکارزین استان فارس اجرای الگوی جامع اتحاد امامت و امارت را در این شهر تصویب کرد. @qavami برای عضویت عدد ۳۹ را به ۳۰۰۰۱۵۱۵پیامک کنید