🔆زیارت روز چهارشنبه امام کاظم، امام رضا، امام جواد و امام هادی علیهم السلام السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْ لِيَاءَاللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا حُجَجَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا نُورَ اللّٰهِ فِى ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ، السَّلامُ عَلَيْكُمْ، صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ وَعَلَىٰ آلِ بَيْتِكُمُ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، بِأَبِى أَنْتُمْ وَأُمِّى، لَقَدْ عَبَدْتُمُ اللّٰهَ مُخْلِصِينَ، وَجَاهَدْتُمْ فِى اللّٰهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّىٰ أَتاكُمُ الْيَقِينُ، فَلَعَنَ اللّٰهُ أَعْداءَكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ أَجْمَعِينَ، وَأَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبا إِبْراهِيمَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِىَّ بْنَ مُوسىٰ، يَا مَوْلاىَ يَا أبا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ، أَنَا مَوْلىً لَكُمْ، مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَجَهْرِكُمْ، مُتَضَيِّفٌ بِكُمْ فِى يَوْمِكُمْ هٰذَا وَهُوَ يَوْمُ الْأَرْبَعاءِ، وَمُسْتَجِيرٌ بِكُمْ، فَأَضِيفُونِى وَأَجِيرُونِى بِآلِ بَيْتِكُمُ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ.

💠 ۲۹ آذر ماه سالروز درگذشت مرحوم آیت الله سيد ابوالقاسم كوكبى ایشان در سال ۱۳۰۴شمسی، در محله باغمیشه تبريز متولد شد. در سال ۱۳۲۰شمسی، به قم آمد و سطوح عالى مكاسب و كفايه را از مرحوم محقق داماد يزدى آموخت و به درس خارج مرحوم آیت‌الله حجت كوه‌كمرى كه سمت كفالت ايشان را داشت، شركت نمود و تا سال ۱۳۷۰ق، از فيض درس و محضر آن بزرگوار استفاده كرد و از ابحاث مرحوم آیت‌الله بروجردى هم بهره‌مند شد تا سالى كه والد ماجدش به رحمت ايزدى پيوست و او جنازه‌اش را حمل به نجف نمود و مدت شش ماه در آن‌جا اقامت كرد و پس از آن به قم برگشت و بعد از فوت استادش، مرحوم آقاى حجت، مهاجرت به عراق نمود و براى تكميل مبانى علمى رحل اقامت افكند و از درس فقه و اصول مرحوم آیت‌الله حكيم و بالاخص آیت‌الله خويى، استفاده نمود. آن مرحوم، حدود سى سال در نجف اقامت كرد و به درس و بحث مشغول شد و در سال ۱۴۰۰ق به قم آمد و سال‌ها به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. ایشان در روز سه شنبه ۲۹ آذر ۱۳۸۴ش، بدرود حیات گفت و پیکر پاکش در روز چهارشنبه ۳۰ آذر (۱۸ ذی القعده ۱۴۲۶ق) در قبرستان ابوحسین در شهر مقدس قم آرام گرفت. 📷مرحوم آیت الله سید ابوالقاسم کوکبی تبریزی در مشایه 🌷اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّلْ فَرَجَهُمْ و العَنْ أعْدَاءَهُم أجْمَعِینَ.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ حَدَّثَنِي مَنْ سَمِعَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَقُولُ‏ مَنْ‏ صَلَّى‏ رَكْعَتَيْنِ‏ يَعْلَمُ مَا يَقُولُ فِيهِمَا انْصَرَفَ وَ لَيْسَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ ذَنْبٌ. 📚الكافي؛ ج‏۳؛ ص۲۶۶ امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه بگوید، از نماز فارغ می شود، در حالی که میان او و میان خدای عزوجل گناهی نیست.

از يكی از آقايان تبريز ـ آقای آقا ميرزا جعفر اشراقی ـ شنيدم كه درباره علم امام می‌گفت: «بعضي چيزها دانستنش كمال است و بعضی از امور ندانستنش شرط کمال است، و خداوند علم آن را از ائمه علیهم السلام می‌گرفت، مثلاً در ليلة المبيت، اگر حضرت امير علیه السلام می‌دانست كه به واسطه خوابيدن در بستر پيامبر صلی الله علیه و آله آسيبي به او نمی‌رسد، كمال نبود، شرط كمال كه فداكاری حضرت را نشان می‌دهد، اين بود كه نداند و نمی‌دانست. در چنين مواردی كه ندانستن شرط كمال است، خداوند علم را می‌گرفت.» مثل ليلة القدر و امثال آن، گاهی از روی جهاتی خود ندانستن را ائمه (علیهم السلام) مصلحتی می دانند که روشن نباشد. قبر مطهر حضرت زهرا (سلام الله علیها)، آن هم همین طور است تا مظلومیت حضرت ثابت شود و در دوره های بعدی باقی بماند. بعضی چیزها هست که به حسب روایات آيه بيّنه است و بايد ثابت بماند و از بين نرود، مثلاً حجرالأسود، بدن فرعون و امثال آن از آيات بيّنات است، يكی از این آيات بيّنات نيز، مسئله خفاء قبر حضرت زهرا (سلام الله علیها) است. 🔺درس خارج فقه آیت الله العظمی شبیری زنجانی 📆 ۱۶ مهر ۱۳۷۴ @madras_emb

💠 #درس_اخلاق 🎙استاد حاج آقای سید طاهر #غفاری 📌موضوع: مراتب راستگویی و امانتداری عَنْ أَبِي كَهْمَسٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِي يَعْفُورٍ يُقْرِئُكَ السَّلَامَ قَالَ عَلَيْكَ وَ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا أَتَيْتَ عَبْدَ اللَّهِ فَأَقْرِئْهُ السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُ إِنَّ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ يَقُولُ لَكَ انْظُرْ مَا بَلَغَ‏ بِهِ‏ عَلِيٌ‏ علیه السلام عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَالْزَمْهُ فَإِنَّ عَلِيّاً علیه السلام إِنَّمَا بَلَغَ مَا بَلَغَ بِهِ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله بِصِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ. 📚الكافي؛ ج‏۲ ؛ ص۱۰۴ @madras_emb

ز برج عصمت تو یازده ستاره دمید  که هر ستاره هزار آسمان قمر دارد نسیم شهر مدینه بِخُلد ناز کند  که هر شب از حرم مخفی ات گذر دارد 

▪️مراسم سوگواری شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها سخنران: حجة‌الإسلام والمسلمین حائری قزوینی مداحان: آقایان خرّم‌فر و میر یزدی ▪️از یکشنبه ۴ دی‌ماه به مدت ۳ روز | ساعت ۱۰:۴۵صبح ▪️بلوار آیت‌الله حائری، کوچه۶، دفتر آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

◾️آتش بر آشيانه ي مرغي نمي زنند ...  امام باقر علیه السلام: ...ثُمَّ يُحْرِقُهُمَا بِالْحَطَبِ الَّذِي جَمَعَاهُ لِيُحْرِقَا بِهِ عَلِيّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ؛ وَ ذَلِكَ الْحَطَبُ عِنْدَنَا نَتَوَارَثُهُ، هیزم‌هایی که آن دو نفر برای آتش زدن علی و فاطمه و حسن و حسین "علیهم السلام" جمع کرده بودند نزد ماست و ما آن هیزم‌ها را از یکدیگر به ارث می‌بریم، (تا برسد به دست قائم علیه السلام). پس او با همان هیزم‌ها آن دو نفر را خواهد سوزاند. 📚 دلائل الامامة ؛ ص۴۵۵

▪️یاد جانسوز مادر باید خوشحال می‌بود، اما با ناراحتی خدمت امام علیه‌السلام رسید. اندوه و غم، چنان در چهره‌اش موج می‌زد که توجه امام را به خود جلب کرد، حضرت جویای احوالش شدند و پرسیدند: «چرا این‌طور ناراحتي؟» پاسخش تعجب‌برانگیز بود و نشان از دیدگاهی نادرست داشت: «خداوند فرزند دختري به من داده!» 🔺 مرکز فقهی امام محمد باقر علیه‌السلام @zanjani_net

💠 صرف منکر الحدیث بودن و یا اهل غلو بودن موجب قدح نمی باشد آیت الله العظمی شبیری زنجانی : از یکی از فضلاء که تحت تأثیر کتب سُنی‌ها و امثال آن بود نقل شده است که می‌گفته در بین اصحاب ائمه دو مکتب جداگانه وجود داشته است. یک دسته افراد مُلا و با سواد بودند مانند زراره و محمد بن مسلم و مانند آن. گروه دیگر افرادی مانند معلی بن خنیس و یونس بن عبد الرحمان و جابر جُعفی و مفضل بن عمر و محمد بن سِنان و امثال آنها بودند که سِنخ روایات آنها با دیگران فرق دارد و عباراتی دارند که به نظر بعضی غلو آمیز بوده است. نتیجه اینکه او می‌گفت که این دسته از افراد یا از باب جهالت و بی سوادی و یا از باب جهالت احادیثی نقل کرده اند که افراد دسته‌ی اول آن را نقل نمی کنند بنا بر این روایات این دسته قابل استناد و عمل نیست. ✅ جواب این است که این مطلب که گروه دومی روایاتی نقل کرده اند که گروه اول این سنخ از روایات را نقل نکرده اند کلام درست است، ولی علت اینکه یک دسته از احادیث تندی که دستهٔ دوم نقل می‌کنند در احادیث طائفهٔ اول نیست به این جهت نیست که گروه اول امانت دار بودند ولی گروه دوم نبودند، بلکه به سبب این است که گروه اول، در جایگاهی بودند که با جایگاه گروه دوم فرق داشته است. زراره از خاندان سُنی بوده است، دو برادر او تا آخر عمر سُنی بودند و بعدها بیت زراره شیعه شده است، یعنی ابتدا خواهر یا یکی از برادرهای او (بنا بر اختلافی که در این مورد وجود دارد) شیعه شدند و بعد تشیع وارد بیت آنها شده است. همچنین محمد بن مسلم نیز در میان سُنیان بوده است و ابن خَرّبوذ کسی است که سُنیان شاید بیشتر از شیعه از او روایت کرده اند. اما گروه دوم کسانی بودند که با مخالفین سر و کار نداشتند، در نتیجه با مسائل تقیه و مانند آن درگیر نبودند. به این جهت امام علیه السلام نمی توانسته برخی احادیث را به زراره و گروه اول بیان کند، در نتیجه امام علیه السلام برخی از مطالب سِرّی را به گروه اول نمی‌فرمودند. مثلا در رجال کشّی آمده است که امام علیه السلام پسر زراره (عبید الله بن زراره) را طلب می‌کند و می‌فرماید: سلام من را به پدرت برسان و بگو: انما أعیبک دفاعا منی علیک، و اینکه مَثَل تو مَثَل سفینه خضر است که خضر آن را خراب کرد تا اصل آن محفوظ بماند و توسط سلطان غصب نشود. بنا بر این امام علیه السلام به سبب خطری که در مورد گروه اول وجود داشت برخی از مطالب را به آنها نمی گفت، زیرا چه بسا ممکن بود نتوانند آن را مخفی نگه دارند و بیان کنند و در نتیجه در خطر بیافتند. بنا بر این اگر امام علیه السلام برخی از عبارات را به گروه اول بیان نمی کرده به سبب همین مطلب بوده است، نه اینکه آنها را اهل سِرّ نداند و یا اینکه گروه دوم در این امر دچار غلو شده باشند. بنا بر این اگر ابن غضائری در مورد کسی می‌گوید که او منکَرات را نقل می‌کند به این جهت بوده است که او روایات مخفی را که دیگران بی خبر بودند نقل می‌کرد. از این رو ثابت نیست که صرف منکر الحدیث بود و یا اهل غلو بودن موجب قدح باشد و ما به آن ترتیب اثر دهیم. 🔺درس خارج رجال 📆 سال ۱۳۶۲؛ جلسه ۳۵ @madras_emb

🔆 نگاه کن دلت کجاست؟ به خانه امام که رسید گریه امانش نمی داد امام باقر علیه السلام از محمد بن مسلم پرسید: چرا گریه میکنی؟ عرض کرد: گریه ام از دوری شماست؛ راهم دور است، نمی توانم زیاد پیش شما بمانم و شما را سیر ببینم. امام فرمود: همین که دوست داری نزدیک ما باشی، همین که دوست داری ما را ببینی و نمیتوانی، بدان که خدا از حال دلت خبر دارد، پاداش این حسرت با خود خداست ... ... فَقَالَ لِي وَ مَا يُبْكِيكَ يَا مُحَمَّدُ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَبْكِي عَلَى اغْتِرَابِي وَ بُعْدِ الشُّقَّةِ وَ قِلَّةِ الْقُدْرَةِ عَلَى الْمُقَامِ عِنْدَكَ أَنْظُرُ إِلَيْكَ- فَقَالَ لِي أَمَّا قِلَّةُ الْقُدْرَةِ فَكَذَلِكَ جَعَلَ اللَّهُ أَوْلِيَاءَنَا وَ أَهْلَ مَوَدَّتِنَا وَ جَعَلَ الْبَلَاءَ إِلَيْهِمْ سَرِيعاً وَ أَمَّا مَا ذَكَرْتَ مِنَ الْغُرْبَةِ فَإِنَّ الْمُؤْمِنَ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا غَرِيبٌ وَ فِي هَذَا الْخَلْقِ الْمَنْكُوسِ حَتَّى يَخْرُجَ مِنْ هَذِهِ الدَّارِ إِلَى رَحْمَةِ اللَّهِ وَ أَمَّا مَا ذَكَرْتَ مِنْ بُعْدِ الشُّقَّةِ فَلَكَ بِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أُسْوَةٌ بِأَرْضٍ نَائِيَةٍ عَنَّا بِالْفُرَاتِ وَ أَمَّا مَا ذَكَرْتَ مِنْ حُبِّكَ قُرْبَنَا وَ النَّظَرَ إِلَيْنَا وَ أَنَّكَ لَا تَقْدِرُ عَلَى ذَلِكَ فَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قَلْبِكَ وَ جَزَاؤُكَ عَلَيْه‏ ... 📚کامل الزیارات؛ ص۲۷۵ @madras_emb