اشک های انتظار💫 همچنین عمرو بن شمر میگويد: در خانه امام صادق خدمت آن حضرت بودم و خانه از جمعیت پر بود و مردم به آن حضرت روی آورده از ایشان پرسش میكردند، و آن حضرت از چيزی مورد سؤال قرار نمیگرفت مگر اينكه بدان پاسخ میگفت. من از سوئی از خانه (مجلس) گريستن آغاز كردم، آن حضرت فرمودند: ای عمرو چه چيز تو را به گريه واداشت؟ عرض كردم: فدايت گردم چگونه گريه نكنم مگر در اين امت كسی همانند تو وجود دارد، ولی در به روی شما بسته شده و پرده بر چهره شما افتاده است. در روایتی دیگر امام صادق اشك ريختن بر امام زمان را نشانه تمام مؤمنین در دوران غیبت اعلام می‌کنند و مي‌فرمايند: (در زمان غیبت) ديده اهل ايمان بر او (امام زمان) اشک بارد. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۳۳ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 از آنجایی که در این روایت اشک ریختن به مؤمنین نسبت داده شده است، روشن می‌شود که رابطه‌ای ناگسستنی میان ایمان به خداوند متعال، انبیاء و ائمه اطهار گریستن بر امام زمان وجود دارد. به همین جهت است که سید بن طاووس رحمة الله علیه در وصیت به فرزندش، متأثر و ناراحت شدن برای امام زمان را الزمۀ روشن و واضح اعتقاد به اصول دین و بالخصوص امامت میداند. وی در《الکشف المحجة لثمرة المهجة》مینویسد: ای فرزند! ای محمد! قول و عمل بسياری از مردم از نظرهای فراوان با عقيده‌ی آنان مخالف است. مثال بارها ديده‌ام كه اگر بنده‏ ای يا اسبی يا درهم و ديناری از آنان گم شود سراپا متوجه آن می شوند و برای يافتن آن نهايت كوشش را به‌عمل می آورند اما نديده ام كه كسی برای تأخير ظهور آن حضرت و عقب افتادن اصلاح اسلام و تقويت ايمان مسلمانان و قطع ريشه‌ی كافران و ستمکاران به اندازهی دلبستگی به اين امور ناچيز دلبسته باشد و به اندازه ای كه برای از دست دادن اين اشياء متاثر می ‏گردد متاثر باشد. پس چنين كسانی چگونه مدعی آنند كه به حق عارفند و به رسول او واقف و به امامت آن حضرت معتقد؟ و چگونه ادعای دوستی آن بزرگوار می‌كنند و درباره‌ی چگونگی‌های والای او به مبالغه می پردازند. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۳۴ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 در روایتی دیگر امام رضا گریه و حزن و اندوه برای امام زمان عجل الله فرجه را به اهل آسمان‌ها و زمین نسبت داده و یکی از نشانه‌های مؤمن برمی‌شمرند و می‌فرمایند: در آيندهای نه چندان دور گرفتاری شديد و مصيبت بار و وحشت‌زایی واقع خواهد شد كه دوستی‌ها و همرازی‌ها از ميان خواهد رفت. و آن زمانی است كه شيعه چهارمین فرزندم را از دست بدهد، كه برای ناپديد شدن او اهل آسمان و زمين و هر زن و مرد تشنه دیدارش و هر اندوهناکی که بر دیدن او حسرت میخورد، جملگی گریان شوند. ّ سپس آن حضرت فرمودند: پدر و مادرم فدای آن هم‌نام جدم كه شبيه موسی بن عمران است، پيرامونش هاله‌هائی از نور است كه از پرتو فروغ قدسی، پر تلالؤ و درخشنده است. چه بسیار زن مؤمنی که تشنه دیدار او و چه بسیار مرد مؤمنی که هنگام فقدان آب گوارا متاسف و سرگردان و غمناک میگردد. امام زمان پیشوای تمام اهل زمین و آسمان هستند و اگر آنها شدت و عظمت مصیبت غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه درک کنند و فقدان ایشان را مانند از دست دادن آبی که چشمه حیات است بدانند، هرگز لحظه‌ای از اشک ریختن بر آن حضرت دست برنمی‌دارند. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۳۵ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 همچنین امام صادق راه رهایی از این مصیبت را توسل به خدا همراه با گریه برمی‌شمرند و می‌فرمایند: زمانی که عذاب بنی اسرائیل طول کشید، آنان ضجه زدند و چهل صبح به درگاه خدا گریستند. پس خداوند به موسی و هارون وحی نمود که آنان را از فرعون خالصی بخشند و 170سال خداوند در فرج آنان تعجیل کرد. بعد امام صادق فرمودند: هم چنین شما اگر چنین کنید (و به درگاه خداوند گریه و ضجه نمایید)، خداوند فرج ما را می‌رساند و اگر مانند آنان نباشید، امر ظهور به انتهای زمان معین خود میرسد. از روایاتی که در این فصل آورده شد استنباط میشود که اهل بیت گریه برای امام زمان را امری راجح و پسندیده میدانند و شیعیان را بدان امر کرده‌اند. البته همانطور که گذشت این امر قبل از آنکه شرعی باشد، هر سلیمی به آن حکم می‌کند و ما را به سوی آن ترغیب می‌نماید. لذا اوامری که در شرع نسبت به گریه برای امام زمان آمده‌اند را میتوان ارشاد به حکم عقل دانست. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۳۶ و ۳۷ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 فصل دوم (علل گریه برای امام زمان) از ادلّه‌ای که در فصل قبل ذکر شد دستور شرع و حکم عقل مبنی بر گریه برای امام زمان ثابت گردید. دستورات تعبدی شرع به گونه‌ای هستند که عقل ما مصالح و علل تشریع آنها را درک نمی‌کند. مثلا مستقلا نمی‌فهمد که چرا خداوند نماز صبح را دو رکعت و طواف را هفت مرتبه و روزه را فقط در ماه رمضان قرار داده است. اما برخی از دستورات شرع به نحوی هستند که عقل مستقلا حسن آنها را می‌فهمد. بارزترین مثال آن دستور خداوند تبارک و تعالی به اطاعت از خدا و رسول و اولوالامر می‌باشد. اگرچه خداوند بارها در قران بر این دستور تاکید فرموده ولی همگان متفقند که این اوامر ارشاد به حکم عقل می‌باشند. زیرا عقل مستقلا در می‌یابد خدای حکیم و قادری که بندگانش را آفریده هرگز آنها را رها ننموده و برنامه‌ای برای سعادت آنها معین فرموده، و چون او حکیم و قادر علی الاطلاق است، باید از او و از کسانی که او مشخص کرده اطاعت نمود. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۳۸ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 اوامر بسیاری که نسبت به گریه برای امام زمان در شرع وارد گشته را نیز ، همانطور که قبال عرض شد، ارشاد به حکم عقل میدانیم. ُ زیرا که عقال در می‌یابند که برای حجت و ولی خدا باید گریست و زاری نمود. جاری شدن گریه و اشک از چشم ما انسانها علل مختلفی دارد. گاهی به خاطر محبت و علاقه زیاد به شخصی برای او گریه میکنیم،و گاهی به خاطر جدایی و فراق از محبوب مان و یا از شوق و سرور بسیار گریه میکنیم. همچنین گاهی از روی حسرت از دست دادن چیزی یا کسی و یا به خاطر مصیبت و فاجعه‌ای غمناک اشک می‌ریزیم. البته این امور مانعة الجمع نیستند و گاهی برخی از علل در یک جا جمع میشوند. ولی هر کدام از اینها میتوانند به طور مستقل علتی برای اشک چشممان باشند. تمامی علل مذکور موجب میشوند که ما برای امام زمان اشک بریزیم. زیرا که هم محب ایشان هستیم و هم غم فراق و جدایی ولی مان را به دوش میکشیم و از طرفی حسرت دیدار او را داریم و از مصیبت و فاجعه غیبت غمناک هستیم. اما علل اشک برای آخرین حجت خدا را در این فصل میخواهیم از میان روایات اهل بیت عصمت و طهارت و معادن علم و حکمت پروردگار بررسی نماییم، تا کلام ایشان را چراغ عقلمان بسازیم و حقیقت اشک برای دوازدهین وصی پیامبر اکرم به درستی دریابیم. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۳۹ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 الف:عدم قدرت بر یاری امام زمان یک منتظر واقعی باید همواره در آرزو و شوق نصرت و یاری ولی و امامش، حجة بن الحسن العسکری، باشد. در اواخر زیارت آل یس خطاب به مولایمان ولی عصر می‌گوییم: ّنصرت و یاری ما برای شما پیوسته آماده و مهیا است‌. در دعاء عهدی که به سفارش امام صادق،منتظران هر روز صبح نجوا میکنند، از خداوند تبارک و تعالی تقاضا میکنیم:خدايا مرا از ياران و كمك كارانش و دفاع كنندگان از او و شتابندگان بسوی او در برآوردن خواسته‌هايش و انجام دستورات و اوامرش و مدافعين از آن حضرت و پيشی گيرندگان بسوی خواسته اش و شهادت يافتگان پيش رويش قرار ده. در دعای ندبه نیز در حالت گریه و حزن شدید به آقا و مولایمان عرضه می‌داریم: پدر و مادر و جانم فدايت شود،(مولای من) برايت سپر و حصار و بلاگردان باشم. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۴۰ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 امام باقر به منظور ایجاد اشتیاق و علاقه بیشتر به یاری امام زمان درباره پاداش کمک و نصرت ایشان، فرمودند:كسی كه قائم ما را درک کند، و همراهش به جهاد رود و دشمن ما را بكشد، (اگر چه كشته نشود) اجر بيست شهيد دارد و كسی كه در ركاب قائم ما كشته شود اجر بيست و پنج شهيد دارد. امام صادق هم شیعیان را امر کردند که: هرگاه ديديد ما بر مردی (یعنی امام زمان)گرد آمده‌ایم شما نيز با سلاح به ياری ما برخيزيد (به سوی ما بشتابيد). برخلاف آنچه تصور میشود، ائمه اطهار علاقه به یاری امام زمان ارواحنا فداه را مختص شیعیان در دوران غیبت نمی‌دانستند، بلکه مؤمنانی که در زمان ایشان زندگی می کردند را نیز مشتاق نصرت قیام کننده از آل محمد تربیت کرده بودند. تا حدی که حتی برخی از آنها به شوق خدمت و حمایت دولت حق با شمشیر کشیدن بر علیه ظالمین، دست از کسب و کار کشیده بودند! 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۴۱ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 عبدالحمید واسطی میگوید خدمت امام باقر عرض کردم:ما شيعيان، در انتظار این امر (یعنی قیام حق علیه باطل و آغاز حکومت الهی) هستيم تا جايی كه دست از بازار خود کشیدیم و بسا كه برخی از ما گدايی كنند. امام در پاسخ فرمودند: ای عبد الحميد آيا می‌پنداری كسی كه در راه خدا خود را بازداشته خداوند گشايش به كارش نمیدهد؟ آری به خدا قسم كه حتما برای او گشايشی فراهم خواهد كرد، خدا رحمت كند بنده‌ای را كه امر ما را زنده كند...عرض كردم: اگر من پيش از درك امام قیام کننده بميرم (حال من چگونه خواهد بود)؟ حضرت فرمودند: هر كس از شما بگويد اگر قائم آل محمد را درك كنم ياريش می‌رسانم، همچون كسی است كه در ركاب ايشان شمشير زده، و هر كه با او به شهادت برسد دو شهادت برای او محسوب گردد. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۴۲ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 این حالت نصرت و یاری ولی خدا، آنقدر در یک منتظر نهادینه شده که حتی از خداوند درخواست می‌کند که اگر مرگ او را قبل از ظهور امام زمان فراگرفت، رجعت کند و جزء یاران ایشان قرار گیرد. در دعای عهد میخوانیم: خدایا اگر مرگی که آن را بر بندگانت حتمی و مقرر قرار داده‌ای میان من و او حائل شد، پس مرا از گور خود با کفن به خود پیچیده، شمشیر برکشیده و نیزه برهنه، در حال پاسخگویی به ندای آن دعوت کننده بزرگوار در شهر و روستا، بیرون بیاور. اما الان، در زمان غیبت، به علت مصالحی، که خدا و ولیش بهتر میدانند، زمان خروج و قیام با شمشیر فرا نرسیده و شمشیر منتظران در نیام باقی مانده و زمینه یاری و نصرت امام زمان با شمشیر و باز پس گیری حقوق ایشان و دفع ظلم از روی زمین وجود ندارد، یک منتظر واقعی در غم این مصیبت بزرگ زانوی غم بغل گرفته و به امید روزی که وقت نصرت فرا برسد اشک می‌ریزد. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۴۳ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 مأمون الرقّی می‌گوید نزد امام صادق بودم که سهل بن حسن خراسانی وارد شد بر امام سلام کرد و نشست، آنگاه گفت:ای فرزند رسول خدا ! شما اهل بیت امامت و صاحب رحمت و رأفتید، چه چیز مانع شما است که حق خود را نمی‌ستانید و در خانه نشسته اید در حالی که صد هزار شیعه دارید که برای شما شمشیر می‌زنند؟ حضرت به او فرمودند: بنشین ای خراسانی آنگاه به غلامشان فرمودند تنور را روشن کن غلام تنور را افروخت تا گداخته شد و آتش از آن زبانه میکشید. سپس به شخص خراسانی فرمودند: بر خیز و داخل تنور شو. خراسانی گفت: ای فرزند رسول خدا مرا به آتش عذاب نکن و از من در گذر خدا از شما در گذرد. حضرت فرمودند: من از تو در گذشتم. راوی میگوید در این بین هارون مکی که از اصحاب حضرت بود وارد شد در حالی که نعلینش در دستش بود و عرض کرد درود بر شما ای فرزند رسول خدا. امام صادق فرمودند: نعلینت را بینداز و در تنور بنشین. راوی می‌‌گوید: هارون مکی نعلین را انداخت و در تنور نشست و امام مشغول صحبت با خراسانی شدند، در مورد خراسان به گونه‌ای که گویا آنجا را می‌بینند با او سخن میگفتند، آنگاه فرمودند: ای خراسانی برخیز و در تنور نگاه کن ببین چه میبینی. خراسانی میگوید: من به سمت تنور رفتم هارون چهار زانو در تنور نشسته، از تنور بیرون آمد و بر ما سالم کرد. امام به خراسانی فرمودند: در خراسان چند نفر مانند او میشناسی؟ گفت: بخدا قسم حتی یک نفر هم نمی‌شناسم، امام فرمودند: نه حتی یک نفر هم وجود ندارد، ما در زمانی که حتی پنج نفر هم یاور نداریم خروج و قیام نمیکنیم و ما داناتریم که چه وقت باید قیام نمود. 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۴۴ @maevaa_ir

اشک های انتظار💫 در زیارت جامعه کبیره میخوانیم:اگر از خیری ياد شود، آغاز و ريشه و شاخه و سرچشمه و جايگاه و نهايتش شماييد، پدر و مادر و جانم فدای شما، چگونه ثنای نيكوی شما را وصف كنم، و آزمايشهای زيبای شما را بشمارم، خدا ما را به وسيله شما از خواری درآورد، و غمهای غرق كننده را از ما زدود، و ما را از پرتگاه هلاکت‌ها و آتش دوزخ رهانيد، پدر و مادر و جانم فدای شما، خدا در پرتو دوستی شما، دستورات دينمان را به ما آموخت، و از دنيايمان آنچه كه فاسد شده بود، اصلاح نموده، و به موالات شما دين كامل شد، و نعمت عظمت يافت، و جدايی به گردهمايی رسيد، و به موالات شما طاعت واجب شده، پذيرفته میگردد. تمام خیرات این عالم، مانند وجود، تنفس، داشتن همسر، فرزند، پدر، مادر، طبیعت، شغل، مسکن، مرکب، پوشاک و...، همگی به واسطه اهل بیت عصمت و طهارت به ما میرسد و اگر در مسیر حق افتاده ایم و از گمراهی‌ها نجات یافته ایم فقط بخاطر خاندان نبوت میباشد. آیا با کسب این معرفت، به این نتیجه نمی‌رسیم که تمام زندگی و توان و قدرت مان را، که به برکت وجود اهل بیت کسب نموده ایم، باید برای یاری رساندن به امام زمان به خدمت گیریم؟ آیا نباید از اعماق وجودمان بگوییم که مولای من پدر و مادر و فرزند و جان و مال و قوم و عشیرة ام همگی فدای خاک پای مبارک شما گردند؟ انسان وقتی کسی به او کمکی میکند و حاجتی از حوائج دنیایی او را برطرف میسازد، نسبت به او احساس مسئولیت می‌نماید و سعی که به هر طریقی محبت او را جبران نماید. حال احساس ما در مقابل اهل بیت که خداوند متعال تمام خیرات عالم را به واسطه ایشان بر ما نازل می‌فرماید و اگر بخاطر ایشان نبود اصلا ما را خلق نمی‌نمودچگونه باید باشد؟ 📚#کتاب_اشک_های_انتظار صفحه ۴۶ @maevaa_ir