فرقه شیطان‌پرستی #لوسیفرگرایی لوسیفری‌ها بیش‌تر به همان #شیطان‌پرستان پیرو لاوی شبیه‌اند. بیشتر آنها #غیرمذهبی هستند و لوسیفر را به عنوان یک نماد پذیرفته‌اند. ۱۱ نشان قدرت لوسیفری‌ها که توسط #کلیسای بزرگ #لوسیفر ایجاد شده است، نشان می‌دهند چگونه لوسیفر نماینده‌ی ارزش‌هایی نظیر خودمختاری و آزادی از “ #بردگی_ذهنی” است. بر این اساس، لوسیفرگرایی بیش‌تر شبیه یک فلسفه است تا یک مذهب واقعی. کلیسای لوسیفری نوین هدف اصلی لوسیفرگرایی را کمک به آدم‌ها برای “پذیرش مسئولیت زندگی (آن‌ها) و عمل کردن به صورت یک نماد اخلاق فردی، با استفاده‌ی کامل از نیروی بالقوه‌ی نبوغ (آن‌ها) و در نتیجه استفاده‌ی بهینه از فرصت‌ها (آن‌ها)” اعلام می‌کند. لوسیفری‌ها لوسیفر را یک موجود کاملا متفاوت با #شیطان می‌دانند. کلیسای بزرگ لوسیفر اعتقاد دارد واژه‌ی “لوسیفر” (به معنی “حامل روشنایی” یا “ستاره‌ی صبح”) پیش از #مسیحیت وجود داشته است و تغییر در ترجمه‌ها و تفسیرهای آن در طول تاریخ باعث شده تا لوسیفر و شیطان در مقام موجودی یکسان تلقی شوند. شاید بزرگ‌ترین تفاوت میان شیطان‌پرستان لوسیفری‌ و پیروان #لاوی آن است که لوسیفر(حامل روشنایی) نماد آگاهی است، در حالی‌که شیطان(ضدیت) نماینده‌ی نفس اماره و عصیان‌گری است. کلیسای بزرگ لوسیفر داستان آدم و حوا را به داستان یونان باستان در مورد پرومته(زئوس در عصر آفرینش انسان‌ها، پرومته را برگزید تا همه چیز را به انسان بدهد جز آتش. پرومته دور از چشم زئوس آتش را به انسان داد. وقتی خبر به #زئوس رسید او را بر سر قله قاف (درقفقاز) برد و بست و به سزای اعمال خود رساند.[سایت ویکی‌پدیا ].م) تشبیه کرده است. این داستان به داستان انجیلی وسوسه‌ی آدم و حوا توسط مار در مورد خوردن میوه‌یدرخت ممنوعه بی‌شباهت نیست. هدف نهایی لوسیفرگرایی کمک به هر فرد است تا بتواند شعله‌ی سیاهِ (آتش درون‌مان. آتشی که شامل عقل، تصور و هوای نفس است. درون‌اش را شعله‌ور کند و به خودآگاهی برسد. #لوسیفرگراها همه چیز را به پرسش فرا می‌خوانند، بر جهل درونی‌شان غلبه می‌کنند، و خواسته‌های نفسانی‌شان را با عقل‌شان به تعادل می‌رسانند. @ferghenews @mafaz_news