مـاٰهڪ🌚☁️
حالت خوب نیست ؟!
پاشو اتاقتو تمیز کن ، پرده و پنجره ها رو باز کن ، یه دوش بگیر ، لباس های تمیز بپوش ، یه کم از اتاقت بیا بیرون ، به خودت کش و قوسی بده یه لیوان آب بخور .
- تا زمانی که یکم انرژیت بیشتره کارهای سخت‌ترتو حل کن و سنگ های جلوی پاتو بردار ، برای خودت هدف تعیین کن . برای خودت توضیح بده که روزهای بد هم وجود داره و تو باید با قدرت بگذرونیشون💆🏻♀💘
مـاٰهڪ🌚☁️
.ترفندهای‌دخترونه‌که‌بایدبدونی🐈🍊ꜜ›
▹ ⋅— ⋅— ⋅—⋅ 𖧷 ⋅—⋅ —⋅ —⋅ ◃
از لیف‌های پنبه‌ای هیچوقت استفاده نکنید چون باعث میشه بدنتون شکننده بشه؛ به جاش از لیف‌های نخی استفاده کنید چون مرطوب میکنه بدنتون رو🫐🧚🏻♀˳✧༚
از ژیلت‌های سه لبه استفاده نکنید چون بدنتون رو می‌بره؛ به جاش از ژیلت‌های شش لایه استفاده کنید هم مطمئنه و هم کاملاً بدنتون تمیز میشه🍭🏳️⚧️˳✧༚
بیشتر از ماسک‌های خیار استفاده کنید هممون خوب می‌دونیم که باعث شفاف‌سازی پوست صورت میشه🧋🎧˳✧༚
هدایت شده از حرفامون🤍🌸
https://daigo.ir/secret/3518059090
سلام دوستان🌱
ناشناس داریم❤️🩹
فقط کویر نکنین😂
#دختری_که_من_باشم
۲۸۷
مردد نگاهش کردم و گفتم از یه چیز دیگه هم ناراحتم
لبخندی زد و گفت:چی؟
اهی کشیدم و گفتم از این که مامانت هنوز با من اینجوری رفتار میکنه
سرشو تکون داد و گفت: میدونم این تولدی که گرفته بی دلیل نیست ولی کم کم خودش درست
میشه فقط باید بهش زمان بدی هنوز ازدواج ما براش جا نیفتاده دیگه؟!
لبخندی زدم و گفتم دیگه هیچی برم بخوابم؟
نه مثه این که واقعا خوابت میاد
من از صبح درس میخوندم خیلی خسته شدم
دستشو زد رو شونم و گفت باشه برو بخواب
گونشو بوسیدم و گفتم: شب به خیر
بعد از جام بلند شدم و رفتم تو اتاق ولی ناراحتیم بیشتر از اونی بود که با اون دو کلمه حرف رفع بشه اما نمیخواستم زیاد کشش بدم اون لحظه تنهایی رو بیشتر ترجیح میدادم
صبح روز پنج شنبه روز اولین امتحانم و البته تولد مهران بود اما به خاطر یکی از بیماراش مجبور
شده بود زود بره
بعد از این که صبحونمو خوردم برای امتحان ریاضی رفتم به ادرسی که مهران بهم داده بود کسایی که اومده بودن سنشون از من خیلی بیشتر بود یه عدشونکیفمو گذاشتم یه گوشه و وسایلی که لازم داشتم از توش برداشتم و رفتم تا شماره صندلیمو پیدا کنم. چند تا از اون خانوما دور هم جمع شده بودن و حرف میزدن این که میدیدم از اونا کم سن ترم حس خوبی بهم میداد قبلا از فکر این که بخوام با این سن امتحان سوم راهنمایی رو بدم خجالت زده میشدم داشتم تو لیستی که به دیوار زده بودن دنبال اسمم میگشتم که به خانوم اومد کنارم ایستاد نگاهش کردم از شکم بزرگش معلوم بود که حاملس وقتی دید نگاهش میکنم لبخند زد منم با لبخند جوابشو دادم بعد با
کنجکاوی : پرسیدم شما هم اومدین امتحان بدین؟
سرشو به علامت مثبت تکون داد و گفت: بله به شکمش نگاه کردم و گفتم باردارم هستین؟
خنده ریزی کرد و دستشو کشید رو شکمش و گفت اره هفت ماهشه اومده با مامانش امتحان بده
#دختری_که_من_باشم
۲۸۸
وسایلمو تو دستم جا به جا کردم و گفتم: سختتون نیست؟
همون طور که نگاهش به لیست بود گفت نه سختیش مال بعد از به دنیا اومدنشه هر چند من به
خاطر اینده همین بچه اینجام
سرمو تکون دادم و گفتم موفق باشی
لبخند مهربونی زد و گفت: شما هم همین طور
من چقدر از سختی درس شکایت میکردم اونوقت این زن با بچه هفت ماهش اومده بود امتحان بده . از خودم خندم گرفته بود.
شمارمو بالاخره پیدا کردم وقتی رفتیم تو سالن همون خانوم حامله هم کنار دست من بود حتی نشستن رو صندلی هم براش سخت بود ولی همچنان سرحال و خوشحال به اطرافش نگاه میکرد میتونستم برقی که تو چشماشه ببینم انگار با دیدن جو اونجا خیلی به وجد اومده بود.
.
به اطراف نگاه کردم چند نفر داشتن برگه ها رو پخش میکردن مدرسه ای که من توش درس خونده بودم هیچ شباهتی به اینجا نداشت نه تنها پسرونه بود بلکه به خاطر این که تو روستا بود یه مدرسه درب و داغون با کلاسای کوچیک بود امتحاناتمون همیشه تو حیاط مدرسه برگزار میشد
ناظم مدرسه همیشه به خط کش بلند دستش میگرفت و به محض این که یه نفس دست از پا خطا میکرد جز این که برگه امتحانیش پاره میشد یه فصل سیر با اون خط کش کتک میخورد . من خیلی اهل تقلب بودم ولی هیچوقت هم گیر نمی افتادم همه هر مدتی که بود رو میشناختم بعضی وقتا کارایی میکردم که به عقل جن هم نمیرسید.
بچه درس خونی نبودم بیشتر امتحاناتمو همین جوری پاس میکردم.
تمام صحنه های کارایی که میکردم یکی یکی تو ذهنم اومد لبخندی گوشه لبم نشست این خاطرات جزو معدود اتفاقاتی بودن که با به یاد آوردنشون میخندیدم و حس خوبی بهشون داشتم. با صدای بلند زنی که شروع امتحانو اعلام کرد به خودم اومدم برگه رو برداشتم و بعد از این که مشخصاتمو رو برگه نوشتم شروع کردم .
یک ساعت از امتحان گذشته بود اونقدر سرمو پایین گرفته بودم که گردنم خشک شده بود از اون گذشته خیلی وقت بود که رو صندلی چوبی مدرسه ننشسته بودم همین بود که کمرم عادت نداشت و حسابی درد گرفته بود.
#دختری_که_من_باشم
۲۸۹
یه نگاه به سوالایی که جواب داده بودم کردم خدا رو شکر سرعت عملم بالا بود فکر نمیکردم بعد
•
از این همه سال بتونم به یه سوالم جواب بدم نمره ها مو حساب کردم حدودا ۱۵ میشد این یعنی نه تنها پاس بودم ۵ نمره هم برای اشتباه کردن جا داشتم همین برای تموم کردن کار کافی بود چرا وقتی با این نمره هم میشد کارنامه گرفت باید به گردن و کمر و از همه مهم تر مغزم فشار می آوردم؟!
گردنمو یه دور تابوندم نگاهم خورد به همون خانومی که حامله بود صورتش عرق کرده بود و داشت با حالت عصبی اشت خودکارشو تو دستش تکون میداد یه نگاه به برگش کردم سفید سفید بود معلوم بود وضعیتش اصلا خوب نیست دلم براش سوخت شروع کردم به نوشتن بعضی از جوابا رو برگه و منتظر یه فرصت شدم تا مراقبه حواسش پرت بشه همون موقع یه نفر دستشو بالا برد همین که مراقبه رفت اون طرف الکی برگهمو یه جوری که کسی شک نکنه انداختم طرف اون بعد به بهونه برداشتنش از جام بلند شدم همیون که برگه رو برداشتم از عمد زدم زیر دست
دختره
حسابی نظم جلسه رو به هم ریخته بودم وسایل دختره که ریخته بود رو زمین رو جمع کردم و در حالی که از همه عذر خواهی میکردم بدون این که کسی متوجه بشه برگه چک نویس خودمو با برگه اون جا به جا کردم
خدا رو شکر به خاطر بالا بودن سن کسایی که اونجا بودن کسی به تقلب کردن فکر نمیکرد و کارم اسون شد تازه قیافه مظلوم من و حاملگی اون زن به هیچکس اجازه نمیداد حتی به این که بخوایم تقلب کنیم فکر کنه
بالاخره بعد از این که کلی ادای ادمای دست و پا چلفتی رو در آوردم نشستم سر جام با دیدن برگه برگشت و نگاهم کرد چشمکی براشت زدم و خودمو مشغول کردم تا کسی شک نکنه بعد از این که یه سری گل و گیاه تو برگه چک نویسم کشیدم از جام بلند شدم و رفتم برگمو دادم
وقتی از کنار اون زن رد شدم دیدم برگش پر شده با خیال راحت از سالن بیرون رفتم كيفمو برداشتم و یه نگاه به ساعت کردم قبل از این که برم خونه باید برای تولد مهران کادو
میخریدم
داشتم میرفتم سمت اب خوری مدرسه که یه نفر گفت: خانومی؟