#جنبش_دانشجویی از دیروز تا امروز...(۱۰) در همین سالها یعنی ۸۰ و ۸۱ موضوع بررسی #اشرافیت_دولتمردان و مؤاخذه‌ی آنها در دانشگاهها، تدریجاً به یک برنامه‌ی ثابت تبدیل شد؛ دعوت از چهره‌هایی همچون وحیدی جلیلی و صادق کوشکی برای پرداختن به این موضوع نیز تب و تاب عدالت خواهی و #فساد_ستیزی را در این برهه افزایش داده بود و این همزمان بود با اوج گرفتن سیاسی کاری های دوم خردادی، از سخنان جنجالی #آغاجری گرفته تا نامه‌ی نمایندگان مجلس ششم برای نوشاندن #جام_زهر به رهبر انقلاب و التهاب آفرینی های رسانه‌ای و سیاسی آنها... مطالبه از مسئولان در امور مختلف خصوصاً مقابله با فساد با توجه به بروز نارسایی‌ها و ناکارآمدی‌های جدی در سال‌های آخر دولت سید محمد خاتمی و ظاهر شدن و نهادینه شدن برخی رویکردهای اشرافی و مفسدانه در طول نزدیک به ۱۶ سال حاکمیت تفکر #تکنوکرات و #لیبرال، به یک آرمان جدی برای دانشجویان تبدیل شده بود و تغییر رئیس قوه قضائیه امیدهایی را برای اصلاح برخی از مفاسد اقتصادی و اداری موجود، زنده کرده بود... رهبر انقلاب نیز حاکم شدن این فضا را لازمه #اصلاح_جامعه از ناپاکی ها قلمداد می‌کردند. چنانکه سال ۱۳۸۳ از سوی ایشان بعنوان سال "پاسخگویی مسئولان سه قوه" نامگذاری شد و به این طریق باب مطالبه گری از مسئولان در جامعه گشوده شد... این فضا و برخی زمینه‌های پراکنده‌ی دانشجویی در برخی دانشگاههای تهران، مشهد و شهرهای مشابه کافی بود تا پس از پیام رهبر انقلاب به همایش جنبش دانشجویی در ششم آبان ۸۱ و تأکید بر آنکه "امروز سرآغاز فهرست بلند مسائل کشور، مسئله‌ی #عدالت است" جان دیگری بگیرند؛ رهبر انقلاب دانشجویان را به مطالبه‌ی عدالت از مسئولان سه قوه مکلف کرده و لُبّ انتظار خود را از دانشجویان، عدالت طلبی دانسته بود...( ادامه دارد ) @mahdi_ghasemzadeh