🔴 برخاسته از ارادت... چند سال قبل درپی آن بودم که نکته‌ای را با یکی از عالمان بزرگ دینی در میان بگذارم و خطری را که احساس می‌کردم در کمین است به محضر ایشان یادآوری کنم. اما، هشدار از جانب این حقیر به فقیهی وارسته و عالمی برجسته شرط ادب نبود... در این ‌اندیشه بودم که به لطف خدای مهربان داستانی به ذهنم خطور کرد. آن داستان را مقدمه یادداشتی کردم که امروز در بیان نکته دیگری از همان دست تکرارش می‌کنم؛ «در سوره مبارکه «نمل» به ماجرای هُدهُد و خبری که برای حضرت سلیمان(ع) آورده بود، ‌اشاره شده است. در کلام خدا آمده است که وقتی سلیمان(ع) در میان پرندگانی که با او بودند، هدهد را ندید، برآشفت و گفت: «‌مَا لِیَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ کَانَ مِنَ الْغَائِبِینَ- هدهد کجاست که نمی‌بینمش؟ آیا از غیبت‌کنندگان است»؟ اما انتظارش به درازا نکشید که هدهد از راه رسید و گفت: «‌أَحَطْتُ بِما لَمْ تُحِطْ بِهِ وَ جِئْتُکَ مِنْ سَبَاءٍ بِنَبَاءٍ یَقِین- از چیزى آگاهى یافته‌ام که تو از آن آگاه نشده‌اى و براى تو از «سبا» گزارشى مهم و درست آورده‌ام». هدهد فقط یک پرنده بود و بدیهی است که جایگاه و منزلتش با سلیمان نبی علیه‌السلام حتی قابل مقایسه هم نبود. اما، برای سلیمان از «سبا» خبری آورده بود که سلیمان را با آن همه شوکت به آن دسترسی نبود». نگارنده نیز به اقتضای نوع کارم، در جریان مسائلی قرار می‌گیرم و نکاتی را می‌بینم که بعید نیست از نگاه برخی از بزرگان پنهان مانده باشد. مسائلی از این نوع، نه افرادی نظیر نگارنده را به بزرگی می‌رساند و نه از بزرگی بزرگان می‌کاهد. و اما؛ روز ۲۳ شهریور ماه، حضرت #آیت‌الله_سیستانی یکی از مراجع عالیقدر و فرهیخته شیعیان، خانم «جینین هینیس پلاسخارت» نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در عراق را در دفتر خود به حضور پذیرفتند و مواضع ارزشمند خویش در امور عراق را که حاکی از نگاه عالمانه و گره‌گشای معظم‌له درباره مسائل جاری عراق بود با ایشان در میان گذاشتند. تاکید بر شفافیت و #سلامت_انتخابات پارلمانی پیش‌روی، ضرورت مبارزه جدی با فساد، اجتناب از گزیده‌گرایی و تبعیض، مجازات عادلانه مفسدان در هر جایگاهی که قرار دارند، اعمال حاکمیت دولت و پرهیز از ایجاد قلمرو‌ها و مناطقی تحت عناوین مختلف و خارج از قوانین جاری کشور‌، مجازات عوامل ترورهای اخیر و... حضرت آیت‌الله سیستانی (دام عزّه) در این دیدار از نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل خواستند که انتخابات پارلمانی عراق تحت نظارت نمایندگانی از #سازمان_ملل متحد انجام پذیرد! که با عرض پوزش باید به محضر ایشان عرضه داشت این درخواست اولاً؛ دون ‌شأن و جایگاه برجسته و قابل احترام حضرت آیت‌الله سیستانی است. در واقع این سازمان ملل است که برای توجیه صلاحیت خود به تائید حضرت ایشان نیاز دارد و ثانیاً؛ با جایگاه و منزلت عراق به عنوان یک کشور مستقل که #استقلال و آزادگی خود را با ایثار‌ها، از خودگذشتگی‌ها، خون‌دادن‌ها و خون‌دل خوردن‌های مردم شریف و مخصوصاً جوانان غیور آن سرزمین مقدس به دست آورده است، همخوانی ندارد؛ دعوت از سازمان ملل برای نظارت بر انتخابات یک کشور، اعلام ورشکستگی آن کشور، بدبینی به ملت و خوشبینی به بیگانگان است و بدیهی است که این دو مقوله از ساحت‌قدسی حضرت آیت‌الله سیستانی مرجع عالیقدر جهان تشیع به دور است... امروزه کمترین تردیدی وجود ندارد که سازمان ملل برخلاف آنچه ادعا می‌کند، نه فقط در جهت تامین صلح جهانی حرکت نمی‌کند بلکه به صورت یک #اهرم_فشار، در اختیار قدرت‌های زورگو، مخصوصاً آمریکا و متحدان غربی و عبری و عربی آن قرار دارد و تنها مروری گذرا بر عملکرد و مواضع این سازمان طی چند دهه اخیر به وضوح از این واقعیت تلخ حکایت می‌کند.. نگارنده با شناخت اجمالی ولی متقنی که از حضرت آیت‌الله سیستانی و هوشمندی آمیخته به حکمت معظم‌له دارد، به جد بر این باور است که در گزارش ملاقات ایشان با نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل اشتباهی رخ داده است و دفتر حضرت آیت‌الله در گزارش ملاقات بی‌دقتی کرده است و انتظار آن است که دفتر معظم‌له این بخش از گزارش ملاقات یاد‌شده را تصحیح کند، چرا که حضرت ایشان یکی از مراجع عالیقدر تشیع و متعلق به جهان اسلام هستند. این انتظار نیز در میان است که جسارت نگارنده را به حساب علاقه و احترامی که برای ایشان قائل هستم بنویسند... و آخر دعوانا أَنِ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِين. 📝 حسین شریعتمداری @mahdi_ghasemzadeh

باتوجه به اینکه امروز #طالبان کنترل بخشی از افغانستان را در دست دارد، قطعاً نگه داشتن او بر سر میز #مذاکره بسیار بهتر است تا اینکه خدایی ناکرده قیافه‌ی شهرهای افغانستان نیز شبیه سوریه و عراق شود و احیاناً شاهد #ناامنی در مرزهای شرقی‌مان باشیم؛ البته مواضع جناب #شمخانی نشان میدهد که اولا کشورمان جریانی که بخواهد با #جنگ در افغانستان به حاکمیت برسد را هیچ گاه به رسمیت نخواهد شناخت و درثانی شاید بتوان در صورت لزوم و امکان از آنها بعنوان #اهرم_فشار و چانه زنی نیز استفاده کرد! #تدبیرم_آرزوست @mahdi_ghasemzadeh

🔴تسریع اصلاحات؛ دفع پروژه امنیتی... 🔹همانند افشای #فایل_صوتی جنجالی محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه، هنوز مشخص نشده فیلم‌های دوربین مداربسته #زندان_اوین چگونه به خارج درز کرده است؛ گروه ناشناخته هکری که ویدئوها را منتشر کرده مدعی است به زندان اوین حمله سایبری کرده است اما با توجه به اینکه گفته می‌شود سیستم‌های زندان به اینترنت وصل نیست، هک شبکه امنیتی و شبکه نفوذ در داخل سیستم امنیتی کشور بسیار بعید به نظر می‌رسد.... 🔸اما جدی‌تر از موضوع هک، نگرانی‌ها درباره #نفوذ در سیستم قضایی و زندان اوین برای سرقت داده‌هاست؛ در میان احتمالات گوناگون این احتمال نسبتا قوی‌تر است که پشت این عملیات افرادی از درون دستگاه قضایی نقش‌آفرینی کرده‌اند. این گزاره با توجه به اینکه در سال‌های گذشته سرویس‌های جاسوسی کشورهای بیگانه، اهداف‌شان را با کمک عناصر مرتبط با اهداف دنبال کرده‌اند، بیش از پیش قابل اعتناست.... 🔹یکی از حوزه‌هایی که دولت جدید آمریکا مدعی است نسبت به آن حساسیت ویژه‌ای دارد و در مواجهه با ایران نیز بر آن تاکید دارد، مساله #حقوق_بشر در ایران است؛ دموکرات‌ها با توجه به شعارها و دیدگاه‌های جهانی خود، برخلاف جمهوری‌خواهان، اتکای قابل‌توجهی به اهرم حقوق بشر علیه رقبا و دشمنان خود می‌کنند. با وجود اینکه جو بایدن در تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بر بازگشت به #توافق_هسته‌ای با ایران تاکید می‌کرد اما او در کنار آن، همواره از آنچه نقض حقوق بشر در ایران می‌خواند گلایه می‌کرد و از ضرورت پرداختن به آن سخن می‌گفت.... 🔸بر پایه تاکید دولت بایدن به مساله حقوق بشر و گزارش‌هایی که دولت او درباره نقض حقوق بشر در کشورهای مخالف آمریکا منتشر می‌کند، #ترامپیست‌های_ایرانی که تا پیش از این با مایک پمپئو، وزیر خارجه سابق آمریکا همکاری می‌کردند، به بازیگر تاثیرگذار در پرونده حقوق بشری ایران تبدیل شده‌اند... 🔹آنها با حمایت‌های مالی بنیادهای صهیونیستی و لابی کشورهای عربی، از نقض حقوق بشر در ایران می‌نویسند تا از این طریق موانع جدید چند هدف را دنبال کنند؛ نخست تحریم‌های بیشتر و سنگین‌تری علیه ایران از سوی آمریکا و اروپا اعمال شود تا جایی که دیگر بازگشت به #برجام، آورده‌ای برای تهران نداشته باشد؛ اگر اینچنین هم نشود با این بهانه‌ها، سنگ بیشتری پیش پای دولت آمریکا برای بازگشت به توافق با ایران بیندازند و یا لااقل اگر در این زمینه موفق نشدند، #اهرم_فشار بیشتری در اختیار دولت آمریکا بگذارند تا از این طریق بتواند امتیاز بیشتری از ایران پای میز #مذاکره بگیرد... 📝روزنامه فرهیختگان @mahdi_ghasemzadeh

🔴پیشرفت در پرتو حمایت هوشمند؛ مطالعه موردی کره جنوبی(۳).... با سرنگونی "سینگمان ری"، یک دولت موقت در کره شکل گرفت که "ژنرال پارک چانگ هی"، با کودتایی بدون جنگ و خون‌ریزی در ۱۶ می ۱۹۶۱ به عمر آن پایان داد؛ زمانی‌که #ژنرال_پارک قدرت را بدست گرفت، کره درگیر بحران کاهش رشد اقتصادی و افزایش بیکاری بود... حکومت "سینگمان ری" که حدود ۱۳ سال تحت حمایت تمام‌عیار آمریکا بود، تحولی در اقتصاد این کشور ایجاد نکرده بود؛ ژنرال پارک در دوره حکومت خود توانست با تدوین و اجرای یک #استراتژی_بومی، اقتصاد کره را متحول ساخته و کشورش را در ردیف کشورهای پیشرفته قرار دهد... زمانی‌که "پارک" روی کار آمد، کره جنوبی کاملاً تحت سلطه آمریکا و برای گذران امور، وابسته به کمک‌های خارجی به‌ویژه کمک‌های آمریکا بود؛ در نیمه دوم دهه ۱۹۵۰ دولت واشنگتن تحت هدایت آژانس آمریکایی توسعه بین‌المللی یک برنامه #تعدیل_ساختاری در کره جنوبی به اجرا گذاشت و بر این اساس، کمک‌های آمریکا مشروط به اجرای برنامه‌های تعدیل توسط سئول شد... "ژنرال پارک" اما به فراست دریافته بود که هدف USAID، "آمریکایی‌سازی کره جنوبی" با ابزار کمک مالی است و در کتابی که با عنوان "ملت، انقلاب و من" در سپتامبر ۱۹۶۳ منتشر کرد، آشکارا علیه آن موضع گرفت: "آمریکا نباید از این کمک‌ها به‌عنوان یک #اهرم_فشار برای آمریکایی کردن کره جنوبی بهره ببرد؛ کمک‌های آمریکا باید ناظر به نیازهای ما باشد. ما به توصیه‌های آمریکا اعتماد داریم، اما کمک آمریکا باید هزینه بازسازی اقتصاد ما شود، نه این‌که صرفاً به مصرف برسد" وقتی "پارک" در سال ۱۹۶۲ برنامه اول پنج‌ساله توسعه خود را اعلام کرد، آمریکائی‌ها آن را خام و غیرممکن توصیف کردند؛ هدف این برنامه ایجاد یک اقتصاد متکی به درون از طریق #نگاه_به_داخل و جایگزینی واردات بود، ایجاد صنایع سنگین و شیمیایی شیمیایی را موتور رشد می‌دانست و برای بازه زمانی ۶۶-۱۹۶۲ نرخ رشد ۷.۱ درصدی را پیش‌بینی کرده بود... برخلاف تردیدهای مستشاران آمریکایی که برنامه "پارک" را واقعی نمیدانستند میانگین نرخ رشد در این بازه زمانی از هدف تعیین‌شده فراتر رفت و به ۸.۹ درصد رسید... البته واکنش آمریکایی‌ها به برنامه‌های "ژنرال پارک" صرفاً ابراز تردید درباره موفقیت این برنامه‌ها نبود؛ وقتی پارک با علم به مخالفت آمریکا، تصمیم خود برای تاسیس شرکت توسعه صنعتی کره و اجرای یک برنامه تسعیر ارز را تا ۴۸ ساعت قبل‌از اجرا از آمریکا پنهان کرد، واشنگتن خشمگین شد و ادوارد رایس معاون وقت وزیر خارجه آمریکا "چونگ ایل وون" سفیر کره جنوبی در واشنگتن را برای مواخذه فراخواند و سئول را #تهدید به قطع کمک مالی آمریکا کرد... واشنگتن نهایتاً تهدید خود را عملی ساخت و از اواسط دهه ۱۹۶۰ کمک‌های مستقیم خود به دولت کره جنوبی را که ۷۰ درصد کمک نظامی و مرتبط با حضور نظامیان آمریکایی در کره و ۳۰ درصد مابقی مربوط به غذا و لوازم مصرف اولیه بود، قطع کرد... به هر صورت #وابستگی کره جنوبی به کمک‌های آمریکا در سال‌های نخستین حکومت "پارک" باعث شد دولت وی تحت فشار واشنگتن مجبور به پذیرش برخی برنامه‌های آژانس آمریکایی توسعه بین‌المللی برای تعدیل ساختاری شود تا جایی‌که در برنامه اول پنج‌ساله توسعه خود تغییراتی دهد اما هوشمندی دولت "پارک" در این بود که هرگز #تسلیم_محض این برنامه‌ها نشد و آن‌ها را مطابق با راهبردهایی که خود ترسیم کرده بود تغییر داد... برای نمونه وقتی دولت "پارک" وادار شد در راستای سیاست‌های تعدیل ساختاری، نظام ارز تک نرخی را اجرا کند، ارزش "وون" را نیز عامدانه پایین آورد تا مانع از دست رفتن #قدرت_رقابت بین‌المللی کالاهای کره‌ای شود یا در موردی دیگر "پارک" تحت فشار و تهدید آمریکا به قطع کمک، نرخ بهره را افزایش داد اما نرخ بهره تسهیلات را پایین‌تر از نرخ بهره پس‌انداز قرار داد تا به تولید یارانه دهد... این است که در دوره حکومت "پارک" شاهد یک منازعه گفتمانی بین حمایت‌گرایی هوشمندانه "پارک" و تجویزهای نئولیبرالی دولت آمریکا برای تبعیت کورکورانه سئول از قواعد #اقتصاد_بازار هستیم...(ادامه دارد) 📚 دولت و بازار؛ سیدیاسر جبرائیلی @mahdi_ghasemzadeh