🎥 رهبر انقلاب در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران: بانوان می‌توانند در انتخابات نقش‌آفرین باشند. ۱۴۰۲/۱۰/۰۶ | #دیدار_بانوان۱۴۰۲ 💻 Farsi.Khamenei.ir

🎥 رهبر انقلاب در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران: حضور زنان در مشاغل مختلف مدیریتی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هیچ محدودیتی ندارد. ملاک شایسته‌سالاری است. ۱۴۰۲/۱۰/۰۶ 🖼 #بسته_خبری | #دیدار_بانوان۱۴۰۲ 💻 Farsi.Khamenei.ir

🎥 رهبر انقلاب در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران: مردان و زنان باید در خانه با یکدیگر تفاهم داشته باشند. کار کردن در خانه مطلقاً وظیفه زنان نیست. ۱۴۰۲/۱۰/۰۶ 🖼 #بسته_خبری | #دیدار_بانوان۱۴۰۲ 💻 Farsi.Khamenei.ir

📩 رهبر انقلاب: زن و مرد در حقوق خانوادگی یکسان‌اند اما هر کدام یک نوع وظیفه‌ای در خانواده دارند/ عدالت جنسیتی، برخلاف برابری جنسیتی، در همه‌جا معتبر است ✏️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح امروز در دیدار جمعی از زنان و دختران: ✏️ در وظایف مربوط به خانواده وظایف یکسان نیست هر کدامی یک نوع وظیفه‌ای دارند. امکانات، ظرفیتهای جسمی، ظرفیتهای روحی و هرکدامی یک وظیفه‌ای را محوّل میکند اینجا جنسیت نقش دارد. اینی که شعار برابری جنسیتی به‌طور مطلق میدهند این غلط است.‌ برابری جنسیتی در همه‌جا نه؛ در یک جاهایی بله برابری هست اما در یک جاهایی هم برابری نیست. نمیتواند باشد. آن چه درست است عدالت جنسیتی است عدالت جنسیتی در همه‌جا معتبر است عدالت یعنی هرچیزی را در جای خود قرار دادن. ساخت روحی زن، ساخت جسمی زن، ساخت عواطفی زن اقتضای یک مسائلی را میکند. فرزند‌آوری، فرزندداری و دامان پرورش فرزند کار زن است. اما در حقوق خانوادگی یکسان است: همانقدر که مرد در خانواده حق دارد زن همان اندازه در خانواده حق دارد پس در حقوق خانوادگی یکسان اما در وظایف خانوادگی نه.۱۴۰۲/۱۰/۰۶ 🖼 #بسته_خبری | #دیدار_بانوان۱۴۰۲ 💻 Farsi.Khamenei.ir

📩 رهبر انقلاب: در ارزشهای انسانی، جنسیت نقش ندارد/ امام (ره) دخالت در سیاست را بر زنان واجب کردند/ اگر زن خانه‌دار یا زن شاغل هستید باید به فکر جامعه باشید ✏️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح امروز در دیدار جمعی از زنان و دختران: در سلوک معنوی، در عروج معنوی و الهی، در ارزشهای واقعی انسانی هیچ‌گونه جنسیت نقش ندارد مگر یک مواردی ترجیح یکی بر دیگری که این هم ترجیح زن بر مرد است. در اصل مسئولیتهای اجتماعی هم همین‌جور است. به تعبیر امام (رضوان اللّه علیه) دخالت در سیاست و در مقدرات اساسی کشور وظیفه‌ی زنان ، حق زنان و تکلیف زنان است یعنی واجب کردند. زنها بایستی در مقدّرات کشور، وظایف اساسی کشور دخالت کنند. ✏️ در پرداختن به امور جامعه «مَن اصبَحَ وَ لَم يَهتَمَّ بِأمُورِ المُسلِمينَ فَلَيسَ بِمُسلِم» یعنی چه زن باشد چه مرد باشد. صبح که میکنید شما، زن خانه‌داری، زن کارمندی، زن شاغلی، زن صنعتگری، هر چه، هر کاری میکنید باید به فکر جامعه باشید. اصل این اهتمام، اصل این وظیفه احساس مسئولیت عمومی است، زن و مرد ندارد. ۱۴۰۲/۱۰/۰۶ 💻 Farsi.Khamenei.ir

🔰«دیدارهای تکراری» با زنان و وضعیت انسداد خطر تبدیل دیدار به پناهگاه رهبری در دیدار امروز هم چیزی جز تکرار، تأکید و تصریح همه‌ی مباحثشان در سالهای اخیر نفرمودند. اگر از پنج‌شش نکته‌ی اساسی و جدید در دو دیدار گذشته صرف‌نظر کنیم مجموع مباحث نشان از نوعی عقب‌ماندگی در «حوزه زنان» می‌دهد. با این که حجم گسترده‌ی مباحث رهبری با یک تتبع فنی و تخصصی موجود و روشن است باید به این چند سوال پاسخ داد؛ پاسخ‌هایی جامعه‌شناسانه. چرا رهبری حرف‌های قبلی‌شان را تکرار می‌کنند؟ یا به عبارتی چرا ایشان هم‌چنان «مجبور» هستند در مقام پاسخ به شبهات و در موقعیت «تأکید پشت بلندگو» قرار بگیرند؟ و چه بانوان احساس کرده‌اند باید به رهبری پناه ببرند و راه‌حل را در مطالبه‌ی برگزاری دیدار جستجو کنند؟ چرا خانم‌های حاضر در جلسه از برخی تاکیدات رهبری امیدوار می‌شوند و تکبیر می‌گویند؟ مگر این حرفها جدید است؟ این سوالات برخاسته از یک وضعیت مشکل‌دار واقعی است که من نام آن را «وضعیت انسداد» می‌گذارم. چه چیزی سد شده است؟ بیش از سه دهه حرکت مستقل و زنانه‌ی زنان. چه چیز مانع است؟ غلبه‌ی انگاره‌های گفتمان تحجر و تجدد. نتیجه چیست؟ نگاه خاص رهبری در کشاکش آشفتگی‌های خودمتجهدپنداران پرخطا و خیانت‌های غرب‌گرایان سودجو، راه به گفتمان عمومی پیدا نمی‌کند و خانم‌ها در نتیجه با تعدد انتظارات، تحمیل انگاره‌های گوناگون و متناقض، موانع سلیقه‌ای و تبعیض‌آمیز، سیاست‌زدایی از زن و امنیتی دیده‌شدن مواجه می‌شوند. هنوز که هنوز است باید تفاوت وظیفه‌ی خانه‌داری با تحمیل کارهای اجرایی خانه بیان شود! هنوز که هنوز است صحبت کردن از برابری زن و مرد مطلقاً تابو است و هنوز که هنوز است شایسته‌سالاری مبنا نیست. اینها برای دهه‌ی پنجم انقلاب افت دارد. درنظر بگیرید که مخاطب اولیه‌ی این ماجرا غالباً خانم‌های مذهبی هستند. بنابراین روشن است که تا عمومی‌شدن این قرائت از زن و جنسیت راه دشواری در پیش است. وضعیت مردساخته که اراده‌ی مستقل زنان را پس می‌زند، امکان شکوفایی حداکثری را از آنها می‌گیرد و حیات آن‌ها را فروبسته می‌کند؛ چون مردساختگی نوعی تفوق اراده‌ی مردانه بر ساخت اجتماعی و گفتمانی است و طبیعی است که زنان تحت‌فشار باشند. لذا نیروی زنان پشت این تصلب‌های مردانه گرفتار است و این وضعیت سرانجامی جز تبدیل شدن «دیدار رهبری» به «پناهگاه زنان» ندارد. این وضعیت بیش از هر چیزی ناشی از خطاها و نقائص نخبگان و حلقه‌های میانی است که نمی‌توانند سالها اندیشه‌ورزی ویژه‌ی رهبری را مبنای حرکت انقلابی و اصلاحی قرار داده و بر گیجی‌های خود پایان بخشند. چه باید کنیم تا این دیدارها نجات پیدا کنند؟ باید عیناً به رهبری نشان بدهیم این شبهات پیش‌پا افتاده را خودمان حل کرده‌ایم و اکنون به مرحله‌ی جدیدی رسیده‌ایم و لازم است مباحث ناگفته یا عمیق‌ترشان که حرکت را جلوتر از این موقعیت می‌برد بیان کنند و ماموریت‌های بعدی را به عهده‌ی زنان و مردان بسپارند. مادامی که تقاضا از رهبری در همین سطح است ایشان نیز باید در همین سطح منتظر بماند و این خسارت است. @Mahdi_Takallou

. اما ما مانده‌ایم من امروز اینجا بودم. زانوبه‌زانوی دهها زن تحصیل‌کرده، کارآفرین، ورزشکار و فعال فرهنگی. و راوی زنده‌ای که دلش می‌خواست آخر مجلس به دخترش بگوید چشم امید رهبری به ما خانم‌هاست. اما راستش یکه خوردم! درست وقتی که مطالبات زنان را شنیدم. مطالباتی که صرفا #تکرار همان گزاره‌های سال‌ قبل بود. درخواست‌هایی برای توجه مضاعف به حقوق زنان و تأمین امنیت‌شان در منزل و جامعه، فراهم‌سازی مشاغل مفید و متناسب با نقش مادری، حفظ حریم خصوصی خانمها در بیمارستانها، شکایت از برگزاری کلاسهای آنلاین و گله از فیلترینگ فضای مجازی... با این اوصاف، جوابهای رهبری هم #تکرار سخنان سالهای قبل بود چراکه زنان مطالبات جدید و رشدیافته‌ای نداشتند. یا حداقل کسی کمک نکرده بود که مطالبات قبلی جوابی بگیرد و موانع وامانده برطرف شوند. گره‌ها همان بود و درخواست‌ها هم همان. رکود اندر رکود. و اینها درحالی اتفاق می‌افتد که رهبری به مسائل مهم‌تر و کلان‌تری اشاره می‌کند. از نگاه دقیق و عمیق، از اراده و تأثیر‌گذاری زن #مسلمان در خانواده و جریانات سیاسی و رشد جامعه می‌گوید، از دستی که هم گهواره را تکان می‌دهد و هم جهانی را... اما ما مانده‌ایم. نشسته بر همان پله‌های سالهای قبل. دردمان تحمیل امور خانه‌داری‌ست آنقدر که وقت نمی‌کنیم به کار دیگری برسیم، دردمان امنیت، بها دادن، اختیار و اراده دادن است آن هم در جامعه‌ای که رهبر و راهبرش زن را چنین میانه‌دار و اثرگذار می‌بیند. و دردهای تکراری را به اشتباه پیش کسی می‌بریم که نباید. و من نمی‌دانم تقصیر از کیست؟ از زنان که منفعل مانده‌اند یا مردانی که راه را چنین محکم سد کرده‌اند؟ فقط یک چیز می‌دانم، جامعه وقتی ساخته می‌شود که زنانش رشدیافته‌تر از روز قبل باشند. ✍🏻 فاطمه مرادی @masture

🔺همانطور که سال گذشته‌ هم در دیدار رهبری با زنان گفتم، حرف‌های رهبری تکرار حرف‌های بیست-سی سال پیش ایشان بود و مطلب جدیدی نداشت؛ امسال هم همان‌ها را تکرار کردند. 🔹این حرف‌ها ظاهراً بدیهی است! اما چرا همچنان زنان حاضر در حسینیه به وجد می‌آیند و تکبیر سر می‌دهند؟ 🔹در واقع سوال این است که چرا حرف‌های بیست-سی سال پیش رهبری به گفتمان غالب در جامعه تبدیل نشد؟ چرا برای زنان مذهبی(!) هنوز این چیزها مسأله است؟ 🔹 به من می‌گویند تو سیاه‌نمایی می‌کنی! سیاه، این وضعیت انسداد است که پس از چهل و چند سال از گذشت انقلاب اسلامی، بجای آنکه برای جهانیان حرف نوی جمهوری اسلامی برای زن را نشان بدهیم، باید بشینیم درباره ظرف‌شُستن یا نشُستن خانم‌ها چانه بزنیم! ✍️ #فاطمه_داداشی https://eitaa.com/joinchat/3609395399C48959207fd

بسم الله چهارشنبه پیش بود که زنگ زدند اگر تمایل دارید خدمت آقا صحبت کنید تا فردا متن پیشنهادی خودتان را ارائه دهید. روز سختی داشتم. بچه ها مجازی شده بودند. خودم چند تا جلسه حضوری را به خاطر مدرسه نرفتن بچه ها مجازی کرده بودم و از همه سخت تر اینکه همسرجان هم سرماخورده بود و از منزل داشت جلسه هایش را پی می گرفت. وسط سر و صدای همه معلم ها و همکاران همسرجان و بین جلسات خودم خزیدم توی آشپزخانه که سوپ درست کنم برای مریض خانه. همزمان که سیب زمینی را پوست می گرفتم و می شستم و برش می دادم که رنده کنم به این فکر می کردم که من چه دغدغه ای را بهتر است پیش آقا مطرح کنم و اصلا دغدغه های من ارزش مطرح شدن پیش شخص اول مملکت را دارد یا نه. همین طور که فکر می کردم رفتم توی پذیرایی و دورش قدم زدم. همیشه وقت فکر کردن عمیق باید قدم بزنم. رسیده بودم به اینجا که اصلا باید دعوتشان را قبول کنم یا نه که رشته افکارم با صدای پسرک قطع شد. «مامان چرا داری با سیب زمینی توی پذیرایی رژه می ری؟» نگاهی به سیب زمینی برش خورده توی دستم انداختم و سعی کردم خنده ام را بخورم. خدایی اش موقعیت مضحکی بود. ولی خیلی جدی گفتم: «دارم مامان جان با این سیب زمینی مشورت می کنم. می گم به نظرت برم مشکلات مامانا رو بگم یا نه؟» بعد دو لبه سیب زمینی را شبیه دهان بالا پایین بردم و گفتم: «اینم می گه بگو حتما. مثل من سیب زمینی نباش!» خل شده بودم از دست کلاس های مجازی؟ #پشت_صحنه_یک_دیدار #قسمت_اول #دیمزن دنیای یک مادر زائر نویسنده https://eitaa.com/dimzan