منظور از ناتوانی یا بی‌عرضگی، این نیست که فرد از نظر مادی و معنوی توانِ انجام کاری را نداشته باشد؛ بلکه تأکید بر این است، که در آخرالزّمان روزگاری بر مردم خواهد رسید که ظلم و گناه و شر آن‌چنان بر همۀ ارکان جامعه سیطره و نفوذ می‌یابد که فرد اگر بخواهد دست به کاری بزند، ناگزیر باید وجود خویش را به گناهی بیالاید یا مرتکبِ بدی و زشتی و خطا شود؛ و اینجا است که انسانِ مؤمن به خدا و روز قیامت، برای آنکه مرتکب گناه نشود، ناتوانیِ خودخواسته و بهره‌مندنشدن یا کم‌بهرگیِ ارادی از مال و جاه و لذت‌های زندگی را بر توانایی و توانمندی و بهره‌مندیِ آلوده به گناه ترجیح خواهد داد. 🔥وقتی زندگی همۀ مردم به ربا آلوده می‌شود آنچه از فرمایش‌های پیغامبر اکرم (ص) و دیگر معصومان برمی‌آید، این است که اقتصاد جوامعِ آخرالزمانی هر روز بیش از پیش در آلودگی و کثافتِ «ربا» غرق می‌شود؛ و این درحالی است که نیک می‌دانیم که قرآن کریم رباخواری را اعلام جنگ با خدا و رسولش دانسته است. [۱۲] با این‌حال اما شدتِ گسترش گناه ربا در آخرالزمان آن‌چنان است که پیغامبر اکرم (ص) خبر داده‌اند که «روزگاری به مردم رسد که یکی نمانَد، مگر آنکه ربا خورد و اگر نخورد، غبار آن به وی رسد». [۱۳] 🍂در سطرهای پیشین بیان شد که در آخرالزمان، آن‌گاه که جهان ظهور منجی را چشم‌انتظار است، قحطی و خشکسالی شدید روی خواهد داد؛ از سویی هم‌چنان‌که در شمارۀ پیشینِ این سلسله نوشته‌ها نیز اشاره شد، آلودگی بسیاری از مردمان به انواع گناهان و معصیت‌ها، از دیگر ویژگی‌هایی است که در حدیث‌های معصومان (ع) برای روزگار آخرالزمان برشمرده شده است. اما در همین روایت‌ها، فراوان به‌چشم می‌خورد که بین گناهان و بروز بلاها و سختی‌های معیشتی که برای مردمان رخ می‌دهد، پیوندی ناگسستنی برقرار است. 🍃به‌مَثَل در «اَمالی» شیخ طوسی (ره)، می‌خوانیم که ابوحمزۀ ثمالی (ره) گفته است که «شنیدم که امام باقر، علیه‌السلام، فرمود: 🌴در کتاب علی بن ابی طالب یافتم که هنگامی‌که ربا آشکار شود، مرگ ناگهانی ظاهر می‌گردد و هنگامی‌که از پیمانه‌ها کم گذاشته شود [یعنی کم‌فروشی شود]، خداوند آنان را به قحطی و کمبود دچار می‌کند. و هنگامی که زکات پرداخت نشود، زمین تمامی برکات خود، اعم از کشت و میوه و معادن را بازمی‌دارد؛ و هنگامی که در حکم قضاوت ستم روا گردد، بر گناه و دشمنی یکدیگر را یاری می‌نمایند؛ و هنگامی که پیمان [الهی] را زیر پا بگذارند، خداوند بَدانِشان را بر آنان مسلط می‌کند و آن‌گاه خوبانشان هرچه خدا را بخوانند، دعایشان اجابت نمی‌شود». [۱۴] 🎆از این‌روی می‌توان نتیجه گرفت که سختیِ زندگی و قحطی‌ها و مرگ‌های فراوانِ وعده‌داده‌شده در آخرالزمان، چیزی نیست جز نتیجۀ افزایشِ گناهکاریِ مردمان آخرالزمان؛ هرچه گناه و نافرمانیِ خداوند بیشتر باشد، بلاها و محرومیت‌ها نیز شدیدتر و افزون‌تر خواهد بود. 📚ارجاع‌ها: ۱۲. سورۀ مبارک بقره، آیه‌های ۲۷۸ و ۲۷۹. ۱۳. «نهج الفصاحه»؛ «نهج الفصاحه»؛ ترجمۀ ابوالقاسم پاینده؛ تهران: جاویدان؛ ۱۳۶۱؛ ص ۵۰۰. حدیث ۲۳۶۵. ۱۴. «امالی»؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن؛ ترجمۀ صادق حسن‌زاده؛ قم: اندیشۀ هادی؛ ۱۳۸۸؛ ج ۱، ص ۴۵۷. [۲/۷،‏ ۲۰:۳۳] احمدزاده ق: ‍ 💥#آخرالزمان_در_روایت‌های_اسلامی: 🎇خُلقیاتی که در آخرالزمان رایج می‌شود: امام صادق (ع) دربارۀ وضعیت مردم در آخرالزمان فرموده‌اند که 🌾 «اگر روزی بر مردی بگذرد که در آن روز گناهی بزرگ، مانند هرزگی یا کم‌فروشی یا انجام کار حرام یا می‌خوارگی نکرده باشد، آن‌روز گرفته و غمناک شود و گمان کند آن‌روزش به هدر رفته و عمرش در آن روز تلف شده است». 🌟پیش از این و در بخش نخست از مجموعه نوشته‌های «از آخرالزمان» اشاره شد که مفهوم آخرالزمان هم گسترۀ زمانیِ بعثت پیغامبر اکرم (ص) تا برپایی قیامت را در برمی‌گیرد و هم به‌طور ویژه به عصر ظهور منجی در روزگارِ پیش از قیامت اطلاق می‌شود. بنابراین، اشاره‌های فراوانی هم که در کلام حضرت رسالت‌پناه (ص)، حضرت امیرالمؤمنین (ع) و دیگر امامان معصوم (ع) به نشانه‌های آخرالزمان و ویژگی‌های مردمانش شده، برخی مربوط به دوره‌های نزدیکِ پس از حیات شریف پیغامبر اکرم (ص) است، یعنی زمان خلفا و نیز حکومت بنی‌امیه، بنی‌عباس و شماری نیز مربوط است به دورۀ آستانۀ ظهورِ منجی و نیز عهد ظهور و همچنین دورۀ منتهی به پایان دنیا و برپایی قیامت. ⭐️اما آنچه در دومین شماره از سلسله نوشته‌های «از آخرالزمان» بدان پرداخته شده است، معرفی و مرور برخی از ویژگی‌هایی است که در روایت‌های معصومان (ع) برای مردمانِ آخرالزمان و نحوۀ زندگی و رفتار و اندیشه‌شان بیان شده است. البته آنچه از ظاهرِ این روایت‌ها برمی‌آید این است که بسیاری از این نشانه‌ها برای دورۀ منتهی به ظهور حضرت مهدی موعود (عج) بیان شده است. 🌅ایمان والای مردمان آخرالزمان: از مهم‌ترین روایت‌های بشارت‌دهنده دربارۀ مردمی از آخر

د اطلاع دارند و بهره جستن از قرآن باید از طریق آنها انجام گیرد که آگاه به معانی ظاهری و باطنی و اسرار و رموز قرآن می‌باشند و آنها دین و کانون حکمت الهی هستند. 💠قرآن مجید گذشته از معانی ظاهری و ظرایف لفظی که دارد، تمام دانشمندان را در برابر خود به شگفتی واداشته است؛ معانی باطنی و اسرار درونی آن نیز، اشاره به مصادیق و قضایای خاصی دارد که آنها را در اصطلاح «تأویل» می‌خوانند، چه بسا مغرضان، آیات قرآن را به دل خواه خود توجیه و تأویل می‌نمایند، چنانچه خداوند در سوره ی آل عمران آیه ی ۷ می‌فرماید: "اوست آن خدایی که قرآن را بر تو نازل کرد، بخشی از آن آیات محکم و واضح است که آنها اصل و ریشه این کتابند و قسمی دیگر متشابهات هستند. پس آنان که در دل هایشان زَیغ (انحراف از حق و میل به باطل) است به دنبال آیات متشابه می‌روند تا فتنه انگیزی کنند (و مردمان را گمراه و دین آنها را فاسد نمایند) و ایشان را به شک و شبهه و تردید بکشانند و یا برای رسیدن به امور دنیا آیات مشابه را به میل و مرام خود تأویل و معنی می‌کنند (در صورتی که خداوند به صراحت می‌فرماید: ) و تأویل آن را نمی داند مگر خدا و راسخان در علم که می‌گویند: به خدا ایمان آوردیم،همه چیز از نزد پروردگار ماست و متذکر نمی شود مگر صاحبان مغز. و راسخان در علم یعنی کسانی که علم آنها ثابت است و ریشه و عمق دارد. 💠 در تفاسیر معتبر بیان شده که منظور از راسخین در علم؛ پیامبر و ائمه طاهرین علیهم السلام هستند. 💠از امام باقر علیه السلام نقل شده که فرمودند: رسول خدا ص افضل راسخین در علم است، که خداوند بزرگ تمامی آنچه را از تنزیل و تأویل نازل کرده به آن حضرت تعلیم فرموده است و همچنین اوصیاء آن حضرت تمام تأویل و معنای باطنی و حقیقی قرآن را می‌دانند. 💠همچنین در «تفسیر صافی» و «نورالثقلین» از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام حدیثی آمده است که قسمت آخر حدیث چنین است؛ هنگامی که عمر بر خلافت نشست، به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام عرض کرد: آن قرآنی را که شما جمع آوری کردید و نزد ابی بکر آوردید که به آن عمل کند و او نپذیرفت آن را به من بدهید. 💠امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: آن قرآن که نزد من است جز پاکان و اوصیاء از فرزندان من، کسی به آن دست نیابد. 💠عمر سؤال کرد؛ آیا وقتی برای ظاهر کردن آن هست؟ امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: آری! هنگامی که قائم از فرزندانم به پا خیزد، آن قرآن را آشکار می‌سازد و مردم را به تعلیم آن وا میدارد ‌‌💠و نیز در مقدمه ی اول تفسیر صافی حدیثی از اصول کافی از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نقل کرده که ضمن آن آمده است: هنگامی که فتنه‌های همچون شب تار بر شما هجوم آورد، بر شما باد که به قرآن پناه ببرید، تا آنجا که فرمود: برای قرآن ظاهری و باطنی است، که ظاهر آن حکم و دستور و باطن آن علم و دانش است. ظاهر آن روشن و استوار و باطن آن عمیق می‌باشد. در قرآن عمق‌هایی وجود دارد که در عمق‌های آن عمق‌های دیگر است. شگفتی‌های آن بی شمار است و غرایب آن هرگز کهنه نمی شود، در آن چراغ‌های هدایت و حکمت روشن است، که نشانه و راهنمای صاحبان معرفتمی‌باشد. 💠همچنین در مقدمه دوم تفسیر صافی از حضرت باقر علیه السلام نقل کرده که فرمودند: هیچ کس به جز ائمه و اوصیاء نمی توانند ادعا نمایند که تمام قرآن را به ظاهر و باطن می‌داند. 📚 #علم_و_معرفت_امام ✍سید رحمت الله موسوی [۲/۷،‏ ۲۰:۳۰] احمدزاده ق: ‌💠درسهای ماه رجب برای منتظران ◀️فرصت‌شناسی ماه رجب 🔶با اینکه خود را #منتظر امام زمان عج می‌دانیم از #ضعف در #ایمان و #اراده و نیز خطا و #گناه در رفتارهای فردی و اجتماعی خود گله داریم و حتی #شرمنده‌ایم که با نام منتظر، آبروی امام خود را می‌بریم. 🔶گاهی #ناامید می‌شویم از اصلاح خود و توفیق ورود به #خیمه_مهدوی عج و زندگی با #امنیت و #لذت معنوی بی‌نظیر در آن ناامید می‌شویم و به دنبال یک فرصتیم تا معجزه‌ای رخ دهد 🔶رسول اکرم (ص) نیز فرمود:پروردگارتان در طول #عمرتان شما در در معرض #رحمتهای خاصی قرار می‌دهد پس با #آمادگی خود را در معرض آن قرار دهید(عوالي اللئالي ، ج ۴، ص: ۱۱۸) 🔶ماه #رجب همان فرصت و نسیم ویژه رحمت الهی است که می‌تواند در وجود ما معجزه‌ای اتفاق بیفتد و #تغییری شگرف رخ دهد. 🔶رسول خدا (ص) فرمود: به راستى، رجب ماه اصم خداست و آن ماهى بزرگ و گرانمايه است و همانا از آن رو به «اصم» ناميده شده كه هيچ ماهى در پيشگاه خدا ارجمندتر و فضيلت‌مندتر از اين ماه نيست(ثواب الأعمال، ص: ۵۴) 🔶قدر این فرصت را بدانیم و با #خودسازی در آن برای ورود به صف #منتظران و #سربازان امام عصر عج بهره برداری کنیم. ☝️شاید این آخرین رجب عمر ما باشد... #استاد_ملایی [۲/۷،‏ ۲۰:۳۳] احمدزاده ق: ‍ ‍ 💥#آخرالزمان_در_روایت‌های_اسلامی: 💢 #روزگار_قحطی و گرسنگی: 💠اگر با دقت به این روایت بنگریم، درخواهیم یافت که

الزمان، یعنی به‌طور ویژه آنان‌که در عصر غیبت امام دوازدهم (عج) به‌سر می‌برند، حدیثی است از حضرت خاتم الانبیا (ص) که در شمارۀ پیش نیز یاد شد. 🌴 در این حدیث حضرت خاتم‌النبیین (ص) خطاب به امیر مؤمنان(ع) فرموده‌اند که «یا علی، عجیب‌ترینِ مردم از نظر ایمان و بالاترینِ آنها در یقین، آنها هستند که در آخرالزمان می‌آیند و پیامبری نمی‌بینند و امام از دیده‌هایشان پنهان است و از نوشته‌های [قرآن و حدیث] ایمان می‌‎آورند» [۱] ⚡️این حدیث، گویای ارزشِ والای مردان و زنانی است که ندیده و نشنیده، اما با دلی آکنده از یقین و ایمانِ به خدا، به پیروی از پیغامبر آخرالزمان (ع) و خاندانِ مطهرش و قرآن کریم می‌پردازند؛ آن‌هم در روزگاری که گاه حق و باطل چنان به هم می‌آمیزد که برگزیدنِ راه درست، جز به نور ایمانِ راستین میسّر نشود. ایمانِ این مردمان اما چنان است که گویی رسول‌الله (ص) و ائمۀ اطهار (ع) را به‌چشمِ سَر می‌بینند. بی‌تردید، شهیدانِ انقلاب اسلامی و دفاع مقدّس و مدافعان حرم از زمرۀ این مردمانند. 📗ارجاع‌ها: ۱. «مکارم الاخلاق»؛ شیخ حسن بن فضل طبرسی؛ ترجمۀ سید ابراهیم میرباقری؛ تهران: فراهانی؛ ۱۳۶۵؛ ج ۲، ص ۳۹۸. [۲/۷،‏ ۲۰:۳۴] احمدزاده ق: ‍ ‍ ‍ 💥#آخرالزمان_در_روایت‌های_اسلامی: 🌅ایمان والای مردمان آخرالزمان: 🌿وقتی آدمی روز مؤمن است و شب کافر اما فارغ از این روایتِ نویددهنده، روایت‌های دیگری نیز دربارۀ ویژگی‌های آخرالزمانیان بیان شده است که اغلب، بیم‌دهنده و دربردارندۀ هشدار است. در این دسته حدیث‌ها، از زشتی‌ها، ناراستی‌ها، بدعت‌ها، انحراف‌ها و بدی‌های اخلاق و کردار مردمِ آخر زمان سخن رفته است. 🍁از نمونۀ این‌گونه روایت‌ها، این سخن معروف از پیغامبر اکرم (ص) است که به سختیِ «مؤمن‌ماندن» در آخرالزمان اشاره دارد. حضرت (ص) فرموده‌اند که «فرصت را برای اعمال نیک پیش از آنکه فتنه‌هایی مانند پاره‌های شب تاریک پدید آید، غنیمت شمارید. در آن‌ هنگام انسان صبح مؤمن است و شب کافر می‌شود؛ شب کافر است و روز مؤمن می‌شود و دین خود را به‌عوض ناچیزِ دنیا می‌فروشند». ☀️در روایت دیگری نیز فرموده‌اند: «فتنه‌ها خواهد بود که در اثنای آن، مرد به صبح مؤمن باشد و به شب کافر شود، مگر آنکه خدایش به علم زنده دارد». [۲] روزی می‌رسد که آدمی از اینکه گناه کبیره نکرده افسوس می‌خورد! 🌻امام جعفر صادق (ع) در حدیثی بسیار مفصّل، ویژگی‌هایی هراس‌انگیز را برای مردمانِ روزگاری برشمرده‌اند که به‌ نظر می‌رسد، آن روزگار، آخرالزمان و دورۀ منتهی به ظهور حضرت مهدی (عج) باشد؛ چراکه امام (ع) پیش از آنکه این ویژگی‌ها را خطاب به یکی از دوستدارانشان بیان کنند، این نکتۀ مهم را به او یادآور شده‌اند که ☘ «آیا ندانسته‌ای که هرکه چشم‌به‌راهِ دولت ما باشد و بر آزار و ترسی که می‌بیند، شکیبایی ورزد، فردای قیامت در زمرۀ ما محشور گردد» [۳]؛ و نیک می‌دانیم که دولت اهل بیت (ع) با ظهور حضرتِ مهدی (عج) تحقق می‌یابد و برپا خواهد شد. بنابراین، می‌توان گفت که این ویژگی‌هایی هم که امام برشمرده‌اند، اشاره به آن‌ بخش از آخرالزمان دارد که جهان یک‌سره گرفتار ستم، بدی و ناراستی است و ظهور منجیِ موعود را انتظار می‌کشد. 🌱این روایت را مرحوم شیخ کلینی (ره) در «الرّوضة مِن الکافی»، مرحوم شیخ حرّ عاملی (ره) در «تفصیل وسائل الشّیعه»، مرحوم ملامحسن فیض کاشانی (ره) در «الوافی» و مرحوم علّامه محمدباقر مجلسی (ره) در «بحارالانوار» نقل کرده‌اند. [۴] 🍂در این روایت، امام صادق (ع) دربارۀ وضعیت مردم در آخرالزمان فرموده‌اند که 🌾«اگر روزی بر مردی بگذرد که در آن روز گناهی بزرگ، مانند هرزگی یا کم‌فروشی یا انجام کار حرام یا می‌خوارگی نکرده باشد، آن‌روز گرفته و غمناک شود و گمان کند آن‌روزش به هدر رفته و عمرش در آن روز تلف شده است». [۵] 🌱شاید در روزگاران گذشته، باورِ آنچه امام (ع) فرموده‌اند، برای مردم دشوار می‌آمد؛ اما بی‌تردید برای ساکنان دنیای امروزی، باور محتوای این بخش از کلام امام جعفر صادق (ع) آسان‌تر است. امروزیان به هر مذهب و آیینی که باشند و در هر مملکت و سرزمینی که زندگی کنند، به‌چشمِ خود در بسیاری از شئون زندگی فردی، اجتماعی و سیاسی سیطره و سلطۀ نگاه مادی و دنیایی را شاهدند. نگاهی قدرتمند و سراسر مادی که می‌کوشد، این را در ذهنِ مردان، زنان، پسران و دخترانِ دنیای امروز ماندگار و نهادینه کند که مفهوم دنیا منحصر است به محلی برای یافتنِ هرچه بیشترِ ثروت و قدرت؛ از این‌روی، زندگیِ آدمی نیز مسابقه‌ای است، برای اینکه انسان ثروت و قدرت به دست آورد تا بتواند هرچه بیشتر لذت ببرد و کام‌جویی کند و چون در این مسابقۀ ارضای شهوات، همه با هم برابر نیستند، آن‌که عقب‌ بماند، بازنده‌ است و احساس زیان و خسران بیشتری خواهد داشت. 💫این وضعیت، همان وضعیتِ آخرالزمانی است که امام جعفر صادق (ع) از آن خبر داده است. 📚ارجاع ها:

نماییم که این قدرت که به وزیر حضرت سلیمان داده شده، علم بعضی از کتاب است که خدای تعالی می‌فرماید: {عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ} که من تبعضیه است، یعنی علم بعضی از کتاب نزد اوست. 💠به همین جهت در روایاتی که ناظر به این آیه است، تصریح شده است که آصف بن برخیا یک حرف از کتاب نزدش بود. 💠 آیه ی دیگری در قرآن وجود دارد که به معرفی شخصی که علم تمام کتاب نزد اوست می‌پردازد و می‌فرمایند: {وَیَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلا قُلْ کَفَی بِاللهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ}. و کسانی که کافر شدند می‌گویند: تو فرستاده الهی نیستی. بگو (ای رسول من) کافی است از حیث گواهی و شهادت میان من و شما، خدا و کسی که نزد اوست علم کتاب. 💠این آیه شریفه همچون آیه مربوط به آصف بن برخیا، اسمی از آن شخصیت عالیقدر که دارای علم کتاب است نیاورده است. ولی به نقل از عامه و خاصه و به نصّ صریح پیامبر عظیم الشأن اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم، مراد از این آیه شریفه، وجود مقدس و نورانی مولی الموحدین امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام است. 💠محل و تاریخ نزول آیه نیز گواهی بر این مدعا است. محل نزول آیه مکه معظمه است و تاریخ نزول آن اوایل بعثت است. در آن زمان، ایمان آورندگان به اسلام، جمعی معدود و مشخص بودند، هیچ کس جز درباره امیرالمؤمنین علیه السلام این مطلب را بیان نکرده است و در تمام دوران رسالت پیامبر عظیم الشأن اسلام، این عنوان به غیر از آن حضرت اطلاق نشده و مصداق آن قرار نگرفته است. 💠علاوه بر آن شواهد، داشتن علم کتاب مخصوص انبیاء و اوصیاء است و دیگران صلاحیت داشتن آن را ندارند. 💠در آن زمان غیر از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم پیغمبر دیگری نبود، آن وجود مقدس با اینکه افضل انبیاء است و علم امیرالمؤمنین علیه السلام در طول علم آن حضرت است، ولی قطعاً مراد از این آیه شریفه آن وجود مقدس نیست؛ زیرا انسان خودش بر خودش نمی تواند گواه و شاهد باشد، شاهد حتماً باید کس دیگری باشد که طبق روایات، مراد، وصی و وزیر پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم است. شهادت در این مورد،شهادت از قبیل اهل خبره است در مطلق شهادت. 💠در شهادت اهل خبره شرط است که شاهد، دارای آن مقداری از علم و اطلاع باشد که بتواند با علم و اطلاع شهادت بدهد و همچنین در مورد شاهد باید آن اندازه بهره از نبوت و ولایت داشته باشد که بتواند با علم خود، نبی را از غیر نبی تشخیص بدهد، مانند شاهد دیگر که خدای تعالی است، و با علم و اطلاع کامل بر آن شهادت بدهد و از آن طرف شاهد باید در رتبه پیامبر باشد و آن کسی جز امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام نمی باشد. 💠با توجه به اخبار و روایات اهل بیت علیهم السلام، اسم اعظم هفتاد و سه حرف است که بعضی از انبیاء علیهم السلام یک حرف و بعضی دو حرف و بعضی چهار حرف و بعضی هشت حرف و بعضی پانزده حرف از آن را دارا بودند و هفتاد و دو حرف از آن، نزد خاندان نبوت یعنی محمد و آل محمد است و یک حرف در علم مخزون الهی است و کسی را از آن اطلاعی نیست. 💠از این رو، به خوبی روشن می‌شود که هر یک از اولیاء حق دارای ولایت تکوینی و علم غیب هستند، ولی هر کدام به اندازه و درجات و مقامی که در پیشگاه خداوند دارند. بعضی کم و برخی شان بیشتر، ولایت تام و مطلق به موجودات با اذن خداوند دارند. 📚 #علم_و_معرفت_امام ✍سید رحمت الله موسوی [۲/۹،‏ ۰۰:۳۰] احمدزاده ق: ‍ 💥#آخرالزمان_در_روایت‌های_اسلامی: ❄️قسمت هفتم: 🌅ایمان والای مردمان آخرالزمان: ‍ 🌠خبر امام جعفر صادق (ع) دربارۀ مردمان آخر زمان: 🌴امام ششم (ع) در همان روایتِ مفصّل، از برخی اخلاقیات و عادت‌ها و مناسباتِ فردی و اجتماعی که دامن‌گیر شماری از مردمان آخر زمان خواهد شد، به اشاره و فهرست‌وار یاد کرده‌اند. این انحرافاتِ رفتاریِ آخرالزمانی که امام (ع) در کلامشان برشمرده‌اند، موارد متعددی را در بر می‌گیرد که همه جزو رذایل اخلاقی و منش‌های ناپسند و ناحق است. ⚡️اگر بخواهیم نمونه‌وار این توصیف‌ها را برشماریم، می‌توان به چند موردی که در ادامه آمده است، اشاره کرد. 🍁حضرت امام صادق (ع) در توصیف خوی‌ها و عادت‌هایی که در آخر زمان بین مردمان رایج می‌شود، فرموده‌اند که در آن روزگار: - [دستورهای] قرآن کهنه شود و چیزهایی که در آن نیست، در آن پدید شود و [آیات آن] طبق دلخواه توجیه شود؛ - هرکه را به کارِ بد بستایند، خندان و خشنود شود و اعتراضی نکند؛ - همجنس‌بازی مردان و زنان رایج و مرسوم شود؛ - خانۀ کعبه تعطیل شود و دستور به نرفتنِ به آن داده شود؛ - پول‌دار عزیزتر از مؤمن باشد؛ - ربا آشکار شود و بر آن سرزنش نشود؛ - مردِ باایمان غمناک، پست و خوار شود؛ - شراب را آشکارا بنوشند و آنان‌که از خدای عزّوجلّ نمی‌ترسند، برای نوشیدنش گرد هم آیند؛ - با شراب مداوا کنند و برای بیمار نسخه کنند