💫دعبل و زلفا 💫 مظفر سالاری روز به نیمه نرسیده بود که کاروان به بالای تپه سرسبز رسید . این تپه و قسمتی از جاده که از فراز آن می گذشت ، مشرف بر پایتخت عباسیان بود . ناگهان شهر با گستردگی و زیبایی شگفت انگیزش ، با دجله که به شکل انگشتی دراز و خمیده از میانه شهر می گذشت و هفت پل چون حلقه های انگشتر بر آن قرار داشت ، به چشم کاروانیان آمد و نفس ها را در سینه حبس کرد . طبیب جوانی که ساعتی بود شانه به شانه دعبل حرکت می کرد ، گفت : هر وقت به بغداد میرسم و از این زاویه ، به آن نگاه می کنم ، این همه کاخ و بناهای مرتفع و باغ و بستان ، چنان به وجدم می آورد که با خودم می گویم : چگونه بهشتی که مؤمنان به آن اعتقاد دارند می تواند از این زیباتر باشد ؟! دوست داشتم خانه ای در همین جا که ایستاده ایم میساختم و روزها از ایوان آن ، این شهر پر رمزوراز را تماشا می کردم . دعبل نفس عمیقی کشید . او در اندیشه دیگری بود . در طول سفر نتوانسته بود از فکر چهره دلربایی که دیده بود ، بیرون برود . نخستین بار بود که احساس متفاوتی را تجربه می کرد . پیش از آن هیچ زنی نتوانسته بود آنگونه دلش را به خود مشغول کند . کشوقوسی به خودش داد و مشتی به سینه ستبرش کوبید . با صدایی که پر طنین و نافذ بود گفت : بهشت ، تجسم اعمال نیکوکاران با ایمان است . آنجا چشمی به ما میدهند که ملکوت کارهایمان را به عیان میبینیم و لذت میبریم . کاش آن چشم تیز و حقبین را اکنون نیز داشتیم و باطن این شهر و مردمانش را میدیدیم ! شاید در آن صورت ترجیح میدادی خانه ات را دور از اینجا بسازی . طبیب به قصر زیبا و مرتفع جعفر برمکی که در شرق دجله ، در محله رصافه بود ، اشاره کرد . - اگر آن عمارت که گنبدها و ستونهای مارپیچ قرمز و آبی دارد و آن برج مرتفعش ، برای تو بود و صدها کنیز و خدمتکارش ، انتظارت را می کشیدند ، باز هم این حرف ها را میزدی ؟ حتی اگر همه این بغداد برای من بود و می توانستم چون سیمرغ بر فراز آن به پرواز درآیم ، حقیقت همان است که هست . دعبل به آن سوی دجله ، به نقطه مرکزی شهر که محله کرخ نام داشت و قصرهای هارون الرشید در آن بود ، خیره شد . دستی به یال اسب ابلقش کشید . باغها و بستانها و کاخهای کوچک و بزرگ ، قصرهای هارون را چون نگینی رنگارنگ دربرگرفته بود . در راه کم سخن گفته بود . فکر آن دختر اسیر ، رهایش نمی کرد . از هم اکنون اندوه جدایی بر دلش فشار می آورد . در همان نخستین منزل که او را دیده بود ، تصمیم گرفته بود دیگر او را نبیند و فکرش را از سر بیرون کنند ؛ اما موفق نشده بود و این موضوع او را که گمان کرده بود اراده ای پولادین دارد ، عصبانی می کرد . دیگر نمی دانست چگونه میتواند نقش آن قامت موزون ، چهره گلگون و چشمان پرفروغ و غمگین را از صفحه دلش پاک کند . طبیب که از دل او خبر نداشت ، دنبال حرفهای خودش را گرفت . داستان ادامه دارد.... #دعبل_وزلفا #عشق #مظفر_سالاری #رمان #قسمت_یک 🔅@mahdyar_59

میون کوچه‌ها پیچیده این صدا که جون من شده به پای #عشق تو فدا :)♥️ عشق جانم امام زمانم💚☘ بخونیم باهم دعای سلامتی امام زمان عج رو🤲 🔅@mahdyar_59

با تمسخر گفت : دیوونه ای ؟ کی تو این گرما میره کربلا؟ براش آرزو کردم، به عشق امام حسین(ع) مبتلا بشه❤️ #استوری #پیشنهاد_استوری #عشق #امام‌حسین #کربلا #اربعین @mahdyar_59