📌 ناهماهنگی نیازهای امروز و مهارت‌های دیروز 🌱 مقاله‌ای را امروز خواندم. برای ۶ سال پیش است، ولی به نظرم مفید آمد. بدون وسواس و سردستی ترجمه کردم. در ادامه می‌خوانید: 🔹 در حالی که بازار کار وارد قرن بیست‌و‌یکم شده؛ سیستم آموزشی هنوز به آن نرسیده و جا مانده است. روزهای ۴۰ سال کار در یک شغل و پایان کار با حقوق بازنشستگی تمام شده است. طبق آمار ایالات متحده، اکنون میانگین زمان ماندگاری در یک شغل ۴.۲ سال است (آمار برای سال ۲۰۱۷ است). این سرعت تغییر در مشاغل به این معنی است که تقاضای فزاینده‌ای برای به‌روزرسانی مهارت‌ها وجود دارد. بر اساس گزارش جدید مجمع جهانی اقتصاد در مورد مهارت‌های نیروی کار، از هر چهار بزرگسال، یک نفر از سنخیت نداشتن مهارت‌های خود و مهارت‌های مورد نیاز برای شغل فعلی، گزارش کرده است.      🔸 به طور خلاصه مشکل اینجاست: فرصت های شغلی که امروزه در دسترس هستند، مشاغل قرن بیست و یکمی هستند. اما روشی که اکثر مردم این مشاغل را انجام می دهند هنوز در قرن گذشته گیر کرده است. ✔️ در قرن نوزدهم، جابجایی گسترده جمعیت از روستاها به مراکز شهری صورت گرفت. سیستم آموزش ابتدایی و متوسطه برای تربیت نیروی کار برای دنیای «جدید» و کار یدی و دفتری در شهرها ایجاد شد. ✔️ قرن بیستم، دور و نوبت به سلطه مشاغل کارخانه ای رسید. سیستم آموزشی که در قرن گذشته ساخته شد، با برخی تغییرات، هنوز برای آموزش کارگران خوب کارخانه و مدیران آنها مناسب بود. مدیریت روی یک سری ابزار برای بهینه‌سازی این نوع کارها تمرکز کرد: کارایی عملیاتی و برخی از فلسفه‌های مدیریتی مانند شش سیگما. ✔️ امروزه، در قرن بیست و یکم، شاهد ظهور مدل‌های کاری جدید مانند کار آزاد و کار از راه دور هستیم. در پیشرفته‌ترین شرکت‌ها، تیم‌ها یاد می‌گیرند که چابک‌تر باشند، با تیم‌های توزیع‌شده و از راه دور کار کنند و برای انطباق با شرایط دائماً در حال تغییر، خود را هماهنگ کنند. این آینده کار است. 🚨 با این حال آموزش و پرورش سرعت خود را حفظ نکرده است. ما هنوز فرزندان خود را از طریق مجموعه ای ثابت از مراحل آموزش، به ابتدایی و متوسطه می فرستیم. فقط مدرک دانشگاهی به منزله پیش نیاز برای مشاغل خوب اضافه شده است. این مدل در واقع هیچ کس را آنگونه که باید و شاید برای یک دنیای منعطف و متغیر آماده نمی کند. دنیایی که در آن مهارت ها معمولاً تا زمانی که شما یک مدرک چهار ساله را به پایان می‌رسانید منسوخ می‌شوند. همچنین، آموزش های ضمن خدمت هم دیگر برای از بین بردن شکاف کافی نیست. گزارش مجمع جهانی اقتصاد نشان داد که ۶۳ درصد از کارگران در ایالات متحده می گویند که در ۱۲ ماه گذشته در آموزش‌های مرتبط با شغل شرکت کرده‌اند. با این حال، کارفرمایان بیشترین کمبود استعدادها را از سال ۲۰۰۷ گزارش می‌کنند. 📌 با توجه به این وضعیت، افراد باید طور فعالانه مسیر توسعه مهارت‌های خود را مدیریت و هدایت کنند. به عبارت دیگر، شما به منزله نیروی کار، باید درک کنید که نیاز به آموزش مداوم دارید و متوجه باشید که خودتان مسئولیت #آموزش خود را بر عهده دارید. این کار را انجام دهید؛ و از این راه #بازارپذیری خود را برای سال‌های آینده بهبود بخشید. اولین قدم این است که از خود بپرسید: آیا مهارت‌های من هنوز مورد تقاضا هستند؟ چشم‌انداز این مهارت‌ها چیست؟ و امروز می‌توانم روی چه مهارت‌هایی کار کنم که درآمد من را در سال‌های آینده افزایش دهد؟ این تمرین را هر چند سال یک‌بار انجام دهید. اگر نیمه‌عمر یک #مهارت شغلی حدود پنج سال باشد (به این معنی که هر پنج سال، ارزش آن مهارت تقریباً نصف ارزش قبلی است)، از این کاهش ارزش جلوتر باشید. هر دو یا سه سال یک‌بار مهارت‌های خود را ارزیابی کنید و زودتر شروع به #یادگیری مهارت‌های جدید کنید. 🕊 احساس نکنید که باید خود را به طور کامل و یک باره بازآموزی کنید. برای مهارت‌هایی که باید کسب کنید، تغییرات مرحله‌ای را در نظر بگیرید. در علوم کامپیوتر، ما آموزش دیده‌ایم که مسائل بزرگ را به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم کنیم که بتوان آن‌ها را به راحتی حل کرد. قرار نیست یک شبه خود را از یک معدنچی زغال سنگ به یک استخراج کننده داده تبدیل کنید. اما شما می‌توانید مهارت‌های اساسی را به دست آورید که به سمتی که می‌خواهید بروید، هدایت شوید. همان‌طور که شغل شما پیشرفت می‌کند، بر اساس میزان یادگیری خود تصمیم بگیرید که کدام کار را انجام دهید. مشاغلی را اولویت بندی کنید که در آن مهارت‌های ارزشمند جدیدی را یاد خواهید گرفت. منبع: کانال به توان ما #مدیریت_منابع_انسانی #محرم_دل #سلامتی_و_فرج_امام‌زمان_عج_صلوات به کانال ما بپیوندید 👇👇👇 🔅__________________🔅 🇮🇷 @mahram_e_del 🇮🇷 🔅__________________🔅