#نجوم_ستاره_شناسی>در_قرآن_کریم #قسمت_سوم #طب_در_قرآن 🌹 این آیه بوضوح حرکت خورشید را بطور مستمر بیان میکند اما در اینکه منظور از این حرکت چیست مفسران بحثهای فراوان دارند. گروهي آنرا اشاره به حرکت ظاهری خورشید برگرد زمین میدانند که این حرکت تا پایان عمر خورشید (قرارگاه) ادامه دارد. بعضي ديگر آنرا اشاره به میل خورشید در تابستان و زمستان به سوی شمال و جنوب زمین دانسته اند؛ زیرا می دانیم خورشید از آغاز بهار از خط اعتدالی به سوی شمال متمایل میشود و تا مدار ۲۳ درجه شمالی پیش میرود و از آغاز تابستان به عقب باز میگردد تا در آغاز پائیز باز به خط اعتدالي ميرسد و همین خط سیر را تا آغاز زمستان به سوی جنوب ادامه میدهد و از آغاز زمستان بسوی خط اعتدال حرکت میکند و در آغاز بهار به آن میرسد. البته تمام این حرکات در واقع ناشی از حرکت زمین و تمایل محور آن نسبت به سطح مدارش میباشد هرچند در ظاهر و از دید ناظر زمینی، مربوط به حرکت خود آفتاب است. بعضی دیگر آنرا اشاره به حرکت وضعي افتاب کره ي (خورشید دانسته اند زیرا همانطور که میدانیم خورشید به دور خود نیز گردش مي کند. معنی دیگر قرارگاه شاید همان مراحل عمر خورشید باشد چون همانطور که خورشید در سحابی بوجود آمده در نهایت امر به ایک سحابی تبدیل خواهد شد. آخرین و جدیدترین تفسیر براي آيه ي فوق این است که حرکت خورشید با مجموعه ی منظومه شمسي در وسط کهکشان ما به سوي يك سمت معین و ستاره ي دور دستي که انرا ستاره وگا» نامیده اند میباشد. در تعبیرات این آیه اشارهی است بر معنی به نظام سال شمسی که از حرکت خورشید در برجها حاصل می گردد. نظامی که به زندگي بشر نظم و برنامه میدهد و جنبه هاي مختلف انرا تنظیم می کند. والقمر قدرناه منازل حتى عاد كالعرجون القديم [٢] و برای ماه منزل گاههایی قرار دادیم و به هنگامی که این منازل را طي (کرد سرانجام بصورت شاخهي کهنه (قوسي شكل و زرد رنگ خرما در میآید. منظور از منازل همان منزلگاههای بیست و هشت گانه اي است که ماه قبل از «محاف» و تاریکی مطلق طي مي کند. زیرا هنگامیکه ماه سی روز تمام باشد تا شب بیست و هشتم در آسمان قابل رویت است ولي در شب بیست و هشتم بصورت هلال بسیار باریک زرد رنگ و کم نور و کم فروغ در میابد و در دو شب باقیمانده قابل رویت نیست که آنرا «محاف» می نامند البته در ماههایی که بیست و به روز است تا شب بیست و هفتم معمولاً ماه در آسمان دیده میشود و در دو شب باقیمانده محاق است. این منزلگاهها کاملا دقیق و حساب شده است بطوریکه منجمان از صدها سال قبل میتوانند طبق محاسبات دقیقی که دارند آنرا پیش بینی کنند. در آغاز ماه نوکهاي هلال رو به طرف راست و یا بالا است و تدریجاً بر حجم ماه افزوده میشوده تا هفتم که نيمي از دايره ي کامل ماه آشکار میشود و باز بر آن افزوده میشود تا چهاردهم که بصورت بدر کامل می.شود تا بیست و یکم که باز به صورت نیمدایره در میاید همچنین از آن کاسته میشود تا شب بیست و هشتم که بصورت هلال ضعیف کمرنگي در ميايد که توکهای آن بطرف چپ و یا پایین است. و از همین جا مفهوم تعبير كالعرجون القدیم روشن میشود زیرا «عرجون» بطوریکه غالب مفسران گفته اند. آن قسمت از خوشه ي خرماست که به درخت اتصال دارد. و توضیح اینکه خرما بصورت خوشه بر درخت ظاهر میشود پايه ي ابن خوشه بصورت چوبی قوسی شکل و زرد رنگ است و نوك آن مانند جاروست و دانه های حرما همچون دانه های انگور به نجهای آن متصل اند هنگامیکه خوشه ي نخل را می برند. ان پايهي قوسي شکل پر درخت باقي مي ماند که وقتي مي خشکد و پژمرده میشود کاملاً به هلال قبل از محاق میماند. زیرا همانگونه که هلال آخر ماه که در جانب شرق اسمان نزديك صبحگاهان ظاهر میشود خمیده و پژمرده و زرد رنگ است. عرجون قدیم نیز همینطور است و توصیف آن به قدیم اشاره به کهنگی آن است زیرا هر قدر این شاخه کهنه تر می شوند باریکتر و پژمرده تر و رنگ پریده تر میشوند و شباهت بیشتری به هلال آخر ماه پیدا می کنند.