🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂 ﴾﷽﴿ 🍂🍂 🍂 💠 #رمان_ستاره_سهیل #قسمت_16 سهیل چیکار می کردم. دوباره به گریه افتادم. ته دلم زار می زدم. چرا سهیل چرا صبر نکردی مگه تو به من قول ندادی هیچ وقت تنهام نگذاری. پس تکلیف دل عاشق من چی می شه. دل عاشقی که تنها مرهم دردش تویی نه کسِ دیگه، خدا پنج سال صبر کردم تا بیام ایران عشقم رو پیدا کنم حالا اینجوری... خدایا پنج سال انتظار برای پیدا کردن عشقم آیا جوابم این بود. رنگم پریده بود. حال بدی داشتم. صورتم را آب زدم و از دستشویی بیرون آمدم. سعی کردم خودم را آرام نشان دهم اگر چه خیلی سخت بود. وقتی سرم را بلند کردم نگاهم به سهیل افتاد که با نگرانی نگاهم می کرد. بغضم را فرو خوردم. کنار سهیلا نشستم... دستانش را گرفتم و گفتم: نمی دونی چقدر دلم برات تنگ شده بود. سهیلا گفت: من هم همین طور بی معرفت رفتی پشت سرتو هم نگاه نکردی. با لبخندی مصنوعی گفتم: باور می کنی یک هفته اس که دارم دنبالت می گردم. سهیلا با هیجان پرسید: خوب خانم تعریف کن ببینم... گفتم: از کجا؟ سهیلا گفت: بعد از این که رفتی خارج از کشور. با بغضی پنهان شروع کردم: وقتی رفتم لندن خیلی احساس تنهایی می کردم مخصوصا بعد از این که از تو جدا شدم. بعضی از شب ها گریه می کردم. دلم برای تو، برای سهیل برای بچگی هامون برای شیطنت هامون تنگ شده بود. اوایل اصلا حوصله ی درس خوندن نداشتم. ولی بعد کم کم عادت کردم. توی دانشگاه با یک دختر انگلیسی آشنا شدم. زندگی او هم شباهت زیادی به من داشت با این تفاوت که او مادرش را از دست داده بود. با هم صمیمی شدیم. تنها مونس و همراه من ماریا بود. بعد از این که درسم تموم شد دیگه باید بر می گشتم ایران بعد از پنج سال دوری از تو و خانواده ام اومدم ایران. البته جدا شدنم هم از ماریا، دوستم خیلی سخت بود. وقتی اومدم ایران دوست داشتم تو رو ببینم. اما وقتی فهمیدم از اون خونه رفتید خیلی ناراحت شدم. خیلی سعی کردم پیدات کنم ولی نشد. الان هم یک هفته اس توی شرکت آقای حسن پور مشغول به کار شدم. سهیلا پرسید: تو چه رشته ای فارغ التحصیل شدی؟ 🌷 @majles_e_shohada 🌷