#امام_حسین__ع__مدح پیش از آمدنِ ماهِ عزایت ارباب می تپد قلبِ گداها به هوایت ارباب هر کسی گوشه ای از کارِ تو را می گیرد تا که برپا شود این خیمه برایت ارباب مثلِ یک کارگرِ ساده شد و جارو زد آن که دارای حَشَم بود به غایت ارباب گریه می کرد... برایِ تو سیاهی کوبید وقتِ پرچم زدن او کرد صدایت ارباب خدمتِ هیچ کسی را نَشِمارد عزت جز همین خادمی صحن و سرایت ارباب در حسینیه عجب منظره هایی دیدم با شما کارِ خودم را رفقا سنجیدم بی ریاییِ شما بیشتر از فهمِ من است دَمِ در واکسْ به دستِ پسری می دیدم ظاهراً کفشِ غلامان تو می کرد سیاه باطناً قلبِ خودش داد جَلا فهمیدم چای در خیمه برایِ همه آماده شده چای با داغی و طعمِ غمِ تو نوشیدم با پَرِ چوب پَرَشْ داد نوازش من را واردِ بَزم شدم سر به فلک ساییدم عده ای آشپز و عاشقِ بااخلاصت گرم کردند تنورِ نذریِ این هیات دیگ نذری تو را شسته و می شویند از... دلِ خود گردِ گناهان و خطا با نیت چند بانو کودکان را می کنند آرام و... چند خادم به عزادار عزایت خدمت صوت و تصویر هماهنگ شده با دقت روضه خوان آب بخواهد می رسد باسرعت چقَدَر همت و عشق است در این عکاسی گوشه گوشه می رود در طلبِ یک فرصت وسطِ مجلِسِتان حال و هوا زار شود دمِ مظلوم... دمِ مردِ میاندار شود ناظمِ سینه زنان این سو و آن سو می رفت فقط اینجا به بهشتی شدن اصرار شود روضه خوان سوخته که سینه یِ ما می سوزد سخن از دل که برآید گرمی کار شود گاه تنها زده فریاد کسی تا سببِ... گرمی روضه یِ هر روزه ی سالار شود آخرین روز شده غصه مرا می گیرد مادرت فاطمه در خیمه عزا می گیرد پسرم بی کَس و یار است عزیزان نروید که دلم بعد شماها به خدا می گیرد همه یِ سال بیایید کنارش باشید مستمر شد اگر این زمزمه ها می گیرد خوش به حالِ نوکری که آخرِ این روضه از همین دست شکسته کربلا می گیرد ندبه خوانیم پس از روضه بیا یا مهدی شَک ندارم پس از این گریه دعا می گیرد حسین ایمانی امام حسین (ع) مدح

#امام_حسین__ع__مدح مادرم قبل شیر دادن من درعزای تو گریه ها کرده تاقبولم به نوکریت کنی نذر کرده سپس دعا کرده ازهمان کودکی به من آموخت بعد هرجرعه آب نام حسین روی سینه گذاشت دستم و گفت که مودب بگو سلام حسین بین گریه دعاش این بوده کودکم نوکرت شود ای کاش اشک خود را به صورتم زد و گفت طفل من تا ابد حسینی باش همه ی هستی ام شدی آقا من به لطف تو محترم هستم تا ابد زیر دین زهرا و دامن پاک مادرم هستم شکر حق تا حسین میگویم شانه هایم ز گریه می لرزد اثر لقمه ی حلال پدر به هزاران هزار می ارزد دست من را گرفت بابایم وسط بزم روضه ات بنشاند روضه ی اصغرورقیه ی تو همه ی هستی مراسوزاند خوب بابای من بمن آموخت گریه کردن به آیه آیه ی تو همه ی هستی مرا سوزاند روضه ی اصغر و رقیه ی تو وسط روضه هات حس کردم من تعلق به کربلا دارم نام عباس راکه میشنوم مثل ابر بهار می بارم همه ی دلخوشی من این است هیاتت روضه ات نوای حسین این دعای مرا اجابت کن که بمیرم فقط برای حسین شرف من به خاک درگه توست تا نفس هست زیر این علمم آخرین آرزوی من این است که بگویم مدافع حرمم حبیب الله باقری امام حسین (ع) مدح

#امام_حسین__ع__مدح دست مرا به دست گرفتی همیشه زود دارد هوای عشق تو در جان من وجود جز تو کسی به حال دل من محل نداد جز تو کسی طریق رفاقت بلد نبود هرگز به زَرق و برق جهان اعتنا نکرد آنکس که زیر پرچم تو چشم دل گشود در کشتی نجات تو صبحِ علی الطلوع از من سلام و از تو به من میرسد درود روز جزا مرا بخر و قیمتم بده طردم نکن به کوری چشم بدِ حسود نگذار با یزید و سنان همنشین شوم این است حاجتم همۂ عمر در سجود دورم کن از جهنم و برگ امان بده با یک نگاهِ ویژه همان لحظۂ ورود در پیش چشم فاطمه در حشر یاحسین دست مرا بگیر و بگو اهل روضه بود * در پیش چشم فاطمه بر سینه ات نشست آن سینه ای که بود پُر از زخم و شد کبود سرنیزه ها برای سرت ضجه میزنند خنجر چقدر آمده بر حنجرت فرود! مرضیه عاطفی امام حسین (ع) مدح

#امام_حسین__ع__مدح ,وداع با محرم و صفر دوماه گریه کُنِ روضه های تو بودم اسیرِ ماتمِ تو . مُبتلای تو بودم دوماه سینه زدم یادِ سینه ات که شکست به لطفِ صاحب عزایت برای تو بودم! چه بهتر اینکه گدای بساطِ اربابم چقدر خوب که آقا . گدای تو بودم در این حسینیّه ها آبرو به من بخشید... دعای فاطمه حاجت روای تو بودم دو ماه این جگرم سوخته به یادِ حرم به یاد سوختنِ بچه های تو بودم میانِ روضه ی گودالِ تو مریض شدم بخاطرِ بدنت . فکرِ جای تو بودم! بِغیرِ حال و هوایت نبود در سرِ من هواییِ سرِ از تن جدای تو بودم قسم به خواهرِ تو بی ریا به سر زده ام شبی که گریه کنِ بوریای تو بودم!! گناهکارِ نه اینکه نبودم ، امّا باز ... به زیرِ دینِ عطای خدای تو بودم! من آشنایی ندارم میان محشر که تمامِ عُمر فقط آشنای تو بودم! بزیرِ خاک که رفتم دمِ سوال و جواب شما بگو بِهِشان خاکِ پای تو بودم!! شما بگو بهشان اینکه با حسین حسین همیشه دربه درِ کربلای تو بودم!! استاد حاج حبیب نیازی امام حسین (ع) مدح

#امام_حسین__ع__مدح عشق آتشُ این برگ و برم سوخته بهتر از دور دلِ در به درم سوخته بهتر خاکسترِ وقتِ سَحرم سوخته بهتر آهِ نفسِ شعله ورم سوخته بهتر از گریه دوتا چشمِ تَرم سوخته بهتر پروانه شدم ، بال و پرم سوخته بهتر یادِ عطش ِ تو جگرم سوخته بهتر ارباب ، دلم یادِ حرم سوخته بهتر در سینه زنی ها ، سِپَرم سوخته بهتر یعنی که بساطِ سفرم سوخته بهتر چه خوب که نوکری ثمر داشته باشد این سینه شبِ قبر اثر داشته باشد از عالَمِ زَر بود دلم مستِ شما شد وقتی وطنِ مادری ام کربُ بلا شد ممنونم از این حال و هوایی که عطا شد آقا شده هر کس ، درِ این خانه گدا شد با درد رسیدیم . وَ دیدیم دوا شد با گوشه نگاهت .همه حاجات روا شد تا صحبتی از کارِ گره خورده ی ما شد با دستِ علمدارِ شما بود که وا شد هر روضه ی تان قبله و دل قبله نما شد چه محشری با ذکرِ حسین جان به پا شد تا چشمِ شما هست به باده چه نیاز است المنهُ لله ... که درِ میکده باز است ما بی سر و سامانِ تواییم ایهاالارباب ما دست به دامانِ تواییم ایهاالارباب عمریست سرِ خوانِ تواییم ایهاالارباب ریزه خور ِ احسانِ تواییم ایهاالارباب یکپارچه حیرانِ تواییم ایهاالارباب که پاره گریبانِ تواییم ایهاالارباب از خطّه ی ایرانِ تواییم ایهاالارباب از آنِ تو ، از آنِ تواییم ایهاالارباب ما آدمِ چشمانِ تواییم ایهاالارباب یعنی که مسلمانِ تواییم ایهاالارباب لیلی تویی و ما همه مجنونِ تو هستیم جانانه مسلمانِ تو و خونِ تو هستیم این حال و هوا از تو و این بال و پَر از تو این سوزِ صدا از تو و این چشمِ تر از تو بیچاره هر آنکس که ندارد خبر از تو بدبخت هر آن دل که ندارد اثر از تو زانو زدن از ما کرمِ بیشتر از تو از ما سرِ افتاده زمین خاکِ در از تو این شوقِ تپش های دلِ در به در از تو تا کربُ بلا برگِ براتِ سفر از تو سرمست شدن از بوی سیبِ سحر از تو روزیِ علی اکبریِ این جگر از تو ای کاش که در کربُ بلای تو بمیریم خوب است که پایینِ دوپای تو بمیریم... حبیب نیازی امام حسین (ع) مدح

#امام_حسین__ع__مدح ای عاشقان ! خورشید در آیینه گل کرد نور خدا ، در کوچه باغ سینه گل کرد عالم مُعطّر شد ز نور عصمتی سبز نور کمال حضرت آیینه گل کرد شوریدگان عشق ! بوی یار آمد مهر جمال دلبر دیرینه گل کرد زد خنده خورشید شهادت بر شب ما خون خدا ، ای عاشقان ! دوشینه گل کرد بوی خوش معصوم پنجم منتشر شد ماه مدینه ، در شب آدینه گل کرد شکر خدا، شب رفت و فجر صادق آمد ای عاشقان ! خورشید در آیینه گل کرد شاعر : رضا اسماعیلی امام حسین (ع) مدح