#باب_رحمت السلام علیک یا رحمت الله الواسعه یا اباعبدالله الحسین علیه السلام قالب شعر:#مخمّس_ترکیب( مُسَبَّع) باز در عرش معلّی'، نور حق پیدا شده هر ملک مبهوت نور گوهر زهرا شده آسمان از دوّمین ماه علی زیبا شده بر روی کلّ خلایق باب رحمت وا شده شیعیان شاه نجف بار دگر بابا شده مژده ای دل بر پیمبر سوّمین نائب رسید جان،حسین بن علی بن ابوطالب رسید فطرسان بر گرد گهواره به دنبال شرف انبیا و اولیا مست جمالش هر طرف پُر شده در هر طرف صدهاهزاران جان به کف طالب بوسیدن پایش ملائک صف به صف خوش به حال زائر دردانه ی شاه نجف زائرش دارد مقام زائر پروردگار زائر او می شود در هر دو دنیا رستگار نوکران تبریک، ارباب دو عالم آمده چارمین نور هدایت بعد خاتم آمده روی دستان علی شاه معظّم آمده روح بخش محشر ِماه محرّم آمده از ازل تا به ‌ابد جود دمادم آمده رحمت بی انتهای حضرت ایزد رسید شیعیان،دوّم کریم بضعه ی احمد رسید آمده تا جنّت المأوای نوکرها شود بی رقیب و بی مَثَل در بین دلبرها شود سرور کلّ جهان، ارباب سرورها شود با لیاقت یک سر ِ بالاتر از سرها شود روشنی بخش مه و خورشید واخترها شود کهکشان ها روشن از نور رخ چون ماه اوست فاتح راه سعادت ،خادم درگاه اوست آمد و با جذبه اش تنها نگار عرش شد خنده ی زیباش آرام و قرار عرش شد در کنار مجتبی' او گوشوار عرش شد در بهار ماه شعبان نوبهار عرش شد در همان نوزادی اش او شهریار عرش شد عرش گردیده معلّی' چون که خاک پای اوست در جلال او همین بس که علی بابای اوست طرّه ی گیسوی او، ما را هدایت می کند ما یتیم عشق و او ما را حضانت می کند در بلایا رأفتش ما را حمایت می کند روز محشر مِهر او ما را کفایت می کند قطره اشک بزم او ،ما را شفاعت می کند سوّم شعبان شده بخشیده شد هر معصیت قبل ماه مغفرت آمد دلیل مغفرت اوست باب مغفرت،باب نجات شیعیان اوست زمزم،کوثر و آب حیات شیعیان می شود مقبول با مِهرش صلات شیعیان ذکر او شد رهگشا در مشکلات شیعیان نام او عقبا شود ،برگ برات شیعیان می شود راهی جنّت هر که باشد با حسین روی لب دارد دم ِ (روحی فداک یا حسین) آمده امّا کنارش بزم غم برپا شده دیده ی احمد ز هر بوسه به او دریا شده در میان خنده هایش خون جگر زهرا شده قامت مولا کنار روضه هایش تا شده لحظه ی میلاد او چون عصر عاشورا شده مجلس شادی شده تبدیل بر بزم عزا نغمه خوان شد روضه خوان ِداغ های کربلا گرچه زد بوسه نبی روی گلوی اطهرش او نزد بوسه دگر بر روی زخم حنجرش او ندیده زیر نعل سمّ مرکب پیکرش او ندیده بر روی سرنیزه سرگردان سرش وای از داغ به روی داغ زینب خواهرش هر کجا را که نبی بوسیده ای با گریه ها می شود زخمی ز تیر و نیزه و سنگ وعصا #علی_مهدوی_نسب