#درفراق_یار هر چند غرق مشکلیم امّا به زودی می آید آن حلال مشکل ها به زودی پیداست پشت ابر غیبت روی خورشید پس می شود روشن دو چشم ما به زودی در پوست خود هم نمی گنجیم از شوق چون که به زودی می رسد آقا به زودی صبح ظهورش می رسد از سمت مکّه دنیا گلستان می شود یکجا به زودی صوت دل انگیز اذانش پخش گردد مثل اذان اکبر لیلا به زودی با اشهد انّ علیاً حجّة الله خوشحال گردد مادرش زهرا به زودی با ذکر «یا زهرا» رَود سمت مدینه تا که بگیرد انتقامش را به زودی با هیزمی که یادگاری مدینه است یک کوه آتش می کند برپا به زودی از خاک بیرون می کشد آن قاتلین را حکم قصاصش می شود اجرا به زودی شهر مدینه غرق در زوّار گردد مثل خراسان می شود آن جا به زودی گلدسته ... گنبد ... پنجره فولاد و مرقد صحن بقیعش می شود زیبا به زودی بالای سقاخانه ی آن می نویسد یا عمّی العباس ، یا سقا .... به زودی از دست زهرا ـ مادرش ـ می گیرم آخر برگ برات کربلایم را به زودی   شاعر : #محمدفردوسی

#وداع_محرم_و_صفر بوی جدایی می رسد از گریه هایم بر درد هجرانت حسین جان مبتلایم در این دو ماهی که عزادار تو بودم آیا قبولم کرده ای ای مقتدایم ؟ با این گناهان بزرگ و بی شمارم لایق نبودم تا کنی آقا صدایم امّا ز لطف و مرحمت دستم گرفتی از مجلس روضه نکردی تو جدایم رزق حلالم گریه بر داغ تو بوده آن گریه هایی که بُوَد آب بقایم یادش به خیر در اوّلین روز مُحرّم سوز دل و اشک و نوا کردی عطایم یادش به خیر هنگام هیئت بین گریه حس می نمودم زائر عرش خدایم یادش به خیر با هر سلام و عرض حاجت رنگ حسینی می گرفت حال و هوایم وقتی به تن کردم لباس مشکیم را گفتم دگر وقف شهید نینوایم پیراهن احرام حج کربلا را حالا چگونه از تنم بیرون نمایم ؟ دل کندن از روضه برای من چه سخت است مشکل بُوَد دوری ز هیئت ها برایم هرساله مُزد نوکریم را حسین جان می گیرم از دست علی موسی الرّضایم آقا به حقّ مادر پهلو شکسته امضا نما امشب برات کربلایم #محمدفردوسی