eitaa logo
کانال اشعار(مجمع الذاکرین)
1.6هزار دنبال‌کننده
10 عکس
0 ویدیو
2 فایل
این کانال اشعارمذهبی توسط محب الذاکرین خاک پای همه یازهراگویان عالم مهدی مظفری ازشهراصفهان ایجادشد
مشاهده در ایتا
دانلود
از اشک، ترم؛ اَاَدخلُ؟ یا الله! شوقم، شررم؛ اَاَدخلُ؟ یا الله! گفتند "پذیرایی" و مهمان داری من پشت درم؛ اَاَدخلُ؟ یا الله!
چون روح که در قالبِ جان می‌آید باران به کویرِ تشنه‌گان می‌آید ای آن‌که وصالِ آسمان می‌خواهی برخیز صدایِ رمضان می‌آید
آوای خوشی از آسمان می‌آید مهمانی یارِ مهربان می‌آید برخیز که با نسیم جان‌افزایی بوی خوش ماهِ رمضان می‌آید
به‌مناسبت حلول آمد رمضان و نور، راه افتاده افطار و سحر، حالِ دعا، سجاده این‌ها همه آماده که بالا برویم اما چه کنیم نیستیم آماده
غمناکم و از کوی تو با غم نروم جز شاد و امیدوار و خرم نروم از درگه همچون تو کریمی هرگز نومید کسی نرفت و، من هم نروم
ای سرّ تو در سینه‌ی هر محرم راز پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز هر کس که به درگاه تو آورد نیاز محروم ز درگاه تو کی گردد باز؟
ای آن‌که فراتر از حضور نوری! با این همه کی ز دیده‌ام مستوری؟! نزدیک‌تری از رگ گردن، ای دوست! احساس نمی‌کنم که از من دوری! مرحوم
به‌مناسبت حلول باز هم بارانِ بسم الله الرحمن الرحیم سفره‌ی احسانِ بسم الله الرحمن الرحیم خواندن آیات سرخ گل ز قرآنِ چمن در بهارستانِ بسم الله الرحمن الرحیم لقمه‌ای نان و نیایش در حضور آسمان بر لب ایوانِ بسم الله الرحمن الرحیم خوردن سیبی بهشتی از درختِ باغِ نور با لب و دندانِ بسم الله الرحمن الرحیم شب‌نشینی با ملائک در شبستان دعا خواندن قرآنِ بسم الله الرحمن الرحیم همنشینی با خدا در زیر نور ماهِ عشق در شب چشمانِ بسم الله الرحمن الرحیم :: تو شب قدری و شیطان می‌شناسد قدر تو بندگی کن! جانِ بسم الله الرحمن الرحیم بندگی کن! تا بمیرد در تو شیطان رجیم تا شوی انسانِ بسم الله الرحمن الرحیم
سلام! سفره‌ی گسترده‌ی خدا، رمضان سلام! ماه سحرهای آشنا، رمضان سلام! رویش باران، سلام! جوشش رود سلام! شهرِ غزل‌های روشنا رمضان سلام! لحظه‌ی افطار و شورِ فیض غروب درود! فصل مناجات و ربنا، رمضان چه مهربان و صمیمی رسیده‌ای از راه خوش‌آمدی و گل آورده‌ای، بیا رمضان بیا و در ضربانم اذان نور بریز بهار آینه‌خیزِ پر از بها، رمضان به حقّ اشهد ان لا اله الا الله که نیست جز تو کسی میزبان ما، رمضان سلام! ماه ابوحمزه و تبِ شب قدر درود! ساعت غم‌های باصفا رمضان سوار بال ملائک مرا ببر تا اوج مرا ببر به ملاقات ابرها رمضان مرا ببر به جهانی پر از نگاه و... سکوت مرا ببر به تماشای ناکجا رمضان مرا ببر به زلالی، مرا ببر به حضور مرا ببر به سحرهای بی‌ریا رمضان مرا ببر به زمانی ورای وقت زمین مرا ببر به شبِ رویش صدا، رمضان گلوی زندگی‌ام خشکِ درد بی‌نفسی‌ست ببار در ریه‌هایم کمی هوا رمضان تمام هستی من در مصاف تیر غم است بدوز بر دل من جوشنِ دعا رمضان خوش‌آمدی و صفا کرده‌ای، بیا ای خوب! سلام! سفره‌ی گسترده‌ی خدا رمضان
امشب پناه داده، بر جمع ما رقیه ما آمدیم یا رب، همراه با رقیه حس کرده‌ایم جودت، بیش از همیشه بوده هر بار در مناجات، گفتیم یا رقیه بخشیدن گناهِ، ما را به او سپردی امشب تمام ما را، کرده سوا رقیه با پای لنگ لنگان، در راه مانده بودیم ما پا شکسته‌ها را، داده عصا رقیه دردیم و اوست درمان، کفریم و اوست ایمان ما را ز دام شیطان، کرده رها رقیه دلتنگ های صحنِ، کرب و بلا کجایید؟! امشب دهد براتِ، کرب و بلا رقیه یک یا علی بگو تا، دست تو را بگیرد از بس که دوست دارد، این ذکر را رقیه غیر از حسین نامی، روی لبش نیامد این است "عشق" این است، صد مرحبا رقیه بعد از حسین او شد، بیگانه با محبت با زجر و ضرب دستش، شد آشنا رقیه در گوشه‌ی خرابه، حق داشت جان سپارد سر را که دید بینِ، ظرف غذا رقیه
گفتم که خطای من عظیم است عظیم در حشر سزای من جحیم است جحیم ناگاه سروش غیب در گوشم گفت: یادت نرود خدا کریم است کریم مرحوم