سالروز وفات حضرت #سکینه خاتون (س) دختر گرامی امام #حسین علیه السلام بر همه عزیزان تسلیت باد 5 ربیع الاول - وفات حضرت سكینه بنت الحسین(ع) - سال 117 هجرى قمرى 💠حضرت سكینه، دختر ابى عبدالله الحسین(ع) و رباب، دختر امرء القیس است. نام اصلى وى، " آمنه" یا " امیمه" بود و مادرش رباب او را به " سكینه" ملقّب ساخت.(1) این بانوى شریف علوى در دامن مهرانگیز پدر ارجمندش حضرت امام حسین (ع) و مادر گرانمایه‏اش حضرت رباب(س( و عمه بزرگوارش حضرت زینب كبرى)س) پرورش یافت و از راهنمایى و تربیت ناب برادرش حضرت على بن الحسین(ع) ، معروف به زین العابدین در ایّام امامت آن بزرگوار، بهره‏هاى وافر یافت. وى از زنان خردمند و داناى عصر خویش بود. علاوه بر بهره‏مندى كامل از حُسن جمال، از فضایل معنوى مانند تعّبد، تدیّن و تقواى الهى برخوردار بود و در زمینه شعر، سخنورى و فصاحت بیان از ممتازان عصر و خانه وى، همیشه مجمع ادبا، شُعرا و سخن سرایان عرب بود.(2) درباره تاریخ تولدش، اطلاع دقیقى در دست نیست. امّا وى در واقعه عاشورا، دخترى رشید و بالغ بود. برخى از مورخان، وى را در واقعه كربلا، بین ده تا سیزده ساله خوانده‏اند. بنابراین تولدش باید میان سال‏هاى 47 تا50 قمرى باشد. او در مدینه و در اواخر عصر امامت حضرت امام حسن مجتبى (ع) دیده به جهان گشود.(3) امام حسین (ع) به تمامى فرزندانش، از جمله سكینه، عشق و علاقه داشت و آنان را به خاطر برخوردارى از فضایل و كمالات نفسانى، بسیار دوست مى‏داشت. روایت شد، كه آن حضرت درباره سكینه و مادرش رباب و خانه‏اى كه آن دو در آن زندگى مى‏كردند شعرى عاطفى سرود كه ترجمه‏اش چنین است: به جانت سوگند ! من به راستى خانه‏اى كه سكینه و مادرش رباب در آن باشند، دوست دارم. من آن دو را دوست دارم و براى آنان دارایى‏ام را نثار مى‏كنم و هیچ ملامت‏گرى نمى‏تواند مرا در این كار سرزنش كند.(4) آن حضرت، پس از واقعه كربلا، به مدت 57 سال زندگى كرد. در آغاز، تحت كفالت برادر بزرگوارش امام زین العابدین (ع) قرار داشت تا این كه ازدواج نمود و به خانه همسرش نقل مكان كرد. این بانوى مكرمه، بین 67 تا 70 سال زندگى كرد و سرانجام در كمال شرافت و عفت دار فانى را وداع گفت. درباره در گذشت این بانوى بزرگ علوى، دو روایت نقل شده است: روایت نخست حاكى است كه وى در پنجم ربیع الاوّل سال 117 هجرى قمرى و در عصر خلافت هشام بن عبدالملك و در حاكمیت خالد بن عبدالملك بن حارث، در مدینه بدرود حیات گفت و روایت دیگر مى‏گوید كه وى در پنجم ربیع الاوّل سال 126 هجرى قمرى در مكه معظمه وفات یافت .(5) به هر روى، در گذشت وى در پنجم ربیع الاوّل، مورد اتفاق تاریخ نگاران و سیره نویسان است. در همان سالى كه حضرت سكینه (ع) وفات یافت، خواهرش حضرت فاطمه بنت الحسین (ع) نیز در مدینه بدرود حیات گفت. (6) 1- منتهى الآمال، ج 1، ص 462 و وفیات الأعیان، ج1، ص 379 2- اعلام النّساء، ج 2،ص 202 3- شام، سرزمین خاطره‏ها، ص 104 4- منتهى الآمال، ج 1، ص 463 5- شام، سرزمین خاطره‏ها، ص 107؛اعلام النسّاء، ج 2، ص 224؛ وفیات الأعیان، ج 1، ص 378 6- وقایع الایام، ص 206 و منتهى الآمال، ج 1، ص 463.

#صفر #اربعین #کربلا ⁉️اهل بیت(ع) اربعین چه سالی به کربلا برگشتند؟ 👇طبق شواهد موجود، ماه صفر سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از #عاشورا، تاریخ دقیق رسیدن کاروان اسرا به سرپرستی امام #سجاد(ع) به #کربلا است. ✔️ برخی از مورخان و اندیشمندان همانند، ابوریحان بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، مستوفی هروی و شیخ بهایی، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین(ع) در کربلا در روز بیستم صفر سال۶۱ یعنی همان اربعین اول بوده است. 👇 افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله: 1⃣ الحاق سر امام #حسین(ع) به بدن امام توسط امام #سجاد(ع) در روز اربعین همان سال؛ به تصریح شیخ صدوق و ابن فتال نیشابوری؛ زیرا الحاق سر در اربعین یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 2⃣ همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حضور امام سجاد(ع) در کربلا در غیر این سال نیست. 📚صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱.

قوام مکتب عشق است از قیام حسین صفای خاطر اهل ولاست نام حسین قیام کرببلا داده درس آزادی به هر که پیشه خود میکند مرام حسین ز اقتدار یداللهی اش به عاشورا زمین واقعه لرزید زیر گام حسین غرور و غیرت و آزادگی و عزت نفس شکفته در تپش نبض هر کلام حسین حسین تشنه ی لبیک بود ای مردم وگرنه نهر فرات است تشنه کام حسین هنوز می رسد از قتلگاه ، فریادش بگوش جان شنوید آخرین پیام حسین اگرچه زخم روی زخم خورده پیکر او زلال اشک شعور است التیام حسین یکی نبود در آن لحظه های جان دادن رسانَد آب ز راه وفا به کام حسین به شام حادثه جز شعله های دامن سوز یکی نبود خبر گیرد از خیام حسین به بال گریه به نامش که رمز پرواز است کبوتر دل ما پر زند به بام حسین «کمیل»در حرم عشق دوست محرم شو بنوش جرعه ی قالوا بلی ز جام #حسین. #کمیل_کاشانی

با قلب بشر مونس و دمساز #حسین است در خلوت دل، محرم و همراز حسین است زهرا و علی، هر دو چو دریای گوهربار خلقت،صدف است و گهر راز حسین است آن عاشق فرزانه و ، معشوق دو عالم بر طاق فلک غلغله انداز حــــسین است هر آیتی از جانب حق، معجزه ای بود آن آینه که هر دم کند اعجاز حسین است از مردم دنیا ، مطلب حاجت خود را درخواست از او کن که سبب ساز حسین است فطرس که پرش را شرر قهر خدا سوخت باز آنکه بدادش پر پرواز حسین است گر خلق تو را از در خود جمله برانند آنکس که پناهت بدهد باز حسین است امیدِ«#حسان»جان جهان رحمت یزدان باب کرمش بر همه کس باز حسین است.

#آیه_الله_العظمی_بهجت(ره): این #حسین کیست ... #محرم https://eitaa.com/majmaolzakerinsalmanfarsi

وَكَم مِن ضالٍّ رأى قُبَّةَ الحُسينِ(ع) فاهتَدى... و چه بسیار گمراهانی که با دیدن گنبد #حسین هدایت شدند... روزی ام کن سحری گوشه‌ی #بین_الحرمین.... #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله https://eitaa.com/majmaolzakerinsalmanfarsi